Προς το περιεχόμενο

TamTam

Μέλος
  • Αναρτήσεις

    2.626
  • Μέλος από

  • Τελευταία επίσκεψη

  • Ημέρες που κέρδισε

    19

Track Σχόλια από TamTam

  1. 30 λεπτά πριν, gmoukou είπε

    Μια κλεφτή ματιά μέσα απο τη κλειδαρότρυπα που αποκαλύπτει την ομορφιά του εσωτερικού κόσμου (σου).

    Πολύ του γούστου μου (αμφότερα ήχος και παίξιμο).

    Ευχαριστούμε που μας το εκμυστηρεύτηκες!

     

    Γιώργο ευχαριστώ για τα καλά σου λόγια. Εμένα μου φαίνεται υπέρ του δέοντος συναισθηματικό και όχι τόσο ambient όσο θα ήθελα, αλλά σε ευχαριστώ και σένα και όλους

     

  2. Ωραίο και με potentials!
    Συνεχίστε παιδιά, και η μελωδία μια χαρά είναι

    Μια πρόταση για κάτι που θα έκανα αν ήταν δικό μου τρακ:
    Θα ντουμπλάριζα βάζοντας δυο φωνές να τραγουδούν τις φράσεις
    "τόσα όνειρα" και το "τόσα πράγματα" με δεύτερα φωνητικά (μόνο αυτές τις δυο φράσεις) πριν μπει το ρεφραίν
    και μετά το "φίλα με" σε όλα τα ρεφραίν.

     

    • Like 1
    • Ευχαριστώ 1
  3. Συνάδελφοι ευχαριστώ για τα καλά σας λόγια. Μου λείπει πολύ η μπάντα μου, τα live και το πήγαιν'ελα με την κιθαρα στις πρόβες όπως όλων μας... και το μόνο που κάνω είναι να σκαλίζω στις ηχογραφήσεις που έμειναν ημιτελείς και αμιξάριστες πριν φύγω από το Βέλγιο (αυτή τη στιγμή βρίσκομαι στην Ελλάδα), με το συγκρότημά μου εκεί.
    Τύπμπανα παίζει ο Serge (που το στυλ που παίζει το γουστάρει ο Yameth από ένα άλλο κομμάτι μας που είχα ανεβάσει), μπάσο ένας φινλανδός που τον σχολάσαμε γιατί δεν ήταν motivated (νομίζω ότι ακούγεται εξάλλου) ο Kari, και κιθάρα - φωνή εγώ.
    Όπως πάντα, αυτός που έχει φτιάξει/συνθέσει το κομμάτι ξέρει τις αδυναμίες του, τι δεν ακούγεται καλά -προσωπικά μου συμβαίνει πάντα να μην είμαι ικανοποιημένος, αλλά σας ευχαριστώ και πάλι για τις κριτικές.

    • Like 1
  4. 13 λεπτά πριν, cigaret13 είπε

    Σ'ωραίος!

     Μουσική για σκοτεινό μπαράκι μες την καπνίλα, με περιθωριακούς αλκοολικούς!

     Του πάει πάντως αυτή η "άγρια" παραγωγή.....


    Αμέσως να μας κάνεις περιθώριο ρε φίλε
    Κι ότι λέγαμε για drive scale :)

     

    7 λεπτά πριν, gmoukou είπε

    Στα πρώτα 30" με είχε κερδίσει και ότι και να γινόταν μετέπειτα θα το (υπο)δεχόμουν με ανοιχτές αγκάλες.

    Κάτι lush συγχορδίες με τρεμολάκι (όπως στο 1:49) ήταν μαχαιριά στη καρδιά

     

    Πολλά πολλά πολλά μπράβο!!!



    Θενκς Τζορτζ.
    Και αυτό που "υποδέχεσαι" τελικά στην πρώτη ταμπουριά, είναι η εφιαλτική ακολουθία ακόρντων
    Dm - Em
    😄

    • Χαχα 1
  5. Στις 30/10/2020 στις 2:59 ΜΜ, fanisatt είπε

    Ελλάς - Γαλλία συμμαχία !!


    Σόρι που θα στο χαλάσω, αλλά ο Ντανιέλ είναι Μαροκινο-Τούρκος... 😄
     

     

    Στις 30/10/2020 στις 3:16 ΜΜ, gkourmoul1 είπε

    Εξαιρετικο! Μου αρεσουν και τα αγγλικα με γαλλικη προφορα.


    Πιο πολύ reggae -προφορά έχει στα αγγλικά παρά γαλλικά κτγμ
     

     

  6. 7 λεπτά πριν, Nestoras είπε

    Μια χαρά παίζει η μπάντα. Ο τραγουδιστής όμως (ειδικά όταν πάει στον αγγλικό στίχο) είναι να μην πω. Δεν μπορώ να εισπράξω τη μελωδία.


    Μια χαρά μου ακούγεται εμένα... και σε κάθε περίπτωση καλύτερα από τα δικά μου αγγλικά 😄

  7. 4 λεπτά πριν, gkourmoul1 είπε

    Οποτε προσπαθω να το επαναλαβω με μια πιο καλη εγγραφη, χανω ολο το ζουμι. Το προτιμω να εχει μικρολαθακια και να ακουγεται σωστα, παρα να ειναι αρτια παιγμενο και αψυχο.

     

    Α γεια σου 🙂

     

    13 λεπτά πριν, pipityri είπε

    ο μουσικός λόγος δεν υφίσταται ξέχωρα από το conception της εκφοράς του.


    Α γεια σου κι εσένα 🙂

  8. Εντάξει δεν τίθεται ζήτημα σωστού κ λάθους κτγμ.
    Αλλά τι σου αρέσει να ακούς.
    Εγώ μπορώ να πάθω πλάκα με μια ερμηνεία ή με μια μελωδική γραμμή, ένα attitude, μια χροιά κλπ ακόμη κι αν είναι ηχογραφημένη με κινητό και συνοδεύει ένα αφρικανικό μονόχορδο.
    Δεν αναζητώ την τελειότητα γιατί δεν υπάρχει έτσι όπως την εννοεί (ίσως) ο Γιώργος. Για μένα τέλειο είναι το "ατελές". Για την ακρίβεια, συνειδητοποιώ πως όλα όσα μου αρέσουν -από τους Rolling Stones μέχρι την παραδοσιακή μουσική , δεν ήταν ποτέ "τέλεια", αλλά ακούγονταν τέλεια μέσα στην ατέλειά τους.
    Αυτό δεν σημαίνει ότι δεν μπορώ να εκτιμήσω ή να λατρέψω π.χ. τους U2 ή μια άψογη παραγωγή της Kate Bush (τυχαία το όνομα), απλά εξηγώ την προσέγγισή μου.
    Με συνεπαίρνει ένας λαρυγγισμός της PJ Harvey ή η στιγμή που μια χορδή του SRV χτυπάει στην ταστιέρα από τη δύναμη που τη βαράει (aka ερμηνεία της στιγμής), που αδιαφορώ για το αν είναι προσχεδιασμένο ή όχι. Δεν είμαι σε θέση να ξέρω ΄αν η out of tune νότα του Charlie Parker είναι επίτηδες ή όχι, αλλά με τρελαίνει το πώς δεν ακούγεται σαν λάθος , το πώς το μαζεύει όλο το πράγμα μετά και όλο αυτό γίνεται όμορφο. Εκεί εντοπίζω και την καλλιτεχνικη΄ταυτότητα, το ότι ακούω π.χ. έναν μουσικό και μπορώ να καταλάβω ποιος είναι απότον ήχο , την ερμηνεία και το παίξιμό του. Και η καλλιτεχνική ταυτότητα είναι ζητούμενο για κάθε καλλιτέχνη ανά τους αιώνες κτγμ. Από τον Πικάσο μέχρι τον Mark Knopfler και αμέτρητους άλλους - που δεν υπάρχει περίπτωση να δεις /ακούσεις έργο τους και να μην καταλάβεις αμέσως ότι είναι δικό τους.

    (σόρι γαι το σεντόνι και για το name dropping)

     

    • Like 2
  9. 2 λεπτά πριν, gkourmoul1 είπε

    Υπαρχουν και κομματια με δυο ή ακομα και με ενα ακορντο, οπου οχι μονο δεν ειναι βαρετα, αλλα ειναι αριστουργηματα. Ειχε ανοιχθει ενα αναλογο θεμα πριν λιγο καιρο.

     

    Απ' οσο εχω καταλαβει, για να μην ειναι βαρετη μια τοσο απλοϊκη αρμονια, χρειαζεται μαεστρια στον χειρισμο αλλων παραγοντων, οπως η ενταση, η ταχυτητα, η δυναμικη κλπ. Εφοσον υπαρχει σχεδιασμος, ελεγχος και ποικιλια σε αυτους τους παραγοντες, τοτε και το πιο απλο κομματι αποκτα ενδιαφερον.

     


    Το φραζάρισμα παίζει ρόλο για μένα, σε συνδυασμό με την ερμηνεία.
    Σα να έχεις γράψει τη μελωδία στο μυαλό σου και να προσπαθείς να την παίξεις πειστικά στο όργανο , και όχι το αντίθετο.
     

    • Like 1
  10. Καλημέρα folks
    δεν "χαλάει" τίποτα. Καταλαβαίνω ακριβώς τι θέλει να πει.
    Λόγω του ότι είμαι αυτοδίδακτος, οι συνθέσεις μου είναι απλοϊκές σχεδόν, δυο μέρη, δυο ριφ, κλπ. Στην ενορχήστρωση και στο groove ποντάρω συνήθως και δεν είναι εύκολο, γιατί ούτε τη γαμάουα τεχνική έχω και αυτά που παίζω είναι πεπερασμένα.
    Γι' αυτό έψαχνα πάντα μουσικούς καλύτερους από μένα (δεν είναι και δύσκολο) στο όργανό τους, για να αποκτήσουν τα κομμάτια μου το improvisation στυλ, και την απογείωση που θέλω. Το να βρω καλύτερους μουσικούς από μένα δεν ήταν ποτέ δύσκολο -το δύσκολο ήταν να καταλάβουν πως ένα κομμάτι με 4 ακόρντα για να μπορεί να παίζεται για 6-7 λεπτά και να ακούγεται όμορφα χωρίς να το βαριέσαι  θέλει κάποιου είδους ερμηνεία.

    Παράδειγμα, ακούστε αυτούς εδώ τους Νορβηγούς...
     

     

    • Like 1
  11. Παιδιά ευχαριστώ γαι τα σχόλια και την υποδοχή!

    cigaret, τα 18 sec στην αρχή είναι επειδή δεν ξέρω να δουλεύω καλά τo daw και κάνω ατζαμοσύνες!

    Roberto, αν θες το πιστεύεις, o σόλο ήχος είναι : drive το ΜΟΕΝ Deep Blue distortion, o Joyo κομπρεσοράκος και to ΤC shaker mini, μέσα σε ένα toneprint του TC Flashaback.

    dimsonic, εδώ τους κυνηγάω να μιξάρουμε τέλος πάντων, όχι να το κυκλοφορήσουμε κιόλας...

    gmour, όταν επιστρέψω στην Ελλάδα φίλε, θα κάνουμε μπάντα! Εχω κι άλλα τέτχοια με 5 ακόρντα - που ακούγονται σα να είναι 15 😄
     

    • Like 2
  12. 4 λεπτά πριν, pipityri είπε

    Ναι,φυσικά, εννοώ σαν επιρροή. Η αλήθεια είναι πως τον τελευταίο καιρό μελετούσα και το score, είναι πιθανόν αυτή η επιρροή να είναι...ε...πιο απτή. Η σύζυγος, πάντως, όταν το άκουσε ήταν σαφής...Τι δικό σου και μαλακίες, αυτό είναι εκείνο κει του Debussy...


    E, είναι ορατό για όποιον έχει ακούσει - αν και πιστεύω ότι θα της έχεις κάνει πλύση εγκεφάλου. 😄
    Αναφορικα΄με το "άρωμα soundtrack", έχω να πω ότι γενικότερα η συγχρονη συμφωνική/ορχηστρική μουσική, έχοντας εγκαταλείψει κάποιους πειθαναγκασμούς της κλασικής, κινείται σε περισσότερο κινηματογραφικά ηχοτοπία και μονοπάτια (γι αυτό και τη λέμε "σύγχρονη" 😄 )

    Για τον Andre Caplet, τι γνώμη έχεις;
    (André Caplet (23 November 1878 – 22 April 1925) was a French composer and conductor now known primarily through his orchestrations of works by Claude Debussy. )
     

     

    • Ευχαριστώ 1
  13. 11 λεπτά πριν, pipityri είπε

     Ευχαριστώ για το σχόλιο-και την πάσα. Φυσικά έχεις δίκιο, ήταν απολύτως συνειδητό, αν και για να είμαι πιο ακριβής, στο μυαλό μου είχα το τρίτο μέρος από το κουαρτέτο εγχόρδων, από τα πιο αγαπημένα μου κομμάτια  ever. 


    Εντάξει, δεν ξέρω πώς το έννοείς αυτό, αλλά φαντάζομαι ότι το εννοείς ώς επιρροή.
    Δεν είμαι μουσικόλόγος αλλά μουσικός και η επιρροή σου αυτη φαίνεται πάντως σε κάποιον που έχει ακούσει ή του αρέσει ο νεορομαντισμός και ο Debussy, όπως εγώ.
     

  14. 20 ώρες πριν, Tamtam είπε

    χα χα χα, είναι αυτό που μπέρδευε τον μπασίστα ντόδιέσι μινόρε που γυρνάει σε φα). Νομίζω λές για το ρεφραίν


    Διόρθωση: Σε φα δίεση μινόρε

  15. 1 λεπτό πριν, dimsonic είπε

    μου φαίνονται ότι δεν είναι από native speaker


    Μα δεν είναι! Είναι από refugee χαχχ (Τα εχω ξεπεράσει αυτά τα κόμπλεξ εδώ... ο καθένας μιλάει όπως μπορεί. Που να ακούσεις ισπανούς να βάζουν ένα έψιλο μπροστά από κάθε λέξη που έχει κοινή ρίζα με τη δική τους- λένε I estudy inglis) "άι εστάντι ίνγκλις"

  16. 1 λεπτό πριν, dimsonic είπε

    Ιδίως ένα συγκεκριμένο ακόρντο


    χα χα χα, είναι αυτό που μπέρδευε τον μπασίστα ντόδιέσι μινόρε που γυρνάει σε φα). Νομίζω λές για το ρεφραίν

×
×
  • Δημοσιεύστε κάτι...

Τα cookies

Τοποθετήθηκαν cookies στην συσκευή σας για να είναι πιο εύκολη η περιήγηση στην σελίδα. Μπορείτε να τα ρυθμίσετε, διαφορετικά θεωρούμε πως είναι OK να συνεχίσετε. Πολιτική απορρήτου