Alex Raptakis

Αν μιλάμε για αποστολή εξ αποστάσεως, τότε και ο πωλητής μπορεί να φοβάται με τον ίδιο τρόπο όπως και ο αγοραστής. Ο ένας δε θέλει να χάσει τα χρήματά του, ενώ ο άλλος δε θέλει να δώσει τσάμπα το προϊόν του. Γι αυτό υπάρχουν οι μέσες λύσεις, αλλά στις περισσότερες περιπτώσεις καλό είναι να γίνονται χέρι με χέρι τέτοιες σημαντικές συναλλαγές.

Και εμένα μου βγάζει Vangelis, λογικά λόγω του συνδιασμού synth+piano σε τέτοιο ρυθμό και ύφος. Είναι αρκετά απλό, δε θα το έλεγα main theme αλλά σίγουρα μπορεί να γίνει. Συνήθως ένα soundtrack είναι παραπάνω από απλή μουσική. Έχει storytelling, είναι μια περίληψη με μουσικό τρόπο. Δε ξέρω βέβαια και ακριβώς την υπόθεση της ταινίας, την εποχή, τα συναισθήματα που περνάει ο χαρακτήρας, και τι θες ακριβώς να κάνεις με το soundtrack. Προσωπικά δε μου αρέσει που είναι τόσο ψηλά το ηχητικό εφέ, μου φαίνεται λίγο σκληρό στα δικά μου αυτιά.

Ενδιαφέροντα ακούσματα, καλό παίξιμο και ωραίος ήχος! Νομίζω σε αρκετά σημεία η σόλο κιθάρα είναι χαμηλά στο μιξ, ειδικά αν το λάβουμε σαν "κιθαριστικό" άλμπουμ. Θα την ήθελα ένα τσικ παραπάνω. Μου άρεσε πολύ και το album cover art!

Πολύ χρήσιμο!

Δεν ήξερα ότι πουλάνε χορδές στη λαϊκή!

Το καλύτερο και πολύ σωστό, 2 πακέτα χορδές για να μη σε βρει ποτέ απροετοίμαστο, ωραίος! Το βιβλίο του Slash καλό?

Πολύ καλή δουλειά, ωραίο και το βίντεο. Το κομμάτι μου φάνηκε λίγο άδειο και η μείξη μέτρια, αλλά είναι και λίγο θέμα γούστου, έχω συνηθήσει σε πιο μοντέρνο είδος μιξ.

Εμένα μου αρέσει πολύ. Δε θα βάλω να ακούσω από μόνος μου, αλλά αν την πετύχω θα την ακούσω παραπάνω από ευχάριστα, ειδικά συγκριτικά με τη σύχρονη mainstream μουσική, βλέπε trap, που ξερνάω.

Ισχύει, αλλά εκεί φταίει το Apple Pay, Viva Wallet κτλ, γιατί αναγνωρίζουν το Freedom Pass σαν κανονική κάρτα. Από την άλλη το Freedom Pass είναι τέρμα μούφα οπότε καλά κάνουν. Η παρέα του αδερφού μου έχει μαζέψει 5-6 και παραγγέλνουν αβέρτα

Είναι όμορφο, καλά εκτελεσμένο. Μου άρεσε πάρα πολύ το intro/verse, έφερνε σε Porcupine Tree, αλλά δεν περίμενα να πάει τόσο σε Metallica ειδικά στη φωνή, και δε πιστεύω ότι ταιριάζει στο 100% αλλά είναι ξεκάθαρη προτίμηση. Η μείξη της φωνής στο ρεφραίν ήθελε λίγο παραπάνω δουλίτσα νομίζω. Στις κιθάρες θα έβαζα κάποια έξτρα overdubs για να γεμίσει λίγο παραπάνω, μιας και μου φαίνεται αρκετά ξερό. Το "behind your head" δεν μου άρεσε ούτε μένα σαν έκφραση. Συνήθως είναι right behind you, behind your back ή shoulder, όχι head. Καταλαβαίνω ότι θέλατε να δημιουργηθεί μια menacing εικόνα αλλά τα αγγλικά είναι γνωστό ότι δε δουλεύουν 100% κυριολεκτικά. Όσον αφορά το βίντεο, πολύ ωραίο και ταιριαστό, αν και αρκετά σημεία που απεικονίζεται το παίξιμο των οργάνων είναι out of sync.

Προσπάθησε να τα πάρεις όλα ένα ένα χωρίς εφέ, ξεκινώντας με χαμηλές εντάσεις και πάντα πρώτα από τα τύμπανα. Μπότα, ταμπούρο, πρώτα, και μετά πιάτα και τομς στο τέλος. Όταν είσαι ευχαριστημένος, φτιάχνεις το μπάσο σιγά σιγά και μετά τις κιθάρες. Βρίσκεις μια ισορροπία, κάνεις σωστό EQ και Compression για να ακούγονται σωστά και σταθερά όλα, χωρίς να συγκρούονται πολλές συχνότητες μεταξύ τους. Μετά βάζεις ότι άλλα όργανα έχεις (πχ synths), και στο τέλος πάντα μπαίνει η φωνή. Στο τέλος, βρες το πιο "σκληρό" και δυνατό σε ένταση μέρος (πχ το τελευταίο ρεφραίν), και ανεβάζεις τη συνολική ένταση με έναν limiter/maximizer, μέχρι που να μη περνάει το -1db. Υπάρχουν πολλά άλλα κόλπα και εργαλεία, αλλά πάρε το σιγά σιγά και με το μαλακό, όσο σκληρό και αν είναι το κομμάτι

Όντως πολύ δαιμονικό, αλλά και πολύ χαοτικό. Η μείξη δεν είναι καθόλου καλή δυστυχώς. Δεν υπάρχει σωστή ισορροπία μεταξύ των οργάνων, και υπάρχουν πολλά σκαμπανεβάσματα στις εντάσεις. Θέλει δουλίτσα!

Τρέλανε μας ρε παπαντούτσι!

Τότε δε χρειάζεσαι καν κάρτα γραφικών. O μέσος χρήστης καλύπτεται από τα on-board γαρφικά των επεξεργαστών. Κατά 90% είναι για games, και ίσως κάποιες άλλες εφαρμογές που χρειάζονται λίγο πιο δυνατό GPU acceleration, όπως πχ το Photoshop. Γενικά η 1050Ti είναι μια μέτρια κάρτα που παίζει καινούργια παιχνίδια σε ανάλυση 1920x1080 άντε το πολύ σε medium γραφικά. Κανονικά η αξία της θα έπρεπε να είναι το πολύ 100ευρώ, καθώς πριν ένα χρόνο έκανε 130, και πλέον είναι 2 γενιές πίσω. Επίσης PC με άγνωστο τροφοδοτικό ΠΟΤΕ. ΠΟ-ΤΕ, και ο συγκεκριμένος επεξεργαστής είναι υπερβολικά μέτριος, για οτιδήποτε εκτός από απλό browsing και office work. Τέτοια κουτιά για μένα είναι κυριολεκτικό πέταμα χρημάτων στα σκουπίδια. Αν θέλει κάποιος να παίξει παιχνίδια, καλύτερα να πάρει ένα PS4. Γενικά η αγορά υπολογιστών desktop έχει ξεφύγει - αλλά είναι και κακή περίοδος να δώσει κανείς πολλά λεφτά για υπολογιστή. Βγήκαν πλέον οι DDR5 RAM, και το PCIe 5.0, οπότε ότι πάρει κανείς τώρα θα μείνει αρκετά πίσω για τα επόμενα 10 χρόνια. Από την άλλη οι τιμές για τα νέα μοντέλα είναι αστεία ψηλές και οι κάρτες γραφικών σίγουρα θα συνεχίσουν να είναι ψηλά.

Δυστυχώς δε λειτουργεί έτσι. Ο συγκεκριμένος driver μπαίνει σε exclusive mode. Η λύση είναι να πάρεις audio interface και να αλλάξεις driver.

Το διάφραγμα δεν έχει να κάνει τόσο με το αν τραγουδας ψηλές ή χαμηλές νότες, αλλά από που έρχεται ο αέρας για να τις τραγουδήσεις. ΟΤΙ και να τραγουδας πρέπει να χρησιμοποιείς το διάφραγμα. Δε γίνεται να αλλάζεις στη μέση τον τρόπο που αναπνέεις. Αν σου φαίνεται πιο εύκολο στις μεσαίες-ψηλές, τότε τραγούδα μια "εύκολη" νότα και κατέβα σε μια χαμηλότερη που σε δυσκολεύει, αλλά προσπάθησε να κρατήσεις ίδια ένταση.

-25% σε Fabfilter

Και εγώ νιώθω ότι ζορίζεσαι στο λαιμό και ότι δεν έχεις ελευθερωθεί 100% ακόμα. Στο pitch τα πας καλά, πατάς στις νότες αλλά αισθάνομαι ότι το πας πολύ μηχανικά. Πρέπει να αφήσεις και λίγο τον εαυτό σου να το απολαύσει και λίγο, αλλιώς κάνε απλά σολφεζ. Όσον αφορά το mixed, σκέψου το ως εξής: Είναι οι νότες που δεν μπορείς να πιάσεις με chest, αλλά μπορείς με head. Δεν είναι εύκολο να το βρεις, αλλά θα το καταλάβεις σιγά σιγά μόνος σου, εφόσον ελευθερωθείς πλήρως. Πρέπει να μη σκέφτεσαι το τι και πώς, τεχνικές, τρόπους κτλ. Κάτι που μου χτυπάει είναι ότι η εντάσεις σου διαφέρουν πάρα πολύ όσο τραγουδάς. Πρέπει να μάθεις να το ελέγχεις, και σίγουρα στη μείξη χρειάζεται compressing. Για παράδειγμα, στο So Far Away, τραγουδας "Α life to heal your broken heart". Το heal ακούγεται πολύ δυνατά και καθαρά ενώ το heart είναι σαν να μην υπάρχει καν. Οπότε πρέπει να μάθεις να κάνεις project τις χαμηλές σου. Ένα σημαντικό κομμάτι που πρέπει να δουλέψεις είναι η προφορά. Το κάθε φωνήεν και σύμφωνο, και ο συνδιασμός αυτών, έχουν δικό τους τρόπο έκφρασης και τοποθέτησης. Πχ για να τονίσεις μια λέξη που ξεκινάει από F, πρέπει να βγάλεις παραπάνω αέρα από μια που ξεκινάει με p, που είναι ένας κρουστός ήχος που δε χρειάζεται αέρα. Πρέπει να σταματήσεις να διαβάζεις τη λέξη, και να αρχίσεις να προφαίρεις αυτό που ακούς, όχι αυτό που νομίζεις ότι ακούς. Δες το σαν ηθοποιός, είναι performance, να το παίξεις, και όχι να το διαβάσεις απλά. Ένα μικρό παράδειγμα, στην πρώτη φράση που λες Never fear for anything. Έχεις ακούσει άγγλο να λέει NeveR? Εγώ ποτέ. Το λένε Nevuh. Στο Google το γράφει /ˈnɛvə/, δεν έχει καν R. Το ίδιο και το fear. Είναι fee-uh, δεν υπάρχει καν το R. Αν σε δυσκολεύει μια λέξη, γράψε τη στο google, και διάβασε + άκου το πώς προφέρεται!

Σωστά λέει ο Φιουσιον. Ο driver Asio4all είναι τόσο περιορισμένος που απαιτεί από την εφαρμογή που τον χρησιμοποιεί απαιτεί να είναι exclusive, και να απομονώνει δηλαδή όλα τα άλλα προγράμματα. Η λύση είναι η κάρτα ήχου - ή αν έχεις κάρτα ήχου, θα πρέπει να τη ρυθμίσεις σωστά.

Ένα πρόσφατο βίδεο με κάποια μικρά προβληματάκια που μπορεί κάποιος να μη τα προσέξει.

Ο 39 Custom είναι Κηφισιά και φτάχνει ακόμα και φουλ custom κιθάρες, οπότε φαντάζομαι θα μπορεί να σε βοηθήσει. https://www.facebook.com/39-custom-guitars-265676140119470

Ε νταξ ναι αν γινόταν σκάψιμο θα ήταν ξεκάθαρα θέμα διακόσμησης, μιας και είναι απλά ένα καπάκι, καθαρά προαιρετικό.

Ναι, βασικά είναι ένας συνδιασμός από αυτές τις σκέψεις. Σκάψιμο κιθάρας, όχι τόσο φθηνής αλλά ίσως όχι και αυτή που θα ήθελα να επενδύσω πάνω ακριβούς μαγνήτες, συν ότι το σκάψιμο μου φαίνεται too much. Δε τους έχω αγοράσει ακόμα, οπότε ίσως να είναι καλύτερη ιδέα να περιμένω για να τους βάλω σε μια κιθάρα που θα έλεγα ότι θα είναι η βασική μου. Από την άλλη δε σκοπεύω να πάρω σύντομα άλλη κιθάρα... Τουλάχιστον μου λύθηκε η απορία.

Καλή ιδέα, αλλά δε παίζει να την πουλήσω, ever! Είναι η πρώτη μου κιθάρα και θα μείνει μαζί μου για πάντα. Επίσης η μεταπωλητική αξία της θα είναι αστεία, μιας και δεν είναι Fender ή Gibson.

Ο σκληρός Alex ξαναχτυπά! Τα παρακάτω σχόλια ίσως φανούν σκληρά ή κακιασμένα, αλλά δεν είναι αυτός ο σκοπός. Προσπαθώ να είμαι αντικειμενικός, και όλα τα σχόλια έχουν στόχο τη βελτίωση. Sorry εκ των προτέρων αλλά δε βρίσκω άλλο τρόπο να τα πω. Επίσης είναι όλα σύμφωνα με τα δικά μου αυτιά, ακούσματα και προτιμήσεις, οπότε σίγουρα όλα τα παρακάτω δε θα ταυτίζονται και με όλους. Έκατσα και το άκουσα ολόκληρο με προσοχή γιατί ήμουν γραφείο γιατί δεν είχα άλλη δουλειά να κάνω. Σε διαφορετική περίπτωση δε νομίζω να το άκουγα με τον ίδιο τρόπο. Θα άκουγα 10-15 δευτερόλεπτα από κάθε κομμάτι - και πρέπει να το χετε στο μυαλό σας γιατί έτσι λειτουργεί ο περισσότερος κόσμος, ειδικά στη σημερινή εποχή με τα short attention span, κτλ. Το θέμα είναι ότι μέσα σε αυτά τα λίγα δευτερόλεπτα πρέπει με κάποιο τρόπο να κρατήσεις τον ακροατή, και εμένα δε θα με κρατούσε. Εξηγούμαι παρακάτω: Σε γενικές γραμμές είναι οκ, αλλά μέχρι εκεί. Είναι αρκετά απλοϊκές συνθέσεις με λίγα ευχάριστα prog twists εδώ κι εκεί, αλλά όπως λένε στο χωριό μου "it won't turn heads". Το τραγικό της υπόθεσης είναι ότι 5 στα 7 κομμάτια είναι βασισμένα στο ίδιο tempo με ελάχιστες διαφοροποιήσεις. Άντε ένα half-time πού και πού - με εξαίρεση τα 2 και 3 που έχουν διαφορετικό ρυθμό, αλλά μεταξύ τους πάλι ίδια είναι... Είναι σαν να ακούς το ίδιο κομμάτι για 30 λεπτά. Ναι υπάρχουν τέτοια, αλλά αυτά είναι συνήθως πολύ prog με άπειρες αλλαγές που από μέρος σε μέρος διαφέρουν υπερβολικά πολύ. Η μείξη είναι οκ, αλλά ήχος σας δε ξεχωρίζει καθόλου, και δε βγάζει κάτι το πολύ προσεγμένο. Από κομμάτι σε κομμάτι η μείξη διαφέρει, από λίγο μέχρι πάρα πολύ, πράγμα που αυτό τα κάνει να φαίνονται ότι δεν ανήκουν στο ίδιο album, αλλά σαν singles που τα μαζέψατε και τα βάλατε μέσα έτσι για το πείτε "album". Πιο συγκεκριμένα, ο ήχος στις distorted κιθάρες μου φαίνεται σα να βγαίνει από αυτούς τους practice amps που δουλεύουν με μπαταρίες. Σε πιο punk παραγωγές αυτό το brit crunch σίγουρα ταιριάζει, αλλά σε αυτό το είδος δε μου άρεσε καθόλου και πιστεύω το ρίχνει πολύ. Φωνή και drums μου φαίνονται αρκετά dry, και το μπάσο δε μου φαίνεται αρκετά μπάσο. Ίσως εδώ φταίει το μέσο που τα άκουσα όμως. Υπάρχουν θεματάκια timing, από τα delay, μέχρι και τα tempo γενικότερα. Όσον αφορά το performance, κάποιες ρυθμικές αλλαγές που άκουσα μου φάνηκαν πολύ πρόχειρα εκτελεσμένες. Θα πρέπει όλα να είναι πιο tight που λέμε. Η προφορά στη φωνή είναι ΟΚ, θέλει όμως κι' άλλη δουλειά γιατί δε περνάει για native αγγλικό. Σε αρκετούτσικα σημεία είναι πολύ ασταθής, σα να μην είχατε χρόνο να κάνετε παραπάνω takes. Τον έχω ακούσει στα ελληνικά του και είναι πολύ σταθερός και με ωραία χροιά. Εδώ δε ξέρω τι πήγε στραβά. Και ένα τελευταίο σχόλιο για το album cover. Ωραία ιδέα αλλά πολύ ερασιτεχνικό. Τα photoshop brushes χτυπάνε άσχημα στις άκρες του δέντρου και η ανατομία των μοντέλων θα μπορούσε να είναι καλύτερη. Νομίζω ότι αν αλλάξετε την μέθοδο και την οργάνωση του songwriting όλα θα γίνουν πολύ καλύτερα. Θα πρέπει δηλαδή να γράψετε κομμάτια με ένα album στο μυαλό σας, να τα συνδέσετε και να τα ολοκληρώσετε μαζί. Αφού γίνει αυτό, θα πρέπει να τα ηχογραφήσετε όλα μαζί, και να γίνουν mixing & mastering μαζί. Με αυτό τον τρόπο θα αποκτήσετε συνέπεια, ομοιομορφία και σιγά σιγά θα βρείτε το δικό σας ήχο και στυλ. Ελπίζω να σας φανούν χρήσιμα!