mitsosgroove

Κιθαριστών συνέχεια:

Ξεχάσαμε αυτό

Ιγκουάνα

Θενκς φίλε Φάσιον! Μου έκανες σκαλοπατάκι για να μην ποστάρω δύο κολλητά. Πάλι διασκευή, από τον μεγάλο Fats...

Tο original δεν το βρήκα στο tube. Μου αρέσει όμως ο κοντός...

Άντε και κάτι πιο καινούριο (που μοιάζει όμως με παλιό...)

The lady don't mind

Παρακολουθώ με ενδιαφέρον τη συζήτηση και θα ήθελα να καταθέσω τα εξής: Όντας ενεργός ακροατής εδώ και πάνω από τριάντα χρόνια (λέγοντας ενεργός εννοώ κάποιον ο οποίος εξερευνά και ανακαλύπτει παλιότερη αλλά και της εποχής του μουσική, αγοράζει μουσική και παρακολουθεί τα είδη που τον ενδιαφέρουν), πέρασα όπως όλοι μας από διάφορα στάδια ανάλογα με τα δεδομένα της κάθε εποχής. Μέχρι τις αρχές του ΄90 αποκλειστικά βινύλιο, αργότερα cd και βινύλια ταυτόχρονα και μετά το τέλος των ΄90s κατεβάσματα, συνδυαστικά με αγορά cd. Τα τελευταία χρόνια το 99% της μουσικής που ακούω είναι από τη γνωστή συνδρομητική πλατφόρμα. Δεν ακούω μουσική από το tube. Με εξυπηρετεί αφάνταστα στις αναζητήσεις μου και μόλις εντοπίσω αυτό που ψάχνω ή ανακαλύψω κάτι νέο, το αναζητώ στο spotify, όπου η ποιότητα του ήχου (για τα γούστα μου) είναι πολύ καλή. Με αβαντάρει βέβαια το γεγονός πως οι μουσικές μου προτιμήσεις είναι κυρίως παραγωγές προηγούμενων δεκαετιών, όπου η εν λόγω πλατφόρμα είναι (πάλι για τα γούστα μου ) αρκούντως ενημερωμένη. Αποθήκευσα λοιπόν ολόκληρη τη hard copy δισκοθήκη μου σε κούτες στο υπόγειο. Φορτώνω στο pc και το κινητό τις λίστες μου και τα άλμπουμ που θέλω ανάλογα τη φάση ( παίζουν και offline αν είσαι συνδρομητής) και έχω τη μουσική που θέλω μαζί μου παντού. Ξοδεύω λιγότερα χρήματα για τη μουσική μου απόλαυση, την αγοράζω νόμιμα και εξοικονομώ χώρο στο σπίτι, το οποίο είναι ένα ζήτημα που όπως διαπιστώνω απασχολεί αρκετούς από εμάς (βινύλια, cd, βιβλία, όργανα και μουσικός εξοπλισμός). Αν στην όλη φάση προσθέσουμε και μερικές μετακομίσεις (όσοι έχουν κουβαλήσει κούτες με βινύλια γνωρίζουν τι σημαίνει βαριά κουλτούρα), δηλώνω πως προτιμώ την τροπή που έχουν πάρει τα πράγματα, ως προς τη διευκόλυνση του ακροατή. Μπαρδόν για το σεντονάκι.

Πολύ ωραία η μουσική, πολύ καλαίσθητο και το αφαιρετικό βίντεο, κατά την ταπεινή μου γνώμη. Το καλύτερο όμως είναι το ¨δέσιμο¨ των ήχων με την εικόνα. Εύγε

Με αφορμή το χτεσινό live στο fuzz, ο νεαρός κύριος από το LA

Πάρα πολύ όμορφο, συγχαρητήρια

Outsider, κομμάτι... Λίγο πριν τη μέση της δεκαετίας του 80, στην αρχή της εφηβείας. Το έπαιξε ο Πετρίδης στο ράδιο και το 'έγραψα σε κασέτα. Χάζεψα με την εισαγωγή...

Επηρεασμένος από τις thomastik 12 που χρησιμοποιώ (σε full hollow Ibanez), δοκίμασα να βάλω τις 10αρες swing στη Stratocaster (αφτές που έβαλε ο Superfunk στην tele). Μου αρέσει πόλυ, δεν χρησιμοποιώ όμως καθόλου γκάζι, παρά μόνο λίγο delay και στο τσακίρ κέφι λίγο chorus. Σόρρυ για το off topic.

Καπάκι μετά το δικό σας, άκουσα το Howlin Mercy μετά από χρόνια...

Το άκουσα ολόκληρο, κορδόνι χωρίς διακοπές. Τουμπανιάρικο blues rock που τσακάει κόκαλα. Φωνές, κιθάρες, γκρούβες, όλα κομπλέ κατά την ταπεινή μου γνώμη. Καλοτάξιδο και εύγε! Υ.Γ. Φτάνει μέχρι κάτου, πάει στον μπιτό... Υ.Γ.2 Ο John Campbell κρυφογελάει από εκεί πάνω!

Πάρα πολύ ωραίο!!!

Γεια χαρά και από εμένα. Η σειρά έχει ως εξής: Wah, octave, compressor, overdrive, chorus, phaser, tremolo, delay, reverb και loop. Φτωχό πλην τίμιο...

Πάρα πολύ ωραίο! Εμένα πάλι, μου αρέσει που δεν επαναλαμβάνεται το αρχικό θέμα, δίνει μια αίσθηση -καλώς εννοούμενης-απλωσιάς. Και η απουσία φινάλε, σε πολλές περιπτώσεις προκαλεί μελαγχολία, οπότε ενισχύει και τον τίτλο του θέματος. Χωρίς να σκαμπάζω πολύ από τα περί παραγωγής θέματα, σημειώνω πως μου άρεσαν πολύ οι κιθάρες. Συγχαρητήρια.

Βιμπράφωνο. Και να τα παίζω όλα, από ρεμπέτικα του Μάρκου μέχρι Milt Jackson.

Πραγματικά υπέροχο... Συγχαρητήρια!

Εξαιρετικό!

Ωραίο, καλή επιτυχία!

Ωραίο, καλή επιτυχία!

Εξαιρετικό! Το soundtrack του σημερινού μουντού απογεύματος...