harilatron

Με single coil βέβαια, στρίβοντας αριστερά/δεξιά (πάνω/κάτω δεν είναι πρακτικό) μπορείς να μειώσεις το θόρυβο αν είναι τέτοιας προέλευσης. Με τους humbucker δεν υπάρχει τέτοιου είδους θόρυβος έτσι κι αλλιώς - τον αυτο-εξουδετερώνουν τα αντίρροπα τυλίγματα στους μαγνήτες.

Αφού εξαφανίζεται με τον humbucker και εξαρτάται από τον προσανατολισμό της κιθάρας κατά πάσα πιθανότητα είναι θόρυβος που τον κάνει pick-up ο μαγνήτης. Δηλαδή μάλλον δεν είναι ripple του τροφοδοτικού των πεταλιών ή κάποιο ground loop αλλά κάτι που εκπέμπει ΗΜ χαμηλής συχνότητας εκεί μέσα. Μπορεί να είναι και τα καλώδια που περνάνε από τους τοίχους αν και συνήθως είναι τόσο κοντά μεταξύ τους που αλληλοεξουδετερώνονται. Θα δοκίμαζα να κατεβάσω δοκιμαστικά τις ασφάλειες των άλλων δωματίων από τον πίνακα.

Το γεγονός ότι ο θόρυβος αλλάζει όταν περιστρέφεις την κιθάρα σημαίνει κατά πάσα πιθανότητα ότι τον θόρυβο τον τσιμπάει ο μαγνήτης της κιθάρας, είναι μαγνητικός (δηλαδή δεν έχει να κάνει με τη γείωση) και μπορεί να είναι από ένα μοτέρ ψυγείου στο διαμέρισμα του γείτονα, ένα τροφοδοτικό άλλης συσκευής (δικό σου) ή ακόμα και ένας μετασχηματιστής της ΔΕΗ έξω από το μπαλκόνι σου.

Ο σεξισμός βρίσκεται παντού, ως πεποίθηση, ως επιλογή, ως αστειάκι. Εκείνες οι γυναίκες που (λίγο πολύ) τον αποδέχονται είναι μεγαλύτερα θύματα από αυτές που αντιδρούν. Δείξτε μια ανοχή στα ακραία φαινόμενα και τις υστερίες της εποχής μας, ακόμα και κατανόηση για τις αδικίες υπέρ των γυναικών (που πλέον είναι ο κανόνας σε επίπεδο Ελλάδας και ΕΕ). Χρειάζεται αυτή η μετάβαση, θα έρθει όμως καιρός που τα πράγματα θα γίνουν πιο φυσιολογικά.

Τι λες παιδάκι μου. Έβρισα εγώ τον άνθρωπο? Εγώ επεσήμανα ένα πράγμα: Έχω την εντύπωση ότι αυτό που φαίνεται ένα τραγούδι διαμαρτυρίας (όπως το 99% του είδους) και το οποίο είναι λογικό πολλοί το βλέπουν ως τέτοιο (μεταξύ αυτών ίσως και ο OP), είναι στην πραγματικότητα κομματική "παραγγελιά".

Αν όχι και διαγαλαξιακώς. (Κόψε κάτι βρε Σπύρος) Η προσωπική μου εκτίμηση είναι ότι το πόνημα του μιθριδάτη είναι κομματικά εκπορευόμενο. Το λέω αυτό γιατί παρατήρησα μία άμεση και συστηματική προώθηση από (επίσημους και ανεπίσημους) κομματικούς λογαριασμούς της αξ. αντιπολίτευσης στα social media. Εντός λίγων ωρών βρέθηκε και ο αρχηγός της αξ. αντιπολίτευσης να μνημονεύει το Μυθριδάτη στη Βουλή ( ). Νομίζω επίσης ότι ο ταμταμ ως γνώστης του σχετικού παρασκηνίου στα sm, το ανέφερε ακριβώς γι αυτό το λόγο.

Θέλω να χάσω 8 κιλά λίπος και να βγάλω μαλλιά. Να ξεκινήσω δίαιτα με αβοκάντο?

Με έχει διαλύσει η καραΤίνα, έχω πάρει 7 κιλά σε ένα χρόνο. Ξεκίνησα την περασμένη αυστηρό πρόγραμμα. Ευτυχώς δεν μου αρέσουν τα γλυκά και δεν πίνω αλκοόλ. Έχω κόψει και το κρέας, τρώω μόνο κοτόπουλο και ψάρι.

Πίνεις κρασί βλέπω συνέχεια, εγώ δεν αντέχω πλέον ούτε να μυρίζω το αλκοόλ, είχα πιει μια μπίρα τον Ιούλιο του '20 και ακόμα ζαλίζομαι.

Το θέμα είναι έτοιμο προς επιθεώρηση.

Όπως σωστά αναφέρθηκε ο κίνδυνος από τα μικροκύματα δεν είναι να πάθει κάτι η τροφή μας και να καταστεί βλαβερή. Ο κίνδυνος είναι το ενδεχόμενο κατά τη λειτουργία του ο φούρνος να εκπέμπει μη-ιονίζουσα ακτινοβολία στο περιβάλλον του και κατ΄ επέκταση σ' εμάς που στεκόμαστε δίπλα. Εκ κατασκευής οι φούρνοι είναι μια γειωμένη μεταλλική κοιλότητα (και το τζάμι έχει κι αυτό κολλημένο ένα αγώγιμο πλέγμα) οπότε η θεωρία λέει ότι η ένταση του πεδίου έξω από το φούρνο θα είναι μηδέν (ο λεγόμενος και κλωβός Faraday). Η ισχύς βέβαια είναι πολύ μεγάλη και ακόμα και ένα μικρό κλάσμα να διαφεύγει δεν είναι να το παίρνει κανείς τελείως αψήφιστα. Αυτό θα μπορούσε να συμβαίνει (διαρροή) αν η λυχνία δεν είναι σωστά τοποθετημένη, αν κάποιο καπάκι έχει ανοίξει, γενικώς αν κάτι δεν πηγαίνει καλά. (Με την ίδια λογική βέβαια μπορεί και να μας σκοτώσει η τοστιέρα με ηλεκτροπληξία ή να ανοίξει τυχαία ο αερόσακος ενώ κάνουμε προσπέραση με 150). Χρησιμοποιώ όλα τα χρόνια πολύ τα μικροκύματα, τελευταία δε έχω ανακαλύψει ότι γίνονται πολύ ωραία και στα γρήγορα κολοκυθάκια, μπρόκολο, κουνουπίδι κλπ (μια μερίδα, λίγο νερό στο πιάτο, γυάλινο καπάκι και 6 λεπτά στο φουλ). Η απλή λογική λέει ότι αγοράζουμε επώνυμο φούρνο από κατασκευαστή με πιστοποίηση CE κλπ και είναι απίθανο να εκτεθούμε σε ΗΜ ακτινοβολία. (Που και να εκτεθεί κανείς μιλάμε για μη-ιονίζουσα ακτινοβολία δηλαδή χαμηλό ρίσκο αλλά ας τέλος πάντων). ΥΓ. Πριν 2-3 χρόνια ήμουν σ' ένα ξενοδοχείο στη Γαλλία και στο δωμάτιο είχε ένα κινέζικο φούρνο μάρκα ΤΣΙΟΥ. Πήγα να ζεστάνω νερό για να φτιάξω τσάι και όταν το είδα να βράζει άνοιξα την πόρτα χωρίς να τον σταματήσω θεωρώντας ότι έχει το διακόπτη. Αλλά ο διακόπτης δεν δούλεψε και για ένα δευτερόλεπτο έφαγα όλο το 1 KW στο κεφάλι όπως είχα σκύψει να πάρω την κούπα - για 2 μέρες περίμενα να δω αν με έχει μαγειρέψει από μέσα.

Όταν έπαιζα πολύ, (έχω και στεγνό δέρμα) μερικές φορές οι κάλοι πάχαιναν παραπάνω από το κανονικό και μου προκαλούσαν σποραδικά τέτοιο πόνο σαν από καρφίτσα. Για να μου περάσει λέπταινα λίγο τους κάλους με λίμα νυχιών ή με χοντρό γυαλόχαρτο.

Σε 8" πιάτο τρώω το φασόλι αλλά δεν έχω πολύ μπάσο.

Ως επαγγελματίας (όχι μουσικός ) που δουλεύω τόσο ως μισθωτός όσο και ως freelancer, πολύ συχνά κάνω δουλειές για τις οποίες δεν πληρώνομαι άμεσα αλλά με εξυπηρετούν σε διασυνδέσεις για άλλες καλά πληρωμένες δουλειές. Για παράδειγμα, μπορεί να κάνω δουλειές για να βοηθήσω ανθρώπους με τους οποίους έχω συνεργαστεί πολλές φορές (και θέλω κάποτε να συνεργαστώ ξανά) αλλά μπορεί τώρα να μην έχουν να πληρώσουν. Κάνω επίσης δουλειές που θα με βοηθήσουν να δείξω τη δουλειά μου σε έναν δυνάμει καλό πελάτη ή δουλειές που θεωρώ ότι βοηθούν μια κατάσταση αλλά μπορεί να μην υπάρχουν χρήματα ή τα χρήματα να είναι πολύ λίγα (π.χ. μαθήματα σε μεταπτυχιακό). Ο καθένας σταθμίζει ποιο είναι το όφελος για τον εαυτό του, τη φήμη του αλλά και τους γύρω του σε κάθε περίπτωση. Αποκρούω βέβαια καθημερινά διάφορες παρενοχλήσεις () για ανούσιες δουλειές με αμοιβές "θα τα βρούμε" . Ποτέ όμως δεν έχω αρνηθεί από κόμπλεξ μη με εκμεταλλευτούν. Και βέβαια ποτέ δεν έχω βγει να διαφημίσω ότι αρνήθηκα να κάνω κάτι συγκεκριμένο επειδή δεν υπήρχαν λεφτά. Λογικό είναι να υπάρχουν τζαμπατζήδες και λογικό να τους αποφεύγεις με τρόπο.

Αυτοί πρέπει να είναι βάνδαλοι του πνεύματος, σπάνε ωδεία όχι επιχειρήσεις. Νομίζω φταίει και λίγο η γενική κατάσταση στην περιοχή (θεωρία σπασμένου παραθύρου). Σε όλη την περιοχή οι βανδαλισμοί του δημόσιου χώρου είναι εκτεταμένοι. Μουτζούρες δήθεν γκραφιτι, σπασμένα πεζοδρόμια κλπ. Και αν τους πιάσουν δεν πρόκειται να καταδικαστούν, θα βγουν οι γνωστοί να πουν ότι είναι "παιδιά" και ότι φταίει η κακούργα η κοινωνία και τα μνημόνια. Ας μη φορούσαν κοντή φούστα.

Πάντως κάποιες από τις πιο σοβαρές υπηρεσίες αξιολόγησης (εκτός internet) είναι ιδιωτικές και κερδοφόρες. Η διαδικασία της αξιολόγησης (συλλογή πληροφορίας, επεξεργασία) είναι κανονικότατη δουλειά η οποία πληρώνεται από αυτούς που ενδιαφέρονται. Αυτό ισχύει για τα πάντα, από φορείς πιστοποίησης, μελέτες αγοράς, μελέτες σκοπιμότητας μέχρι τους ορκωτούς λογιστές και τα ΚΤΕΟ. Θα πλήρωνες π.χ. 1000 ευρώ για να λάβεις ένα εκτενές και τίμιο report από κάποιο ανεξάρτητο φορέα σχετικά με το online κατάστημα που σκέφτεσαι να χρησιμοποιήσεις? Αν επαφίεσαι στις δωρεάν πληροφορίες πρέπει να είσαι αποφασισμένος να κάνεις μόνος σου τη δουλειά του φιλτραρίσματος. (Όλοι αυτό κάνουμε π.χ. για να αγοράσουμε ένα πετάλι). Παρεμπιπτόντως οι κριτικές στα διάφορα tripadvisor, booking, amazon κλπ δεν είναι επιλεκτικές αλλά πλήρεις (δεν σβήνουν αρνητικές κριτικές) και αυτό είναι μέρος του business model τους.

Συνδεόμαστε τώρα με τον σαλόνι του cos_dr να παρακολουθήσουμε αποσπάσματα από σύνθεση του έργου για τον Ανδρέα.

Επίσης οι Ικτίνος και Καλλικράτης δεν είχαν βγάλει πολυτεχνείο ούτε είχαν μάστερ σε urban planning. Η συζήτηση με τους επιτυχημένους μουσικούς που δεν ήξεραν νότες μου θυμίζει τις αντίστοιχες με τους επιτυχημένους επιχειρηματίες του χώρου της τεχνολογίας που παράτησαν το πανεπιστήμιο. Αληθινές ιστορίες βέβαια, αλλά ίσως λίγο παραπλανητικό το μήνυμα - ειδικά για κάποιον που δεν έχει καλή εικόνα του τι προϋποθέτει η επιτυχία στο επίπεδο αυτό, το ρόλο που παίζει η τύχη, η συγκυρία και η βοήθεια από -συχνά αφανείς- κοντινούς ανθρώπους.

Ναι, η PG έχει ένα άρωμα που παραπέμπει λίγο σε αλκοόλ και με ενοχλούσε, ιδιαίτερα με τον πρωινό καφέ που προσπαθείς να ανοίξεις το μάτι. Νομίζω μου ερέθιζε και λίγο το λαιμό. Αυτό με το "χτύπημα της VG" που λένε δεν το είχα καταλάβει. Συζήτηση χωρίς πολύ νόημα σαν το "σκάσιμο του maple" μου φαινόταν. Όταν καπνίζαμε κανονικά τσιγάρα ούτε χτύπημα αναζητούσαμε ούτε κάποια ειδική γεύση. Συνηθίζαμε τη γεύση της συγκεκριμένης μάρκας και αυτό ήταν όλο. Η VG με τη νικοτίνη έχουν μια γεύση που είναι πολύ ουδέτερη χωρίς να παραπέμπει σε κάτι συγκεκριμένο. Σαν να είχα αλλάξει μάρκα μου φαινόταν, όχι σαν να καπνίζω κάτι θεμελιωδώς διαφορετικό. Αυτό δεν ίσχυε με τα διάφορα υγρά με γεύσεις. Όλα με κούραζαν μετά από λίγα ml.

"Στις 12μιση κολλάει στις 12 και τέταρτο δεν κολλάει". "Αν το μαγαζί έχει 49% πληρότητα δεν κολλάει, στο 51% κολλάει" "Στο ενάμισι μέτρο δεν κολλάει στο 1.40 κολλάει" "Αν παίξω με ενισχυτή κολλάει αν παίξω χωρίς ενισχυτή δεν κολλάει" (Όλα αυτά τα ευφυολογήματα με ηλίθιο χαμογελάκι και ύφος "δεν ξέρουν τίποτα μωρέ, από το μυαλό τους τα βγάζουν" ) Η γκρίνια για τα μέτρα (τόσο από αυτούς που θα ήθελαν αυστηρότερα όσο και από αυτούς που θα ήθελαν λιγότερα) με έχει κουράσει περισσότερο και από τα ίδια τα μέτρα. Όλοι ξέρουμε πως κολλάει, αν οι αρχές απευθύνονταν σε σοβαρό ακροατήριο θα έλεγαν απλά "Η επιδημιολογική εικόνα έχει ως εξής (πίνακες), ο κίνδυνος είναι υψηλός, λάβετε τα μέτρα σας." Και τέλος. Αλλά το ακροατήριο δεν είναι σοβαρό. Τις προάλλες είχα πάει σε ένα γάμο και φιλιόντουσαν, εκατοντάδες κόσμος.

Για χρόνια άτμιζα VG 20mg/ml μισό-μισό με μηδενική βάση γλυκερίνης. Μετά την κατάργηση των μεγάλων μπουκαλιών, συνέχισα ακριβώς το ίδιο, 2-3 booster VG και άλλη τόση ποσότητα (κατ' όγκο) νερωμένη γλυκερίνη 90% VG +10% νερό - water for injection. Έφτιαχνα δηλαδή γλυκερίνη με 10% νερό και 10mg/mL νικοτίνη. Χρησιμοποιούσα επισκευαζόμενους με πολύ ελεύθερη ροή. Χρησιμοποιούσα περίπου 3 ml από αυτό το διάλυμα την ημέρα. Είναι νομίζω ό,τι το κοντινότερο σε κανονικό τσιγάρο από άποψη συχνότητας χρήσης και ποσότητας νικοτίνης. Εδώ και ένα χρόνο το έχω κόψει τελείως. Αφού δεν το ξεκίνησα πάλι στην καραντίνα νομίζω δεν θα το ξαναξεκινήσω. Edit: Στα 5-6 χρόνια που άτμιζα δεν κάπνισα ούτε ένα κανονικό τσιγάρο. Δεν το επιθύμησα ποτέ. Πήρα το ηλεκτρονικό τσιγάρο και για μια βδομάδα ήταν ακόμα πάνω στο τραπέζι μου τασάκια, τσιγάρα αναπτήρες. (Είχα και απόθεμα, τα χάρισα ύστερα από μήνες)

Τώρα: 6 ώρες ύπνος 1 ώρα μπάνια/ξυρίσματα/ντυσίματα/κουρέματα 2 ώρες στο αυτοκίνητο/τηλέφωνο 6 ώρες skype/zoom (με video) ή συναντήσεις με πελάτες / συνεργάτες / μαθητές 1 ώρα ανούσιες συζητήσεις με λογιστές/τραπεζοϋπαλλήλους/γραφειοκράτες 2 ώρες γράψιμο/σχέδιο/coding/ άλλη κανονική δουλειά. 1 ώρα ψυχολογική υποστήριξη σε υστερικούς συναδέλφους 1 ώρα φαγητό 1 ώρα γυμναστήριο 1 ώρα διάβασμα ειδήσεων 2 ώρες χασομέρι ανάμεσα σε ραντεβού/call/να σου πω λίγο Μετά τη σύνταξη 7 ώρες ύπνος 1 ώρα μπάνια/ξυρίσματα/ντυσίματα/κουρέματα 2 ώρες στην αυλή να με μυρίζει ο σκύλος και να του πετάω τη μπάλα. 6 ώρες social media / συναντήσεις με φίλους/ μουσική. 1 ώρα χασομέρι με λογιστές/τραπεζοϋπαλλήλους/γραφειοκράτες 2 ώρες γράψιμο/σχέδιο/coding/ άλλη δημιουργική απασχόληση. 1 ώρα δούλεμα σε υστερικούς πρώην συναδέλφους 1 ώρα φαγητό 1 ώρα γυμναστήριο 1 ώρα διάβασμα ειδήσεων 1 ώρα χασομέρι χωρίς άγχος ανάμεσα στα παραπάνω.

Άσε με, αντιμετωπίζω τα αυτοκίνητα ως εκτυπωτές ή φωτοτυπικά χωρίς καμία εκτίμηση για την αισθητική τους. Περιμένω να βγει ΤΕΖΛΑ σε προσιτή τιμή να μην οδηγώ καθόλου και να μην ακούγεται ΤΙΠΟΤΑ. (Άντε, για χάρη σου θα βάλω ένα κασετόφωνο ΠΙΟΝΕΕΡ να μασάει τις κασέτες να ανατριχιάζουμε.)

Ασφαλώς και έπρεπε να ισχύει ότι όποιος είναι μέσα σε roundabout έχει προτεραιότητα. Σε αντίθετη περίπτωση θα φράκαραν οι κόμβοι από αυτοκίνητα στην αυξημένη κίνηση. (Έτσι το έχουν οι Ισπανοί, προτεραιότητα πάντα σε όσους είναι ήδη μέσα και όταν χρειάζεται STOP μέσα στο roundabout).

Τι είναι οι ιστορικές πινακίδες? Τέτχιες?