gkourmoul1

Και εγω τετοιος. Δεν ειχε τη tele ετοιμοπαραδοτη στο χρωμα που την ηθελα και χτυπησα τη 245.

Δεν αποτρεπουμε κανεναν. Την γνωμη μας λεμε. Αυτο που λεει η λογικη μας. Προσωπικα, στους 7 μηνες εκμαθησης ειχα ηδη αγορασει την τριτη μου κιθαρα. Δοκιμες εκανα, στην ουσια. Ηξερα τι αγοραζα και γιατι το αγοραζα? Σιγουρα οχι. Στην πορεια τα εμαθα και τα εκτιμησα. Μετα τα 2-3 χρονια. Μετανιωσα που τα πηρα? Σιγουρα οχι. Καθε οργανο μου διδει και αλλα πραγματα. Και καθε μερα που περνα το ευχαριστιεμαι παραπανω. Για παραδειγμα, τα πρωτα δυο ετη δεν γουσταρα να παιζω με les paul. Δεν το 'χα. Επαιζα 90% με στρατ και τελε. Τωρα παιζω 60% les paul και 40% τα υπολοιπα. Τωρα αρχιζω και την εκτιμω, διοτι τωρα εχω τις γνωσεις και την εμπειρια. Εχω απαιτησεις. Αρα, πως μπορω να παροτρυνω ετσι απλα καποιον "νεο" να προχωρησει σε αγορα? Ετσι απλα? Θα τον συμβουλεψω βασει της εμπειριας μου. Εαν προχωρουσα σε αγορα, παντως, θα αγοραζα κατι διαφορετικο απο αυτο που ηδη εχω. Ετσι αποκτας εμπειριες και μπορεις πιο γρηγορα να καταληξεις στο τι σε βολευει. Και συμφωνω οτι μια ζωη την εχουμε και ας παρουμε οσες κιθαρες αγαπαμε. Αυτο κανω. Αλλα η σωστη συμβουλη, ειναι σωστη συμβουλη.

Ο σαροτσέν εμεινε...

Δεν θεωρω οτι χρειαζεται αλλος τραγουδιστης. Θα ειναι δυσκολο, εξαλλου, να βρεθει τραγουδιστης με τοσο χαρακτηριστικη φωνη και ιδιαιτερη ερμηνεια. Οποιον και να ακουσω, θα λειπει το παθος (το οποιο θελει καποιο μετρο, γενικοτερα). Σιγουρα αποτελουν προβλημα καποιες επιλογες που αφορουν τη φωνη και την επεξεργασια της. Θα σου πηγαιναν υπερβολικα τα κρητικα (μπλιαχ) στη φωνη σου και στο τροπο που ερμηνευεις.

Η μουσικη και η ατμοσφαιρα ειναι οντως, μια πολυ ευχαριστη εκπληξη. Ευγε!

Το τελευταιο που θα με ενδιεφερε μια κιθαρα ειναι οι μαγνητες. Τα πρωτα που θα επρεπε να σε ενδιαφερουν ειναι το ποσο ανετο ειναι μανικι, το ποσο ευκολη/ανετη ειναι στο παιξιμο, βαρος, ποσο προσβασιμα χειριστηρια εχει, σχημα/χρωμα της αρεσκειας σου, γενικοτερη ποιοτητα κατασκευης κλπ. Οι μαγνητες και ο ηχος αλλαζουν ευκολα. Ολα τα αλλα οχι. Οπως λες, απλα περιμενεις καλυτερους μαγνητες, για καλυτερο ηχο. Τα αλλα δεν τα εχεις αναζητησει ακομη, οπως αναφερεις, σε μια καινουργια κιθαρα. 7 μηνες ειναι λιγος καιρος για να εκτιμησεις τι εχεις στα χερια σου, να κρινεις εαν σε καλυπτει, και να ανακαλυψεις τι πραγματικα χρειαζεσαι. Αρα, μην ξοδευτεις για κιθαρα. Περιμενε ακομα λιγο καιρο ακομη ωστε να βεβαιωθεις για το τι ακριβως χρειαζεσαι και να κανεις μια εστιασμενη αγορα. Γενικοτερα, εαν θες να αλλαξεις ηχο, αλλαζεις ενισχυτη/πεταλια. Εαν θες να αλλαξεις αισθηση παιξιματος, χειρισμο, και καποιες λεπτομερειες/χαρακτηριστικα στον ηχο, τοτε αλλαζεις κιθαρα.

Συμφωνω με τον Freedom. Εαν δεν εισαι ευχαριστημενος απο τον ηχο, ειναι κυριως θεμα ενισχυτη και ρυθμισεων αυτου. Απο την αλλη, εαν γουσταρεις και μπορεις να αγορασεις νεα κιθαρα, προχωρα...

Μπραβο! Εδωσες πολλη ψυχη στο κομματι.

Εαν σε ενδιαφερει les paulοειδες, σου προτεινω να δεις την prs se 245 standard. 499 κοστιζει, και ειναι εκπληκτικη.

Η 24 ειναι αυτη https://m.thomann.de/gr/prs_se_standard_24_ts_425663.htm?o=82&search=1594144445 Η 22 βλεπω δεν εχει τρεμολο, αλλα σταθερη γεφυρα. Εαν σου αρκει αυτο, πηγαινε τσεκαρε εκεινη με τα 300. Μου φαινεται λιγο "απιστευτη" η τιμη, αλλα τσεκαρε το.

Prs se standard 22 ή 24 τσεκαρε. Εξαιρετικη και πολυ versatile κιθαρα. Ή μεταχειρισμενη prs se custom 24 σε χαμηλοτερη τιμη. Φροντισε να δοκιμασεις και μια τετοια.

Κοιτα, υπαρχει συνοχη, προφανως. Μια ιστορια διηγεισαι. Απλα δεν εχω καταλαβει το θεμα της ιστοριας. Με το πρωτο ακουσμα (ειναι και εκεινο που διαμορφωνει, κατα το πλειστον, τη σταση μου απεναντι στην δημιουργια σου) δεν το "επιασα". Αυτην την εντυπωση σχηματισα. Καθαρα υποκειμενικα τα κριτηρια που βασιζω την αποψη μου. Ισως δεν ειμαι και στο target group του κομματιου. Δεν ειναι ολη η μουσικη για ολους. Και η δικη σου δεν ειναι εξαιρεση.

Το ακουσα (αλλη) μια φορα μονο του, χωρις εικονα. Μου εδινε την αισθηση ενος ποτ πουρι και οχι ενος κομματιου που απλα εχει πολλες και εντονες εναλλαγες. Λειπει το κατι που θα τα ενωσει ολα μαζι, το κατι που θα διδει νοημα στην εξελιξη. Σαν να ειναι ασυνδετα μεταξυ τους. Σαν να ηθελε ενα κεντρικο θεμα ωστε να μπορει να σταθει μονο του. Σαν να εχεις παρουσιασει εναν πινακα ζωγραφικης που τα εχει ολα εκτος το γυμνο μοντελο, που ειναι και το βασικο θεμα. Λειπει ειναι η εικονα...

Θα πουλησει.

Το τσουναμι ξεχασες

Κακος χαμος....

Μολις με δει να χαζευω κιθαρες μου λεει "παλι κιθαρα θα αγορασεις??".

Οχι ρε. Βλεπω κανα βιντεακι απο φετινο ολυμπιακο...

Ναι, περίπου έτσι είναι σηκωμένη

Με την αλλαγη χορδων πειραζεις μονο ελατηρια και truss rod, για να την φερεις εκει που ηταν με αλλο gauge.

Και στις αγγελιες συμβαινει το ιδιο.

Πολυ πετυχημενη η συνταγη!

Πολυ υπερεκτιμενη μια καλη ηλεκτρικη κιθαρα. Εαν η "φτηνη" ειναι καλοσεταρισμενη, και υπαρχει καλος ενισχυτης, η πιο ακριβη κιθαρα (ιδιου τυπου) δεν θα εδινε παρα ελαχιστα παραπανω ανεση και ωθηση. Ολα ειναι μεσ' το μυαλο μας. Αυτα που αναφερει ο Γιαννης, θεωρω πως ισχυουν, αλλα μονο σε περιπτωσεις καποιου που κανει "πρωταθλητισμο" και οχι στον μεσο παιχτη.

Μετα τα 60, και να θελουμε, θα ειναι δυσκολο να σολαρουμε. 1ον αρθριτικα και 2ον δεν θα αντεχουμε την πολλη συγκινηση...