rgxinap

πλακα πλακα η εισαγωγη ειναι λιγο περίεργη, βέβεαια οχι οτι μαμει και δέρνει , αν εξαιρέσουμε την εισαγωγή που έχει μια αλφα έμπνευση, το υπολοιπο ειναι σαν να ακους σόλο απο κιθαρίστα 2α γυμνασιου.

^^ εδω ακούγεται σαν να προσπαθει να μιλήσει ελληνικά ο τσακαλώτος δηλαδή υπάρχουν κορτσούδια την σήμερον ημέρα που τα παίζουν αυτά μόνο με το ένα χέρι.

μπραβο, φοβερη μαστοριά!

θυμάμαι γιαννενα πιτσιρικας, αρχες 80, υπηρχε ένας κιθαρίστας γνωστο δασκαλοπαιδι (και η μητερα μου δασκαλα), δόσης, ή δούσης, πιο μεγάλος απο μένα.. καλός μπλουζιάρης.. τωρα θα ειναι 55 ή κάπου εκει. Ωραίο το στυλ σου, μου θυμίζει λίγο προγκ 70ς.

πολυ ωραίο, και σουπερ χρωμα, λίγο το σχημα του σωματος να ηταν πιο πλατυ... μηπως εννοεις 2018 και οχι 2008?

στα πλαστικά νατ απο ότι έχω δει ισχυει το ανάποδο, πρώτα θα την ακούσουν οι τρύπες των wound χορδών. Βεβαια στο νατ έχουμε και περα δωθε λόγω κουρδίσματος, κτλ, ανω στα σαντλς αντε στα μπεντς... τεσπα δεν είχα ουδέποτε αυτο το προβλημα σε σαντλ είτε φθηνό είτε πανάκριβο. (πίεση) P = F/A , όπου F η δύναμη και A το εμβαδόν. Αυτο που μένει σχεδόν σταθερό απο χορδη σε χορδή είναι η δύναμη πανω στο σαντλ, επειδή η επιφάνεια όμως όπως λες και εσύ είναι μικρότερη συνεπάγεται οτι η πίεση στην λεπτή Μι είναι μεγαλύτερη.... εχμμμ .. μαλλον παπαριά εγραψα στο 1ο ποστ

η πρίμα unwound ΜΙ τι να τρίψει, πολυ κουφο πάντως! Και μπράβο που το παρατήρησες.

2 παικταράδες παίζουν με HB σε τελε : John 5 ο ένας, Jim Root ο άλλος.

Το intonation πρεπει να το σετάρεις στο ιδεατο σου σεταπ. Απο κει και πέρα αν αυξηθεί το άκσιον θα γίνει σαρπ, αν σε σένα είναι φλατ, τότε φερε όλα τα σαντλς ενα κιχ προς την ταστιέρα. Οσον αφορα τις χορδές, ασχολίαστο.... σε 10 ώρες ούτε καν προλαβαίνουν να στρώσουν οι χορδές (αυτοι με φλόυντ) κάτι παραπάνω ξέρουν.

Αυτες τις ημερες με τον καιρό που κάνει, λογικό είναι, χθες έπιασα την Καρβινιάρα μου, και είδα οτι τασταρε άσχημα παντου στα αρχικα τάστα, έντρομος είδα το ρελιφ όπως το διαφημίζουν μερικοι εδω, δηλ στο 0. Χαλάρωσα λιγο τρασ ροντ, 90 μοιρες, ολα καλά. (deja vu που λενε και οι ST). Οσον αφορά intonation, είσαι φλατ ή σάρπ? Αν το άκσιον αυξάνεται για καποιο λόγο (π.χ. καμπύλωση του μπράτσου) τότε το ιντονεισον τεινει να γίνει σάρπ.

κάτσε, για να καταλάβω, αρα μου λες οτι η επίσημη σαξονική(δυτική) άποψη που πρεσβεύεις και υπηρετείς λέει οτι η σκέψη και η ελευθερία στην άποψη (που ορίζει και τον άνθρωπο ως είδος) αποτελεί προνόμιο των λίγων, των δικών σας???? καταλαβαίνεις οτι αυτο σε σχεση με το γενικότερο παραμύθι που προσπαθείτε να πουλήσετε (ισοτητα, δημοκρατία) απλά αποτελεί θεμελιώδη κραυγαλέα αντίφαση? να σου πω πως ονομάζεται αυτο που οριζεις στην προταση που έγραψες παραπάνω??

εγω πιστεύω οτι σοβαρά θέματα θα έπρεπε να είναι αυτα της γειτονιάς , των παιδιών που πάνε στο ίδιο σχολείο, όχι αν οι κόντρας ή οι σαντινίστας είναι οι καλοί ή οι κακοί, όχι τι συμβαίνει στην ____ία και κατα πόσο στην ___ία/___νη/_____ία/__η/ ο "χασάπης" τάδε έχει "σφάξει" _____ (βαλε το νούμερο που γουστάρεις κανείς δεν θα ελέγξει) αθώων ούτε για τις _____ μουσουλμάνων παιδιών και εφηβων που "γεννοκτονήθηκαν" στα στρατόπεδα της ____ιτσας. Η πολιτική είναι η εφεύρεση της εξουσίας για να δημιουργεί εσωτερική εχθρότητα και δυσλειτουργία. Οποιος τσακώνεται για τα πολιτικά (και βαζω και εμένα μέσα) είναι μεγάλο θύμα.

Καλο αποτέλεσμα στην ταστιέρα έχει και το ατσαλόμαλο νουμερο 0000-0000 δηλ ότι πιο λεπτό υπάρχει. (το οποίο κάνει και για το τελικό γυάλισμα σε ξύλο-τελικόβερνίκι)

@Superfunk, μια χαρά σκούρο φαίνεται το rosewood σου, καμια σχέση με του OP. +1

σχετικά με το κλασικό κοντισιονερ που βαζουμε στις ταστιέρες μας (lemon oil) : https://www.harmonycentral.com/forums/topic/1404068-whats-a-good-way-to-permanently-darken-a-rosewood-fretboard/

θυμάμαι και οι 2 ibanez μου (ARZ800 2012, UV70p 2014) είχαν απο το εργοστάσιο αρκετά ανοιχτόχρωμο (και πορώδες) rosewood (σαν του @Psychorose25). Με τα χρόνια και το παίξιμο σκούρινε. Το ebony που εχω στην Carvin είναι πολυ πιο συμπαγές σαν υφή.

οσο πιο ξερό ειναι το ξύλο τοσο θα ανοίγει το χρώμα του, όσο πιο πολύ παίζεις τόσο πιο πολύ θα μαυρίζει απο τα έλεα του ιδίου του σώματός σου. Ισως να το περναγες και με λεμον οιλ 2-3 φορές τον χρόνο. οπως καταλαβαίνεις είμαι άκρως αντίθετος με αυτο που πας να κάνεις, αν είσαι τόσο τρελαμένος, τότε βάλε προσωρινά μαύρο ξυλόστοκο έτσι να μην σου μείνει το χατήρι (φεύγει αέρα με ξυραφάκι) αλλά και αυτο παρακινδυνευμένο είναι. Αν δεν σου αρέσει η κιθάρα, δώστην και παρε μια άλλη, η απλά πάρε μια άλλη. Να σου πω την δικιά ου ιστορία, πάντα ήθελα μια καταλευκη στρατ με μαπλ ταστιέρα... ε μετετρεψα την 1980 Aria μου, αρχικά κανονικά sunburst, rosewood σε λευκή με βάψιμο και άλλαξα και μπράτσο σε ένα με μαπλ ταστιέρα. Μια χαρά έπαιζε, αλλά με έτρωγε το σαράκι να την επαναφέρω. Τελικα το κατάφερα, και μηδενικές απώλειες (μου βγήκε η πίστη με το white spirit). Δεν άκουγα βλέπεις οταν με συμβούλευαν να μην το κάνω.

ο τζιμις ητο αριστερόχειρ.

Ἔστι μὲν οὖν Αμερική καὶ το Μεξικόν.

ναι σαν το τρυλετ ένα πραμα

Είχα παλιά ένα σετ καθαριστικών D'Andrea ή κάπως έτσι, το έιχα 10ετιες το ίδιο κουτί. Πολυ καλό. Ειχε μπουκαλάκι για σώμα, για ταστιέρα, και για χορδές. Αυτο για τις χορδές έκανε ένα χαρακτηριστικό τρίξιμο οταν περνούσα τις χορδές.

Θα έπρεπε να υπάρχει γραμμή υποστήριξης για ibanezo-τρεμολο-πληκτους... μιλάμε σέταρα φλόιντ για 25 χρόνια αλλά όταν έπιασα την 7-χορδη universe μου με edge zero ii-7, ξέχασα και αυτά που ήξερα, η επιτομή της ΜΗ σταθερότητας... τεσπα... με την παροδο των χρόνων τελικά έστρωσε το τρεμολάκι, αλλά ακόμα και τώρα την αποφράδα ημέρα (2 φορες τον χρόνο) που θα αλλάξω χορδές (ευλαβικά daddario 9-54) παω στον νακα σαν την βρεγμενη γατα..

Ο κάθε μάστορας αυτο διαφημίζει, και η Καρβιν με τα διαφημιστικά της στην δεκαετία του 80, και ο Νταν, κτλ. Αυτος βέβαια που κερδίζει τον αγώνα δεν ειναι ο μηχανικός αλλά ο οδηγός, μην ξεχνάμε.

μιλάμε για την πλειοψηφία η οποία κατα τα φαινόμενα παίζει με λίγο ή περισσότερο ριλιφ. 2ον απο το ίδιο σου το άρθρο : τι άλλο να προσθέσω...