fusionakis

Δεν θυμώνω, ψιλοσυμφωνώ κιόλας. Ειδικά αν βάλουμε και τα βίντεο κλιπς μαζί, ο Ντέιβ νικάει το σύμπαν όλο... ;D Μου έδωσες έναυσμα να ακούσω το 1 που ομολογουμένως δεν το έχω κάνει.

Χαχα, μάλιστα... Να φανταστώ γουστάρεις και με κάτι Tobacco Road, Goin' Crazy, Big Trouble, Ladies' Night in Buffalo κλπ;

Μπορείς να το δείς κι έτσι, δεν αντιλέγω. Προσωπικά δεν πιστεύω ότι ο santso4 είχε καμία πρόθεση να μιλήσει άσχημα ή να προσβάλει τον οποιονδήποτε, και ουσιαστικά μάλλον δεν το έκανε κιόλας (δήλωσε την άγνοιά του και στο ποστ), παρόλα αυτά είπα ότι δεν μου κάθεται καλά αυτό σαν έκφραση. Κι επειδή ακριβώς είναι μουσικό το φόρουμ, και όχι χεβιμεταλάδων που λένε την προσευχή τους και μέσα σε αυτή υπάρχει και το όνομα του Edward, καλό είναι πιστεύω να υπάρχει και μια σφαιρικότερη άποψη των πραγματων... από αυτή την άποψη και μόνο λέω respect στο μέγα Eddie, και να αποδίδουμε τον ανάλογο σεβασμό που αποδίδουμε σε άλλους γίγαντες, είτε παίζανε jazz το '50 είτε techno το '90. Κατ'αντιστοιχία με το ότι δεν μου ακούγεται ωραία να πει κάποιος "τι μαλακία σόλο παίζει αυτός ο τρομπετίστας εδώ;" για τον Ντίζυ, ή "τι θόρυβος και σκατόπραμα είναι αυτό το πράγμα, καμια μουσική", για κάποιο κομμάτι των Prodigy που δεν του αρέσει. Τα λέω όλα αυτά για να σου δείξω ότι δεν μιλάς με κανένα που μεγάλωσε με Heavy Metal Hammer... Απλώς τρελαίνομαι και με Eddie μεταξύ των άλλων. Μην κολλάμε άλλο όμως, και ίσως κακώς εστίασα κι εγώ σε κάτι τόσο μικρό. Το βιντεάκι είναι όμορφο για όσους γουστάρουν να ακούσουν και λίγο διαφορετικά κάποια κλασικά των Van Halen, και είναι και ενθαρρυντικό που τους βλέπεις ορεξάτους και ενωτικούς (έστω κι αν ο Michael δεν είναι πια στην μπάντα) τόσα χρόνια μετά. Ωραίο βίντεο. Y.Γ: santso4 ελπίζω να μην παρερμήνευσες το σχόλιό μου σαν κατήχηση.

Αν δεν έχει επαφή με το ροκ ναι (και ειδικά αυτό των 70's-80's). Όμως το φόρουμ είναι μουσικό, και κάποιοι τύποι σαν την πάρτη μου λίγο τους κακοφαίνεται κάποιος να σχολιάζει ένα θρύλο χωρίς να τον έχει ακούσει στοιχειωδώς. Γενικώς καλό είναι ένας σεβασμός για τους πολύ μεγάλους να υπάρχει. Και για να εξηγούμαι, τα ίδια ακριβώς να είχε πει ο santso4, αν δεν είχε πει "ο κιθαρίστας", πιθανότατα δεν μου είχε δώσει την ώθηση να του απαντήσω... στον τρόπο σχολιασμού εστίασα.

Στην ηλεκτρική άλλαξε την ιστορία του οργάνου ο εν λόγω κύριος. Καταλαβαίνω τι λές, και σίγουρα δεν είναι το πρώτο του όργανο η ακουστική... παρόλα αυτά τα κομμάτια μια χαρά ακούστηκαν (και προσωπικά δεν περίμενα να βγάλει κάποιες νότες που άκουσα στο βίντεο ο Ντέιβ - τον είδα ορεξάτο και γούσταρα). Από κει και πέρα ειλικρινά το να λές "ο κιθαρίστας" μιλώντας για το Van Halen προσωπικά μου ακούγεται κάπως περίεργα στο αυτί... Σαν να πετύχαινες κανένα ματς του Τζόρνταν με τους Μπουλς που σούταρε με κακό ποσοστό, και άκουγες τον σπορτκάστερ να λέει "λές και δεν ξέρει να σουτάρει καθόλου αυτός ο μπασκετμπολίστας", κάτι τέτοιο. Φιλικά πάντα. Υ.Γ: Εδώ πάντως unplugged μια χαρά δυνατός ακούγεται... και μια χαρά Eddie.

Αυτό που είπε ο MK_fan... Εξαιρετικό πετάλι, και το πήρε και το μάτι μου στις αγγελίες του νόιζ αυτή την περίοδο. Δες τα 2 βίντεο της TC Electronic στο youtube για μια καλή γεύση:

Όσα έρχονται πρώτα στο μυαλό... 1. Allan Holdsworth - Peril Premonition 2. Allan Holdsworth - Devil Take The Hindmost 3. Eric Johnson - Desert Rose 4. Scott Henderson - Dense Dance (από Tribal Tech) 5. Carl Verheyen - My Back Pages 6. Frank Gambale - ένα δείγμα που ηχογράφησε one take δοκιμάζοντας έναν ενισχυτή Cornford Harlequin 7. Steve Vai - Big Trouble (από David Lee Roth) 8. Eric Johnson - Venus Isle 9. Steve Lukather - Big Bone (από Los Lobotomys) 10. Eric Johnson - Camel's Night Out 11. Allan Holdsworth - 0274 12. Scott Henderson - Well To The Bone

Οργανοπαιχτικά οι Έλληνες είναι σε πολύ καλό επίπεδο... ειδικότερα δε σε οργανοπαίχτες μουσικών οργάνων που υπάρχουν στη μουσική μας κληρονομιά και παράδοση είμαστε ψηλά σε αξία. Επίσης το "αγαπημένος ντράμερ" δεν νομίζω ότι μπορεί να επηρεαστεί από θέματα προώθησης της μουσικής, καθαρά υποκειμενική άποψη είναι του καθενός τι και ποιος του αρέσει, είτε έρχεται από τα μέρη μας είτε όχι, είτε τον ξέρει ή μάνα του κάτι είτε όχι. Π.χ. ποιοι από το φόρουμ γνωρίζουν τον Gary Novak? Πάνω από το 30-40%; Κι όμως πιστεύω αν τον ακούσουν από κοντά ή δουν συναυλίες του με όσους έχει παίξει κάλλιστα μπορεί να γίνει ένας από τους αγαπημένους τους.

Το να διαγνωσθεί καρκίνος στον οποιονδήποτε τη σήμερον ημέρα έχουμε φτάσει να είναι το συνηθισμένο. Το θέμα είναι πότε το αντιλαμβάνεται κανείς και πόσο τυχερός είναι να μην είναι επιθετικός και χτυπήσει γρήγορα άλλα ζωτικά όργανα. Εύχομαι να αληθεύει ότι διεγνώσθη σε πρώιμο στάδιο, γιατί έτσι θα καταφέρει μια χαρά να προχωρήσει στη ζωή του. Μακάρι όλα να πάνε καλά.

Ο δίσκος είναι από τα ωραιότερα tributes που μπορεί να βρεί κανείς. Κι ο Τίμμονς είναι απλά τεράστιος σε όλα του.

Yeap (τα βίντεο του youtube τα έβαλα για την εφευρετικότητά του με τα εφέ, όχι για το παίξιμο τόσο).

Δεν νομίζω ότι έχει μεγάλη σχέση το παίξιμό του με αυτούς που ανέφερες συγκεκριμένα, αλλά σίγουρα είναι all-around player (με μεγάλη καριέρα σαν σέσσιον) με ένα πολύ δικό του τρόπο. Είναι funky στο Θεό, και είναι εφευρετικότατος τόσο στα κομμάτια του όσο και στη χρήση των εφέ (μάστορας στο να παίζει με envelope filters, reversed delays, tremolos, octave fuzzes).

Οι επιλογές που έχεις είναι πάρα πολλές, και ό,τι κι αν σου πούμε δεν θα είναι εγγύηση, καθώς πάντα στο τέλος η δοκιμή είναι που δίνει την απάντηση. Π.χ. το Xotic RC Booster είναι ένα πετάλι που προορίζεται για αυτό που περιγράφεις, και η φήμη του ότι αναδεικνύει το κανάλι του ενισχυτή χωρίς να το χρωματίζει καθόλου είναι αληθινή... και σε μένα όταν το απέκτησα παρείχε αυτή τη λειτουργία και ήμουν πολύ ευχαριστημένος από αυτό, όμως εντέλει δεν ήταν αυτή η λειτουργία που έψαχνα ακριβώς, καθώς αργότερα με άλλα overdrives που χρωμάτιζαν λίγο και αυτά τον ήχο του ενισχυτή, πέτυχα ηχητικά κάτι που μου ταίριαζε περισσότερο (άλλωστε τα γούστα όλων διαφοροποιούνται λίγο ή πολύ και στην πορεία). Αυτά σαν γενική ιδέα, για να μην τρελαίνεσαι με κάποιον που έχει μια πολύ συγκεκριμένη άποψη για ένα προϊόν, και άθελά του μπορεί να σε παραπέμψει σε κάτι που τελικά να είναι έξω από τα νερά σου. Γενικά πάντως μπουστάρισμα ενός καναλιού κάποιου ενισχυτή (είτε εντελώς transparent, είτε με κάποιο χρωματισμό από το πετάλι που όμως θα είναι του γούστου σου) μπορεί να γίνει και από boosters και από overdrives, οπότε απλά παίρνεις μια μια τις επιλογές βάσει χρημάτων που έχεις, και κάνεις την κίνησή σου. Μπορείς να κάνεις δουλειά με κάτι που κάνει 30-40 ευρώ, και με κάτι που κάνει 200 ευρώ... η επιλογή είναι καθαρά δικιά σου, και αν είσαι ελαφρώς προσεχτικός δύσκολο να κάνεις κάποια αποτυχημένη επιλογή (απλά στην πορεία μπορεί να αρχίσει το μικρόβιο να δοκιμάσεις κι άλλα, και από κει και πέρα να συνεχιστεί επ'άπειρον αυτή η διαδικασία).

Προσωπικά εξακολουθώ να μην βλέπω ουσιαστικό κέρδος από την ιστορία αυτή, μιας που έχω δει αρκετούς να καταχωρούν την αγγελία τους, και 2 μέρες να πράττουν και πάλι το ίδιο επειδή η προηγούμενη ίδια καταχώρηση έχει βρεθεί 5 σελίδες πιο βαθειά στο ιστορικό. Δηλ. ίδια κατάσταση, και χειρότερη ίσως από πριν, μιας που τουλάχιστον πριν έστω το 1/4 από αυτούς έμπαιναν στον κόπο να σβήνουν τις παλιές καταχωρήσεις τους, και έτσι υπήρχε μία αγγελία με το ίδιο περιεχόμενο, αντί για 2 και 3 που μπορεί να βρει κανείς τώρα. Τελοσπάντων, δεν είναι κανένα μεγάλο πρόβλημα, απλώς για μένα είναι από τις βασικότερες λειτουργίες η διαγραφή, για αυτό και το ανέφερα. Τουλάχιστον να μπορούν να διαγράφονται οι ληγμένες να μην τις βλέπουμε πια, δεν έχει κανενα νόημα να πιάνουν χώρο. Καλό βράδυ!

Εδώ και κάποιες μέρες παρατηρώ ότι δεν είναι δυνατή η διαγραφή των καταχωρήσεων στις "αγγελίες μου" (έχει χαθεί το κουμπάκι της διαγραφής). Είναι δυνατόν να αποκατασταθεί το πρόβλημα;

Thanks freerock... Ωραία πρωτοβουλία!

Σούπερ εκτέλεση, και πολύ δυνατή συνεργασία... Τότε ακόμα κάνανε πράγματα και ο Νταλάρας και ο Παπακωνσταντίνου.

Ίσως βρεις κάτι που θα σου αρέσει στις αγγελίες του Νόιζ. Συνεχώς δίνονται ενισχυτές για όλα τα γούστα... Αν σου κάτσει και η τιμή, τότε μάλλον θα βγείς πολύ ευχαριστημένος από το όλο ψάξιμο. Τα ίδια προσωπικά θα έλεγα και για το ebay, ωστόσο εκεί πρέπει αφενός να ξέρεις ακριβώς για τι πηγαίνεις (και από τα λίγα που διάβασα στην 1η σελίδα σε βλέπω σε πιο αόριστη φάση), αφετέρου να γνωρίζεις την όλη διαδικασία, το πόσα μεταφορικά θα δώσεις κ.ο.κ. Άρα μάλλον το αφήνουμε αυτό.

Εντάξει, περιττά τα λόγια... όλα σούπερ. Μπράβο και καλή επιτυχία στο διαγωνισμό! Υ.Γ. Εν τω μεταξύ φαντάζομαι το νικ θα έχει δημιουργηθεί λόγω Petrucci, όμως το λουκ παραπέμπει σε Patitucci τέλη 80-αρχές 90.

Ήμουν κάτοχος του DC3 για αρκετά χρόνια. Πρόκειται για ένα 2κάναλο αριστουργηματάκι θα έλεγα... Το κουίκ ριβιού για μένα είναι το εξής: 35 βατ λαμπάτος EL84 ενισχυτής (που σημαίνει βαρβατίλα σε παρουσία παρόλα αυτά - όπως γενικά οι Boogie), μοντέρνο distorted κανάλι με χαρακτήρα Boogie, και ελαφρώς "κρύο" αλλά καθόλου άχρωμο καθαρό κανάλι, που για κάποιους (πχ jazzmen, και όχι μόνο) είναι σούπερ περίπτωση. Γενικότερα, πρόκειται για ενισχυτή με σκοτεινό ήχο, ιδανικό για όσους γουστάρουν το στυλ της εταιρείας γενικότερα. Δεν νομίζω ότι ενδείκνυται ούτε για Μαρσαλάκηδες, ούτε για όσους επιθυμούν κρυστάλλινα Αμερικάνικα καθαρά τύπου Fender Twin. Όμως συνολικά ο ενισχυτής είναι δυνατός, εύκολος να σε κάνει να έχεις πολύ ωραίο μεσαίο-σκοτεινό--Μπουγκίστικο βρώμικο και καθαρό ήχο. Για τον F50, δεν είχα τη χαρά να το δοκιμάσω ποτέ μέχρι τώρα, αλλά έχοντας έναν Caliber 50+ στο παρελθόν, πιστεύω ότι θα είναι κάτι αντίστοιχο 2-3 γενιές μετά για την εταιρεία. Μεγάλα και στρογγυλά καθαρά και βρώμικα... τουλάχιστον αυτά ακούγονται και γράφονται για αυτόν. Τίποτα από μένα προσωπικά.

Το wah δεν μου αρέσει όταν χρησιμοποιείται κατ'εξακολούθηση και καταντάει κάποιος να παίζει περισσότερο με wah ανοιχτό από ό,τι κλειστό (πολύ συχνό φαινόμενο, ακόμα κι από μεγάλους παίχτες και μουσικούς). Ακόμα κι ο Vai κι ο Satriani που καταφέρνουν να είναι πολύ εκφραστικοί με αυτό, και έχουν συνδυάσει πολλά από τα θέματα των κομματιών τους με wah παίξιμο πολύ όμορφα, μπορεί πολλές φορές να με κάνουν να γουστάρω, αλλά άλλες τόσες να με κουράσουν (ενώ αν παίζανε τα ίδια χωρίς wah δεν θα συνέβαινε το ίδιο... αντιθέτως θα γούσταρα - το έκαναν παλιότερα άλλωστε). Ο Jimi τώρα το χρησιμοποιούσε καταπληκτικά κατά στιγμές, και ουσιαστικά σημάδεψε-καθόρισε το πώς παίζεις με το εφέ για να ακούγεσαι ωραία (δυστυχώς κάποιοι το πήγαν αλλού μετά το πράγμα σε σημείο να μην ακούγονται - βλ. Hammett). Ειδικά το πώς το ενέταξε στο απίστευτο ρυθμικό του παίξιμο, ήταν πραγματική τέχνη (όπως αντίστοιχα έπραξε και με το univibe). Πραγματικά πρωτοπόρος. Για μένα πάντως, ο κορυφαίος και πιο πορωτικός παίχτης wah, τουλάχιστον από τους μη εκλιπόντες, που ξέρει να το χρησιμοποιεί όσο χρειαζεται, και πάντα με τρόπο που να κολακεύει το παίξιμό του συνολικά, είναι ο Greg Howe. Μεχρι τώρα είναι ο μόνος κιθαρίστας από όσους έχω δει live που να με κάνει να γουστάρω πραγματικά με το παίξιμό του με wah (κι έχω δει αρκετούς - κι Σατριάνηδες, Βάιδες ανάμεσά τους). Greg Howe - Howe 'Bout It [Audio HQ]

Παντοτινή αγαπημένη... Απίστευτο playability, πάρα πολύ ωραίος ήχος, και με παρουσία σαν όργανο (διαφέρει πολύ από τις συνηθισμένες Parker Fly που έχω παίξει - παραπάνω βάρος, με μανίκι ιδανικό στο πιάσιμο και όχι μια σταλιά). Πλήρες και σπάνιο μοντέλο. Την αγόρασα παλιότερα όταν είχα άλλα μυαλά, κυρίως για τις midi δυνατότητές της, και ήμουν στο τσακ να την πουλήσω στο πρώτο χρόνο. Εντέλει κατέληξα το midi να είναι το μόνο πράγμα πάνω της που δεν χρησιμοποιώ (όλο στο μέλλον σχεδιάζω να κάνω κάτι με σύνθια, και όλο για το μέλλον παραμένει ο σχεδιασμός). Η κιθάρα όμως αυτή καθεαυτή είναι μάλλον το όργανο που θα με συντροφεύει μια ζωή. Υ.Γ. Δυστυχώς έχω παραμελήσει όλα αυτά τα χρόνια να την πάρω μια αξιοπρεπή φωτογραφία.

Και αν δεν κάνω λάθος χάθηκε τo "Άλλες καταχωρήσεις του ίδιου χρήστη".

Υπερπαίχτης, σούπερ φωνή, και underground rock icon... Από τις λίγες περιπτώσεις που ένας κιθαρίστας είναι το ίδιο συμπαθής και σε άνδρες και γυναίκες, και σε ολντ σκουλ ροκάδες και σε σρεντεράκηδες. Και πραγματικά είναι εξαιρετικά συμπαθής.