BRAIN

φίλε και πάλι συγχαρητηρια, πραγματικά πολύ ωραίο κομάτι. * δεν μπορουσα μα μην μπω στον πειρασμό να ακούσω, είμαι fan και έχω αρκετά βινίλια από Tangerine και τους ειχα δει και στο Λυκαβητό.

Το ότι δεν του άρεσε το "Εν Λευκώ" δεν είναι απόδειξη ότι δεν υποστήριζε την ελληνική σκηνή. Τη θυμάμαι πολύ καλά τη κριτική που αναφέρεις, όντως αυτά έγραφε, αλλά δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι το 1982 ήταν μία εξαιρετικά γόνιμη χρονιά για την αγγλική κυρίως ανεξάρτητη σκηνή, οπότε λογικό είναι να υπάρχει μία περιφρόνηση για την αναχρονιστική αισθητική του "Εν Λευκώ". Μετά από 25 χρόνια βέβαια, οι ισορροπίες έχουν αλλάξει και τόσο οι ελληνική όσο και η αγγλική δισκογραφία του 1982 έχουν βρει τη θέση τους στην ιστορία. Τέλος πάντων, δε νομίζω ότι μπορώ να σε πείσω. Είναι περίεργο το ότι διαφωνούμε ενώ έχουμε τα ίδια ακριβώς δεδομένα: πόσους ελληνικούς και πόσους ξένους δίσκους από το 82 εξακολουθείς να έχεις ή να ακούς; Ποιες αισθητικές και πιο περιεχόμενο έχει εξελίχτεί σε κάτι σύγχρονο, εκείνο των ελληνικών ή εκείνο των ξένων δίσκων της περιόδου; Αγαπητέ eye εγώ δεν προσπαθώ να σε πίσω για κάτι μεγάλα παιδιά είμαστε, απλά δεν δέχομαι τον αφορισμό που πας να περάσεις. Βινίλιο έχω αρκετό μην ξεχνάς ότι είμαστε πολυ κοντά στην ηλικία, και έχω απολαύσει live από το ΄81 εώς και σήμερα και ελληνικής και παγκόσμιας σκηνής. ;) αν κατάλαβα καλά απλά δεν γουστάρεις το ελληνόφωνο, εμένα μου αρέσει και το ελληνόφωνο και αγγλόφωνο όπως άκουγα τις μπάντες που έχεις αναφέρει, πήγαινα και άκουγα reporters, villa 21, last drive, trespas κά... δεν είχα κανα κόλημα να μην γουσταρω και αγγλόφωνο. Αλήθεια η δική σου γνώμη για το "εν λευκώ" ;

Ο Λυμπερόπουλος δεν ήταν επαγγελματίας δημοσιογράφος, αλλά υπάλληλος του ΟΤΕ. Πέραν αυτού, θυμάμαι ότι δεν είχε κάποια στάση ενάντια στο ελληνικό ροκ - αντιθέτως πολλές φορές είχα πάρει δίσκους του είδους παρακινόμενος από γραπτά του (π.χ. τους δίσκους των Yell-O-Yell. Μήπως τον μπερδεύεις με κάποιον άλλο; Kαι ο Κυριάκος Δαρίβας πέρα από ντράμερ είναι και τραπεζουπάλληλος, δεν νομίζω ότι ειναι κατι πρωτογνωρο, ναι ειδικά ο Λυμπερόπουλος βοηθούσε τις νεες κυκλοφορίες όπως τότε το 1982 στον Ηχο έλεγε για τον Σιδηρόπουλο και τους Απροσάρμοστους ότι το "ΕΝ ΛΕΥΚΩ" δε δείχνει τίποτα περισσότερο από μια προσπάθεια να μας πουλήσουν φύκια για μεταξωτές κορδέλες, το μόνο που καταφέρνει είναι να αιτιολογήσει το όνομα "Απροσάρμοστοι". Οχι κακιούλα ΚΑΚΙΑΡΑ για έναν από τους καλύτερους δίσκους της ελληνικής ροκ σκηνής, και συνέχισε λέγοντας ότι στο σύνολο τους φαντάζουν ολοκληρωτικά ανίκανοι να συντονισθούν και............... Έτσι τα έλεγε ο Κώστας Λυμπερόπουλος στον ΗΧΟ το 1982 αγαπητέ φίλε, ο κατα τα άλλα υποστιρικτης!

Η Ελληνική Ροκ Σκηνή Υπάρχει εδώ και 30 χρόνια και υπήρξαν, υπάρχουν και θα υπάρχουν μπάντες ,καλλιτέχνες και κόσμος που την στηρίζει, όσο και να θέλουν κάποιοι να την θάψουν, δεν είναι τωρινό φαινόμενο, υπήρχαν και το '80 και το '90 όπως και στην δεκαετία του 2000, ατομα πουτην σνόμπαραν και έβγαζαν σπυριά, συνήθως μεγάλα ψώνια που δέχονταν μόνο ότι είχε ετικέτα made in usa! μερικά από αυτά τα ψώνια τυγχάνουν και μουσικοί και έχουν ελληνικό στίχο! που τους έμαθε τον δρόμο ο Σάββόπουλος και ο Σιδηρόπουλος και τώρα τους έπιασε το ψώνιο της παρθενογέννησις! Για το Ελληνικό Ροκ ένας από τους πρωτεργάτες ήταν ο Παύλος Σιδηρόπουλος ο οποιος είχε επιρεαστει από τον Σαββόπουλο, ο Γιάννης Αγγελάκας από το συγκρότημα Τρύπες και αυτός με την σειρά του είχε επιρεαστεί από τον Παύλο σε σχέση με την χρησιμοποίηση της γλώσσας. Σε κάποια συνέντευξη που πήραν από τον Αγγελάκα για τον "Παύλο" είπε: << Ο Παύλος Σιδηρόπουλος είναι ένας άγιος της ελληνικής ροκ σκηνής.......κλπ ο Δήμητρης Πολύτιμος έλεγε¨: << Ο δίσκος ΦΛΟΥ και το Μεταφορές ο Μήτσος τους θεωρώ σαν τα καλύτερα δείγματα ελληνικού ροκ Υπάρχουν άρκετά αποσπάσματα που μπορώ να σας παραθέσω από αρκετούς καλλιτέχνες για το ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΡΟΚ που τώρα κάποιοι προσπαθούν να το μηδενίσουν όπως κάποτε στο περιοδικό "ΗΧΟΣ" κάτι άτομα σαν τον δημοσιογράφο Αλέκο Παπαδόπουλο ή σαν τον δημοσιογράφο! Κώστα Λυμπερόπουλο έβγαζαν το κόμπλεξ τους και προσπαθούσαν απεγνωσμένα να τους προσέξουμε, θάβοντας δίσκους ορόσιμο για το ελληνικό ροκ όπως το ΦΛΟΥ το ΕΝ ΛΕΥΚΟ κά.... Ενώ στην απέναντι όχθη υπήρχαν δημοσιογράφοι που το στήριζαν όπως: ΑΡΓΥΡΗΣ ΖΗΛΟΣ, ΓΙΑΝΝΗΣ ΚΟΛΟΒΟΣ, ΧΡΗΣΤΟΣ ΚΑΡΙΩΤΑΚΗΣ, ΜΑΚΗΣ ΜΙΛΑΤΟΣ, ΜΑΝΩΛΗΣ ΝΤΑΛΟΥΚΑΣ, ΝΙΚΟΣ ΜΠΟΖΙΝΑΚΗΣ, ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΖΑΧΟΠΟΥΛΟΣ, ΣΥΝΗ ΣΤΑΥΡΟΥ, ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΠΑΠΑΔΗΜΗΤΡΙΟΥ, ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΠΑΠΑΝΙΚΟΛΑΟΥ, κά............................. ΦΙΛΟΙ ΜΟΥ ΤΟ ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΡΟΚ ΖΕΙ! όσο και να προσπαθούν να το θάψουν κάποιοι.....

πέστα ρε φίλε ;)

Φίλε Brain, θα ξεκινήσω λέγοντάς σου ότι συμφωνώ μαζί σου: ας αφεθούν να κάνουν ότι γουστάρουν. Θα συμπληρώσω όμως ότι στη χώρα μας ΟΛΟΙ κάνουν ότι γουστάρουν, από τον πρωθυπουργό μέχρι τις γάτες, οπότε μη το αναφέρεις σα να είναι και καμία σπάνια κατάκτηση... Προσωπικά, άμα βρω άνθρωπο να παίζει μουσική ΧΩΡΙΣ να γουστάρει μάλλον θα τον πω μαλάκα... Οπότε το να "γουστάρεις" είναι προϋπόθεση σε αυτό που συζητάμε, όχι καμία κατάκτηση. Σωστά μέχρι εδώ; Αγαπητέ eye, συμφωνούμε αρκετά σε αυτά τα λεγόμενα σου, προσθέτοντας ότι στην τέχνη δεν αρκεί μόνο το "γουστάρεις" πρέπει και να το έχεις κι όλας! Έχοντας εξασφαλίσει ότι θα κάνεις/κάνω/κάνουν ότι γουστάρεις/γουστάρω/γουστάρουν, ας δούμε πως χρησιμοποιεί ο καθένας μας αυτή την ελευθερία. Τη χρησιμοποιεί για να πάει πιο πέρα (ότι και να σημαίνει αυτό) ή τη χρησιμοποιεί για να συνεχίσει να αντλεί ηδονή από το ότι κάνει ότι γουστάρει, αδιαφορώντας για το αν αυτό αφορά οποιονδήποτε άλλο; Για παράδειγμα, πριν μερικούς μήνες είχε κάνει ένα ποστ το παιδί από τους X-Spiral για το νέο τους δίσκο. Του λέω (έχοντας ακούσει μερικά κομάτια) "γιατί βγάλατε νέο δίσκο;" και αφού λογοφέραμε λίγο με αποστόμωσε λέγοντάς μου (ούτε λίγο ούτε πολύ) ότι "έτσι γουστάρουμε, για πάντα θα παίζουμε επειδή θα γουστάρουμε και σε όποιον αρέσουμε" κλπ. Τι να πεις σε μία τέτοια στάση; Εγώ απλά θα έλεγα μπράβο! γιατί; γιατί είναι πολυ ωραίο να αντλείς ηδονή από την μουσική που βγαίνει από μέσα σου , αυτό μου δείχνει ότι είναι και γνήσιος καλλιτέχνης παρά να αντλείς ηδονή από τα πολιτικά μπαλκόνια, τα γήπεδα, και από την γαμημένη την τηλεόραση. Το αν δεν είναι κάτι του γούστου μου δεν σημαίνει ότι πρέπει να το ΑΚΥΡΟΣΟ, έχω μάθει να σέβομαι και μουσικές που την συγκεκριμένη στιγμή δεν μου κάνουνε κλικ και έχει έρθει και η στιγμή που να γουστάρω π.χ. πρώτα άκουσα κρητικά, μετά γούσταρα και τα ποντιακά που κάποτε δεν μπορούσα να τα κατανοήσω, όπως και τα θρακομακεδονίτικα, την τζαμπουνα και πολλά άλλα. Το ζητούμενο στον καλλιτέχνη είναι η αποδοχή; για μένα όχι! αν έρθει καλως να ορίσει! μουσική κάνουμε για να εκφράσουμαι τα συναισθηματα μας, από εκει πηγάζει η πραγματική ανάγκη. Λοιπόν, πριν παρατήσω τη συζήτηση, να σου πω ότι αν το ζητούμενο είναι να γουστάρουμε, να παίζουμε σε live των είκοσι ατόμων, με τον ήχο μας σκατά και το μυαλό μας μεθυσμένο, ανάμεσα σε ερασιτέχνες ηχολήπτες και υπεύθυνους φωτισμού, και μαλακοκαπνισμένα που δε βλέπουν την ώρα να τελειώσουμε για να πάνε να πηδήξουν τότε ΣΥΓΧΑΡΗΤΗΡΙΑ, παραδέχομαι ότι όλο αυτό είναι πολύ-πολύ ελληνικό (ως φάση) αλλά καθόλου μα καθόλου ΡΟΚ, διότι το ροκ ποτέ δεν αφορούσε αυτή τη κακώς νοούμενη εσωστρέφια του "σε όποιον αρέσουμε". Εγώ πιστεύω ότι από εκεί ξεκίνησε από το "σε όποιον αρέσουμε" και τελικά αρέσαν και άφησαν και εποχή, μην κοιτας τώρα που έχει γίνει μεγάλη μόδα! Τώρα για τα live των 20 ατόμων δεν νομίζω να γουστάρει και κανείς ή τον απαραδεκτο ήχο και φωτισμό, αλλά το ροκ αντέχει και κάτω απο γαμημένες συνθήκες, τώρα για τα μαλακοκαπνισμένα την θεωρώ άκυρη έκφραση θεωρείς ότι είναι πολύ ελληνικό το να καπνίσουνε να άκουνε την μουσική που τους αρέσει και να γαμάνε για μένα αν δεν έχουν εξαρτήσεις καλά κάνουνε και καπνίζουνε και γαμάνε, γιατί όπως έλεγε και ο Τζιμάκος ΓΑΜΑΤΕ ΓΙΑΤΙ ΧΑΝΟΜΑΣΤΕ To να ακούνε την μουσική που γουστάρουν να καπνίζουν και να γαμιούνται δεν είναι ελληνική πατέντα, δηλαδή στο woodstock ή σε club της Αγγλίας ήταν και είναι αλλιώς; Ρε συ μην κάνεις σαν κι αυτόν στην ταινία που βάζουν τα Χριστούγεννα έναν τύπο που δεν πιστεύει στο πνεύμα το Χριστουγέννων και στον Άγιο Βασίλη, αφέσου και χαλάρωσε ακούγοντας ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΡΟΚ! και άμα δεν σ' αρέσει εσύ μπορείς να ακούς "σύγχρονη ηλεκτρική λαϊκή μουσική" :)

Και ποια είναι ρε παιδιά αυτή η "ευρύτερη έννοια"; Πόσο ευρύτερη δηλαδή; Μήπως αν την κάνουμε ακόμη πιο ευρεία συμπεριλάβουμε και το δόλιο το Φοίβο που λοιδωρείται σε άλλο thread αυτές τις ημέρες; Τέλος πάντων, πέραν της πλάκας, είμαι αρκετά ηλικιωμένος για να μη χρειάζομαι "γραπτές μαρτυρίες" για αυτά τα πράγματα - γνωρίζω με απόλυτη ακρίβεια τι έχει συμβεί στην ελληνική μουσική σκηνή τα τελευταία 25 περίπου χρόνια. Τώρα, το τι γράφει ο καθένας για να τέρψει/κολακέψει το αναγνωστικό κοινό του... άστο καλύτερα, αν θέλουμε σάλτσες υπάρχουν πάντα και τα παλιά τεύχη του περιοδικού Ήχος (και HiFi). :):) λέγοντας "ευρύτερη έννοια" καταλαβαίνεις πολύ καλά για τι ακριβώς μιλάω αφού είσαι και "παλιός" αλλά άλλο ένα παιχνίδι λέξεων με την ισοπεδωση και την ακύρωση που δείχνεις σε πάρα πολλές μπάντες και καλλιτεχνες που έχουν προσφέρει 35 χρόνια τώρα. *όσο για τον Δηματάτη θα συμφωνήσω μαζί σου έπρεπε να χρησιμοποιήση πολους τίτλους μπας και παραγηγηθει :) με τίτλους: ελληνόφωνα συγκροτηματα με ηλεκτρικά στοιχεία δημοτικής μουσικής, ροκ, ποπ, πανκ, τζαζ, !!!!!!!!!!!!!!!!!! αγγλοφωνα ελληνικά συγκροτήματα με ηλεκτρικά στοιχεία δημοτικής μουσικής, ροκ, ποπ, πανκ, τζαζ !!!!!!!!!!!!! :) πάντως σίγουρα ένα είναι σίγουρο οτι δεν μιλάμε για το ροκ της Βανδή, Πεγγη , Καρβέλα, Δάντη και όλους της παραλιακής που έχουν γίνει alternative :) μιας και άλλαξε η μόδα¨:) που οι εταιρίες ζητάνε ενναλακτικό σκυλαδικο με συγχρονο ηλεκτρικό λαϊκό ήχο και βλέπουμε πολλούς και πολλές μπάντες εναλακτικές :) να γλύφονται πια θα προτοκάθηση δίπλα στους σκυλάδες και στη πίστα, μεγιά τους και χαρά τους αφού έχουν ισοπεδώσει το πραγματικό λαϊκο τραγούδι και το έκαναν άναλογα με τις κάβλες και την μόδα τις εποχής rock, hard, heavy, alternative μέχρι και γοτθικ!!! και ετσι έχουν ξεφτιλήσει και όλα τα είδη, Ε, Από την άποψη των νέων παιδιών βέβαια, το να καταλάβουν που ζούνε και ποια ακριβώς είναι η μουσική παράδοση που θα μπορούσαν να υπηρετήσουν, μπορεί κάλλιστα να κάνει τη διαφορά ανάμεσα στο να έχουν καλλιτεχνικό αύριο και στο να μην έχουν. Αυτός είναι ο λόγος που προτιμώ τη διατύπωση και την ορολογία που προτείνει ο Superfunk περί σύγχρονης ηλεκτρικής λαϊκής μουσικής παρά το "ελληνικό ροκ" - είναι πιο κοντά στην πραγματικότητα, κατά τη γνώμη μου. Εξαρτάται το πως βλέπει κανείς το καλλιτεχνικό αυριο των νέων παιδιών, το βλέπει το μέλλον τους στα σκυλάδικα ή να υπηρετούνε αυτό που γουστάρουν και αισθάνονται την μουσική. Ναι η μία περίπτωση έχει χρήμα αλλά καλύτερα να πανε να γίνουν χρηματιστές παρά μουσικοσκυλάδες παίζοντας όλες τις μουσικές φόρμες που είναι στην μόδα...... Γιατί για άλλους η μουσική είναι φράγκα και φιγούρα, και για άλλους είναι ανάγκη έφρασης συναισθημάτων μέσω του λόγου και της μουσικής. Και κάτι άλλο ας άφησουμε τις νεότερες γεννιές να βρούν μόνοι τους το τι δρόμο γουστάρουν , δεν έχουν ανάγκη από ΜΕΝΤΟΡΕΣ

Με την ευρύτερη έννοια "ελληνικό ροκ" αν το πρόσεξες eye, αλλά δεν καταλαβαίνω γιατί ασχολείσαι με κάτι που δεν υπάρχει για σένα, όπως ο ίδιος δήλωσες δεν υπάρχει ελληνικό ροκ, δεν είπε κανείς ότι έγινε καμιά παρθενογέννεση του ροκ στην ελλάδα :) να στείλουμε μια επιστολή και στον κύριο Ντίνο Δηματάτη για το άκυρο τίτλο του "25 χρόνια ελληνικού ροκ" και να του πούμε να το κάνει "25 χρόνια συγκροτήματα και καλλιτέχνες με μουσικά και ιδεολογικά ρεύματα του εξωτερικού." :)

Με την ευρύτερη έννοια "ελληνικό ροκ" την δεκαετία του 60' είχαμε: APHRODITES CHILD, BLUE BIRDS, CHARMS, FORMINX, FRATELLI, IDOLS, JUNIORS, MGC, OLYMPIANS, SOUNDS,STORMIES, STRANGERS, UP TIGHT, WE FIVE, ΑΡΙΩΝΕΣ, BLUE ROCKS, BLOW UP, ΒΟΡΕΙΟΙ,CINQUENTTI, ΓΑΛΑΞΙΕΣ, DRAGONS, ESQUIRES, GREEKS, JAGUARS, LOUBOGG, MARINERS, MINIS, MONKS, KNACKS, PLAY BOYS, SEAGULLS, ΣΤΥΛΙΣΤΕΣ....... την δεκαετία του 70' : AXIS, ΑΓΑΠΑΝΘΟΣ, BABYLON, ΣΥΜΠΛΗΓΑΔΕΣ, ΔΑΜΩΝ & ΦΙΝΤΙΑΣ, ΜΠΟΥΡΜΠΟΥΛΙΑ, ΕΞΑΔΑΚΤΥΛΟΣ, ΛΥΤΗΣ ΚΑΙ ΙΖΟΛΔΗ, ΑΚΡΙΤΑΣ, ΣΤΑΥΡΟΣ ΛΟΓΑΡΙΔΗΣ, POLL, ΜΑΚΕΔΟΝΟΜΑΧΟΙ, ΠΕΛΟΜΑ ΜΠΟΚΙΟΥ, ΝΟΣΤΡΑΔΑΜΟΣ, ΔΕΣΠΟΙΝΑ ΓΛΕΖΟΥ, ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΠΟΥΛΙΚΑΚΟΣ, ΒΑΣΙΛΗΣ ΠΑΠΑΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥ, ΒΑΓΓΕΛΗΣ ΠΑΠΑΘΑΝΑΣΙΟΥ, ΓΙΩΡΓΟΣ ΡΩΜΑΝΟΣ, ΔΙΟΝΥΣΗΣ ΣΑΒΒΟΠΟΥΛΟΣ, ΛΟΥΚΑΣ ΣΙΔΕΡΑΣ, ΠΑΥΛΟΣ ΣΙΔΗΡΟΠΟΥΛΟΣ & ΣΠΥΡΙΔΟΥΛΑ, SOCRATES DRANK THE CONIUM PERSONS, SOS BAND, ΣΤΑΜΑΤΗΣ ΣΠΑΝΟΥΔΑΚΗΣ, SPHINX, HΡΑΚΛΗΣ ΤΡΙΑΝΤΑΦΥΛΛΙΔΗΣ & ΛΕΡΝΑΙΑ ΥΔΡΑ, VAVOURA BAND, YPSILON, ΑΝΑΚΑΡΑ, ΕΤΑΙΡΕΙΑ ΚΑΛΛΙΤΕΧΝΩΝ, FACES, SUNSET, ........ την δεκαετία του 80' APOCALYPSIS, ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΛΑΜΙΔΑΣ, ΝΙΚΟΛΑΣ ΑΣΙΜΟΣ, BICYCLE, BLUES GANG, BLUES WIRE 031, BΑΓΓΕΛΗΣ ΓΕΡΜΑΝΟΣ, ΝΙΚΟΣ ΖΙΩΓΑΛΑΣ, LAST DRIVE, ΛΕΥΚΗ ΣΥΜΦΩΝΙΑ, LIBIDO BLUME, MAGIC DE SPELL, MOREL, ΜΟΥΣΙΚΕΣ ΤΑΞΙΑΡΧΙΕΣ, NO MAN'S LAND, ΛΑΚΗΣ ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟΣ, PLJ BAND, TΕΡΜΙΤΕΣ, PURPLE OVERDOSE, RODONDO ROCKS, SCRAPTOWN, SHARP TIES, SOUTH OF NO NORTH, ΣΥΝΔΡΟΜΟ, ΤΡΥΠΕΣ, ΦΑΤΜΕ, ΜΩΒ, ΔΕΛΤΑ, VILLA 21, YEAH! YELL-O-YELL, ANTI TROPPAU COUNCIL, CAPTAIN NEPHOS, DOUGLAS, DRACHMAS, ΕΡΑΣΙΤΕΧΝΕΣ ΕΡΑΣΤΕΣ, EX HUMANS, FOLM NOIR, METRO DECAY, MUSHROOMS, ΜΩΡΑ ΣΤΗ ΦΩΤΙΑ, NORTHWIND, PANX ROMANA, PETE AND ROYCE, REPORTERS, ΣΥΜΜΟΡΙΑ, SCORIA, SCHMETTERLING, SLOW MOTION, TAXI, TRESSPASS, ..................................... .......... .......... και σίγουρα υπάρχουν και θα υπάρξουν άλλα τόσα......... *τα στοιχεια τα βρήκα από το βιβλίο "25 ΧΡΟΝΙΑ ΕΛΛΗΝΙΚΟΥ ΡΟΚ" του Ντινου Δηματάτη

...

+87687698769987698769876978 8)

ρε συ Wow!.... πολύ κόλυμα με τις ταμπέλες αλλά έχεις δίκιο από τότε που κατέβηκε το "ροκ"! στην παραλιακή θα πρέπει να το ορίζουμε καλύτερα, αλλά η νέα μόδα που σκάει μύτη στην παραλιακή γίνετε και εναλακτική και ηλεκτρόνικα απ' όλα έχει ο μπαξές. Τι σχέση έχει ο Παπαθανασίου με το ροκ; καμία! μόνο ότι έστεισε το 666 από τα καλύτερα τεχνορόκ άλμπουμ! Από πότε οι Sigmatropic χαρακτηρίζουν τη δουλειά τους σαν ροκ; δεν την χαρακτιρίζουν ροκ, αλλά εναλακτική και έχουν επιροές από velvet underground " αυτούς να μην τους πούμε ροκ :) θέλεις γκαράζ ή ψυχεδέλια!" αλλές επιροές τους Robert Wyatt, Soft Machine, Talking Heads, Brian Eno. Εμείς δεν είπαμε ότι δεν υπάρχει ελληνική μουσική, ελληνικό ροκ είπαμε ότι δεν υπάρχει. Μεγάλη διαφορά. δηλαδή άπειρες μπάντες που υπάρχουν σε κάθε γωνιά τις ελλάδας; μάλον για σένα είναι ανύπαρκτες ή μήπως υπάρχουν και όλη η ουσία για σένα είναι κάτω από τι ταμπέλα στεγάζονται. βλέπω έναν αφορισμό με την ελληνική "ροκ" σκηνή και πραγματικά περίμενα να αντιμετωπίζεις καλύτερα τις ελληνικές μπάντες, δηλαδή τι ήθελες να μην έχουν δικό τους υλικό και να ακούμε για αλλα 100 χρόνια διασκευές ή να μην αγγίζουν το "ροκ" και να παίζουν καραγκούνα που για μένα είναι και πολύ ωραία! λοιπόν eye θα παίζουμε ροκ έτσι για να στην σπάμε :) και για να μας αποκαλείς έντεχνα κολημένους. *ελπίζω να μην τσαντίζεσε γιατί μου εισαι και συμπαθείς ;) Γιατί δε ρωτάς να μάθεις τι πίστευε ο Brain στην ηλικία σου; Μήπως πίστευε ακριβώς αυτά που πιστεύεις; Που ακριβώς τον έχει οδηγήσει αυτό; Που έχει οδηγήσει άλλους της γενιάς του που πίστευαν τα ίδια; τι πίστευα ρε eye; και που με έχει οδηγήσει ρε φίλε; κάντα λίγο πιο λιανά ;)

Ελληνικό Ροκ - εξαρτάται από το τι ορίζεις ροκ και τι Ελλάδα :) δηλαδή για να κάνεις ροκ πρέπει να είσαι αμερικανάκι :) ή ευρωπαίος :) το ότι στην ελλάδα το ροκ δεν υποστήριχτηκε καθόλου από τις δισκογραφικές δεν σημαίνει ότι δεν υπήρξε και δεν υπάρχει, υπάρχουν αρκετές γενιές που έχουν μεγαλώσει ακούγοντας "παγκόσμιο ροκ" και το έχουν βάλει για τα καλά στο πετσί τους και έχουν επιρεαστεί από αυτό και έχουν παίξει καλό ροκ! απλά είναι άτυχοι γιατί ζούνε στο ελλάντα όσο για τις ανατολίτικες καταβολές μας δεν πρέπει να ντρεπόμαστε! μεγάλες μπάντες όπως οι Pink Floyd kai Led Zeppelin φλέρταραν με το ανατολίτικο στοιχείο, που οι ελληνικες μπάντες το έχουν! Το underground που δεν είναι εμπορική μουσική στην Αμερική και Ευρώπη έχει αξιόλογες πωλήσεις, στην Ελλάδα την πιο αξιόλογη ροκ μπάντα αμερικάνικη ή ευρωπαϊκή να έφερνες και είχε ελληνικό στίχο θα πούλαγε ένα που$#%, γιατί; νομίζω ότι το γιατί το ξέρουμε όλοι καλά, οι περισότεροι έλληνες παραγωγοί είναι για τον $#%$# όπως και οι εταιρίες και από την άλλη έχουμε και πολυ μικρή αγορά. Αν ο Dylan ήταν έλληνας αυτή την στιγμή αυτοί που κάνουν τις συγκρίσεις θα τον αντιμετώπιζαν σαν ένα γραφικό τύπο.... κάτι ακόμα για περι ελληνικού ροκ και ελληνικής μιζέριας, ονόματα όπως ο Βαγγέλης Παπαθανασίου και Ντέμης Ρούσος με παγκόσμια καριέρα και αποδοχή, αν δεν είχαν κάνει την υπέρβαση να φύγουν από τους σκατομίζερους έλληνες παραγωγούς και δισκογραφικές, μαύρο φίδι θα τους είχε φάει, σήμερα στο ελλαντα μερικοί θα τους έβγαζαν γραφικούς και μίζερους. όσο για τον Παύλο Σιδηρόπουλο αν ζούσε Αμερική θα ήταν σίγουρα μια μορφή σαν τον Ντύλαν, και δεν τον έφαγε η πρέζα αλλά η ελληνική πραγματικότητα. και μην ξεχνάμε το ελληνικό ροκ δεν βρίσκεται στην παραλιακή και στα σκυλαδικα. α! άλλο ένα παράδειγμα τις ελληνικής πραγματικότητας! είναι οι SIGMATROPIC που έβγαλαν τις "δεκαεξη χαϊκού ιστορίες" με ελληνικό στίχο βασισμένα σε ποίηση Γιώργου Σεφέρη, πολύ αξιόλογη δουλειά που στην Ελλάδα αντιμετωπιστηκε σαν να μην κυκλοφόρησε ποτέ, η ίδια δουλειά βγήκε και σε αγγλική version και συνεργάστηκαν με ονόματα όπως ROBERT WYATT, STEVE WYNN, CARLA TORGERSON, JOHN GRANT, etc..... αλλά στο ελλάντα ούτε που ασχολήθηκε κανείς μαζί τους! μετά από αυτή την κυκλοφορία και ενώ είχε υπάρξει η συνεργασία ROBERT WYATT me SIGMATROPIC έλληνας δημοσιογράφος! αφού πήρε συνέντευξη στον ROBERT WYATT ούτε που ρώτησε για αυτή την συνεργασία! αρε! κόμπλεξ που υπάρχει!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!! φιλικότατα! brain

σε ευχαριστώ bloody_sunday, ελπιζω να τα καταφέρω ;)

se euharisto file kontra, tha to psaxw, alla kati ligo pou dokimasa den mou eisagei to video :(

παιδιά θέλω λίγο τα "φώτα" σας, θέλω να μου πειτε όταν έχω κάποιο dvd από κανα live και θέλω να είναι ελαφρύ για youtube σε τι αρχείο πρέπει να το σώσω και από ποιό *πρόγραμμα (*υπάρχει κάπoιο free). αν μπορεί κανείς να μου δώσει κανείς καμιά οδηγία, γιατι είμαι παντελός ασχετος με το θέμα, κάθε συμβουλή ευπροσδεκτη.

από το μεσημεράκι την δοκιμάζω πάλι την furch αλλά αυτή την φορά μαζί με το LR BAGGS imix, μπορώ άνετα να πω τα καλύτερα, απίστευτα καλός και φυσικός ήχος λες και εχεις μικρόφωνο μπροστά σου, ο ασθητήρας που φοράει μιξάροντας μαζί με λίγο από τον κρύσταλο σπέρνει κανονικά, ο προενισχητής που ειναι τοποθετημένος μέσα στο ηχείο μπορείς και επεξεργαζεσε το σήμα και το ρυθμίζεις εκει που θέλεις, τώρα σε σύγκριση με την ηλεκτροακουστική μου την godin που πίστευα τα καλύτερα για το ηλεκτοακουστικό της σύστημα, τις έριξε στα αυτιά το LR BAGGS, όπως και σε μια custom ibanez ακουστική που εχω και τις είχα φορέσει B.BAND κρύσταλο με πυκνοτικό μικροφωνάκι, το LR BAGGS μαζι με την D34 FURCH είναι ότι καλύτερο έχω δοκιμάσει ως τώρα. στην αλυσίδα σε όλες τις δοκιμές είχα vovox καλόδιο presonus eureka προενίσχηση, korg d1600 hard disk recorder(κονσολα) και begringer truth ηχεία- σίγουρα αν είχα και πιο σοβαρά ηχεία θα πάθαινα ακόμα μαγαλύτερη πλάκα. αυτά!

Τελικά το ηλεκτροακουστικό σύστημα είνα L.R. Baggs και λογικά πρέπει να είναι το τοπ της μοντέλο από 380 ευρώ μου το έχει κατέβασει πιο κάτω. http://www.lrbaggs.com/html/products/products_pickups.shtml

......λοιπόν κατέβηκα στις 1:15 το μεσημέρι στον Κουρμπή και έφυγα 17:15 χαράς την υπομονή του ανθρώπου, 4 ώρες για να αποφασίσω 8O ποιά από τις δύο θα πάρω, μπορώ να πω ότι η εξυπηρετηση ήταν άψογη και η τιμή που μου έκανε από τις καλύτερες στην ευρώπη, χθες σε έρευνα αγοράς που έκανα δεν πέτυχα καλύτερη τιμή + ότι είχα την δυνατότητα να την ακούσω κάτι ώρες και όχι να αγοράσω ιντερνετική εικόνα στο σακί! εγώ από εδώ μέσα έχω κράξει άπειρες φορές αντιπροσώπους, οπότε αμα συμβαίνει να υπάρχουν και εξαιρέσεις καλό είναι να το λέμε και να μην τα μηδενίζουμε όλα και όλους. τελικά αγόρασα την Furch Vintage Bluegrass D 34-SR top (solid) selected spruce back & sides indian rosewood (solid) purflings grain ivoroid imitation fingerboard ebony fingerboard inlays Abalone dots bridge ebony neck mahogany tuning machines Gotoh "Waverly" style Gd.patined wide of nut 43 mm No.of frets 20 scale 650 mm finish semi-satined τιμή: 1500 ευρώ + 380,00 ηλεκτροακουστικό σύστημα χωρίς να γίνουν τρύπες στην κιθάρα από ότι μου έλεγε ο Παναγιώτης τα φοράνε τα ακριβά μοντέλα τις breedlove δεν ξέρω λεπτομέρειες για το σύστημα αλλά εμπιστεύομαι την επιλογή που μου έκανε. τελική τιμή σύνολο 1700 ευρώ 8) λοιπόν πέρα από τι διαφορά του φινιρισματος τις "25" από την "34" είχαν και διαφορές στον ήχο παρότι έχουν ίδια ξύλα και οι δύο dread σχήμα χωρίς cutway η "25" ακουγόταν πιο πλούσια σε αρμονικές και με έμφαση στα μπασσοπρίμα έλειπαν οι μεσαίες συχνότητες , η "34" πιο κομπρεσαρισμένος ήχος και ποιο πολλές μεσσαίες να την πω λίγο πιο "μουντή" τώρα γιατί κατάληξα στην "34" γιατί την θέλω για να συνοδεύω την φωνή μου που είναι με αρκετά μπάσα και τα ηχοχρώματα της φωνής έδεναν πολύ καλά με τα ηχοχρώματα τις κιθάρας, πως μου ήρθε η φλασιά και το αντιμετόπισα έτσι ούτε και εγώ δεν ξέρω, αυτό που ξερώ όμως είναι ότι η κιθάρα "σπέρνει" και έχει το Vintage styl που μου άρεσε τελικά περισσότερο στο φινίρισμα, α! είχε και πιο φιλικό μπράτσο με βόλευε καλύτερα. τώρα γιατί έφαγα τόσες ώρες για να αποφασίσω; και η "25" πολύ χρωματικά τα μπάσα της με τα καντίνια, το μπράτσο δεν με βόλευε λίγο πιο βαριά και το φινίρισμα που εχθές με είχε εντυπωσιάσει σήμερα κατάλαβα ότι δεν ειναι του στιλ μου, και όταν έκανα παντρεμα κιθάρας φωνής δεν έδενε καλά μπορώ να πω ότι με άδειαζε κανονικά. αυτά. * αυτά που λέω είναι προσωπική εκτίμηση δική μου και δεν με θεωρώ ειδικό, ο καλυτερος ειδικός είναι ο ίδιος μας ο εαυτός. [/img]

παιδιά ευχαριστώ όλους για την βοήθεια, σήμερα θα τις ακούσω πάλι και θα ενημερώσω για τελική επιλογή.

λοιπόν πήγα σήμερα μια βόλτα και ακουσα την grand auditorum και σε συγκριση με την Dreadnought μου άρεσε πιο πολύ η dreadnought έπαθα πλάκα με τον ήχο της πολύ γεμάτος και πλουσιος σε αρμονικές, οπότε αύριο κάνω την αγορά :D το μόνο που έχω να επιλέξω τώρα είναι φινίσμα: α) Guitars Furch Millennium το φινίρισμα της line 25 SR http://www.furch.cz/eng/furchmillennium/rada25sr.php ή β) Guitars Furch Vintage Bluegrass φινίρισμα της Line "34" - SR http://www.furch.cz/eng/furchvintage/rada34.php από ήχο είναι σχεδόν όμοιες έχουν και τα ίδια χαρακτηριστικά. από θέμα εμφάνισης ποια σας κάνει περισότερο κλικ, εμένα στην 25sr μου αρέσει η άδεια ταστιέρα και στην line 34 μου αρέσει το όλο Martin vintage styl. για πείτε καμιά γνώμη.

ο εδώ αντιπρόσωπος μου ειπε περίπου στα -1500+