Ολίγον τι άσχετο με το θέμα, αλλά τα προβλήματα που είχαν τα πρώτα τρανζίστορς Γερμανίου δεν οφείλοταν στο υλικό καθεαυτό αλλά στο μονωτικό στρώμα (διηλεκτρικό) τους. Σε αντίθεση με τα Si τρανζίστορ όπου το οξείδιο τους είναι σταθερότατο και "υψηλής ποιότητας" (ας πούμε χοντρικά ότι είχε την πρέπουσα ηλεκτρική συμπεριφορά), το οξείδιο του Γερμανίου είναι μη σταθερό και φεύγει με το νερό.
Επίσης, η "νόθευση" του Γερμανίου με άλλα στοιχεία για την μετατροπή του σε N/P type ήταν σε πολύ αρχικά στάδια στα 60s & 70s. Το υλικό σύντομα εγκαταλήφθηκε για χάρη του Si, όπου ήταν πολύ πιο έυκολη η επεξεργασία του.
Σαν υλικό όμως το Ge είναι "καλύτερο" του Si (μεγαλύτερη ευκινησία ηλεκτρονίων π.χ.), γι αυτό και είναι υποψήφιος αντικαταστάτης του Si στα ολοκληρωμένα κυκλώματα των επόμενων γενεών υπολογιστών. Η ανεύρεση μάλιστα του σωστού διηλεκτρικού για το Γερμάνιο ήταν σημαντικό ερευνητικό θέμα τα προηγούμενα χρόνια.
Όλα τα παραπάνω αφορούν περισσότερο στην μικροηλεκτρονική. Σίγουρα όμως, εαν έφτιαχνε κανείς τρανζίστορ γερμανίου σήμερα δεν θα είχε τα προβλήματα που είχαν τα 'vintage" transistors.
Εαν ξέρει κανείς τεχνικά χαρακτηριστικά για τις δομές (transistors) που πωλούνται σήμερα για τα πεταλάκια ας μας πει.