Προς το περιεχόμενο

alderbody

Μέλος
  • Αναρτήσεις

    3.960
  • Μέλος από

  • Τελευταία επίσκεψη

Ότι δημοσιεύτηκε από alderbody

  1. Με αυτόν τον ενισχυτή η φράση "χαμηλές εντάσεις" αποκτά μεταφορικό χαρακτήρα... Η λύση της αφαίρεσης δυο εκ των τεσσάρων 6L6 θα ρίξει τα watt στα μισά και μπορείς να χρησιμοποιήσεις κάποιο attenuator. Απλά με τις μείον δυο λάμπες το απόλυτα σωστό match είναι τα 8Ω και όχι τα 4Ω που έχουν παραδοσιακά οι twin με τα 2Χ12" (8Ω//8Ω=4Ω). Δεν πρόκειται να πάθει τίποτα (20 χρόνια έχω τον δικό μου έτσι). Απλά, αν πάρεις μεγάφωνα μπορείς να πάρεις ένα 15άρι στα 8Ω και να γίνεις...vibroverb (πουλέολόγος...) :) Tα Eminence Legend που λέει ο SF τα έχω στον Pro μου, που τα είχα παλιά στον twin μου, όπου έβαλα Delta Pro. Όσο έφτιαχνα τον Pro έλεγα να τα πουλήσω και να πάρω "καλύτερα", αλλά όταν τον έπαιξα (και όσο τον παίζω) τα βρήκα και τα βρίσκω εξαιρετικά. Έχω διαβάσει πάντως οτι και το 15άρι Legend είναι εξίσου καλό, σε σημείο που κάποιοι το θεωρούν σημειο αναφοράς... Δεν το περίμενα αλλά... τι να πεις.
  2. Το αυξημενο βαρος μειώνει ..την ευελιξία, αλλά ο twin δεν είναι ο ενισχυτής που θα τον βγάζεις βόλτα συχνά... Και πάντα υπάρχει αυτή η μοναδική αλληλεπίδραση μεγαφώνων - κεφαλής (δονήσεις, κυματα, μαγικα...) που κάνει τους combo amps διαφορετικούς. Λάθος δεν είναι τίποτα. Αν σου αρέσει και σε βολεύει, όλα καλά. Οπότε άσε.. Μην μπλέκεις. Άλλωστε το UL (είπαμε, άν το έχει) ταιριάζει με την όλη φιλοσοφία σχεδιασμού. Αν είναι να κάνεις blackfacing θα πρέπει να γίνει σε κύκλωμα και ..σίδερα.
  3. Αν είναι κομμένος, βρές μια έτοιμη καμπίνα ή φτιάξε μια και βαλ' τον μέσα. Αν σε πειράζουν τα πολλά βατ βγάλε τις δύο "εξω" ή τις δύο "μέσα" 6L6 να πέσει η ισχύς στα μισά (και η ένταση ...λίγο). Ενα ωραίο πλάνο είναι μια καμπίνα original spec με βιδωτή μπάφλα, μονή τρύπα για 15" neodymium (ελαφρύ) στα 8Ω (αν έχεις βγάλει τις δυο τελικες) και είσαι απλας... Αν σε ...ενοχλούν τα UL taps (αν έχει τελικα...) τα αποσυνδέει ένας μαστωρ που ξερει τι κάνει και πλησιάζεις λίγο στα πιο παλιά designs. Τωρα για blackfacing κλπ γίνεται εύκολα αλλά θέλει μελετη και δουλίτσα. Απ΄την άλλη μια χαρά ήταν και τα SF κυκλώματα. Για να σου δώσω ηθικό, δες πώς έκανα έναν 1971 ProReverb που τον βρηκα κομμένο και παρατημένο, σχεδό σάπιο. Τον διέλυσα τελείως, και τον ξαναέκανα απο την αρχή (μέσα-έξω). Αν δουλεύουν οι μετασχηματιστές, όλα τα άλλα γίνονται....
  4. alderbody

    Ενισχυtips

    Ημ/νία: 14:26 - 10/07/09 Εισαγωγή: Πληροφορίες για την αποτελεσματικοτερη χρηση των ενισχυτων μας. Ειναι γνωστο οτι αρκετες φορες ο ηχος που εχουμε "δεν μας κανει" και καταφευγουμε σε αμετρητες μοντες, αλλαγες μαγνητων, πεταλια κλπ. Ο ΗΧΟΣ ομως μπορει και να βρισκεται ηδη μπροστα μας και να μην τον "βλεπουμε"... Και αναφερομαι στον ιδιο τον ενισχυτη μας που πολλες φορες εχει τις δυνατοτητες να μας δωσει αυτο που θελουμε, αρκει να ξερουμε να το παρουμε. Θα παραθεσω αληθειες και τιψ (tips) τα οποια λιγο-πολυ τα ξερουμε, αλλα ισως μερικες φορες τα αγνοουμε. - Πρωτιστως να υπενθυμισω οτι ο ενισχυτης ειναι ουσιαστικα κομματι του οργανου. Ειναι γνωστη η σχεση των δυο και δεδομενου οτι ο ενισχυτης ΠΡΕΠΕΙ να χρωματιζει τον ηχο (σε αντιθεση με τους HiFi) τον κανει αναποσπαστο κομματι της αλυσιδας. Ενας HiFi ενισχυτης ή ενα PA πρεπει να παιρνει το σημα και απλα να το κανει μεγαλυτερο. Ο ενισχυτης της κιθαρας (ιδιως ενας καλος λαμπατος) πρεπει να προσθετει το δικο του "envelope", φυσικο κομπρεσσαρισμα, αρμονικες, "παχος" και πολλα αλλα πραγματα... Εν ολιγοις, να προσθετει τη δικη του χροια στο οργανο. - Κανενας ενισχυτης δεν μπορει να ειναι ιδιος με αλλον, ακομα και του ιδιου ...φυλλου Αυτο βεβαια ισχυει περισσοτερο για τους παλιοτερους λαμπατους, αλλα σιγουρα λιγο-πολυ ισχυει για ολους. Δεδομενου οτι οτιδηποτε μεσα στον ενισχυτη επηρρεαζει με τον Α ή Β τροπο τον ηχο, οι διαφοροποιησεις (ανοχες) στα υλικα ειναι η βασικοτερη αιτια που το τελικο αποτελεσμα διαφερει απο τον ενα στον αλλο. Αρα μην απορειτε γιατι ενδεχομενως να ακουγεστε πολυ καλυτερα στον ενισχυτη του φιλου σας με τον οποιο πηρατε τους ιδιους απο το ιδιο μαγαζι... Βεβαια γι'αυτο υπαρχουν και αλλοι λογοι που θα εξεταστουν... - Βασικα πρεπει να εμπιστευομαστε τα αυτια μας και να ακουμε προσεκτικα τι ηχο βγαζει ο ενισχυτης. Λογικες του τυπου "με Volume στο 3, πριμα 5, μεσαια 2, μπασσα 4 εβγαζε ο ταδε τρελλο ηχο αρα θα το κανω κι εγω" δεν βγαζουν πουθενα. Στην τυχη ισως... Ας δουμε λοιπον τι πρεπει να ελεγχουμε κατα τη ρυθμιση του ενισχυτη μας: 1)Η ατακα (attack) της νοτας. Οταν χτυπαμε τη χορδη ο ηχος που παραγεται ειναι διαφορετικος απο αυτον αμεσως μετα οπου η νοτα συνεχιζει (sustain) μεχρι να σβησει (decay). Σχεδον καθε ρυθμιστικο στον ενισχυτη επηρεαζει αυτη την ατακα. Για παραδειγμα το volume. Oσο ο ενισχυτης παιζει χαμηλα, οι νοτες ειναι πιο τσιμπητες (pingy) και καθαρες, ενω οταν ανεβει η ενταση το attack μαλακωνει και εμφανιζεται και ενα ελαφρυ (ή πιο εμφανες ανα περισταση) compression. Παιζοντας με τα tone θα δουμε οτι οσο ανεβαινουν τα πριμα ή το pressence αυξανεται το λεγομενο pick attack στην αρχη της νοτας. Προσθετοντας μπασσα σε μεγαλες εντασεις "θαμπωνουμε" την ατακα, ενω αντιστροφα δινουμε κατα καποιο τροπο gain και headroom στην αρχη της νοτας μας. 2)Η εξελιξη της νοτας (blossoming/sustain). Ειναι ο ηχος που ακολουθει αμεσως μετα το χτυπημα και εχει το δικο του πακετο εντασης (loudness) και τονου. Επηρεαζεται απο το ποσο ανεβασμενο ειναι το volume, τι ειδους ανορθωση εχει ο (λαμπατος) ενισχυτης, τις ρυθμισεις του Tone και τις ρυθμισεις πανω στα controls του οργανου. Αν θεωρησουμε οτι η υπαρξη ή μη sag λογω τυπου ανορθωσης ειναι σταθερη και μη ρυθμισιμη (υπαρχουν και εξαιρεσεις) ολα τα αλλα μπορουν να τροποποιηθουν για να φερουμε τα πραγματα στα μετρα μας. Ενας ενισχυτης που εκ φυσεως εχει sag και ειναι πιο 'αργος' ισως να μην ταιριαζει σε εναν πολυ γρηγορο παιχτη γιατι μεχρι να ανακαμψει ο ανορθωτης και να "λειανει" την τροφοδοσια για την πρωτη νοτα ο παιχτης θα εχει ηδη παιξει κι αλλη (ή αλλες)... (θεωρητικα παντα) Γι'αυτο και οι καποιοι πιο "παραδοσιακοι" μπλουζιστες θελουν "αργους" ενισχυτες που κομπρεσσαρουν λογω tube rectifirer. Ανοιξτε το volume και ακουστε πως απλωνεται η νοτα μετα την "πενιά". 3)Καθαροτητα. Παμε για καθαρα ή βρωμικα? Ως γνωστον προσθετοντας μεσαια αυξανουμε την ταση του ενισχυτη για βρωμια και αντιστροφα τον καθαριζουμε. Το volume της κιθαρας μπορει να "καθαρισει" ενα βρωμικο σημα αν το κατεβασουμε (κλασσικο κολπο Ηendrix και πολλων αλλων φυσικα). Σε καποιους ενισχυτες το ανοιγμα του Volume προκαλει βρωμια κι εδω ειναι που σε αρκετες περιπτωσεις παιζει ρολο τι τελικες λυχνιες εχουμε και σε τι bias ειναι σεταρισμενες. ("κρυο" για πιο καθαρα "ζεστο" για πιο ευκολο breakup/OD) 4)EQ. Εδω παλι ισχυουν οι γνωστοι κανονες. Αν θελουμε καθαρο ηχο φροντιζουμε να ελαττωνουμε τα μεσαια (scooped mids). Αν τα μπασσα μας ακουγονται πολυ boomy κοβουμε μεχρι να καθαρισουν. Πολυ μπασο σε μεγαλες εντασεις πολλες φορες ουσιαστικα δεν ακουγεται και μπορει να εχουμε πιο καλη ποιοτητα αν κατεβασουμε. Σε χαμηλες εντασεις μας χρειαζονται για να δινουν "σωμα" (...balls) στο σημα μας. Αν τα πριμα ξυριζουν τα ελαττωνουμε, αν και μπορουμε να χρησιμοποιησουμε και το (πολλες φορες) ξεχασμενο Tone στην κιθαρα. Το περιεχομενο σε πριμα μπορει να διαφοροποιηθει και απο τον τροπο που παιζουμε. Δηλαδη αν χτυπαμε τις χορδες κοντα στη γεφυρα οι νοτες ειναι πιο πριμαριστες και οσο πλησιαζουμε στο μανικι "γεμιζουν"... Τα πριμα εχουν να κανουν με το σκασιμο/δαγκωμα (bite) της νοτας. Παραπανω απο οσο πρεπει την κανει δυσαρεστη, λιγοτερο δεν της δινει τις "ακμες" να ξεχωριζει. (το γνωστο "cut through the mix"...) 5)Συνολικη αποκριση. Ο ενισχυτης θα πρεπει ουσιαστικα να ειναι ...επεκταση των χεριων μας. Πρεπει να εχει την σωστη "αισθηση". Καθε κουμπι επηρεαζει αυτη την αισθηση. Γι' αυτο πρεπει να δοκιμαζουμε οτιδηποτε πριν προβουμε σε αγορα. Αυτο που εχουμε απεναντι μας πρεπει να μας εμπνεει να παιξουμε καλυτερα. Σε "σπιτικες" κυριως καταστασεις εχοντας τον ενισχυτη "φατσα" μπορει να βοηθησει σε ελεγχομενο feedback και sustain γιατι ο ηχος του ταλαντωνει και το οργανο. Στον καθαρο ηχο το reverb προσθετει ογκο και γλυκα σε λογικες δοσεις. Τα εφφε γενικως καλο ειναι να μην ειναι ιδιαιτερα εμφανη γιατι ως γνωστον πολλες φορες το λιγο ειναι και ...περισσοτερο. 6)Τοποθετηση. Το πως ειναι τοποθετημενος ο ενισχυτης μεσα στο χωρο παιζει πολυ σημαντικο ρολο στην ηχητικη συμπεριφορα του συνολου. Οι ανακλασεις του ηχου, η απορροφηση απο τα διαφορα υλικα (τοιχοι, πατωματα), το μεγεθος του χωρου ειναι παραγοντες που επηρεαζουν πολυ. Αν ο ηχος σας δεν σας ικανοποιει, δοκιμαστε να αλλαξετε θεση ή γωνια στον ενισχυτη (ή την καμπινα). Τα πριμα "βγαινουν" στο κεντρο του μεγαφωνου. Αν δεν τα "ακουτε" φροντιστε να στρεψετε το κεντρο πιο πολυ προς το μερος σας. Ενα ηχειο (combo ή καμπινα) οταν παταει στο εδαφος εχει πιο πολυ balls απο εναν που ειναι στερεωμενος ψηλα ή σε μια καρεκλα. Ο ηχος δεν ειναι τιποτα αλλο απο κυματα στον αερα. Πειραματιστειτε και δωστε τους "αλλη μια ευκαιρια" να εξαπλωθουν στο χωρο με αλλο τροπο. Η μαγεια μπορει να βρισκεται μπροστα σας. Εδω να προσθεσω οτι θελει προσοχη σε ενισχυτες με παραπανω απο ενα μεγαφωνα ή σε καποιους που εχουν συνδεδεμενη εξωτερικη καμπινα το φαινομενο του phase cancelation. Αν δηλαδη εχουμε ακυρωση φασης μεταξυ των μεγαφωνων. Τοτε ο ηχος θα ειναι ψιλος και αναιμικος και θελει προσοχη και ελεγχο για να γινουν ολα συμφασικα, δηλαδη οι μεμβρανες ολων να κινουνται προς την ιδια μερια. Μπορειτε να το κανετ μονοι ή να το αφησετε σε καποιους που ξερουν... Απλα χρειαζεται αντιστροφη των καλωδιων στο "υποπτο" μεγαφωνο. Φυσικα ολα τα παραπανω προϋποθετουν οτι οι ενισχυτες ειναι σε καλη κατασταση (ή οσο καλη γινεται...). Καλο ειναι να τους φροντιζουμε και να μην τους εκθετουμε σε συνθηκες που δεν θα θελαμε να ειμαστε εμεις εκει. Οι λαμπατοι καλο ειναι να μην μετακινουνται αμεσως μετα το σβησιμο γιατι οι λυχνιες ταλαιπωρουνται πολυ. Αφηστε να κρυωσουν και μετα μετακινηστε τους. Εξισου σημαντικη βεβαια ειναι και η καλη προθερμανση, οπως λογικα γνωριζουμε ολοι. Οταν ολα τα παραπανω αποτυχουν και παλι δεν βρισκετε τον ηχο σας, τοτε αρχιζουν αλλου ειδους αναζητησεις... Αν ειμαστε σιγουροι οτι ο ενισχυτης μας δουλευει σωστα και εντος των προδιαγραφων του και παρολα τα προαναφερθεντα δεν μας δινει αυτο που πρεπει, τοτε τα "πειραγματα" ή φυσικα η "αλλαγη σελιδας" ειναι επιβεβλημενα. Παντως πολλες φορες "θεωρουμε" οτι ο ενισχυτης ειναι σε καλη κατασταση και δεν δινουμε σημασια στα σημαδια που μας δειχνει. Ενας σωστος ελεγχος απο εμπειρο τεχνικο μπορει να δωσει πολλα στον ηχο και ισως να προλαβει ζημιες που οταν γινουν κοστιζουν ακριβα!... Σε γενικες γραμμες, καλο ειναι να εμπιστευομαστε τα αυτια μας και να μην δισταζουμε να πειραματιζομαστε με τις οποιες ρυθμισεις. Και παραφραζοντας γνωστο σλογκαν παλιας τηλεοπτικης σειρας να πω: ...The Tone is Out there!... Καλη επιτυχια!
  5. ε κάτσε να ανοίξουν ...τα σύνορα και βλέπουμε. :) ωραίο το ψαρονέφρι αλλά θέλει αρκετό "κέντημα". [μακάρι να βρώ χρόνο να ασχοληθώ και μ' αυτά που θέλω...] Επί του θέματος θα πω από το δικό μου ποιντοβγιού ότι τα πετάλια συνήθως "πάνε" με συγκεκριμένες κιθάρες και setup. Πολλές φορές όταν φτιάχνω κάτι νέο, μπορεί να πατάω σε κάποια γνωστή "συνταγή" αλλά όσο το εξελίσσω με μια κιθάρα παίζει Α, ενώ με μια άλλη παίζει Β. Αυτό που (πολύ σωστά) κάνουν οι εμπορικοί κατασκευαστές είναι τα πετάλια τους να παίζουν Α και Α_ish παντού. Αυτό αναπόφευκτα βολεύει κάποιους ενώ σε άλλους "δεν κάθεται". That's the business όμως... Γιαυτό δεν υπάρχει ούτε αρχή ούτε τέλος, ούτε "καλό" ούτε "κακό" σ' αυτά... Κι εγώ παρόλο που έχω φτιάξει τα κέρατά μου σε πετάλια, όοοοοοοοοοταν παίζω χρησιμοποιώ αυτά που έμειναν συνδεδεμένα/ξεχασμένα και με βόλεψαν. Ενδεικτικά (άν θυμάμαι καλά από τότε που έχω να τα δω...): καναδυό κομπρεσσέρ, wah, phaser, τρεμπλορέζονανσ-παρκοwahκιέτσι, flanger, chorus, Stock FD-II, Stock TC-Delay κι ενα Κινεζουά looperάκι τσέπης. Ενίοτε μπαίνει και κανα univibe ή κάτι που δοκιμάζω. [παλιά αυτά...] Εννοείται ότι δεν παίζουν όλα μαζί ποτέ, απλά είναι εκεί για όταν χρειαστεί...
  6. Καταρχάς, ένα μεγάλο ευχαριστώ στα Πνοή & Νύξη Heavy Industries and session studios για μία ακόμη κιθαροφιλοξενία!!! Φαντάζομαι θα παιχτεί ανάλογο Post, οπότε δεν θα επεκταθώ. Στο θέμα μας και όπως ...τόνισα και στο event _ανόητο μπλαζέ ύφος on_ έχοντας παίξει την Flying V Του Jimi, αυτή μου φάνηκε πάρα πολύ καλή _ανόητο μπλαζέ ύφος off_ Μου άρεσε το παχύ μανίκι και το παιχτability του οργάνου γενικώς. Οι χαμωbuckers έκατσαν καλά στα single coil αυτιά μου, με παχο/Jazzο_αλλα με definition-βραχνάδα καθαρά και τσιρίδα/μαγκιά/δάγκωμα στη βρωμιά. ...με ένα σετάκι μεγαλύτερο gauge χορδές για να μην ...αερίζεται η Μι, πιστεύω θα είσαι super. Συγχαρητήρια Κε Argytar. Πάλι έπιασες ένα θέμα και το έκανες ...με τα κρεμμυδάκια
  7. Αν θυμάμαι καλά, ο τελικός νικητής ήταν το OPA 2134PA. οχι τίποτα.... απλά εκεί που δοκιμάζαμε, λέει μια ο Φάνης: Ωωωπα εδώ είμαι! :P
  8. Intro θα το έλεγα... άσε που και το σόλο απο την γέφυρα (του οργάνου) περνάει
  9. ο λόγος για να αγοράσει κανείς univibe...
  10. πανάλαφρη και ζυγισμένη, resonant και μουσικότατη. Μανίκι ρόπαλο, βολικότατο, με άπειρο access. Το χρώμα μου άρεσε πολύ, και θα προτιμούσα αντί για ζώνη ...αορτήρα απο G3 Οι "αστοχίες" στο βάψιμο -όπως είπαμε- σώζονται απο την ...μόδα του relicing και της ταιριάζουν γάντι. Ηλεκτρικά, μου άρεσε η "μαγκιά" του bridge, η ...jazzmasteroσύνη της μεσαίας θέσης και η "κάπνα" του neck που διατηρεί το spank του μονού πηνίου. Στον Marshall καθαρά άπλωνε ωραία και σε (ήπια λόγω χωροχρόνου) βρωμιά δάγκωνε όταν πιεζόταν. Όταν την πήρε ο Αργύρης που ξέρει τα "κόλπα" της, μείναμε χαζούληδες. Power chords, southίλες, σουξέ, you name it... Θα ήθελα να την ακούσω και σε 7εndεr αμπ με πιο Punchy μπάσσο και reverb. Μόλις αγοράσω ένα clark θα φέρω και τον twin reverb για επόμενο session... Ένα μεγάλο ευχαριστώ στον host του event που διέθεσε και πάλι τον πολύτιμο χρόνο και τον αναβαθμισμένο χώρο του, καθώς κι ένα ακόμα εύγε στον ...ακούραστο κατασκευαστή που ξεπετάει DIY λιχουδιές σε κάθε ευκαιρία. ...πάντα τέτΧια fellas! επανέλα! Εγώ θα πώ μόνο οτι δεν είναι και τίποτα το εξωτικό. Βασίζεται στο πισ ο' κέηκ κύκλωμα του BazzFuss για τους γνώστες των DIY κατασκευών, απλά με κάποιες δικές μου καστομιές. Στην κανονική του μορφή πρόκειται για fuzz, ενώ η δική μου συνταγή του δίνει έναν χαρακτήρα ...boostortion Λατρεύει ενισχυτές που μπορούν να βρωμίσουν (Vox, Marshall) και... ε, ας πεί κι ο Φάνης τίποτα...
  11. Κοντά όλες, προφανή τα πρεφερενσεζ σου. Ξεχώρισα οπτικά και (υπερ)ηχητικά την τρύπια φχέστα. Αλλά αυτές οι παλιοχορδές σου χαντάκωσαν το ήχο ρε φίλος ναούμ...
  12. ΟΚ γνωστό κόλπο, αλλά δεν θα το έκανα ποτέ σ' ένα τέτοιο ...μνημείο (all original 1966 BF Vr). Το θεωρώ, να πούμε, σαν να περνάς ...κουφώματα αλουμινίου στον Παρθενώνα... :P Ο Τρισμέγιστος Leo και η παρέα του φρόντισαν να βάλουν μια 6Κ8 αντίσταση, που αντιστοιχεί περίπου στα μισά ενός Middle ρυθμιστικού (10Κ). Τώρα, αν βάλεις και το πιθανό(τατο) drift των carbon comps, τα μεσαία ψιλοανέβηκαν μανι μανι... ;)
  13. 7εndεr Οι δύο κλασσικοί, παρά την "δαντελίτσα" στα πρίμα του twin (γιατί ξέρω να την βγάζω), αλλά και ο σόλιντ που μου ακούστηκε πιο ισορροπημένος στα πριμα και με γεμάτο punchy μπάσο.
  14. Πετυχαίνει καλά την breakup-ιλα, αλλά το preamp raspyness του Deluxe στα δικά μου αυτιά δεν ηχεί καλά. Φαντάζομαι οτι σε twin ίσως κάθεται καλύτερα. Μου αρέσει πολύ στο παίξιμό σου που το "γαργαλάς" για να του βγάλεις δυναμικές. Ίσως να έκανες ένα κλιπάκι με το boost για να ...πυρακτώσεις τις 6V6... Ωραία πράματα anyway!
  15. maka'μ εύγε για το κουράγιο και την δουλειά σου! Λίγο-πολύ όλα τα δείγματα μου ακούστηκαν ευχάριστα (με ακουστικά), πλήν κάποιων εξαιρέσεων (δεν θυμάμαι). Απλά το μετάλιο το δίνω στον twin και _αν άκουγα τον χώρο_ και στον super. Ωραία σχόλια, ωραίες απόψεις, ωραία τιψ, πάντα όμως το πείραγμα των ρυθμιστικών πρέπει να γίνεται με γνώμωνα το τί μας γεμίζει την ψυχή τη δεδομένη στιγμή, στον χώρο και στις συνθήκες. Για παράδειγμα στον χώρο που έχω τον twin βολεύει το "όλα 10" και ένα τσικ στο volume, ίσα που να ξυπνάει το θηρίο. Σε έναν θεϊκό 66 BF Vibrolux Reverb που έπαιζα συχνά, μια και το volume ήταν πάντα ψηλά τα μπάσσα χαμήλωναν, αλλά όχι κατανάγκη στο 0 (...ακούς απο 'κει πάνω μπαρμπα-Roy?) για να πάρει και λίγο σώμα, λόγω by design έλλειψης low end power. Είναι στην ...μοίρα του κιθαρίστα (και του ...ηχολήπτη) να μάχεται με τα controls. Συμφωνώ όμως με την προδιαγραφή του τέστ "όλα στη μέση", γιατί έπρεπε κάπως να φανούν οι διαφορές σε χροιά/συμπεριφορά, κρατώντας ίσες αποστάσεις (που είναι και το Trend της εποχής...). Ίσως ένα μελλοντικό τέστ με ...sweet spots να βγάλει άλλα στη φόρα (πάντα με reference τις προτιμήσεις του παίκτη). Εύγε και πάλι, και πάντα τέτοια!
  16. Είναι ωραίος ο Marshallάκης. Το 12αρι τον smoothεψε και τον άπλωσε. Η ..."κομπλεξική" (κατ' εμέ*) 5751 δεν πρόσφερε τίποτα παραπάνω απο buzzzzz. * Οι 5751 μου τη δίνουν γιατί δεν ξέρουν τι είναι τελικά... ούτε ΑΧ ούτε AT, και ποτέ δεν μου άρεσαν ηχητικά. Ούτε NOS ούτε μος ούτε τίποτα... Επιφυλάσσομαι για παραπάνω ...τέντωμα με νεότευκτο πετάλι που αγαπά βρωμίζοντες ενισχυτές.
  17. alderbody

    φρεσκάρισμα Uni Vibe

    Ο χρόνος που ...προέκυψε τελευταία μου έδωσε την ευκαιρία να ασχοληθώ λίγο με κάποια "στοιχειωμένα" projects που έμεναν στο ράφι... Το παλιό μου (DIY να ξηγιόμαστε...) Uni Vibe ήθελε λίγο ξεσκόνισμα. Με γνώμωνα το "εχθρός του καλού είναι το καλύτερο", άνοιξα κιτάπια, έψαξα, αγόρασα και βούρ για update. Εδώ αξίζει να δώσω κάποια στοιχεία για την δομή/λειτουργία του πεταλιού. Έχουμε λοιπόν να κάνουμε βασικά με ένα 4 stage phase shifter, όπου κλασσικά το καθαρό σήμα μιξάρεται με το "πειραγμένο". Βασίζεται σε διακριτά τρανζίστορ των οποίων οι "ατέλειες" και οι παραμορφώσεις προσδίδουν τον ιδιαίτερο χαρακτήρα στην συμπεριφορά του εφφέ. Κάθε διακριτό στάδιο "σαρώνει" την μετάθεση της φάσης και όλο το "κόλπο" βασίζεται στην μεταβολή της τιμής μιας αντίστασης. ...και εδώ είναι ένα απο τα σημαντικότερα μέρη της δουλειάς... Οι αντιστάσεις αυτές είναι ουσιαστικά φωτοαντιστάσεις, δηλαδή στοιχεία των οποίων η αντίσταση μεταβάλλεται με την ποσότητα του φωτός που πέφτει πάνω τους. Πολλά έχουν γραφτεί για τα "μαγικά" LDRs (φωτοαντιστάσεις) των original uni vibes και πόσο δύσκολο είναι στις μέρες μας να βρεθούν "άξια" αντίγραφα. Το μυστικό στα "σωστά" LDR είναι το εύρος της αντίστασης που ιδανικά πρέπει να κυμαίνεται απο μερικά Ωμ σε κατάσταση φωτισμού, έως αρκετά ΜέγκαΩμ στο σκοτάδι. Επίσης, επειδή τα LDR δεν έχουν γραμμική συμπεριφορά καθώς και οι χρόνοι μετάβασης απο την μια κατάσταση στην άλλη διαφέρουν, όλα αυτά μαζί συνθέτουν μεγάλο μέρος της όποιας "μαγείας" στην σάρωση των συχνοτήτων και στο τελικό προιόν που ακούμε. Αρκετά σημαντική είναι και η "ποιότητα" της λειτουργίας της λυχνίας πυρακτώσεως που διεγείρει τα LDR, καθώς ο κύκλος του ανάματος - σβησίματός της συμβάλει πολύ στον ήχο του uni Vibe. Αυτό έχει να κάνει και με καθαυτή την λυχνία, αλλά φυσικά και με το κύκλωμα που την υποστηρίζει (LFO_ταλαντωτής). Στην πράξη όλα αυτά τα "καλούδια" είναι κλεισμένα σε ένα κουτί που τα απομονώνει απο τον έξω κόσμο με σκοπό να είναι όσο το δυνατόν πιο ανεπηρέαστα απο τις εξωτερικές συνθήκες. Αρκετά όμως με τα τεχνικά μπλα μπλα... Στην μοντέρνα αγορά θα δείτε να γράφονται πολλά για matched, sealed, unsealed LDRs, για original spec transistors και λοιπά, ανάλογα με το πόσο ακριβά θέλει να πουλήσει ο καθένας την κατασκευή και τον ...κόπο του. Ω ναι, αν μιλάμε για κόπο υπάρχει μεγάλη δόση αλήθειας καθώς κάθε _μα ΚΑΘΕ_ univibe "παίζει" διαφορετικά και είναι κυριολεκτικά a bitch να το κάνεις να παίζει δεόντως... Το να καταφέρει κανείς να συνδυάσει όλα τα "μαγικά" και μη υλικά, να τα ταιριάξει και να τα ρυθμίσει όπως πρέπει, χρειάζονται δοκιμές που κοστίζουν σε χρόνο και ...χρήμα. Γιαυτό άλλωστε δεν θα βρείτε original spec uni vibe σε προσιτή τιμή. Ιδίως αν κάποιος προσπαθήσει να βγάλει στην παραγωγή μονάδες με "παρόμοια" συμπεριφορά μεταξύ τους. Τελοσπάντων είπα κι εγώ να ασχοληθώ με την παλιότερη κατασκευή μου, μπάς και καταφέρω να το κάνω καλύτερο απο πρίν. Κάθισα και ξεχώρισα 4 LDR με όσο το δυνατόν συγγενή χαρακτηριστικά, βρήκα original spec transistors (τα οποία κατα γενική ομολογία δεν συνεισφέρουν στον ήχο, απλά μ' έτρωγε...), δοκίμασα πυκνωτές (όχι που δεν θα το' κανα), αντιστάσεις κλπ... Σε δουλειά να βρισκόμαστε... Πιστεύω οτι κάτι κατάφερα τελικά, επιβεβαίωσα (The hard way) γνωστές αλήθειες, βελτίωσα πράγματα και εν ολίγοις πέρασα αρκετό χρόνο με κολλητήρια, καλώδια, πολύμετρα κλπ... Εξωτερικά δεν άλλαξε κάτι (πέρα απο τα status LEDs), αλλά ρίξτε μια ματιά πως είναι (και ήταν...). Αυτή την φορά όμως το πήγα πιο καλά. Κατάφερα και έγραψα μερικά κλιψ! Το συνδύασα με το overdrive που είχα φτιάξει καθώς και με ένα παλιό Marshallοπέταλο πάνω στον twin reverb, αλλά και στον μικρούλη Vox (όπου εκ φύσεως του εφφέ ταιριάζει καλύτερα κατα γενική ομολογία). Παίζει η fiesta red Strat και λίγο η λευκή Swamp ash ...και μια αναμνηστική του event προς SF: η fiesta έχει πανάρχαιες χορδές που παίζουν σαν παραβρασμένα spaghetti... Breathe.wav Vox dirty_Fiesta.wav Braindamage.wav Clean vibe speeds.wav Heybaby_Full speed Vib-Cho.wav Through Marshall pedal.wav Through OD pedal.wav Us+Them_Vib-Cho.wav Vox dirty_Blonde.wav
  18. ήτανε βράδυ των γιορτών που πίναμε ουίσκυ και του dj στη γωνιά ακούγονταν οι δίσκοι κουβέντα κάναμε καλή για ζώντες και θαμμένους για κιθαρίστες μάλαμα ακόμα και ...καμμένους τζαμάρισμα δεν έγινε σε στούντιο ή σε σπίτι μείναμε με την όρεξη κι έφυγες απ' το city πρέπει να πάρεις τη γιαγιά σαν έρθεις πάλι πάνω θε να την δω από κοντά στο χέρι να τη βάνω ένα πετάλι sur mesure απάνω της να φκιάξω και προς Θεού με χρήματα δεν θέλω να σε σκιάξω δώρο θα κάνω στη γιαγιά να παίζει πιο γ@mάτα να βγαίνουν οι αρμονικές σαν ...aqua gazzata
  19. τι κι αν το χρώμα είναι περλέ τι κι αν το σώμα λαμινέ με το μανίκι απο μαπλέ η ...Monica είναι κυριλέ μ' έναν μαγνήτη όλο κι όλο χωρίς να έχει ουτ' ένα πόλο με τον μοναδικό του ρόλο θέλεις να παίξεις ένα σόλο Εύγε Κύριοι! Εξαιρετικά όλα!
  20. alderbody

    Northern Noiz Jam

    Τα ...Αργύρεια όργανα ήταν όντως εξαιρετικά. Τελικά κατάφερα να παίξω μόνο την πιμπ εξηλεκτρισμένη και την σίφου ανπλάγκνΤ. Έχω να πώ οτι αυτός ο μπριτζ παρακαλάει για drive γιατί απλά ξεσκίζει. Ο Νεκ σε καθαρό ή ψιλοθαμπό τζαζέ ή και με λίγο breakup δίνει μαθήματα και η μεσαία θέση έχει το κάτι το jazzmasterέ για γλύκες και τρεμολιές (Ευγε Κε Silver). Η κιθάρα είναι βούτυρο στο χέρι, τα σιδερικά του GMI rock solid και το τρέμολο απλά εθιστικό... Στα χέρια του dimsonic κελαηδούσε στις jazzoπερασιές τόσο unplugged όσο και με το ...ρεύμα. Στις περίπου 30 απο τις 8347286476 ρυθμίσεις πεταλιών που δοκιμάσαμε στην αρχή, έδειξε τα δόντια της εκεί που έπρεπε και τις γλύκες της όσο οι κυματομορφές παρέμεναν ...ημιτονοειδείς. Απο πλευράς ενισχυτών, ο μικρός Marshall τολμώ να πώ οτι Plexίζει ευχάριστα, έχει vintage low gain χροια και θέλει τσίτες (ή ...σπρώξιμο) για να βγάλει ..τα άπλυτα στη φόρα. Το (άστρωτο) 10άρι δείχνει σαφώς πιο focused και κατευθυντικό, σε σύγκριση πάντα με τα 2 12άρια του Vox που άααααααπλωναν τον ήχο στο χώρο... (ΟΚ, ο Vox έχει και Reverb) Όσον αφορά στο overdrive μου θα ξαναπώ ότι έχει φτιαχτεί sur mesure για τον δικό μου (bass heavy) twin reverb, όποτε με γρήγρη "ανάγνωση" δείχνει ίσως άδειο, πρίμο ή κάτι τέτοιο. Απλά αν κάτσεις καμια ώρα και ψαχτείς με τα μπλιμπλίκια θα βρείς κάτι ενδιαφέρον στην τελική. Στον twin είναι φάση "κλείσε μάτια, ανακάτεψε κουμπιά και παίξε". Τέλος (but not least) ένα τεράστιο ευχαριστώ στον Φάνη Πλουμή για την φιλοξενία του και για το γεγονός οτι διέθεσε τα Πνοή & Νύξη R&D headquarters για να κάνουμε εμείς το χαβαλέ μας... ...εις το επαναsessionίζειν!
  21. alderbody

    Northern Noiz Jam

    ε, ΟΚ σαν κάτι τέτοιο ξεκίνησε αλλά μετά ...Claφτον. Ντάξει και off camera δοκίμασα και την τύχη μου με το Politiξian. Φαίνεται η ...κρέμα των ενισχυτοπεταλιών του χώρου με ενέπνευσε σχετικά!
  22. alderbody

    Northern Noiz Jam

    αυτό που και καλά παίζω ίσως αντλεί κάτι από κριμ(α). Το Σαμπμπαθ πως προέκυπσε? btw, ωραία πράματα. ας το ξανακάνουμε!
×
×
  • Δημοσιεύστε κάτι...

Τα cookies

Τοποθετήθηκαν cookies στην συσκευή σας για να είναι πιο εύκολη η περιήγηση στην σελίδα. Μπορείτε να τα ρυθμίσετε, διαφορετικά θεωρούμε πως είναι OK να συνεχίσετε. Πολιτική απορρήτου