Και σε θεατρα και σε συναυλιες και παντου. Πολιτισμος μηδεν.Αναλογα σκηνικα εχω ζησει απειρες φορες καθως θεατροφιλη απο τα γεννοφασκια μου. Θυμαμαι πριν 3 χρονια (νομιζω) σε συναυλια του Θαναση στο θεατρο δασους (αν θυμαμαι) παρουσιαζε για πρωτη φορα το "
".Ηταν διπλα μας δυο τυποι που σε οοοολο το τραγουδι μιλουσαν για το προηγουμενο βραδυ που ειχαν γινει τυφλα.Καποια στιγμη συνεχισαν την κουβεντα και με καποιον τριτο στο τηλεφωνο...Σε θεατρα επισης η ιδια κατασταση,το δε χαος που αφηνουν μετα το τελος της παραστασης που νομιζεις οτι εισαι σε χωματερη.Θυμαμαι που ειχαμε βρεθει με καποιους φιλους σε ενα μικρο θεατρακι στο Παρισι,οταν ειχα παει προπερσι με την WorldVentures και ηταν ολοι εκει οπως επρεπε να ειναι.Ησυχοι,παρακολουθουσαν,τιμησαν τους ηθοποιους με την παρουσια τους.Υποδειγμα γενικοτερα και ετσι απολαυσαμε ολοι καλυτερα το εργο.Λυπαμαι πολυ για αυτη τη σκεψη αλλα δεν πιστευω να γινουμαι ποτε εδω "ανθρωποι" παρα μονο να εχουμε συμπεριφορα "γηπεδου"...