rgxinap

και επειδή στην Τριάδα (Πνεύμα = EVH, Υιός = YJM) πάντα πάει πακέτο και ο Δημιουργός

και λίγο Θεό πριν απο Alcatraz : ακούστε το "Hot on Your Heels" .. ζημιά τρελή... ακόμα έπαιζε και λιγουλάκι tapping ...

σουηδοί καλοί μόνο για μέταλ μαλιστα, παρά το γεγονός οτι ο 1ος (ο ολλανδός μη μέταλ λολ) έπαιζε με κιθάρα τούμπανο με floyd και μαγνήτες humbucker πειραγμένους, ενώ ο 2ος (ο σουηδός ο υποτιθέμενος καλός μόνος στο μέταλ αν και έχει πει οτι ΣΙΧΑΙΝΕΤΑΙ το μέταλ, και ΤΟΥ ΟΠΟΙΟΥ Ο ΗΧΟΣ ΗΤΑΝ ΣΑΦΩΣ ΠΙΟ VINTAGE ΑΠΟ ΤΟΥ ΟΛΑΝΔΟΥ) έπαιζε με χρέπι strat του 70 και αναιμικούς μαγνήτες πιο αδύναμους και απο αυτούς του τσακ μπερυ, και με βίντατζ marshall .... φίλε, με κάθε σεβασμό στο μαστοριλίκι σου.... ΟΤΙ ΝΑΝΑΙ.... φιλικά... και στα πλαίσια του να μην το κουράσουμε άλλο.. με άρπες και άλλα όμορφα... καληνύχτα

αν την θες για μόντες η 1η είναι πιο συμβατή με τους πιο κοινούς μαγνήτες/hardware. Θυμάμαι είχα δωσει στον ανηψιό μου τον Bill Lawrence 500xl και είχε κάτσει μια χαρά. Τωρα αυτη η 2η φαίνεται πιο ιδιαίτερη.

ΠΕΣΤΑ!!

O Varney είχε την αφρόκρεμα η οποία εξ ορισμου αποτελεί ένα πολύ μικρο ποσοστό σε σχέση με την συνολική διάθεση και προσφορά, 1,000,000 κιθαρίστες υπήρχαν λέει στο LA στα μέσα του 80, κάνε τις πράξεις. Αν σε χαροποιεί να συγκαταλέγεις Gilbert και Becker σε κάποιον "μικρόκοσμο" δικαίωμά σου. Για το παίξιμο του yngwie στον 1ο δίσκο των alkatraz , νομίζω ακριβολόγησα, μίλησα για ΚΙΘΑΡΙΣΤΙΚΗ επιρροή, όχι για γενικό στυλ. Θα το θέσω πολύ απλά. Ο μέσος ροκούλης του 80, το μισό eruption (απο τα πιο γνωστά σόλο του EVH) μπορούσε να το βγάλει κουτσα στραβα με πολύ προσπάθεια και ένα τόνο παραμόρφωση. Πόσα σόλο απο το no parole from rock'n'roll ? Θεός ο EVH, το λέω και παραπάνω, απλά πιστεύω ο YJM ήταν πιο δυσκολος και ψαρωτικός ενώ έκανε εκατομύρια κιθαρίστες να θέλουν να τον μιμηθούν . Απλά τον ανέφερα στο τοπ 3, εκει που άλλοι έβαζαν Χεντριξ και δεν ξερω γω... Απλά πραματάκια. Μην το ζαλίζουμε χωρίς λόγο, και χαλάμε και το νήμα.

ηλεκτρική λέγεται το είδος της κιθάρας, και Θεϊκή η τεχνική του, αν ρωτάς για αυτό.

καλή φαίνεται!! hard-rock-άδικη! με γειά!

ο καλυτερος για μένα ο Michael Hermes. Chrys Johnson?, sorry αλλά μπορω να παίξω ότι παίζει άνετα. Kenny Gerbick το ίδιο. Για αυτο και σε ρώτησα αν θα μπορούσα να τσιμπήσω και εγω καμια Kiesel-ούλα με προνομιακές διευκολύνσεις

@Konstantinos Dritsas η βάση δεδομένων δεν είναι τίποτε παραπάνω απο ένα σύστημα που υλοποιεί κάποια αρχιτεκτονική, συνήθως σχεσιακή, δηλ μια μηχανή που εκτελεί πράξεις διακριτών μαθηματικών. Απο το 70 υπήρχαν, δεν υπάρχει τίποτε το εξαιρετικά έξυπνο σε αυτές, τουλάχιστον στην βασική τους "παραδοασιακή" λειτουργία. Τωρα με βάση τις "βασεις δεδομένων" παραγουμε data warehouses πάνω στα οποία εφαρμόζουμε : - BI (business intelligence), data mining (κοντά στο BI) - expert systems, machine learning Αλλά και πάλι αυτό είναι εξαγωγή γνώσσης, δεν είναι μοντελοποίηση πηγαίας γνώσσης (όπως κάνει το google). Γενικά AI είναι ένα τεράστιο πεδίο στο οποίο γίνεται έρευνα απο το 1986 που θυμάμαι, αλλά μόλις πρόσφατα άρχισε η μεγάλη ανάπτυξη, λόγω του ότι μπήκαν μεγάλοι παίκτες και έπεσε χρήμα.

Θα σταθω εδω. Πιστεύω οτι δεν υπάρχει ούτε τεχνητή σύνθεση ούτε ανθρώπινη. Οι "καλές" μελωδίες προυπήρχαν σαν δοσμένη κληρονομιά στις παραδοσιακές μουσικές και υπήρχαν ανεξαρτήτως συνθετών. Το σύνολο αυτων των αλληλουχιών νοτών και χρονισμών που ικανοποιεί το ανθρώπινο αυτί είναι κάτι το παλαιότερο απο το οποιοδήποτε "στιγμιότυπο" αυτού, το οποίο σήμερα το κατοχυρώνουμε σαν σύνθεση κάποιου μουσικού. Ως εκ τούτου, το μυστικό της AI δεν είναι να παίζει κλιμακούλες αλλά να εστιάσει στην μοντελοποίηση των "σταθερών", δηλ των αρχέγονων μελωδιών και χρονισμών. Η και στην γνώσση της φυσιολογίας του ανθρώπινου αυτιού και των σχετικών εγκεφαλικών νεύρων. Πράγμα εξαιρετικά δύσκολο.

Επιδραστικότητα στους κιθαρίστες είχε πιο πολύ ο yngwie.. Απο τα πρώτα τερατάκια του Mike Varney και εκείνης της εποχής γενικότερα, οι περισσότεροι μιμούνταν το Yngwie και όχι τον Eddie. Βασικά μόνο ο Vai έμοιαζε περισσότερο με Eddie, οι υπόλοιποι (Paul Gilbert, Bouillet , Jason Becker, Marty Friedman, Vinnie Moore, MichealAngelo Batio, η λίστα είναι ατελείωτη) έπαιζαν πιο κοντά στον τρελο-σουηδό. Το tapping άρχισε να γίνεται δημοφιλές τέλη του 80 (1989+). Το no parole from rock'n'roll αν και απο μια μπάντα σαφώς κατώτερη, (πιο κυριλάτη και σαλονάτη, δηλ λιγότερο αμερικανική) των VH, είχε περισσότερη κιθαριστική επίδραση από ότι ο πρώτος VH. (κατά τι και μόνο, μην παρεξηγηθώ απο τον Θεό EVH και είμαι και προχω ηλικίας!!!, λατρεύω EVH το ίδιο!) Για μένα αυτος ο 1ος δίσκος των alcatraz είναι αριστούργημα. Και ακόμη ο ινγκι έπαιζε για την ομάδα, πριν χάσει το μέτρο στην μετέπειτα καριέρα του.

Καταρχην θεωρώ οτι ο Yngwie είναι ελάχιστα πάνω απο τον Eddie. YJM>EVH>=JUR . Γιατι ο EVH έπαιζε με super strat, με μαγνητάρα humbucker, με floyd, με ένα κάρο εφέ, και σίγουρα ακουγόταν απο άλλο πλανητη, ΑΛΛΑ ήξερες οτι ΚΑΠΟΥ υπάρχει και ένα τρικ μαγικό που αμα το μάθεις θα μπορέσεις να ακουστείς περίπου έτσι (π.χ. εισαγωγή απο το εξωγήινο "mean street"). Απο την άλλη ο yngwie έπαιζε με απαρχαιωμένη strat, χωρίς εφε, σχεδόν όσο overdrive μπορούσαν οι καψεροί HS-3 να οδηγήσουν τον ενισχυτή, ΧΩΡΙΣ τρικ, tapping, κτλ, IN YOUR FACE παίξιμο δηλ, που σου ερχόταν να αλλάξεις άθλημα και να πιάσεις το μπασκετ (μιας και ήταν τότε εποχές που είχε έρθει ο γκάλης !!).

Για μένα 3 ήταν οι ΡΟΚ κιθαρίστες (γιατί υπήρχαν ουκ ολίγοι τζαζ που έστελαν τον μέσο ροκά σταρ στον ψυχολόγο) που πραγματικά άλλαξαν το πως παίζεται η ροκ κιθάρα. Ο πρώτος αδικημένος λόγω μη διάρκειας στην μπαντα του. - Jon Uli Roth (1974) - EVH (1977) - Yngwie J Malmsteen (1983) το μεγαλύτερο σοκ για εμάς τους νέους τότε ήταν ο 3ος. Το πιο αξιοσημείωτο είναι οτι και οι τρεις είχαν φθάσει ΣΧΕΔΟΝ στην τεχνική κορυφή τους, σε πολύ μικρή ηλικία. Αυτο είναι φοβερό. Ο EVH έπαιζε στον 1ο δίσκο ήδη τέλεια! Το ίδιο και ο θεός Yngwie στο no parole from rock'n'roll . φοβερές μουσικές τι να λέμε.

τεσπα επειδή είδα οτι το τρολάρισμα κακώς δεν αφαιρέθηκε να απαντήσω : βρες την σχολή (θετικών επιστημών πάντα) που είχε το 86 βάση 350 μόρια πάνω απο αυτην του μαθηματικού ιωαννίνων.