Προς το περιεχόμενο

spy

Μέλος
  • Αναρτήσεις

    2.941
  • Μέλος από

  • Τελευταία επίσκεψη

Ότι δημοσιεύτηκε από spy

  1. Επειδή δεν έχω διάθεση να αναπολώ τους Dukes of Hazzard που έβλεπα μικρός, το Blackadder που έβλεπα μεγαλύτερος, τις εκπομπές του K67 και τα σχετικά, θα μιλήσω για την τηλεόραση τώρα. Λοιπόν, τι να δω; -την προπαγάνδα ή/και καταστροφολογία των δελτίων ειδήσεων; -ΛΑΖΟΠΟΥΛΟ; (ουδέν σχόλιον για να μην παραβιάσω όλους τους κανονισμούς του forum) -το director's cut του "Andrei Rublev"; (το έχω δει, και σιγά μην περιμένω πότε το κανάλι της βουλής θα θυμηθεί να εκπέμψει) -το μπουρδέλο του Αναστασιάδη; -talent shows; -τα ντοκυμαντέρ της κρατικής με την άθλια μεταγλώττιση; ("Χέυ, Μάικλ, η λεοπάρδαλη μας πλησιάζει!") -τον παλιμπαιδισμό του Ράδιο Αρβύλα; -πόκερ; -Sex and the City; (σε εκατοστή επανάληψη) -εκπομπές μαγειρικής; -περισπούδαστες αναλύσεις (my ass) για την οικονομική κρίση από "γνωστούς καθηγητές"; Εντάξει, το ΣΚΑΪ έχει ενίοτε κάποιες ενδιαφέρουσες (αν και κατά τη γνώμη μου υπερεκτιμημένες) εκπομπές, αλλά κατά τα άλλα σχεδόν τίποτα. Εδώ και πολύ καιρό η συσκευή της τηλεόρασης μου χρησιμεύει μόνο για να βλέπω DVD.
  2. 1. Νομίζω ότι η σύγκριση πρέπει να γίνει ανάμεσα σε σκάφη Hagstrom και σκάφη Epiphone και όχι ανάμεσα σε μοντέλα τύπου LP. 2. Οι Hagstrom είναι σίγουρα αξιόλογες κινέζικες κιθάρες, όμως θα διαφωνήσω στο σχόλιο για την απίστευτη ποιότητα κατασκευής. Έχει τύχει να δω Hagstrom (και μάλιστα από τα ακριβά μοντέλα) με ατέλειες (τάστα, φινίρισμα κλπ.) που πλέον δύσκολα τις βρίσκεις σε κιθάρες των 200 ευρώ.
  3. spy

    Tourlou Bolero...Gypsy style

    Συγχαρητήρια για όλα τα γύφτικα clips που ανέβασες πρόσφατα. Πραγματικά, δεν μπορώ να φανταστώ τι θα παίζεις σε ένα χρόνο. Το κομμάτι που δεν θυμάσαι πώς λέγεται είναι το "Historia de un amor". Το έχει παίξει και ο Χάρρυ Κλυνν στο "Natin Fatin". ;D Στο συγκεκριμένο είδος έχουν κάνει καριέρα μουσικοί που έπαιζαν κατά 95% διασκευές. Οπότε λέω να συγχωρήσουμε στο Μιχάλη που δεν έχει αρχίσει να συνθέτει στους πρώτους 3-4 μήνες που ασχολείται. :)
  4. Ψάχνοντας στη Wikipedia, βρήκα ένα link που ίσως να ενδιαφέρει όσους ξυρίζονται συχνά. http://www.economist.com/node/5624861?story_id=5624861
  5. Να υποθέσω ότι το video γυρίστηκε στην Κίνα;
  6. Ωραία, θα σου εξηγήσω. Εννοώ ότι μια 23χρονη που ήρθε στην Ελλάδα για ΠΡΩΤΗ φορά μπορεί να μην είχε καλή εποπτεία του πράγματος και να είναι επιρρεπής σε κακούς συμβούλους και λάθος επιλογές (εδώ το παθαίνουν άτομα που έχουν ζήσει όλη τη ζωή τους στην Ελλάδα). Αλλά ακόμη και αν γνώριζε την κατάσταση από τα 10 της, δεν είναι κατακριτέο το ότι τόλμησε να σπουδάσει jazz στο Berklee παρότι ήξερε ότι οι πιθανότητες να κάνει καριέρα ως τραγουδίστρια jazz σε Ελλάδα/Κύπρο ήταν ελάχιστες. Φυσικά, υπήρχαν και εναλλακτικές λύσεις, π.χ. να δουλεύει σε τράπεζα το πρωί, να κάνει ιδιαίτερα τα απογεύματα και κάθε δεύτερο Σάββατο (ίσως) να συμμετέχει ως guest vocalist σε κάποια μπάντα με κοινό 20 ατόμων. Δεν το έκανε, τι να κάνουμε τώρα;
  7. Με παρόμοιο σκεπτικό μπορώ να επιχειρηματολογήσω ότι η αρνητική/αδιάφορη εντύπωση που προκαλούν σε κάποιους οι φωνητικές και ερμηνευτικές ικανότητες της Αλέξιας έχει να κάνει περισσότερο με τις επιλογές που έκανε στο παρελθόν και όχι με τις ικανότητες αυτές καθεαυτές. Μάλλον ισχύουν εν μέρει και τα δύο. So what?
  8. Όντως, στην Ελλάδα έχουμε συνηθίσει σε jazz τραγουδίστριες με ΑΨΟΓΗ προφορά, τόσο καλή ώστε να κλείνεις τα μάτια και να νομίζεις ότι βρίσκεσαι στο Harlem ή -άντε- στο Bronx. Οπότε οι μικροατέλειες στην προφορά της Αλέξιας ενοχλούν ιδιαίτερα...
  9. Ναι, αλλά ας δούμε τι θα μπορούσε να κάνει η Αλέξια για να εκμεταλλευτεί το ταλέντο της και να αποκτήσει κάποια αναγνωρισιμότητα στην Ελλάδα των μέσων της δεκαετίας του '80: 1. Να συμμετάσχει σε κάποιο από τα ΠΟΛΥΑΡΙΘΜΑ jazz σχήματα της εποχής και να τραγουδάει στα κατάμεστα αθηναϊκά jazz clubs. 2. Να σχηματίσει experimental μπάντα με φωνητικά, ηλ. κιθάρα, φυσαρμόνικα, τρία τσέλα και congas, με επιρροές από Dinah Washington, Captain Beefheart και Jack Kerouac. 3. Να τραγουδήσει ποπ ανοησίες της εποχής.
  10. Δεν πειράζει, πού και πού ας ακούμε και τις σπουδές. Το προτιμώ και από τις διάφορες ατάλαντες με feeling (=τσιρίδες) και από κάποιες "σπουδαγμένες" που τραγουδάνε το "My Funny Valentine" λες και είναι άρια του Βέρντι. Για Ελλάδα μιλάμε, το σημείο αναφοράς μας δεν είναι η Sarah Vaughan. :)
  11. Πραγματικά, το τελευταίο πράγμα που θα σκεφτόμουν διαβάζοντας το αρχικό post θα ήταν ότι το εν λόγω ζεύγος είναι προνομιούχοι επειδή είναι δημόσιοι υπάλληλοι...
  12. Πρέπει να είσαι ύπουλος και μεθοδικός. Όποτε μπορείς, να ξεμοναχιάζεις το θηλυκό μέλος και ανάμεσα στα διάφορα περί ανέμων και υδάτων που θα λέτε να πετάς διάφορες κακίες για τους υπόλοιπους ("ο Σταύρος παίζει λες και του πατάει κάποιος το πόδι", "τον Τάκη τον ξέρω από τότε που ήμασταν 20 και δεν είχε πάει ακόμα με γυναίκα" και τέτοια). Αν δεν το κάνεις εσύ, μπορεί να στο κάνουν οι άλλοι. Όταν βρίσκεστε όλοι μαζί, ισχύουν αυτά που λέει ο blue. 8)
  13. Τουλάχιστον, είναι αυτό που προσπαθείς να αγοράσεις σχετικό με μουσική; Ελπίζω να μη μας αναστατώνεις επειδή προσπαθείς να παραγγείλεις κάλτσες, προφυλακτικά, μπαταρίες ή δεν ξέρω γω τι.
  14. Εγώ γελάω κάθε φορά που σε μια συζήτηση κάποιος επικαλείται κλισέ σαν τα παρακάτω: -Μεθοδικοί και αποδοτικοί, αλλά συνάμα βαρετοί και αγέλαστοι Γερμανοί. -Γάλλοι που ασχολούνται μόνο με το sex και την κατανάλωση βατραχοπόδαρων. -Ψυχροί, απρόσιτοι Σκανδιναβοί. -Εβραίοι που συγκεντρώνουν χρήματα και συνωμοτούν για να ελέγξουν τον κόσμο. -Μέθυσοι Άγγλοι με ιδιότυπο χιούμορ. -Αγράμματοι, πολεμοχαρείς Αμερικανοί. -Τεμπέληδες, ανοργάνωτοι αλλά φιλότιμοι Έλληνες. Συνήθως μετά από τέτοια σχόλια, η συζήτηση παίρνει την κάτω βόλτα.
  15. Να φτιάξουμε γκρουπ στο facebook: "Greek universities suck. Harvard rules." Τι λέτε; Πόσα μέλη θα μαζέψουμε;
  16. Παρότι το facebook ως κοινωνικό φαινόμενο μου προκαλεί απόλυτη αηδία, πήγα και είδα την ταινία μόνο και μόνο λόγω του Fincher ο οποίος ομολογουμένως χειρίστηκε το θέμα άψογα και χωρίς να ξεφεύγει πολύ προς "εύκολες" κατευθύνσεις (π.χ. ο πιτσιρικάς που πλούτισε και έχασε την ανθρωπιά του, η μαζική υστερία για το fb και τα επακόλουθά της κλπ). Πιστεύω ότι η εικόνα που δίνει η ταινία για τα Ivy League πανεπιστήμια των ΗΠΑ είναι αρκετά ακριβής και σφαιρική: περιβάλλοντα όπου ενθαρρύνεται η επιχειρηματικότητα και ο ανταγωνισμός, άτομα με ευφυΐα αλλά και focus σε κάποιο στόχο, υπεροψία, final clubs κλπ. Η περιγραφή του Zuckerberg ανταποκρίνεται στο (όχι ιδιαίτερα κολακευτικό) στερεότυπο του nerd που περιμένει κανείς να συναντήσει σε τέτοιους χώρους, αλλά δεν είμαι σε θέση να γνωρίζω τι είναι fact και τι είναι fiction στην όλη υπόθεση. Πιστεύω επίσης ότι οποιαδήποτε αντιπαράθεση με την Ελληνική πραγματικότητα είναι ατυχής. Πρόκειται για σύγκριση δύο εντελώς ανόμοιων καταστάσεων, όσον αφορά τον τρόπο επιλογής φοιτητών, τα ερεθίσματα, το επίπεδο εκπαίδευσης, τις δυνατότητες χρηματοδότησης κλπ. Το να αισθανθεί κανείς μελαγχολία συγκρίνοντας την κατάσταση αυτή με την Ελλάδα είναι παρόμοιο με το να αισθανθεί ευφορία μετά από την παρακολούθηση ντοκιμαντέρ για την εκπαίδευση στη Σομαλία. Σ' αυτό το θέμα, πολύ περισσότερα έχουμε να διδαχτούμε παρακολουθώντας τη λειτουργία των πανεπιστημίων σε κάποια από τις ανεπτυγμένες ευρωπαϊκές χώρες, όπου οι αρχικές συνθήκες είναι παρόμοιες με τις ελληνικές αλλά το τελικό αποτέλεσμα μπορεί να διαφέρει όσο η μέρα με τη νύχτα.
  17. Everybody's got something to do I've got nothing but this empty room Everybody's got some kind of job Everybody's got someone to love Not me, I'm f**king the dog GG Allin
  18. Εδώ που βρίσκεσαι, καλύτερα που δεν το σκέφτηκες πρώτος. Κατά πάσα πιθανότητα θα σου έλειπαν τα μέσα να το προωθήσεις, δεν θα έβρισκες χρηματοδότηση χωρίς να το γεμίσεις διαφημίσεις και θα ήταν δύσκολο να το κατοχυρώσεις. Τελικά θα το υλοποιούσε κάποιος άλλος (εδώ ή έξω) με περισσότερες διασυνδέσεις και εσύ θα προσπαθούσες να αποδείξεις ότι δεν είσαι ελέφαντας. Πιο ασφαλές θα ήταν να φτιάξεις ένα forum ή ένα blog με κύρια θέματα τους μετανάστες, το εβραϊκό λόμπι και το πληρωμένο sex και το οποίο θα χρηματοδοτείται από διαφημίσεις online poker, φτηνού viagra από Ρωσία, υπηρεσιών escort service κλπ.
  19. Το blues είναι σαν το πριόνι. Όποιος δεν το ξέρει ιδρώνει.
  20. Σημαντικό: σκάλα 25.5'' η Jazzmaster, 24'' η Jaguar.
  21. Εμένα πάλι μερικές φορές με πιάνει γέλιο και για άλλους λόγους όταν ακούω τους αυτάρεσκους μονόλογους του Mr. Lexus. (βέβαια, προφανώς έχει δίκιο σε κάποια από αυτά που λέει στο κλιπ)
  22. Εγώ πάλι θυμήθηκα τον "Dirty" Harry Callahan που έπινε το martini του "shaken, not stirred".
  23. Ψάξε λίγο καλύτερα. Το είδα πρόσφατα σε κάποιο βιβλιοπωλείο του κέντρου (δυστυχώς δεν θυμάμαι σε ποιο).
×
×
  • Δημοσιεύστε κάτι...

Τα cookies

Τοποθετήθηκαν cookies στην συσκευή σας για να είναι πιο εύκολη η περιήγηση στην σελίδα. Μπορείτε να τα ρυθμίσετε, διαφορετικά θεωρούμε πως είναι OK να συνεχίσετε. Πολιτική απορρήτου