Προς το περιεχόμενο

Latinos

Μέλος
  • Αναρτήσεις

    34
  • Μέλος από

  • Τελευταία επίσκεψη

Αναρτήσεις από Latinos

  1. Εννοείται, ο μη κλασσικός δεν θα καταλάβει την πρόταση που είπες πριν. Είμαι κλασσικός και έχω κάνει ήδη αγάλματα κάποιους, τον Ιντζακ Περλμαν, τον Μαξιμ Βεγκέρωφ, την Μπέρτα Ρογιας και τον Λανγκ Λανγκ. Πολύ καλό το βίντεο που έστειλες. Πολλαπλασιάζονται οι αρμονικές και ανοίιιιιιγει στο αυτί η συγχορδία. Thanks !!

  2. Ρε συ manosx, στεναχωριέμαι λίγο με τη φάση, αλλά σε καμμία περίπτωση με τις απαντήσεις σας. Και θα σου πω γιατί. Και τα δύο είδη μουσικής είναι μουσικές. Όμως ως μουσικό υλικό μπορεί να βγει σωστά έξω.  Έχω ακούσει gyspy jazz κιθάρα  με ακκορντεόν, κόντρα μπάσσο και βιολί. Η τσιγγάνικη μουσική είναι χοροπηδηχτή και τραλαλα, είναι γνωστό αυτό.  ¨Ομως ηχογραφείται ή βγαίνει έξω live, καθαρή. Ένα πυκνωτικό μικρόφωνο που θα πιάσει το τζαζοκίθαρο, θα το βγάλει έξω σωστά και καθαρά. Μία κιθάρα φλαμένκο μαζί με καχόν, κρουστά και φωνή θα βγεί και θα ακουστεί ηχητικά σωστά. Με τον όγκο της και τη ζέστη της κλπ. Η κλασσική μουσική είναι δομημένη σίγουρα, έχει αρμονίες, φωνές κλπ. Δεν με πειράζει η απλότητα και το χοροπηδηχτό της τσιγγάνικης σε σχέση με το βάρος και την πολυπλοκότητα της κλασσικής. Εκπλήσσομαι γιατί το ίδιο πυκνωτικό μικρόφωνο που έπιασε το σόλο βιολί, στο πρώτο μέρος βγήκε έξω ξερό και παγωμένο, στο δεύτερο μέρος βγήκε σωστό όπως πρέπει. Το ίδιο ισχύει και για το συνολικό ηχόχρωμα της ορχήστρας.  Δεν μπορεί  στο πρώτο μέρος της συναυλίας η γενική εικόνα να ξύνει στις ψηλές συχνότητες, να είναι αιχμηρή και να λείπουν χαμηλές και να μπουκώνει. Ενώ στο δεύτερο να είναι ομορφιά παντού. Αυτό λέω. Αυτο που μου είπατε, απότι καταλαβαίνω και ταιριάζει περισσότερο ως απάντηση στην απορία μου είναι ότι η κλασσική από μόνη της είναι πιο ισορροπημένη παντού άρα θα βγεί έξω όμορφα. Και αυτό γιατί έχει μέσα την αρμονία, η οποία αρμονία παίζει με το συναίσθημα πολύ και σε ακουμπάει. Βλέπε πχ μία μελωδία αργή, παιγμένη από 6 κόντρα μπάσσα. Ενώ η τσιγγάνικη λόγω της ανομοιογένειας είναι ανακάτωμα πολλών πραγμάτων, άρα ως χροιά έχει περισσότερες πιθανότητες να βγει με κακή ποιότητα έξω. Άρα στο δεύτερο μέρος παίχτηκε κλασσική μουσική, με κλασσικό τρόπο, όπως πρέπει, άρα βγήκε καθαρά έξω. Ευχαριστώ πολύ παίδες, θα έλεγα ότι μπαίνει λίγο φως σιγά σιγά.....   

  3. Άρα λετε ότι στην ίδια αίθουσα, με τα ίδια ηχητικά συστήματα, στο πρώτο μέρος άκουσα ένα ανακάτωμα από νότες που φέρνει κάπως σε μουσική. Ενώ στο δεύτερο μέρος άκουσα τη γνωστή, πειθαρχημένη, στρατιωτική, σε κανόνες δομημένη, κλασσική μουσική από σπουδαίους μουσικούς. Μάλιστα. Θα πρέπει να το δουλέψω αρκετά στο κεφάλι μου. Ευχαριστώ πάντως. 😰

  4. Καλημέρα σας αγαπητοί λάτρες του ήχου. Θέλω τα φώτα σας σε ένα ειδικό θέμα γιατί μου αρέσει πολύ να ρωτάω, να διαβάζω και να μαθαίνω.

    Αγαπώ πολύ τη μουσική και έχω ακούσει πολλές ανθρωποώρες ηχογραφήσεις στο σπίτι, συναυλίες και ελαχιστες συναυλίες στο εξωτερικό.

    Να πώ ότι τα αυτιά μου ακούνε πολύ καλά και διακρίνουν πολλές λεπτομέρειες. Είμαι παιδί κυρίως κλασσικής, τζαζ, swing και ατμοσφαιρικής-ακουστικής μουσικής. Ακούω βέβαια και άλλα είδη. Ερασιτεχνικά ρυθμίζω σε κάποιο χώρο μεσω κονσόλας τον ομιλητή και τη μουσική κάποιες φορές. Έχω αντίληψη κατανομής συχνοτήτων και αν στις κύριες συχνότητες ( χαμηλές, μεσαίες, ψηλές) σκεπάζει κάποια τις άλλες το καταλαβαίνω. Ξύσιμο στις ψηλές κλπ, θαμπώματα κλπ. Στογγυλάδα, όγκος και πάει λέγοντας.  Με καταλάβατε πιστεύω. Παίζω και κλασσική κιθάρα.

     

    Πήγα χθες να ακούσω στο Christmas Theater τα 101 τσιγγάνικα βιολιά. Οι μουσικοί με μία λέξη καταπληκτικοι με απίστευτη μουσική αντίληψη. Αυτοσχεδιασμοί και παιχνίδια αβέρτα καθότι Ούγγροι και τσιγγάνοι ταυτόχρονα. Η συναυλία είχε δύο μέρη με ένα διάλλειμα. Η χροια κλασσική και τα όργανα ήταν: βιολιά, βιόλλες, τσέλλα, κόντα μπάσσα,  κλαρινέτα και μερικά cimbalons (μεγάλα σαντούρια σε ξύλινες βάσεις σαν τραπέζια, με πόδια).

     

    Πάμε τώρα στην απορία μου. Το πρώτο μέρος της συναυλίας είχε παραδοσιακούς τσιγγάνικους σκοπούς. Γρήγορα κομμάτια φευγάτα, με πολλούς αντιχρονισμούς, κόντρα παιξίματα κλπ με γρήγορες μπασσογραμμές. Είχε και κάποια γνωστά κομμάτια κλασσικής παραλλαγμένα σε gypsy στυλ. Σε αρκετές περιπτώσεις τα κομμάτια της μουσικής  είχαν ένα δυνατό μπούκωμα/ βραχνάδα που ήταν ενοχλητική κυρίως από το γρήγορο κόντρα παίξιμο των οργάνων.

     

    Ο ήχος του πρώτου μέρους δεν ήταν καλός. Τα βιολιά έξυναν σε αρκετές περιπτώσεις, η διαύγεια/καθαρότητα είχε χαλασει και νόμιζες ότι κάποιος είχε κουρέψει αρκετά τις χαμηλές συχνότητες. Κακός όγκος και αυτή η στρογγυλαδα / ζέστη που περιμένεις χαμηλά (τσέλα, κοντρα μπάσσα) με τις κούκλες μεταξένιες ψηλές συχνότητες των βιολιών απουσίαζαν. Βέβαια ο συγχρονισμός, τελειώματα, οι αλλαγές στις δυναμικές των μουσικών: τέλεια και εκπληκτικά.

     

    Μου λένε οι φίλοι μου (του ίδιου τύπου μουσικά)  ρε συ κρίμα, χάνονται αυτοί οι μουσικοί, η αίθουσα δεν είναι καλή ακουστικά, ξέρουμε ότι το christmas theater δεν είναι concert hall με τις αναμενόμενες απαιτήσεις αλλά χαραμίζονται. Ξύλινος ήχος κλπ. Η αλήθεια ήταν ότι δεν είμασταν χαρούμενοι.

     

    Γίνεται διάλειμα, ξεκινάει το δεύτερο μέρος. Το υλικό ήταν πιο αυστηρά κλασσικό, χωρίς αυτοσχεδιασμούς, με περισσότερη προσήλωση στο αυθεντικό υλικό θα έλεγα. Η ίδια, άψογη τάξη στο χρόνο και στην έκφραση και στις δυναμικές. ΑΛΛΑ !!!.... Ξεκίνησαν τα μαγικά. Ξαφνικά ο όγκος σφίγγει, το ακουστικό φάσμα από τέρμα κάτω μέχρι τέρμα πάνω γίνεται διαυγές, ζεστό, πολύ ισορροπημένο με εξαιρετικό όγκο και απόδοση. Έπαιζαν με δοξάρι ή πιτσικάτο τα κοντρα μπάσσα και λες τωρα μπήκαν κάποια πανάκριβα subwoofer, ρυθμισμένα στην πένα. Ένας γλυκός μικρο-σεισμός. Τόσο όσο. Τα πυκνωτικά μικρόφωνα στα σαντούρια και στα βιολιά ---> Μαμά μου. Κρύσταλλο πεντακάθαρα. άκουγες κάθε τσαχπινιά των χορδών που τις χτύπαγαν με τα ξυλάκια.  Να παίζει βιολί ο σολίστας σχεδόν τέρμα κάτω στην ταστιέρα και να ακούγεται ένα μέλι. Αρχίσαμε να κοιταγόμαστε μεταξύ μας με μάτια ανοιχτά. Και λέμε ΤΙ ΕΓΙΝΕ ????

    Λες και μπήκαν κάποια πανάκριβα παλιά πυκνωτικά μικρόφωνα με λάμπα από κάποιο μάγο (neumann ξέρω γω).

     

    Είμαι λοιπόν κατενθουσιασμένος και απολαμβάνω τα δύσκολα απαιτητικά κομμάτια κλασσικής με έναν σουπερ ήχο. Και λέω μέσα μου: θα πάω στα παιδιά των ηχητικών και θα ρωτήσω τι έγινε στο δεύτερο μέρος. Τελειώνει η συναυλία χαμός χειροκρότημα κλπ και πάω κάτω και ρωτάω. Σαν μικρό παιδί ? Καλησπέρα να ρωτήσω κάτι ? τι άλλαξε βρε παιδιά στο δεύτερο μέρος ? αλλάξατε την ισοστάθμιση ? ανοίξατε κάποιο subwoofer ? Είναι μεγάλη η διαφορά μεταξύ πρώτου και δεύτερου μέρους.

     

    Παίρνω μία παράξενη απάντηση που χάζεψα αρκετά. Δεν κάναμε τίποτα φίλε μου. Είναι άλλο το παίξιμό τους και τα κομμάτια τους άλλα στο δεύτερο μέρος. Τους λέω ρε παιδιά ? τι λέτε τώρα ? τίποτα καμμία αλλαγή απολύτως ? ούτε ισοστάθμιση ούτε κάποιος επεξεργαστής ? Μου λέει ο ηχολήπτης, κοίτα οι αλλαγές μου ελάχιστες έως τίποτα. Τι να σου πώ...μισό με ένα db το πολύ. Και ξαναρωτάω, δηλαδή για σας αυτή η διαφορά είναι μόνο η αλλαγή στα κομμάτια ?

     

    Και θέλω να ρωτήσω τους φίλους του ΝΟΙΖ. Εσείς τι λέτε αγαπητοί μου ? Βοηθήστε και μένα τον φτωχούλη. Σίγουρα σε ένα κονσέρτο κλασσικής ο συνθέτης έχει λάβει υποψη του τις θέσεις των οργάνων, το παίξιμο και τις εντάσεις. Άρα σε μία συγχρονισμένη ρυθμική κλίμακα των κόντρα μπάσσων, θα βγάλουν όλα τις ίδιες νότες και θα βγεί ΕΝΑ πράγμα συντονισμένο με όγκο και δύναμη έξω, άρα θα το πιάσουν τα μικρόφωνο και θα βγει καρφί έξω. Λέω τωρα εγώ. Ενω αν παίζουν τα έγχορδα ένα πράγμα γρήγορο και αντιχρονο, πχ  σαν του Γκόραν Πρέγκοβιτσς θα γίνεται χαμός από συμβολή κυμάτων, μαζί με τα άλλα όργανα. Σαλάτα δηλαδή. Δεν ξέρω αν λέω χαζομάρες...

     

    Θέλω να σας ακούσω, να πείτε τη γνώμη σας. Εγώ νομίζω ότι αυτού του επιπέδου οι μουσικοί παίζουν άψογα, άρα δεν νομίζω ότι χάλασαν το παίξιμό τους στο δεύτερο μέρος. Σκέφτομαι ότι ειναι είναι συνδυασμός των κομματιών και ηχοληψίας μαζί.

     

    Ευχαριστώ και συγγνώμη αν σας κούρασα. Παναγιώτης.

  5. Προσπαθώντας να <<οσφρηστώ>> τον superfunk, καταλαβαίνω ότι μελέτησε το πιάνο στο ωδείο. Κακά τα ψέμματα, όταν έχεις να μάθεις 15 τεχνικές κλασσικού πιάνου στο αριστερό και στο δεξί χέρι, θα σε πάρει ο δάσκαλος από το αυτί θα σου δείξει πως γίνεται, θα σου χώσει ασκήσεις για την άλλη φορά και θα σου πεί μελέτα και έλα την άλλη εβδομάδα. Κακά τα ψέμματα, αν δεν καντηλιαστεί ο ποπός σου δε γίνεται δουλειά. Επανάληψη, διόρθωση λαθών, επανάληψη, διορθωση και προχωράμε. και πάρε πιο δύσκολο κομμάτι και πιο δύσκολο κλπ κλπ. Όταν ας πούμε προχωράς και έχεις ένα βασικό ρεπερτόριο από Σοπέν, Λίστ, Μόζαρτ, Μπαχ και έχεις βγάλει και ...(μαμά μου) κανένα Ραχμάνινοφ (τερατα) , τα χέρια σου είναι πιστόλια. Και μπορείς να το γυρίσεις μετά, στη μπαλάντα, στο λάτιν, στο boogie woogie κλπ. Εννοείται βέβαια ότι όοοοολα αυτά δεν βγαίνουν από σένα μόνο. Και πάρε διπλές κλίμακες και ανιούσες στο ενα και ταυτόχρονα κατιούσες στο άλλο, δεν θέλω να κάνω τον έξυπνο, αλλοίμονο, ο superfunk μάλλον τα έχει περάσει αυτά. Σε μας για παράδειγμα υπάρχουν τα τέσσερα βιβλία του Εμίλιο Πουχόλ (1-2-3-4). Από το 3 αρχίζουν τα υπογλώσσια και η γιόγκα μαζί με τη μελέτη. Ναι, ΑΛΛΑ ΦΤΙΑΧΝΕΙΣ ΧΕΡΙΑ.....πιστεύω στο δάσκαλο, δεν το συζητάω. Φίλε PSNick δε θέλουμε να σε φοβήσουμε. Μη μασας. Προχώρα.

  6. Καλησπέρα αγαπητέ psnick. Χαίρομαι που σου αρέσει η κιθάρα. Θα σου μιλήσω από τη δική μου εμπειρία. Έχω χρονάκια στην καμπούρα μου και πενηντάρισα πλέον. Παίζω από πρώτη γυμνασίου και δεν έχω σταματήσει. Εγώ προσωπικά πέραν του τι μου αρέσει να παίζω, χρωστάω την τεχνική μου και τα δάχτυλα που απέκτησα στη δασκάλα μου του ωδείου. Ξεκίνησα με κλασσική κιθάρα, με τράβηξε το λάτιν και το φλαμένγκο, παίζω και κάτι μπλουζοπράγματα.

     

    Η άποψή μου είναι ότι ο δάσκαλος θα σου στήσει τα δάχτυλα σωστά, δεν θα σε αφήσει να στραβομάθεις και θα σε διορθώνει ΣΥΝΕΧΩΣ. Είναι κακό πράγμα να σταβομάθει το χέρι σου, να συμπεριφέρεται σαν τσιμεντωμένο και αντί να μπορεί να ξεδιπλώσει και να βγάλει όλες τις τεχνικές σε αριστερό και δεξί χέρι (πάντα για τη μουσική που θέλεις) να φρενάρει την όλη κατάσταση. Ξεκίνησα με κλασσική και με τράβηξε το λάτιν/φλαμένκο. Ειλικρινά, αν δεν είχα φτιάξει το χέρι μου με κλασσικό ρεπερτόριο με δάσκαλο σε αριστερό και δεξί χέρι δεν θα μπορούσα να παίξω τα πράγματα που μου αρέσουν. Χρωστάω στη δασκάλα μου τα χέρια μου.  Άκουσα για πρώτη φορά κάπου το 89-90 το τέρας που λέγεται Paco de Lucia (δεν είναι μαζί μας πλέον...δυστυχώς....) και βραχυκύκλωσα. Με σημάδεψε.

     

    Βρες ένα δάσκαλο και ξεκίνα μαζί του. Τουλάχιστον να σου στήσει τα χέρια για το πρώτο διάστημα, παράλληλα να μελετάς και εσύ και μετά κάνε ότι θέλεις. Καλωσήρθες στις μουσικές ομορφιές. Είτε κλασσική, είτε ροκ, είτε τζαζ, είτε φλαμένκο, είτε ακουστική, είτε ότι να ναι, τα χέρια σου πρέπει να στηθούν από δάσκαλο, τουλάχιστον στην αρχή. Επίσης μη φοβάσαι να μελετάς. Η μουσική είναι εγκεφαλικό πράγμα, και ως εργο πνεύματος, πρέπει να συντονιστούν:  εγκέφαλος, αυτιά, χέρια, ρυθμός και μελωδία. Στην πορεία θα βελτιώνεσαι και θα γίνεσαι καλύτερος και θα ικανοποιείσαι και συ με την πορεία σου. Να πάρεις έναν μετρονόμο, να καταλαβαίνεις τι ακούς και να παίζεις αργά, όσες φορές και να χρειαστεί μέχρι να βγει σωστό. Επίσης να ακούς πολύ και απο πολλούς μουσικούς τη μουσική που σου αρέσει. Να την καταλαβαίνεις. Έτσι θα αποκτήσεις τη δική σου αντίληψη σταδιακά επί του θέματος. Επίσης όσο προχωράς και θα σε ακούει ο δάσκαλός σου, ο ήχος σου θα γίνεται καθαρότερος. Στο πιάνο πχ, πατάς το πλήκτρο και ο ήχος ακούγεται καθαρός απο την αρχή. Δυστυχώς στην κιθάρα πατάμε τις χορδές με τα δάχτυλά μας και είμαστε υπεύθυνοι εμείς για την καθαρότητα του  ήχου μας. Στην αρχή οι χορδές μας τσιρίζουν και είναι θαμπές στον ήχο. Μετά όμως, το πράγμα στρώνει. Καλή επιτυχία και μη φοβηθείς να δουλέψεις για την κιθάρα που αγαπάς !.

     

    Τάκης.

    • Like 4
    • Συμφωνώ 1
  7. Είμαι ανοιχτός σε γνώμες και προτάσεις στο θέμα που έχω. Ψάχνω ένα ζευγάρι ηχεία αυτοενισχυόμενα,  κυρίως για easy listening μουσική, latin, blues, jazz κλπ. Ακουστική δηλαδή. 12άρια μέχρι 350-400 βατ. ¨Οσοι έχετε δουλέψει τέτοιες μουσικές και πιστεύετε ότι υπάρχουν κατά κάποιον τρόπο ζεστά ηχεία με αέρινη και μεστή αναπαραγωγή, κρουστών, φωνής, κόντρα μπάσου κλπ, προτείνετε ! Μου αρέσανε τα audiophony τα 12 τα αυτοενισχυόμενα και γενικά τα db technologies. Κάποια electrovoice και jbl μου φάνηκαν κάπως σκληρά. Ίσως βέβαια όταν τα άκουσα να υπήρχαν συγκεκριμένες θέσεις στο equalization στο πίσω μέρος του ηχείου.

  8. Αγαπητοί συνφορουμιτες , παρακαλω αν κάποιος έχει στο στούντιο του ή στο σπίτι του Mackie thump 12 η DB technologies opera 512 DX please να μου πει αν μπορώ να έρθω σπίτι του να το ακούσω . Θέλω να πάρω ενα ζευγαρι αυτοενισχυομενα και είμαι στη φάση που ακούω και δοκιμάζω. Ευχαριστώ!! Μενω αθηνα

  9. Αγαπητοί χαιρετώ. Θέλω τη βοήθειά σας στο παρακάτω θέμα.

    Έχω ένα μικρό PA στο σπίτι. Μία κονσόλα mackie VLZ πρώτης γενιάς, δύο αυτοενισχυόμενα db technologies 12άρια. Τώρα προσπαθώ να παίξω με μικρόφωνο για να βγάζω ακουστική και κλασσική κιθάρα στον αέρα.

    Νοίκιασα ένα neumann km-184 και έχω ήδη ένα shure δυναμικό sv 200 vocal.

    Το πρόβλημα είναι ότι με το μικρόφωνο συνδεδεμένο μόλις ανοίγω το κανάλι του, είτε έχει σήμα είτε όχι μόλις το σηκώσω πάνω από το 25% μικροφωνίζει. Το σαλόνι έχει διαστάσεις 6,30 μήκος πλάτος 4,20 και ύψος 2,70. Τα ηχεία τα έχω στις άκρες του 6,30 πάνω σε τρίποδα. Έχω κάνει αρκετές προσπάθειες με το gain, με το master volume κλπ. Από που παράγεται το πρόβλημα ? Είναι υπερβολικά αυτά τα ηχεία ? μήπως παράγονται στάσιμα κύματα ? Ρύθμισα το master output επίσης σε mic mode που κόβει 4 DB, κάπως βελτιώθηκε, δεν αρπάζει τόσο γρήγορα αλλά και πάλι. Για κάποιους έμπειρους ηχολήπτες μπορεί το θεμα μου να είναι εύκολο. Τα καλώδια είναι καλά,  Τροφοδοσία παίρνει η κάθε συσκευή από ξεχωριστή μπρίζα. Please help ! Μην ανησυχείτε δεν σηκώνω την πολυκατοικία στον αέρα. Το σύστημα παίζει και χαμηλά. Αλλά αν θέλω λίγο να σηκώσω σφυρίζει.... :-[ σκέφτομαι και feedback eliminator... :-[ :-[

  10. Αγαπητοί,

     

    Στις μικρές κονσόλες (ξέρω γω 6-8 κανάλια ή και 12) με αξία μέχρι 350 ευρώ, μεταξύ Allen Heath και Soundcraft, ποια εταιρία θεωρείτε από την εμπειρία σας πιο αθόρυβη (ελάχιστο φύσημα κλπ) και με ποιοτικούς, καθαρούς προενισχυτές μικροφώνων ?  Σας ευχαριστώ.

  11. Αγαπητέ Npap, ευχαριστώ για τις σημαντικές συμβουλές και πληροφορίες.

     

    Ως κλασσικός κιθαρίστας θα συμφωνήσω με τη γνώμη σου για τις δυναμικές του χεριού.  Έχω αρκετά καλό επίπεδο και μελετώ αρκετά, αν και θα ήθελα περισσότερο. Η προσπάθεια για ανεύρεση κατάλληλου τρόπου ενίσχυσης για τον σωστό και ζεστό ήχο απέδωσε.  Σε χέρι και κιθάρα είμαι ικανοποιημένος ως προς το τι ήχος παράγεται. Το θέμα είναι το πώς <<βγαίνω>> ηλεκτρικά έξω.  Σίγουρα θα χρησιμοποιηθεί μικρόφωνο, θα πειραματιστώ βέβαια και με συμπλήρωση μέσω κρυστάλλου.  Αν το AKG που προτείνεις είναι καλό στο αυτί μου γιατί να μην προτιμηθεί σε σχέση με το DPA, λόγω κόστους. Βέβαια το AKG θέλει γερανό ενώ το άλλο κουμπώνει στην κιθάρα. Θα το νοικιάσω και αυτό και θα δώ.

     

    Ευχαριστώ πολύ και καλή συνέχει φίλε  :angel: 8)

  12. Λοιπόν αγαπητοί ψάχνοντας και ψάχνοντας και γυρνώντας, έγινε το θαύμα. Είμαι τυχαία στο jazz φεστιβαλ στο Τεχνόπολις. Και ακούω το τελευταίο σχήμα της ημέρας (δύο πορτογάλους φλαμενγκίστες). Μου πέφτουν τα σαγόνια στο πάτωμα. Τρέχω στον κονσολιέρη και του λέω ρε συ πώς βγαίνει Η φλαμένγκο κιθάρα έτσι καμπάνα? Και μου λέει το μαγικό: πυκνωτικό μικρόφωνο neuman km-184 επάνω και μέσω di o κρύσταλλος από τις χορδές σε άλλο κανάλι. Μπορείς εναλλακτικά να βάλεις το dpa 4099G και θα ακουστείς άψογα. Παιδιά το νοίκιασα το dpa το μικρόφωνο (πυκνωτικό) και έπαθα πλάκα. Φυσικότατο, γλυκύτατο, υπερκαρδιοειδές, κατευθυντικό και ΤΕΛΕΙΟ !!.. Βέβαια είναι ακριβό (500 ευρώ) αλλά τέλειο για κλασσική κιθάρα. Η χαρά του κιθαρίστα και του ηχολήπτη. Γυρνάς ένα τσικ τα ποντεσιόμετρα του εκουαλάιζερ και αρπάζει ένα τσικ ! Απίστευτο. Δοκιμάστε το αν παίζετε κλασσική ή ακουστική και πιστεύω θα αρέσει και σε σας. Εγώ πάντως θα ξυλώσω πλέον το ενσωματωμένο ενισχυτάκι της κιθάρας και σιγά σιγά θα μαζέψω χρήματα για την αγορά. Χαιρετώ σας !!!!!!!!!!!!!! :o :o :o :o :laugh: :laugh: :laugh: Βρήκα το φάρμακό μου.

  13. Λοιπόν έχω καλά νέα. Έπαιξα αρκετά με το gain του καναλιού, κάποια φίλτρα συχνοτήτων και βέβαια με τις 3 περιοχές του εκουαλάιζερ (low mid high). Επίσης μετακίνησα το εσωτερικό μικρόφωνο της κιθάρας σε άλλη θέση. Αρχίζει κάπως και φτιάχνει το πράγμα. Αναμένω και από σας. Είναι πάντως πεντακάθαρος ο ήχος της Mackie και ο ήχος του ενσωματωμένου μικροφώνου. Θέλει δουλειά όμως. Βέβαια το πώς θα ακουστεί έξω στα ηχεία πιστεύω είναι άλλο θέμα.  ::)

     

    Ευχαριστώ τον npap για την απάντησή του. Επειδή είμαι απολύτως πρωτάρης στο pa, μάλλον θα εκπλαγώ από τη διαφορά έξω (ηχεία) και μέσα (ακουστικά).  Ίδωμεν !

  14. Αγαπητοί μου αρέσει πολύ η ξύλινη ηλεκτροκλασσική  κιθάρα με νάυλον χορδές. Πιθανόν να έχετε δει και κάποιο αρθράκι μου στο φόρουμ εδώ. Θέλω τα φώτα σας. Στήνω ένα μικρό pa σύστημα στο σπίτι. Έχω πάρει μία ωραία mackie κονσολίτσα (πολύ τίμια και καθαρή στους προενισχυτές των μικροφώνων της)  και στη συνέχεια θέλω να πάρω ένα ζευγάρι ενεργά mackie thump 12 άρια. Θέλω να φτιάξω τον ήχο μου να είναι ζεστός και ωραίος.

     

    Ερωτήματα:

     

    1) Ο ενσωματωμένος προενισχυτής της κιθάρας μου ακούγεται καθαρός από την κονσόλα μεν αλλά κάπως τραχύς και μεταλλικός. Βάζω την κιθάρα κατευθείαν στο καρφί της κονσόλας (line). Πρέπει οπωςδήποτε να πάρω DI box και να τη βάλω στο xlr ? Θα έχει σοβαρή διαφορά στον ήχο ? Έχω διαβάσει ότι είναι πολύ καλύτερη η διαμόρφωση ήχου μέσω xlr.

     

    2) Χρειάζομαι κομπρέσσορα για να διαμορφώσω πιο γλυκό /μαζεμένο/ σκαστό ήχο που θέλω για τη λάτιν χροιά ?

     

    3) Αν καταργήσω τον ενσωματωμένο προενισχυτή (που σημειωτέον έχει πυκνωτικό μικρόφωνο και στις χορδές κάτω έχει κρύσταλο και μιξάρεις όπως θες με ένα διακοπτάκι ή  απο μικρόφωνο ή από κρύσταλο) θα μου συνιστούσατε ένα πυκνωτικό μικρόφωνο μικρού διαφράγματος ? Εμένα με τρελαίνει πολύ το DPA-4099, είναι φανταστικό πυκνωτικό μικρόφωνο στα αυτιά μου αλλά έχει 500 ευρώ !!! Θέλω τα φώτα σας και ευχαριστώ. Τι χρειάζομαι για να φτιάξω ήχο ωραίο , ζεστό μαζεμένο αρμονικό και όχι τσιριχτό μεταλλικό κλπ. Τι χάνω στο ψάξιμό μου ? Εγώ πιστεύω ότι η κονσόλα είναι καλή αλλά κάτι χαλάει από τον προενισχυτή της κιθάρας όπως διαμορφώνεται ο ήχος.

     

    Είδα ότι σπουδαίοι φλαμενγκίστες με καταπληκτικές κιθάρες και ωραίο στήσιμο στα live τους  δουλεύουν ακριβά πυκνωτικά μικρόφωνα, κομπρέσσορες, και πολύ καλά εκοουαλάιζερ. Καταλαβαίνω ότι μιλάμε για ακουστικά όργανα που έχουν απαιτήσεις. Τα χρειάζομαι και εγώ αυτά λέτε ??  Αν είναι να πάρω μερικά φετάκια (racks) έστω μεταχειρισμένα αλλά να φτιαχτεί ο ήχος. Ξέρω ότι στο χώρο εδώ του ΝΟΙΖ κυκλοφορούν πολλά έμπειρα άτομα με επαγγελματική ενασχόληση και θα με βοηθήσουν. Σας χαιρετώ και αναμένω.

     

    Σημείωση: η άποψη που έχω για τον ήχο είναι μόνο μέσα από τα ακουστικά γιατί όπως σας ειπα δεν έχω αγοράσει ακόμη τα ηχεία.

  15. Αγαπητοί μαστόροι, DIY τύποι και συναφείς φίλοι.

     

    Τα φώτα σας παρακαλώ. Έχω τον ενισχυτή του Θέματος στον οποίο κουμπώνω μία ηλεκτροκλασσική κιθάρα (νάυλον χορδές). Τον τελευταίο καιρό μου κάνει το εξής. Σταματάει να ακούγεται ηκιθάρα που είναι συνδεδεμένη με αυτόν και το πρόβλημα φεύγει μόνο άμα βγάλω και βάλω το βύσμα στην κιθάρα ή παίξω δυνατά τις χορδές.

    Εγώ πιστεύω ότι κάτι γίνεται με το κανάλι του ενισχυτή. Θα τον αφήσω σε μάστορα για να μου πει και αυτός. Πάντως από την κιθάρα δεν είναι γιατί έβαλα την κιθάρα σε PA σύστημα πάνω από μία ώρα και δεν το έκανε καθόλου. Επίσης έβαλα ακουστική κιθάρα στον ίδιο ενισχυτή και το έκανε, κάποιες φορές μάλιστα δεν έπαιζε καθόλου η ακουστική. Επίσης ούτε μπατταρία της κιθάρας είναι, έβαλα και καινούργια μπαταρία.  ??? ??? :'(

  16. Δώσε μου τον κωδικό των ακουστικών σου. Αν είναι professional, τότε όλα τα μέρη του αλλάζουν. Σου δίνω ένα παράδειγμα με τα AKG K702. Κοίτα τον κατάλογο των ανταλλακτικών που σου επισυνάπτω. Επειδή είμαι λίγο ψαχτερό μαμούνι με αυτά λόγω των ανταλλακτικών αυτοκινήτων (προηγούμενη δουλειά), θα μπορούσα να σε βοηθήσω. Πιθανόν όλο το καλώδιό σου να αλλάζει εύκολα, οικονομικά και με λίγη τύχη κάτι θα μπορούσε να γίνει. Προτείνω λόγω αντιστάσεων,φορτίων κλπ να μην τσοντάρεις άλλο καλώδιο με στριφτές ενώσεις, κολλήσεις κλπ αλλά να βάλεις καινούργιο καλώδιο. Στα ακουστικά όλα τα πράγματα είναι μετρημένα στον πόντο από το εργοστάσιο (μέταλλα, βύσματα, τρόπος κόλλησης κλπ) και μην ξεχνάς ότι ειδικά τα επαγγελματικά ακουστικά έχουν χαρακτηριστικά για να ταιριάξουν με τα χαρακτηριστικά άλλων μηχανημάτων (κονσόλες, ενισχυτές, επεξεργαστές κλπ) οπότε μία αλλαγή στην αντίσταση των καλωδίων θα μπορούσε να δημιουργήσει πρόβλημα . Ευχαριστώ, καλή τύχη !

    _65thAnniversary.pdf

  17. Αγαπητοί μία διόρθωση. Η <<χοντρή>> έκδοση της 5P με το full σώμα (10 εκατοστά πλάτος) δεν είναι η CP όπως έγραψα, αλλά η CW. Αντίστοιχα η λεπτή είναι όπως έγραφα η CT. Επίσης δυο λόγια για τις χορδές της κλασσικής/ηλεκτροκλασσικής. Υπάρχουν δύο group χορδών, οι 100/% πλαστικές (ναυλον) και αυτές που είναι από συνθετικά πολυμερή (composite, ανθρακόνημα-carbon). Υπάρχει περίπτωση για αρκετά αυτιά, αυτές που είναι φτιαγμένες από συνθετικά υλικά να ακουστούν σκληρές/μεταλλικές/καθόλου <<γλυκές>>. Αν συμβεί αυτό δοκιμάστε τις άλλες και το πράγμα θα στρώσει τελείως. Επίσης μπορεί να δοκιμάσει κάποιος τις συνθετικές, να του αρέσει ο ο όγκος και η φωτεινότητά τους, αλλά μόνο η μι (πρώτη χορδή από κάτω η λεπτή) να ακουστεί τσιριχτή. Στην περίπτωση αυτή αλλάξτε μόνο την κάτω μι, με μία πλαστική. Έχει συμβεί και αυτό. Ελπίζω να μην είμαι κουραστικός ή να ακούγομαι σαν ξερόλας, απλά λατρεύω τα ξυλινα έγχορδα, παίζω αρκετά χρόνια κλασσική και λάτιν και μου αρέσει πολύ να βοηθάω τους αγαπητούς ενδιαφερόμενους σε αυτά τα θέματα  :)  Ευχαριστώ, καλημέρα.

  18. Άλλη μία κουραστική μέρα έφυγε  :-\. Χαιρετώ και πάλι.

    Εκτιμώ ότι είσαι τύπος που παίζει ή θέλει να παίξει κάτι σε λάτιν, λάτιν τζαζ, μπόσα νόβα, φλαμένκο,μπαλάντες, <<ζεστό>> μπλούζ ή easy listening κομμάτια, paco de lucia style ή Al Di Meola style, ή κλασσική κιθάρα.

     

    Το ξύλινο κλασσικό σκαφάτο όργανο είναι ιδιαίτερο πράγμα. Ουσιαστικά τι έχουμε ? Χορδές που πάλλονται, η δόνηση μεταφέρεται στα άκρα της χορδής, περνάει από τα κόκκαλα πάνω και κάτω (bridge και saddle) μεταφέρεται στο ηχείο (πάνω καπάκι, κάτω καπάκι και πλαινά), συντονίζει τον αέρα του ηχείου και βγαίνει έξω από την τρύπα του μπροστινού καπακιού. Εδώ μετράει ΠΑΡΑ ΠΟΛΥ το αγγλικό ρητό, the harder the wood, the more vibrant the sound. Σκληρότερα (και βέβαια ποιοτικώς καλύτερα) ξύλα δίνουν καλύτερο ηχητικό αποτέλεσμα αποτέλεσμα. Καλώς ή κακώς, ένα ποιοτικό σετ ξύλων (μπράτσο, ταστιέρα, καπάκι πάνω-κάτω πλαινά) αρχίζει και σοβαρεύει στην περιοχή των 800 με 1000 ευρώ. Πίστεψέ με δεν είναι κάτι που γίνεται για λόγους μάρκετινγ ή τιμολόγησης αλλά πλέον έχει σταθεροποιηθεί εκεί. Μια και έχω τα χρονάκια μου σου μεταφέρω επί δραχμών την έκφραση που ακουγόταν παλιότερα << από τις 300,000 δρχ και πάνω αρχίζει και γίνεται δουλειά>>. Θα συμφωνήσω απόλυτα με τα ξύλα και τις επιλογές του kanimothrios. Ο παλίσανδρος (rosewood) για το οχτάρι (πλαινά) και το πίσω καπάκι, το κέδρο για το πάνω καπάκι, κέδρο για το μπράτσο και έβενο για την ταστιέρα. Ο έβενος είναι παρα πολύ σκληρό ξύλο και το χρησιμοποιούν οι οργανοποιοί για τις ταστιέρες στις <<σοβαρές>> κιθάρες γιατί δεν στραβώνει, δεν πετσικάρει. Είναι δύσκολο στη κατεργασία αλλά χαλάλι του. Τα περίεργα εξωτικά ξύλα (παλίσσανδρος, κέδρος, έβενος) προέρχονται από μακρινές χώρες όπως Ινδία, Ονδούρα, Αφρική, Βραζιλία οι οποίες επιβάλλουν πλέον περιορισμούς στην υλοτόμηση και εξαγωγή ξύλων, άρα αυτά τα καλά ξύλα γίνονται πλέον σπανιότερα και ακριβότερα.

     

    Το πάνω καπάκι τώρα, αν πάς σε κέδρο δίνει ήχο λίγο πιο μουντό αλλά πιο γλυκό. Κυπαρίσσι, έλατο κλπ δίνουν πιο φωτεινά πιο bright ήχους , για αυτό και τα δουλεύουν πολύ σε φλαμένκο κιθάρες. Κάνω ειδική αναφορά στο πάνω καπάκι γιατί δίνει το μεγαλύτερο μέρος του ηχητικού χαρακτήρα του οργάνου. Το πώς έχει δουλευτεί, το τι πάχος έχει, το τι ενισχύσεις (καίτια) έχει από την πίσω πλευρά και σε τι αποστάσεις κλπ επηρεάζει άμεσα τον χαρακτήρα του ήχου.

     

    Πρόσεξε τώρα. Αν πάς σε έναν ισσοροπημένο λάτιν ήχο, σε φάση που θες και γλυκό και μπάσο και φωτεινό ήχο (ο ήχος της κλασσικής κιθάρας με λίιιιιγο προς φλαμένκο), άρα σβέλτο όργανο που να <<αρπάζει>> άμεσα δηλαδή να είναι γρήγορη κιθάρα στην απόκριση είτε με δάχτυλα είτε με πένα, πολύ καλή επιλογή είναι η Alhambra 5P. Έχε υπόψη σου βγαίνει σε δύο πάχη σώματος. Πρώτον κανονικό πάχος κλασσικής δηλαδή περίπου 10 και κάτι εκατοστά (μοντέλο 5P CP) και δεύτερο ένα λεπτότερο πάχος σώματος γύρω στα 6,5 εκατοστά (μοντέλο 5P CT) λίγο πιο παχιά δηλαδή από μία ηλεκτρική κιθάρα. Αν είσαι ηλεκτρικός κιθαρίστας και θές να πάς σε ήχο με νάυλον χορδές θα σου είναι πιο βολική η λεπτή έκδοση, γιατί δεν <<βγαίνει>> προς τα έξω. Η λεπτή έκδοση είναι λίγο πιο ακριβή σε σχέση με την παχύτερη.

    Τις έχω παίξει και τις δύο και μου αρέσουν πάρα πολύ. Έχω την χοντρή έκδοση για δική μου κιθάρα.

     

    Συμφωνώ επίσης με την takamine ΕC132SC, πολύ ωραίος και αξιοπρεπέστατος βαθύς ήχος. Άκου επίσης και αν μπορείς και την ΕC135, είναι βέβαια πιο ακριβή.

    Ότι κιθάρα και να ακούσεις μην παρασυρθείς απαραίτητα από μάρκες. Δώσε βάση όμως στα καλά ξύλα γιατί αυτά θα σου δώσουν τον ήχο. Επίσης ότι κιθάρα και να πάρεις, αν τα κόκκαλα είναι πλαστικά, να τα αντικαταστήσεις με bone (κοκκάλινα). Είναι πολύ μεγάλη η διαφορά και αξίζει πράγματα τα περίπου 50 ευρώ σε ένα καλό τεχνίτη να τα φτιάξει και να τα βάλει. Μη δοκιμάσεις για οικονομία να το κάνεις μόνος σου, είναι πολλά τα μυστικά σε κόψιμο, γωνίες, φάλτσα, αποστάσεις χορδών κλπ που ξέρουν οι οργανοποιοι να τα κάνουν, αφού μετρήσουν αποστάσεις χορδών κλπ κλπ.

     

    Αν σου αρέσει να κάνεις σόλα και να κατεβαίνεις με γκάζια κάτω από το 12ο τάστο, θα σε εξυπηρετήσει το cutaway, αυτό το ειδικό <<κόψιμο>> στο ηχείο που αφήνει το αριστερό χέρι εύκολα να κατεβαίνει χωρίς να βρίσκει στο ηχείο.

     

    Επίσης: όσο σηκώνεις το κάτω κόκκαλο (πιο ψηλό), ανεβάζεις το επίπεδο των χορδών σε σχέση με το καπάκι και οι χορδές γινονται σκληρότερες στο παίξιμο και πιο μπάσες. Όσο κατεβάζεις το κάτω κόκκαλο (πιο κοντό) κατεβάζεις την απόσταση των χορδών σε σχέση με το καπάκι και οι χορδές είναι πιο μαλακές στο παίξιμο αλλά ο ήχος γίνεται πιο πρίμος και μεταλλικός. αυτό είναι καθαρά θεμα γούστου, αλλά έχε υπόψη σου ότι αν κατεβεί πολύ οι χορδές τρίζουν.

     

    Κάτι άλλο σημαντικό: το πλάτος της ταστιέρας στο πρώτο τάστο (nut width) καθορίζει το πόσο εύκολη θα είναι στο παίξιμο. Η κανονική κλασσική έχει πλάτος στο πρώτο τάστο 52 χιλιοστά. Αν δεν έχεις ασχοληθεί με κλασσική κιθάρα και να έχεις κάνει μαθήματα και κλασσικά κομμάτια, αυτό το πλάτος θα σου φανεί υπερβολικό και δύσκολο στο <<αγκάλιασμα>>  της ταστιέρας με τα δάχτυλα, ειδικά σε μπαρέ κλπ. Οι περισσότερες  κιθάρες που σου ανέφερε ο kanimothrios έχουν μέγιστο πλάτος 50 χιλιοστά ή και λιγότερο. Πάντως το λιγότερο είναι πιο άνετο. Δοκίμασε να παίξεις ένα μπαρέ φα ματζόρε στο πρώτο τάστο και θα καταλάβεις τις διαφορές σε στενό και πλατύ nut width. Σίγουρα το στενό είναι και πιο άνετο.

     

    Προενίσχυση: για να βγεί ο ήχος έξω σε ενισχυτή, χρειαζόμαστε ένα προενισχυτάκι είτε active (με μπατταρία) και ρυθμιστικά πάνω στην κιθάρα είτε passive. Στα καλά μοντέλα όπως fishman, Lr baggs κλπ υπάρχει ένας συνδυασμός μικροφώνου και κρυστάλλου. Δηλαδή μία μία ταινια ευαίσθητη στην πίεση κάτω από τον καβαλλάρη όπου μετατρέπει τη δόνηση των χορδών σε ηλεκτρική τάση και ένα μικρόφωνο για να πιάσει τον όγκο του αέρα του ηχείου. Με ένα διακοπτάκι ρυθμίζεις από που να παίρνει ο ενισχυτής ήχο (από τον κρύσταλλο ή το μικρόφωνο) όπως σου αρέσει. Εμένα μου αρέσει από το μικρόφωνο περισσότερο. Ο ήχος από το μικρόφωνο είναι πιο γεμάτος, ο ήχος από τον κρύσταλλο είναι αρκετά ίσως μεταλλικός.

     

    Φιλική συμβουλή: Αν μπορείς να ακούσεις την κιθάρα που θα δοκιμάσεις, συνδέοντάς την σε κονσόλα και ηχεία. Είναι πολύ καλό το αποτέλεσμα σε σχέση με ένα μικρό φορητό ενισχυτή, και θα εντυπωσιαστείς πολύ (ειδικά αν έχουν τα ηχεία γούφερ 10 άρια σε διάμετρο).

     

    Η γνώμη μου είναι παίξε πολύ και αφού ακούσεις και παίξεις πολύ να αποφασίσεις. το κριτήριο να είναι το αυτί σου, είτε είναι προσιτό το όργανο είτε όχι. Πάντως τα καλά και ακριβά ξύλα δεν θα σε απογοητεύσουν. Στα μεγάλα μαγαζιά έχουν κονσόλα και ηχεία και μπορείς να δοκιμάσεις. Πάντως μην πέσεις κάτω από τα 500-600 ευρώ σε τιμές καινούργιας. Αν το αυτί σου έχει διακριτική ικανότητα στον καλό ήχο θα το καταλάβεις αμέσως (δεν το εννοώ σε καμμία περίπτωση άσχημα και σορρυ αν ακούγεται αγενές το σχόλιο αυτό). Σημαντικό: να αποφασίσεις αν θέλεις η κιθάρα να είναι πιο αργή (δηλαδή να μην έχει το μπαμ στο ξεκίνημα της χορδής αλλά να κρατάει την αντήχηση αρκετά) ή να είναι πιο λάτιν φάση δηλαδή να κρατάει η αντήχηση σχετικά λίγο, αλλά να έχει άμεσο ξεκίνημα και σκάσιμο η νότα σου.

     

    Δοκίμασε επίσης και την Ovation με νάυλον χορδές. Σε κάποια αυτιά βέβαια ακούγεται  αρκετά πλαστική (γιατί έχει νάυλον σώμα) όμως σε άλλους αρέσει η δυνατή ατάκα και ο ιδιαίτερος ήχος και γενικότερα ο τρόπος που αποκρίνεται.

     

    Μικρά μυστικά για τσεκάρισμα κιθάρας: αν φέρουμε το κάτω μέρος της κιθάρας στη μύτη μας και κοιτάξουμε ευθεία από τον κάτω καβαλάρη έως πάνω με το μάτι η ταστιέρα πρέπει να είναι ολόισια χωρίς πετσικαρίσματα ή στραβώματα, άντε να έχει μία ελάχιστη κλίση. Όλα τα τάστα σε όλες τις χορδές τα παίζουμε ένα ένα αργά και δεν πρέπει να τρίζουν οι χορδές ενώ πρέπει να ακούγονται καθαρά όλες οι νότες. Δεν πρέπει να υπάρχουν χτυπήματα βαθουλώματα κλπ ειδικά στο πάνω καπάκι. Τσεκάρουμε για σπασίματα, κολλήματα κλπ. Το πάνω καπάκι δεν πρέπει να είναι στραβό. Στις καλές κιθάρες οι εσωτερικές ενισχύσεις (καίτια) του καπακιού είναι σωστά τοποθετημένες και όσες πρέπει, που σημαίνει με την τάση που ασκούν οι χορδές δεν να στραβώνει. Το κάτω κόκκαλο πρέπει να εφαρμόζει ακριβώς στο άνοιγμα του καββαλαρη και να μην είναι λεπτότερο το κόκκαλο από το άνοιγμα, γιατί έτσι χάνουμε μεγάλο μέρος από τις δονήσεις των χορδών που δεν μεταφέρονται στο σώμα της κιθάρας (θα ακούγεται χαμηλότερα ή με θόρυβο κλπ). Επίσης πρέπει να ακούσουμε την κιθάρα να την παίζει άλλος γιατί ποτέ εμείς δεν θα ακούσουμε την κιθάρα ΜΑΣ σαν ακροατές, όταν παίζουμε. Σχηματίζουμε και έτσι μία εικονα για την κιθάρα μας. Προσέχουμε να μην είναι πολύ κάτω οι χορδές λόγω χαμηλωμένου καβαλάρη γιατί ο ήχος γίνεται μεταλλικός (εκτός βέβαια αν αυτό μας αρέσει).

     

    Εύχομαι να σε κατατόπισα, κάπως  καλό απόγευμα. Καλή επιτυχία στην αγορά.

  19. Βρε συ George !!! Έπαθα πλάκα, τι ιδέα αυτή !!! Εγώ έχω τον μικρό αδερφό του δικού σου, τον AS50R, ξέρεις αν μπορεί να οδηγήσει τα 12άρια, έστω σε χαμηλότερη ένταση ? Εσύ τον έχεις για ηλεκτρική ? Δεν είναι μόνο ακουστικός αυτός ? Καλά τα λέω ? Για λέγε, έβαλες τρελή ιδέα λέμε.

×
×
  • Δημοσιεύστε κάτι...

Τα cookies

Τοποθετήθηκαν cookies στην συσκευή σας για να είναι πιο εύκολη η περιήγηση στην σελίδα. Μπορείτε να τα ρυθμίσετε, διαφορετικά θεωρούμε πως είναι OK να συνεχίσετε. Πολιτική απορρήτου