JesseJames

Από τα πιο όμορφα λόγια που έχουν γραφτεί, νομίζω. Ένα τρυφερό lullaby.

Η κιθάρα είναι: stock piezo->boss GE7->TC Helicon play acoustic(λίγο slapback, λίγο reverb, 4/10 bodyrez(το acoustic "enchancer" της TC)->Scarlett 2i4->Reaper (όλα τα VST free, reverb το Oril River)

Για όσους ζορίζονται σήμερα. Όσοι ήδη γιορτάζετε ας προσέχατε

τσεκ, τσεκ και τσεκ πιθανότατα έκανα ένα διαφορετικό μιξ μετά από υπόδειξη φίλου, τσέκαρέ το αν δε σου είναι κόπος, νομίζω πως είναι ελαφρώς καλύτερο. reverbs σε ξεχωριστό κανάλι με send, στάθμες και λίγο πανάρισμα 20% λεφτ + ραητ

Λίγο Τομ για του Αγ. Βαλεντίνου να συνοδέψει τη γκλάβα που επίκειται

Σας παρουσιάζω ένα arrangement που έκανα σε αυτό το λατρεμένο μου κομμάτι πριν λίγο καιρό και αποφάσισα να το αποτυπώσω σε βίντεο απόψε. Πάντα σε spontaneous πνεύμα (2-3 takes), εκμεταλλευόμενος το άφθονο κρασί και την καλή παρέα αποφάσισα να ξαναεκτεθώ, αυτή τη φορά με ελαφρώς πιο γυαλισμένη παραγωγή. Sigma GME+ Zoom H2n Canon m100

Ευχαριστώ για το feedback! Θεώρησα πως το μεγαλύτερος "όγκος" του ήχου της κιθάρας θα περνούσε μέσω του πιέζο (που αντιπαθώ σφόδρα και θα χαρώ να ακούσω προτάσεις για εναλλακτικό τρόπο amplification της ακουστικής, τελευταία ζαχαρώνω την transducer προσέγγιση). Αν είχα κάνει την ηχογράφηση σε κάποιο DAW ομολογώ πως θα πείραζα εν τέλει λίγο έως πολύ τη μίξη αλλά και το panning. Μετά από κάποια χρόνια και έχοντας βρεθεί σε live καταστάσεις με διάφορα σχήματα και ελάχιστες μόνος, ποτέ δε θα φανταζόμουν ότι υπάρχει το "ακούω τον εαυτό μου πιο δυνατά απ' όσο πρέπει" αλλά νομίζω πως έχεις δίκιο Jazzjoker. Λίγο και το διαμέρισμα(εντάσεις), λίγο και το γεγονός ότι φοβήθηκα να μη γρεζάρω(κακομεταχειρίζομαι την προενίσχυση και αρπάζει από χαμηλά πια ), λίγο και το κόμπλεξ μου με τις εξωστρεφείς ερμηνείες. Ευχαριστώ και πάλι.

Σε spontaneous πνεύμα (και όχι επειδή δεν έχω ιδέα από μουσική και βίντεο παραγωγή ) μοιράζομαι μαζί σας ένα Dylan classic. Rode NT1-A Guild OM240-E through TC Helicon Play Acoustic--->Focusrite Scarlett 2i4 (1st gen) Καλή Χρονιά σε όλους

Για μιαν Αναστασία, μέρα που'ναι, και σε όσους/ες γιορτάζουν της στιγμής διαόλισμα και της ψυχής νταλγκάς το bad sync συμβολικό, sorry for that...

Ζητώ συγγνώμη για αυτό. Θεώρησα σωστό να μεταφέρω αυτό που διάβασα αυτούσιο μαζί με το όνομα του συντάκτη και έφτασα σε αυτό το συμπέρασμα από το γεγονός ότι η δημοσίευση εμφανίστηκε στο "wall" μου, παρά το ότι δεν είμαι "follower" ή φίλος του εν λόγω δημοσιογράφου, από "like/σχόλιο" που έκανε φίλος μου στη δημοσίευση. Συμπεραίνοντας λοιπόν ότι, πληρώντας τα παραπάνω, το κείμενο αποτελεί δημόσια δήλωση για τα μάτια του καθενός, πήρα το θάρρος να προχωρήσω στην αναδημοσίευσή του. Apologies

Απλώς, στο βαθμό που τα παρουσιάζει ο συγκεκριμένος, σε περίπτωση που ισχύουν, νομίζω πως αφαιρούν πολύ "ειδικό βάρος" από έναν τραγουδοποιό, πόσο μάλλον από κάποιον με τη φήμη του Σαββόπουλου, όπως την αντιλαμβάνομαι. Σαν να σου πουλάνε κατεψυγμένα για φρέσκα, ή μια κινέζικη κόπια Les Paul για μια vintage '59 ένα πράγμα :P Βεβαίως και δεν αμφισβητώ τη χρησιμότητα ούτε των κατεψυγμένων, ούτε και της κινέζικης κόπιας, όμως όπως και να το κάνουμε δεν έχουν την ίδια αξία.

Δράττομαι της ευκαιρίας να σας παραθέσω αυτούσιο(μετά λογοκρισίας) ένα κείμενο που διάβασα στο φου-μπου του χρήστη Yiannis Androulidakis και θεώρησα πολύ ενδιαφέρον και ταιριαστό με το παρόν θέμα. Να ξεκαθαρίσω πως το παρακάτω δεν αποτελεί απαραίτητα θέση μου μιας και θεωρώ πως έχω εξαιρετικά ελλιπείς γνώσεις όσον αφορά τη μουσική ιστορία του Σαββόπουλου. Συγγνώμη εκ των προτέρων για το "σεντόνι" Τροφή για εποικοδομητική σκέψη/κουβέντα ελπίζω

φανταστική δουλειά! έχεις τα συγχαρητήριά μου και τον θαυμασμό μου :)

μπορείς να δώσεις ένα παράδειγμα ανώτερου πεταλιού?

πάρε έναν καλό ενισχυτή ;)

Με τι ξυρίζομαι...? εγώ.............? ξυρίζομαι......? :o ;D

την έχει πάρει πρέφα κανείς άλλος αυτήν την μπαντάρα? [flash=200,200]http://www.youtube.com/watch?v=A1NqrYG3JAw

Να η δικιά μου. Tribute 50s Humbucker του 2011 (η τότε αποκλειστικότητα του γερμανού). Απο την περίοδο που για fretboard χρησιμοποιούσανε ακόμη rosewood. Αρκετά παχύ μανίκι. Ο αντίχειράς μου τα βρίσκει λίγο σκούρα όταν θέλω να τον χρησιμοποιήσω στην Ε χορδή (ala Mayer) αλλά bear in mind ότι δεν έχω και τα πιο μακριά δάχτυλα στον κόσμο, μάλλον αρκετά κοντά. Weight Relieved, πούπουλο δηλαδή. Μαγνήτες τους άλλαξα με ένα σετάκι Alnico II pros. Οι της Gibson μου φάνηκαν λίγο πιο άγριοι. Το action το έχω σε μέτριο ύψος (σε καμία περίπτωση shredder territory) αλλά αυτό που μου έκανε εντύπωση από την πρώτη στιγμή ήταν το πόσο μαλακή είναι. Φοράει 10ρες και είναι ΠΟΛΥ μαλακή, in a good way για μένα. Χαρακτηριστικότατα πιο μαλακή από την epiphone standard μου Το finish έχω ακούσει από πολλούς ότι είναι αρκετά ευαίσθητο αλλά στη δική μου τουλάχιστο περίπτωση, με σχετικά basic προσοχή και φροντίδα, δεν έχω κανένα πρόβλημα.

από τα πραγματικά λίγα VST για ήχο πιάνου που έχω δοκιμάσει ήταν και το pianoteq το οποίο μπορώ να πω πως με ενθουσίασε.

ο Vitto Bratta τρελός παίχτης. Από τους πολύ λίγους που ήταν πραγματικά μοναδικοί σε αυτήν τη σκηνή

για μένα το πρώτο στο οποίο αναφέρεσαι είναι το πιο γνωστό και σε αυτό αναφέρομαι και γω ;D

το δικό μου το dunlop still goes strong εδώ και 9+ χρονάκια που το έχω

πριν από μερικά χρονάκια εγώ είχα καταφέρει να βγάλω ονειρική ηχάρα με έναν σχετικά παλιό twin reverb (χορηγία του ηχολήπτη εκείνου του gig) και ένα "ποταπό" marshall guv'nor των 40 ευρώ σε εξωτερικό χώρο. Από ήπιο breakup που "άκουγε" τις δυναμικές μέχρι -σχεδόν- 70ς classic rock lead ήχο

[flash=200,200] και όπως έγραψε κάποιος στα σχόλια του βίντεο... "Ούτε ο Τom δεν τους σώζει..."

καλό ταξίδι... [flash=200,200]