fusiongtr

55

Πενηνταπέντε πια, γέρος, αδύναμος
κοιτάζεται στο μπάνιο
που 'ναι τα μπράτσα του
που είναι το κορμί του

που' ν' τα μαλλιά του τα πυκνά
μακριά τα αφήνει ακόμα
μα πέντε τρίχες μείνανε
το κάτι να θυμίζουν

που' ναι το κίνητρο, η οργή
η όρεξη να μάθει
κι αν το καινούριο προκαλεί
τα φώτα τρεμοπαίζουν

θέλει γυαλιά πια για να δει
βαριέται να διαβάσει
αυτά που απ' έξω έμαθε
κάποτε που ήταν νέος

ωραία κοπέλα σκέφτεται
σαν πίνακας στον τοίχο
σαν άγαλμα ρωμαϊκό
μέχρι εκεί μόνο μπορώ

που πας παππού θα ήθελες

εγώ να βοηθήσω?

τα μάτια του παγώσανε

τον ήλιο να κοιτάει

κλεφτές ματιές στο πόδι του
γέμισε ο καθετήρας
μ' όλα τα ούρα της ψυχής
και πρέπει να τ' αδειάσει

Πενηνταπέντε πια, γέρος κι αδύναμος
σέρνει στην τουαλέτα
ν' αδειάσει πάλι την ντροπή που του 'μεινε
κι αυτή δεν λέει να φύγει