HellFire

Ευχαριστώ φίλε immortalx, όχι ακριβώς η πρώτη... ;)

Νάσο το χρώμα αυτό δεν είναι το τελικό, ελπίζω το τελικό αποτέλεσμα να αρέσει στον κόσμο. Και για μένα στο scraping δουλεύει καλύτερα. ;)

Ευχαριστώ. Σήμερα υπάρχουν τόσες πολλές πληροφορίες μέσο internet και βιβλίων που αν κάποιος θέλει να κατασκευάσει ένα ακριβές αντίγραφο κάποιας vintage κιθάρας μπορεί να το κάνει. Υπάρχουν Luthiers ανά τον κόσμο που κατασκευάζουν κιθάρες με τα ελαττώματα του τότε. Συγκεκριμένα ένας Luthier από το Ισραήλ φτιάχνει Les Paul του 57, 59 κλπ. στις οποίες δημιουργεί εσκεμμένα κάποιες ανωμαλίες στα cavities των ηλεκτρονικών,επειδή ανακάλυψε ότι τα κοπτικά τότε δεν έκοβαν όπως σήμερα με αποτέλεσμα να δημιουργούν συγκεκριμένα σπασίματα σε κάποια σημεία τις κιθάρας που είχαν μεγάλες γωνίες.

Αργύρη γίνεται πολύ ωραίο, ανυπομονώ να το δω τελειωμένο.

Συμφωνώ με τον φίλο, οι πορτοκαλί Tele είναι πολύ όμορφες .

VOUALA

Στο τελείωμα του bidding,για να μην είναι η ραφή ορατή, έφτιαξα μια πάστα από κομματάκια bidding και ασετον. Άφησα το υλικό αυτό μέσα σε ένα γυάλινο ποτήρι για λίγες ώρες και το ασετόν έλιωσε το πλαστικό. Α ρε AMSTEL θαύματα κανείς.

έβαλα μέσα το bidding και με το ξυράφι της φωτογραφίας άρχισα να ξυρίζω ότι προεξείχε από το αυλάκι. Το αποτέλεσμα ήταν Bidding του ενός χιλιοστού.

Επειδή το bidding που χρησιμοποίησα για το σώμα ήταν 1.5χιλ και φαινόταν υπερβολικό για την τρυπά στο καπάκι, αποφάσισα να λεπτύνω λίγο το κομμάτι που θα έβαζα στο F-hole. Με το ρούτερ έκοψα ένα αυλάκι βάθους 1χιλ σε ένα παλιό κομμάτι mdf.

Εδώ βλέπουμε την τοποθέτηση του bidding. Ο λόγος που επέλεξα να τοποθετήσω το bidding πριν την ολοκλήρωση του βαψίματος ήταν γιατί δεν ήθελα να ρισκάρω να χαλάσω το τελικό βάψιμο μίας και η κόλα που θα χρησιμοποιούσα ήταν κυαανοακρυλικη ή αλλιώς CA , η γνωστή μας logo. Κάποιοι ποιο έμπειροι κατασκευαστές βάζουν το bidding σε ποιο προχωρημένο στάδιο, έτσι δεν χρειάζεται να το καθαρίσουν για να φύγει η μπόγια από επάνω του. Για να δώσουμε μεγάλη κλήσεις στο πλαστικό ώστε να το κολλήσουμε πάνω στο σώμα και να μην σπάσει, πρέπει να το ζεστάνουμε με μπιστόλι ζεστού αέρα ή με ένα μπιστολάκι για τα μαλλιά.

Αυτή είναι μόνο η αρχή για την ολοκλήρωση του βαψίματος. κατά την γνώμη μου το βάψιμο είναι μια διαδικασία εξίσου δύσκολη με την κατασκευή της κιθάρας. Κάπου εδώ ήταν που ανακάλυψα ότι το καπακι ήταν πολύ σκούρο για να δεχτεί και τα υπόλοιπα χρώματα επάνω του και ετσι επέμεινα στο τρίψιμο με 400αρι γυαλόχαρτο. Αν έπεφτε επάνω το Amber δεν θα φαινόταν καν. :-[

Thanks mate. :)

Το βάρος οφείλετε, όπως έκτον ύστερον ανακάλυψα στο είδος του μαονιού που χρησιμοποίησα για το σώμα. Το μαόνι αυτό είναι το Myroxylon balsamum η αλλιώς Santos Mahogany, ένα είδος μαονιού που έρχεται από κεντρική και νότια Αμερική. Αυτό το είδος μαονιού έχει βάρος 930κιλα στο κυβικό όταν τα υπόλοιπα μαόνια έχουν από 650 έως 690 στο κυβικό. Το καπάκι στις Thin line της Fender έχει πάχος ¼ της ίντσας δηλαδή 6.35χιλιοστα., το ίδιο και εδώ. Αυτό από μόνο του ήταν ένα δύσκολο εγχείρημα για να γίνει λόγω της σκληρότητας και του πάχους του ξύλου. Επειδή δεν το είχα δει πουθενά επέμεινα στο να το κάνω. Την Φώτο κάτω φαίνεται το σώμα αφού έχει γινει η κουρμπα. Για να γίνει αυτό το καπάκι κολλήθηκε πάνω στο σώμα χωρίς να εχει κουρμπαριστεί. Αφου έμεινε ετσι 24ωρες για να στεγνώσει καλα η κόλα, στερέωσα το μαδέρι που φαίνεται στην φωτογραφία ακριβώς στο σημείο που θα ξεκινούσε το ξύλο να παίρνει την κλίση του. Έβαλα επάνω του ένα βρεγμένο πανί με καυτό νερό και το άφησα για περίπου μίση ώρα. Στην άλλη πλευρά μπήκε επίσης ένα καδρόνι με ένα νταβιδη, παράλληλα με το άλλο καδρόνι που φαίνεται στην φωτογραφία . Στο κενό ανάμεσα από τα δυο καδρόνια άρχισα να ρίχνω καυτό και να σφίγγω σιγά το νταβιδη που ήταν στην πλευρά της κουρμπας. Ενώ παράλληλα με ένα μπιστόλι καυτού αέρα, έριχνα συνεχεία αέρα στην εγκοπή για να μπορέσει το ξύλο να λυγίσει ποιο εύκολα. Η όλη διαδικασία διάρκεσε περίπου 4ωρες. Το καπακι το έκοψα από ένα μασιφ κομμάτι maple που αγόρασα από eBay. Το ξύλο είχε ακριβως τις διαστάσεις για να φτιαχτεί ένα ολόκληρο σωμα. Εγώ το άνοιξα και το έκανα καπάκια.

Νίκος είναι το όνομα μου. Πράγματι στην πρώτη φωτογραφία έχει γίνει η πατούρα για το bidding και μπορείς να το δεις και καλύτερα στις φωτογραφίες στο τέλος της σελίδας 4. Στην δεύτερη φωτογραφία το bidding έχει κολληθεί και μετά βάφτηκε η κιθάρα. Ποιο κάτω θα εξηγήσω γιατί.

Για να τονιστούν τα νερά στο καπάκι χρησιμοποίησα χρώματα αγιογραφίας. Τα χρώματα αυτά τα βρίσκουμε σε μαγαζιά με είδη ζωγραφικής. Προτίμησα να τα αγοράσω σε σκόνη και όχι έτοιμα, σε πάστα, για να μην ξεραθούν με την πάροδο του χρόνου. Τα χρώματα αυτά είναι αρκετά φτηνά, διαλύονται με νερό και υπάρχουν σε πολλές αποχρώσεις. Το μόνο κακό είναι ότι έχουν δική τους ονοματολογία που δεν συμβαδίζει με τα αλλά χρώματα, π.χ. κοκκινίλα, ψημένη όπρα κλπ. Εδώ βλέπουμε την κιθάρα περασμένη με το χρώμα που λέγετε ψημένη όπρα. Το χρώμα περάστηκε με πανάκι πάνω στο σώμα και με κυκλικές κινήσεις για να ποτίσει το ξύλο καλά. Αφού άφησα το Ξύλο να τραβήξει όλη νύχτα ,έτριψα με γυαλόχαρτο 280 και μετά 400. Αυτό έκανε τα νερά να αναδειχτούν.

Αφού μπήκε το καπάκι και κόπηκαν οι θέσεις για τους μαγνήτες το σώμα ζυγίστηκε. Η ζυγαριά έδειξε 2.38 κιλά.

Παιδιά σας ευχαριστώ όλους για τα καλά λόγια και τα inputs που μου δίνετε, ελπίζω το αποτέλεσμα να είναι ανεκτό. :-\

Ευχαριστώ Geodimitri,να εισαι καλά. Ρε, ελπίζω μην με δουλεύετε ομαδικά.

Eυχαριστώ B_S, ελπιζω τελικά να σου αρέσει.

Οχι!!! Οχι με τον Batman επάνω, αλλά έτσι.... Πάντα πίστευα ότι η PRS πρώτη και μετά η Gibson έχουν το καλύτερο τμητά βαψίματος. (που πας βρε μαύρε)!!!

Και ένα απόγευμα που καθόμουν και έβλεπα τις φωτογραφίες από την κατασκευή. Προσπαθώντας να αποφασίσω πως θα βάψω την κιθάρα…. Μια ιδέα πέρασε από το μυαλό σαν σίφουνας…

Ουπς, παιδιά μόλις είδα ότι έβαλα φώτο της κιθάρας με τρύπες για τους μαγνήτες χωρίς να έχω βάλει φωτογραφίες από το τρύπημα. Και όπως λέμε εδώ στην Ελλάδα “pics or it didn’t happen”

Τώρα μπερδεύτηκα, ελπίζω να το λες σε μένα και να μην εκτεθώ, ευχαριστώ.

Ευχαριστώ Νάσο. Η πορτοκαλή Tele είναι πολύ κούκλα

Kαι ένα γρήγορο mock up.