stavros911

Κι όμως έχω συναντήσει ενισχυτή που δεν μπορούσα να τον κουμαντάρω με τίποτα. Εξάλλου το ότι παίζει κανείς μπάσο δεν είναι ασφαλής συνθήκη για τόσο εύκολα συμπεράσματα. Υπάρχουν μπάντες και είδη παιξίματος που ενδεχομένως το μπάσο να παίζει λίγο περισσότερο ρόλο από τον συνηθισμένο στον τελικό ήχο της μπάντας.

Ιδού Fender Rumble 200 1x15 200W Bass Combo Amp | Musician's Friend

Στο μπάσο δεν το άνοιξα;;; Αυτό που λες για την καμπίνα δεν το θεωρώ πολύ πιθανό διότι ο συγκεκριμένος ενισχυτής απλώς αφαιρειται χωρίς να κόψεις κάτι. Δεν αλλάζει δηλαδή ούτε το βάρος μιας κι ο ενισχυτής είναι πούπουλο ουτε μένει κάπου "ξεσκέπαστη"

Χαιρετώ σας. Ο προβληματισμός μου έχει να κάνει με το σπάσιμο του combo ενισχυτή μου σε "φέτα" ώστε να μπορώ να το χρησιμοποιώ σε κανένα λαιβ αν κι εφοσον. Δυστυχώς πάντοτε με combo ήμουν και ως τώρα στα λαιβ την έβγαζα με τους διαθέσιμους ενισχυτές των μαγαζιών. Κυρίως γιατί είμαι ηλίθιος. Το πρόβλημα είναι ότι λόγω αυτού, δεν έχω γνώσεις και εξοικείωση με τις ορολογίες ενω ως γνήσιο τέκνο των θεωρητικών επιστημών μπορώ να κατανοήσω την έννοια των watt και των ohm όσο μπορει μια μαϊμού. Επίσης η καθημερινότητα και οι υποχρεώσεις δε μου δίνουν την πολυτέλεια να επιμορφωθω οπότε μόνη λύση οι ερωτήσεις επιπέδου αρχάριου. Πάμε λοιπόν: Ο ενισχυτής είναι ένας fender rumble 2014. Όχι ότι είναι κανας ενισχυταρας αλλά όσο να πεις ένας μουσικός ξέρει καλύτερα έναν καλό/μέτριο ενισχυτή που του ανήκει σε σχέση με έναν επαγγελματικό ενός μαγαζιού. Το θέμα είναι να εκμεταλλεύεται κανείς στο έπακρο ένα μηχάνημα κι ας μην είναι τόσο καλό όσο ένα ξένο που όμως δεν το γνωριζει. Σωστά; Σωστά... Προφανώς ένας ξυλουργός μπορεί να ντυσει τη φέτα του ενισχυτή και να την κάνει όμορφη. Αυτό το έχω δει και σε άλλους ενισχυτές που έχουν υποστεί τέτοιες αλλαγές, εξάλλου δεν σκοπεύω να βάλω εγω χέρι. Αυτα που δεν γνωρίζω ειναι τα εξής: Ο ενισχυτής έχει μια έξοδο για εξωτερική καμπίνα 8 ohm. Άραγε αυτή η έξοδος δουλεύει μόνη της ή παράλληλα με την τροφοδοσία της μητρικής καμπίνας του ενισχυτή; Γιατί αν δουλεύει παράλληλα θα έχω μεγάλη απώλεια έντασης κι αυτό δεν το θέλουμε. Επίσης, υπάρχει τρόπος το 8 να γίνει (και) 16; Ή και 4; Να μπορώ δηλαδή να προσαρμοζω τα ohm με την εκάστοτε καμπίνα. Άλλη μια απορία είναι η εξής. Η μητρική καμπίνα του ενισχυτή δεν συνδέεται με jack αλλά με ένα τριπλό κουμπωτο καλώδιο (δεν ξέρω τι είναι και πως λέγεται). Αυτό υπάρχει περίπτωση να μετατρέπεται σε jack ωστα να μην αχρηστευτεί η καμπίνα αυτή και να τη χρησιμοποιώ στο σπίτι; Αν ο ενισχυτής "σπάσει" δεν φτάνει αυτο το καλώδιο για να συνδέσει καμπινα-ενισχυτη Ευχαριστώ για το χρόνο σας

Να κάνω μία ερώτηση φιλολογικού ενδιαφέροντος. Έστω ότι έχω μαγαζί και παίζω μουσική αποκλειστικα από μπάντες οι οποίες δεν συμβάλλονται με κανέναν τρόπο με την αεπι ούτε με αντίστοιχες αλλοδαπές εταιρείες τις οποίες εκπροσωπουσε η αεπι στην Ελλάδα. Επαιζα μονο ντέμο ρε παιδί μου... Πως στο κέρατο θα με υποχρεωνε η αεπι να την πληρώσω; Τεκμαίρεται εκ του νόμου ότι εφόσον έχεις μαγαζί, παίζεις οπωσδήποτε έργα συμβαλλομένων με την αεπι;

Χαοτικές πολιτικές θέσεις καφενειακού επιπέδου. Συνήθως αυτή η τακτική ακολουθείται όταν γίνεται συζήτηση για ένα θέμα και για διάφορους λόγους κάποιος πετάει κάτι εντελώς άσχετο και άκυρο σε σχέση με τη συζήτηση. Παραλλαγές του φαινομένου: Κάποιος έκανε ένα "καθημερινό" ποινικό αδίκημα. Δικάζεται και τρώει μια ποινή. Σχολιάζει κάποιος τρίτος: Ναι, τον ΧΧΧΧ μεγαλοεπιχειρηματία που πουλάει πρέζα, ούτε που τον ακουμπάνε όμως. Hardcore παραλλαγή είναι η διαχρονική "νε αλα για τυ μαρφην δε λεται τηποτα"

Δεν θα απέρριπτα και τον spb-2 πάντως που έχει μια έμφαση στα μεσαία ενώ και τα μπάσα του δεν πάνε πίσω. Ως εκ τούτου επιτυγχάνεται ευκρίνεια στη μίξη και το απαραίτητο "βάρος" που προσθέτει το μπάσο.

Προφανώς δεν μιλούσα για επαγγελματίες του χώρου αλλά για "περαστικούς" όπως εγώ. Στη δικιά μου εμπειρία δεν υπάρχουν flat χορδες στο ρεπερτόριό τους.

Εγώ πάλι παίζω μόνο μπάσο ;D Μια φορά στην επαρχία όταν έμενα, το μοναδικό μαγαζί της περιοχής που είχε χορδές μπάσου μου πούλησε flat, εγώ ήμουν 16 ετών και δεν είχα την παραμικρή ιδέα τι είναι flat χορδές και γιατί. Περίμενα να τις φορέσω και να γίνει χαμός με τα γκλινκι γκλινκι και τα σχετικά (τα οποία επιζητούσα στην ηλικία εκείνη) αλλά δεν. Πολύ αργότερα κατάλαβα γιατί όχι. Μία φορά σχετικά πρόσφατα έβαλα flat χορδές έχοντας συνείδηση του τι κάνω και τι είναι, κι ενώ με βόλεψαν πάρα πολύ στο χέρι, ο ήχος ήταν λίγο ψόφιος να το πω; Πάντως κάτι τέτοιο. Εξαρτάται βεβαίως τι κάνεις με το μπάσο κι αν έχεις συγκρότημα, τι συγκρότημα είναι αυτό και ποιος ο ρόλος του μπάσου εκεί μέσα. Εμένα πάντως όταν πήγα με τις flat για πρόβα με έδιωξαν και μου είπαν άλλαξέ τες, δεν παλεύεσαι με αυτές τις χορδές. Ξαναγύρισα σε rounds μετά από λίγο καιρό για να εισπράξω ένα (μάλλον επικριτικό) "επιτέλους". Στην πράξη τώρα και γενικά μιλώντας, δεν έχω συζητήσει από κοντά με έναν μπασίστα που να παίζει με flat χορδές. Όλοι είχαν βάλει κάποτε αλλά δεν... ή στην καλύτερη "καλές και οι flat αλλά προτιμώ τις rounds". Πιστό μπασίστα σε flat χορδές δεν γνώρισα ποτέ μου. Στο ίντερνετ αντιθέτως, τολμώ να πω ότι οι flat επικρατούν κι αν δεν επικρατούν, παίζουν στα ίσια. Περίεργα πράγματα.

Σας ευχαριστώ :) Όχι, εγώ μπάσο παίζω.

Πρόκειται περί δικού μας τραγουδιού, φρέσκου. Οι κιθάρες γράφτηκαν με έναν vox χρησιμοποιώντας το drive του και μόνον , το μπάσο (precision) είναι ένα κανάλι καρφί σε gallien krueger και ένα με fuzz (mxr)... δεν ξέρω τι άλλο πρέπει να σημειώσω.

Κρίμα να μη μπορούν να δείξουν σεβασμό στο όνομα της ίδιας τους της μπάντας ορισμένοι αυτού του μεγέθους. Παρακμάρα.

Θα συμφωνήσω ότι τα χρώματα πλέον είναι φιλικότερα. Στα δικά μου μάτια τουλάχιστον.

Επειδή όλα τα έχετε πει, να πω κι εγώ για τον καραγκιόζη που θα παίξει live η μπάντα του με τη δικιά σου κι ενώ έχει από κάτω 40-50 ανθρώπους, δηλαδή είμαστε και οι 2 χωρίς στον ήλιο μοίρα, εκείνος για κάποιο λόγο τη βλέπει. Δεν μιλάει ή αν σου κάνει τη χάρη και σου μιλήσει θα είναι με στυλ "πες αυτό που θες και τζάσε", αν κάνεις το λάθος και ρωτήσεις τη γνώμη του για ένα πετάλι ή τον ενισχυτή ή το πως ακούγεσαι θα αντιδράσει λες και του ζήτησες να σκάψει. Δεν φταίει αυτός όμως, το rock τον έκανε έτσι ζόρικο και η πολλή γνώση του οργάνου του. Στον καιάδα.

Δεν τον είχα ξαναδεί με τη νέα του μπάντα και είπα να πάω εχθές το βράδυ μέχρι το block. Από τη στιγμή που διαλύθηκαν οι Τρύπες έτυχε να τον δω αρκετές φορές, αλλά η αλήθεια είναι ότι δεν τρελάθηκα κιόλας καμία από αυτές. Μάλλον ήμουν ένας από αυτούς που πηγαίνοντας στον Αγγελάκα ζητούσαν λίγη τζούρα από Τρύπες μιας και λόγω ηλικίας αλλά και παιδικής διαμονής στην επαρχία μπόρεσα και είδα τις Τρύπες μονάχα μία φορά στη ζωή μου. Και τα live του Αγγελάκα δεν ήταν ακριβώς αυτό που έψαχνα εγώ αλλά και άλλοι υποθέτω, καθώς μουσικά είχε τραβήξει δρόμους που δεν είχαν ιδιαίτερη σχέση με τον ηλεκτρισμό που μας στιγμάτισε στις Τρύπες. Ειδικά η προηγούμενη μπάντα του "Αγγελάκας 3" στα δικά μου μάτια και αφτιά ήταν βαρετή μέχρι αηδίας. Με κάτι τέτοια συναισθήματα πήγα χθες αν και για να είμαι ειλικρινής γνωρίζοντας τι κάνει μουσικά η κιθαρίστριά του με τους million hollers, είχα μια ελπίδα ότι κάτι καλό θα βγει από αυτή τη συνεργασία. Και βγήκε. Σε αντίθεση με τις προηγούμενες συνεργασίες του, τούτη εδώ είχε φρεσκάδα, είχε αρκετή ενέργεια, είχε πολύ περισσότερο πάθος. Εμφανής η διαφορά ηλικίας του Αγγελάκα με όλη την υπόλοιπη μπάντα και μάλλον αυτό του βγήκε σε πάρα πολύ καλό. Όλοι του οι μουσικοί ένας κι ένας. Ο ντράμερ με πραγματικά εμπνευσμένα παιξίματα, ο κιθαρίστας έδειξε ότι έχει μελετήσει πολύ Μπάμπη Παπαδόπουλο και μάλιστα μπορεί να το κάνει κι εκείνος άψογα, η κιθαρίστρια κρατούσε πολύ καλά όλο το ρυθμικό μέρος με την ακουστική της κιθάρα και η φωνή της έδωσε πάρα πολλά συν στην όλη κατάσταση. Αντιστοίχως και οι πνευστοί του έπαιζαν πολύ ωραία θέματα. Μεγάλο σετ λιστ με καλές και κακές επιλογές. Η διασκευή στον τσιτσάνη στο "δε θέλω τα ματάκια σου" νομίζω ότι θα μπορούσε να λείπει, μεγάλο συν η έναρξη με το "δικαιοσύνη" ένα κομμάτι-οδοστρωτήρας και φυσικά το δωσ' μου λίγη ακόμα αγάπη από τις Τρύπες που ξύπνησε ένστικτα και αναμνήσεις. Συμπερασματικά πέρασα πολύ ωραία, είδα μία πολύ καλή συναυλία και θα ήθελα να δω αυτή τη μπάντα του Αγγελάκα σε κανονική λειτουργία μπάντας, δηλαδή να συνθέσει, ηχογραφήσει, να περιοδεύσει με νέο δίσκο κλπ.

Θα ρίξω λίγο λάδι στη φωτιά εκφράζοντας την ειλικρινή απορία μου "γιατί υπάρχουν ακόμα deep purple".

Θα συμφωνήσω ή μάλλον για να το πω πιο σωστά, επειδή δεν δικαιούμαι να έχω προσωπική γνώμη για την αρχαία ελληνική μουσική αφού δεν έχω σχετικές γνώσεις, θα μου άρεσε να ισχύει η οπτική αυτή ότι δηλαδή η παραδοσιακή ελληνική μουσική εκ των πραγμάτων έχει ρίζες από την αρχαιότητα. Υπάρχει για παράδειγμα κάτι καταγεγραμμένο σχετικά με το πότε "βγήκαν" τα γνωστά Ηπειρώτικα τραγούδια που αποτελούν κόσμημα της μουσικής μας; Δηλαδή τα τραγούδια αυτά υφίστανται εδώ και 200,300 πόσα χρόνια περίπου; Παραπάνω; Και γράφτηκαν από το πουθενά, ή είναι εξέλιξη μελωδιών, ρυθμών που προϋπήρχαν; Από την άλλη βέβαια τα τραγούδια αυτά απαιτούν χρήση οργάνων που δεν ξέρω αν υπήρχαν συγγενικά όργανα στην αρχαιότητα. ΟΚ προφανώς υπήρχε πρόγονος του λαούτου και λογικά νταούλι θα υπήρχε από τότε ήδη... Κάτι που να έμοιαζε με κλαρίνο είχαν άραγε στην αρχαιότητα; Αν κάποιος έχει τίποτε σχετικές γνώσεις, ευχαρίστως να μας ξεστραβώσει.

Καλήν εσπέραν. Το ερώτημα αφορά rock συγκρότημα με μία κιθάρα, μπάσο, φωνή και ντραμς. Δεν έχουμε ιδέα από live ηχογράφηση, δεν έχουμε κάνει και δεν έχουμε δει ποτέ να κάνουν μπροστά μας. Συνεπώς οι ερωτήσεις μου είναι κατά πάσα πιθανότητα χαζές. Θα ήθελα λοιπόν να μάθω αν στη live ηχογράφηση, μέσα σε ένα στούντιο ηχογραφήσεων πάντα, ένα συγκρότημα είναι σε διαφορετικούς χώρους. Δηλαδή σε ένα δωμάτιο τα ντράμς, σε άλλο ο κιθαρίστας κοκ. Επίσης, επειδή στην ηχογράφηση πάντα υπάρχει ανάγκη για επιπλέον κιθάρες, είναι δόκιμο να γραφτούν live οι ρυθμικές και μετά από πάνω να μπουν οι υπόλοιπες ή θα ακούγεται λίγο κάπως; Τέλος, όσοι είχατε ανάλογη εμπειρία, αυτή η "ζωντάνια" του ήχου που υποτίθεται ότι προσφέρει αυτός ο τρόπος ηχογράφησης, κρίνεται από εσάς ως επαρκής λόγος για να το ξανακάνετε ή προκρίνετε την παραδοσιακή ηχογράφηση που όλοι ξέρουμε; Ευχαριστώ για το χρόνο σας.

Σίγουρα το εύρος του δεν ακουμπά όλη τη rock, σαφώς απευθύνεται σε μικρότερο κοινό από το smoke on the water πχ, όμως η μελωδία του fear of the dark θεωρώ ότι έχει στιγματίσει μια ολόκληρη γενιά οπαδών του Heavy Metal.

Bumb! Το ίδιο δίλημμα είχα κι εγώ για χρόνια και φέτος που θυμήθηκα να ασχοληθώ με τους μαγνήτες κατέληξα σε spb-2. Ήταν ακριβώς αυτό που έψαχνα, συμπεριφέρεται πολύ όμορφα με τα πετάλια, έχει δυνατό output, δεν μπουκώνει στα μπάσα, είναι στακάτος, είναι επιθετικός όσο χρειάζεται... σε γενικές γραμμές τον προτείνω.

Αν θέλεις ήχο κλασικού precision, τι τον θες τον bridge μαγνήτη; Μήπως δεν σου χρειάζεται καθόλου και τζάμπα θα μπεις σε έξοδα;

Αυτό που έλειπε από τη μουσική.

Οκ ευχαριστώ αμφότερους. Θα το δοκιμάσω και θα πω τι άκουσαν τα αφτιά μου.

Θα το ψάξω γιατί δεν ξέρω τι είναι. Μιας και σε βρήκα όμως και φαίνεται ότι το ξέρεις το θέμα, γνωρίζεις αν υπάρχει αξιοσημείωτη διαφορά όταν τίθεται εκτός; Ποια η γνώμη σου;

Γεια σας και χαρά σας. Κατά τύχη ανακάλυψα ότι ορισμένοι μπασίστες μεταξύ των οποίων κι ένας εκ των αγαπημένων μου, επιλέγουν να απενεργοποιήσουν το tone pot του μπάσου τους κι έτσι ο ήχος να διοχετεύεται χωρίς την παρεμβολή του στο jack. Επίσης κάποιοι άλλοι λέγανε για απενεργοποίηση των αντίστοιχων pot έντασης του κάθε μαγνήτη, δηλαδή μια κατάσταση κατά την οποία το μπάσο θα στέλνει το σήμα όπως το παίρνουν οι μαγνήτες και χωρίς παρεμβολές τρίτων μερών. Κάποιες ενστάσεις ότι αν δεν το θέλεις άσ'το ανοιχτό συνεχώς απαντήθηκαν με το επιχείρημα ότι ακόμη κι αν είναι ανοιχτό, το ίδιο το pot παρεμβαίνει στον ήχο. Βγάζοντάς το εκτός λειτουργίας (λένε ότι) παράγεται ένας ήχος πιο δυνατός, διαυγής και οι νότες έχουν αυτό που λέμε πολύ μεγαλύτερη "ταυτότητα". Το έχει δοκιμάσει κανείς από εσάς να μας πει τις εμπειρίες του;