spy

Μάλλον θα έχουν υπογράψει κάτι στο οποίο θα αναγράφεται με πολύ ψιλά γράμματα οτι ο διδάσκαλος-λαμόγιο δεν φέρει ευθύνη αν δεν εκπληρωθούν οι προφητείες του. Τέτοιοι τύποι δεν αφήνουν τα πράγματα στην τύχη...

Aυτού του είδους η καχυποψία είναι εν δυνάμει εξίσου επικίνδυνη με τη θρησκοληψία...

Συμφωνώ απόλυτα με τον προβληματισμό σου. Βέβαια, υπενθυμίζω ότι δεν χρειάζεται να διασχίσουμε τον Ατλαντικό για να δούμε να καταλύεται κάθε έννοια λογικής ή για να εντοπίσουμε πάσης φύσεως ζηλωτές και μάζες έτοιμες να πιστέψουν οτιδήποτε.

Hint: συνεπίθετος με τον admin του Noiz. ;D

Βάλε το plugin. Όχι τίποτα, αλλά γεμίζουμε με offtopic για την ορθογραφία σου.

Thanks Εύη. Πού τα ξετρύπωσες; Πάντα ήθελα να ακούσω τον Ted Greene με μπάντα - δεν είμαι ο μεγαλύτερος fan της σόλο jazz κιθάρας.

40 + 1 παλουκάρια κάλογλου ήχογλου ΕΡΧΟΜΑΣΤΕ

Ναι, είναι από τους πλέον αναγνωρίσιμους κιθαρίστες - όποιος μελετήσει transcriptions από σόλο του θα καταλάβει γιατί...

Λες το Desperado. Το έχω κι εγώ - από τους λιγότερο αντιπροσωπευτικούς του δίσκους. Σύμφωνα με τον ίδιο:

Επαναλαμβάνω την πάγια άποψή μου ότι η πόλωση και οι απρόσεκτες αναγωγές και γενικεύσεις εκφυλίζουν κάθε συζήτηση. Αν κρίνω από το στενό μου κύκλο, μάλλον ισχύουν αυτά που λένε ο Ray και ο SF. Όμως στον ευρύτερο κύκλο μου, έχω δει και άλλα παραδείγματα (άριστους φοιτητές με πολύ καλές δουλειές, άριστους φοιτητές με εξαιρετική γενική παιδεία, κακούς φοιτητές με μέτριες δουλειές, τα πάντα όλα), οπότε δεν μπορώ να βγάλω συμπέρασμα. Και να μπορούσα, από πότε τα 100 άτομα που ξέρω εγώ αποτελούν στατιστικό δείγμα; Επίσης, διαπιστώνω ότι όπου μας βολεύει αποδίδουμε ευθύνες στο "σύστημα" και όπου μας βολεύει αποδίδουμε ευθύνες στο κάθε άτομο ξεχωριστά. Π.χ. για το μέτριο επίπεδο του μέσου απόφοιτου φταίει το πανεπιστήμιο, οι μέτριοι καθηγητές, το πρόγραμμα σπουδών, οι νεολαίες κλπ. και όχι η αντιμετώπισή του από το φοιτητή. Αλλά η επιτυχία ή η αποτυχία (όσο μπορούν να ποσοτικοποιηθούν αυτές οι έννοιες) κάποιου απόφοιτου στον επαγγελματικό τομέα εξαρτάται κατά κύριο λόγο από τον ίδιο και όχι από παθογένειες της αγοράς εργασίας. Προσωπικά πιστεύω ότι αν είναι να κάνουμε συγκρίσεις με ΒΕΡΟΛΙΝΟ, καλύτερα να αρχίσουμε από την αγορά εργασίας και στη συνέχεια να πιάσουμε την εκπαίδευση.

Το καλύτερο πανεπιστήμιο είναι το πανεπιστήμιο της ζωής. (ήχος από κομπολόι ακούγεται στο background)

Παραθέτω ένα κείμενο από ένα εξαιρετικό βιβλίο γνωστού (και ταχύτατου) κιθαρίστα.

Τι να πω; Η μόνη μου συμβουλή είναι να ξυρίσεις τα γένια και να καλλιεργήσεις το μουστάκι σου. Ωραία ρυθμικά. :) +1

Εγώ μια φορά ήμουν στο Άμστερνταμ και πήγα σε ένα μαγαζί που έγραφε "coffee shop" και ζήτησα ένα φραπέ. Με κοίταζαν σαν χαζοί. Αργότερα κατάλαβα ότι ήταν ναρκοτικάκηδες. (κρατώ το επίπεδο της συζήτησης)

Nobody's perfect. Χο, χο, χο...

Κάποιος που έχει 5000 albums μουσικής (κατεβασμένα από torrents), έχει όλα τα βιβλία που υπάρχουν για το όργανό του (κατεβασμένα από rapidshare), έχει δει "από κοντά" όλους τους αγαπημένους του μουσικούς (στο youtube), μαθαίνει "στο δρόμο" τα μυστικά των μεγάλων μουσικών (ρωτώντας σε forums), τζαμάρει με κορυφαίους παίκτες (παίζοντας πάνω από backing tracks) και απλά δεν έχει πάει ωδείο. Το ζητούμενο από τον σημερινό "αυτοδίδακτο" είναι να καταφέρει να απομονώσει τι του είναι χρήσιμο από τον τεράστιο όγκο πληροφορίας που του παρέχεται, και όχι να εκμεταλλευτεί στο έπακρο τα λίγα πράγματα που μαθαίνει από δω και από κει.

Βασικά εγώ ήμουν υποψιασμένος για διάφορες τέτοιες ιστορίες με πιστωτικές κάρτες στα Βρετανικά sites, οπότε πλήρωσα με bank transfer και όλα πήγαν άψογα.

7 Δεν θυμάμαι ακριβώς, νομίζω ότι ήταν γύρω στις 30 λίρες (πριν 2 χρόνια).

Έχω αγοράσει από το συγκεκριμένο κατάστημα. Προχώρα άφοβα. :)

http://www.gibson.com/en-us/Support/SerialNumberSearch/ (πήγαινε στην ενότητα "Gibson USA, Gibson Acoustic, Gibson Memphis")

Revolution 9.

Κάτι έχει κάνει κι αυτός... Δεν είχα πάει γιατί τότε είχα ακούσει μόνο κάτι σκόρπια (και καθόλου αντιπροσωπευτικά) δείγματα της δουλειάς του και τον έθαβα κι εγώ. Τι ηλίθιος... :-[