Holystone

Καλημερα παιδια, διαβασα ολο το νημα και λεω να "αναβιωσω" λιγο το θεμα . Και εχω να σταθω στα εξης: Οι Αμερικανοι εχουν οντως διαφορετικο τροπο σκεψης... Τωρα, εγω εχω να παρατηρησω: 1. Μπορει και να τους ξεφυγε το βιντεο, μπορει και οχι... Σκεφτειτε μονο οτι δεν ξυπνησαν μια μερα, μονοι τους μια Κυριακη και ειπαν "ρε σεις, ρε, ρε δεν παμε να στρωσουμε καμια 300ρια κιθαρες που θα πεταξουμε, στο χωμα, να τις ευθυγραμμισουμε σωστα, να παμε μετα να φερουμε τον εκσκαφεα, να περασει απο πανω 2-3 φορες, μετα να τις μαζεψουμε και τα μικρα κομματια λιγα λιγα, να παμε να τα πεταξουμε; (εκει που θα τα πεταγαμε απο την αρχη, into a Shredding Machine, ή σε φουρνο για καψιμο;). Ελαττωματικα προιοντα, και μιας τετοιας εταιριας, δεν αλλαζουν χερια ετσι, χωρις να υπαρχει επιβλεψη απο υπευθυνους του Τι θα γινουν... Σιγουρα υπαρχει ιεραρχια και ευθυνων, και λογοδοτησεων...Καπου σταματησε η μπιλια. Και αν δεν το ηξερε ο CEO, τοτε ο πιο κατω, πιο κατω, μεχρι που βρισκεται ποιος φταιει... 2. Exaggereted Τhings... Ναι, το εχουν μαλλον αυτο με την υπερβολή οι αμερικανοι... 3. Ενα αποτυχημενο προιον, το πιο λογικο ειναι, να εξαφανιστει και απο την αγορα και απο τις αποθηκες, με συνοπτικες διαδικασιες, χωρις πολλα πολλα, "να παμε παρακατω τωρα που ηπιαμε την πορτοκαλαδα...". Αντ' αυτου, χρειαστηκε κοπο, χρονο, ανθρωπους, οδηγους, μετα να καθαρισουν, ενα πρωινο, κτλ για να γινει κατι τετοιο. "Not so time and effort efficient", που λενε και οι Αμερικανοι... 4. Απο την αλλη, "οσα ξερει ο νοικοκυρης, δεν τα ξερει ο κοσμος ολος" Σε ολων μας τις δουλειες, μπορει να ξερουμε και να γινονται πραγματα, που απλα δεν βγηκαν παραεξω και δεν εγινε ντορος... Εδω βεβαια, οσο μεγαλυτερη η εταιρια, τοσο μεγαλυτερος ο ντορος. 5. Συμφωνω με τους υπολοιπους, οτι, μια εταιρια τετοιου επιεπεδου που κυκλοφορει συγκεκριμενης ποιοτητας προιοντα, δεν προκειται ποτε να τα κυκλοφορησει ως Β-stock με το ιδιο λογοτυπο για ευνοητους λογους. Το κανει, ομως, βγαζοντας μια πιο οικονομικη γραμμη, πχ τις Epihpone (αν και δεν τις θεωρω τοσο κατωτερα παιχτικα οσο γενικα μπορει να νοειται), η ESP με τις LTD της, η Fender με τις Squier της κτλ. 6. Αν ενιωσα ενα σφιξιμο στο στομαχι; Ναι, φυσικα...Στεναχωρο, ξεροντας τι χρειαστηκε να γινουν και να φτιαχτουν μεχρι να φτασουν στο εκει χωμα. Αν απλα το ακουγα και δεν το εβλεπα, αν θα μου εκανε την ιδια εντυπωση; Ισως λιγοτερη...Απο την αλλη, πριν ακομα φτασει σε εμας και να δειξει το βιντεο αυτο disrespect στα ματια μας ως καταναλωτες, πρωτα απο ολα δεν δειχνει το σεβασμο που θα επρεπε στους ιδιους τους υπαλληλους τους που καναν τοσο κοπο να τις φτιαξουν. (εγω τουλαχιστον αν δουλευα στην γραμμη παραγωγης, εχοντας φαει τοσες ωρες και κοπο να την φτιαξω, το να τις πετανε κατω σαν τουβλα, ή απλα μαδερια, θα με ενοχλουσε ακομα περισσοτερο...) 7. Εμεις οι μουσικοι (τουλαχιστον), εχοντας ιδιαιτερη σχεση με το μουσικα μας οργανα, ναι, θα πουμε ενα "ρε τους μλκς, δεν την παλευουν καθολου;" Απο την αλλη, αν βλεπαμε κατω καμια 300αρια πλυντηρια να περναει απο πανω τους, μπορει και να λεγαμε "ω,τρελλη φαση!" (αγαπητε αναγνωστη, αν εφτασες μεχρι εδω κατω και καταφερες να τα διαβασες ολα αυτα, απλα Respect ) Cheers που λενε και στο America!

Εμαθα να ακουω μουσικη απο το στερεοφωνικο του πατερα μου, ενα Pioneer του '70, ουτε ξερω. Με ξεχωριστο ενισχυτη, και μεγαλα ηχεια 3 δρομων (δεν εχω ιδεα μαρκα). Ο ηχος που εβγαινε απο αυτο το συστημα, ακομα και τωρα οταν τον ακουσω, δεν συγκρινεται με τιποτα που εχει πεσει στα αυτια μου μεχρι τωρα... Ομως, πλεον, που η μουσικη ειναι πανω μας (κυριως μεσω των κινητων), καντε μια χαρη στον εαυτο σας και παρτε ενα ηχειακι JBL Go! (Το μικρο), περιπου στα 19ευρω Δεν φανταζεστε τι ποιοτητα εχει για τοσο μικρο ηχειο! Επισης, εκμεταλευτειτε τους νομους της Φυσης, και τοποθετηστε το κολλητα σε τοιχο, και το μπασσο που θα ακουσετε απλα θα σας κανει να πειτε "αποκλειεται!" Το χρησιμοποιω παντου, ακομα και για να κανω στο σπιτι εξασκηση συνδεοντας το στην πεταλιερα, οπου και να βρισκομαι. Με συνδεσμολογια Bluetooth, mini jack input, και απαντηση κλησεων του κινητου απο αυτο και το μικροφωνο του. Σορυ για το offtopic (ή για την διαφημιση που του κανω..) αλλα ειναι πλεον σημαντικο εργαλειο μου και στην κιθαρα, αλλα και για μουσικη

Νομιζω οτι ολα ξεκινανε απο αυτο που κανουμε/ θελουμε να κανουμε: Αν πχ, παιζουμε τη μουσική που γουσταρουμε στο Live δεν χρειαζεται αλκοολ για να φτιαχτεις, ή να ξεαγχωθεις. Μεχρι σημερα, σε καθε live δεν μπορω να πω οτι δεν ειμαι αγχωμενος οταν ξεκιναμε (και μιλαμε για covers). Αλλά αυτο μετα φευγει. Και τοτε δεν χρειαζεται το αλκοολ. Εγω θελω να εχω στη σκηνη το 101% της συνειδησης του τι κανω, και να μην με επηρρεασει μια ουσια πχ αλκοολ. Τα υπολοιπα μελη της μπαντας μου προτεινουν κανενα ποτακι να κατεβασω πριν. Αλλα για δυο λογους δεν το κανω: 1. Ξερένει το λαιμο το αλκοολ 2. Προκαλει διψα, οποτε θες μετα περισσοτερο νερο (που ισως σημαινει και πιο νωρις στην τουαλετα 3. Οταν πινω, με πιανει υπνηλια. "Μα εσυ θες να εισαι στην τσιτα!! Και να τα δωσεις ολα" (θα μου πειτε). Οποτε πινοντας αλκοολ που κατευναζει το Κεντρικο Νευρικο Συστημα σου, δεν το βρισκω τοσο καλη ιδεα... Νομιζω οτι το καλυτερο πριν ανεβεις στη σκηνη, ειναι ενα μικρο εσπρεσσακι. 1. Και θα σε κανει τσιτα, 2. και θα βγαλεις τη νυχτα καλυτερα 3. και θα εχεις και την ενεργεια που χρειαζεσαι...

Φυσικα και δεν ειναι για σκοτωμα. Ως γνωστόν, οι stratocaster ειναι πολυ ευελικτα οργανα για mods/ replacements κτλ. Εγω τι θα εκανα; 1. Θα την πηγαινα σε ενα πραγματικα καλο μαστορα στην Αθηνα. (που να ρωτησεις πριν πας οτι και ειναι καλος, αλλα και οτι δεν παει να βγαλει απο τη μυγα ξιγκι...) 2. Αν μου ελεγε οτι φτιαχνει ευκολα και το σωμα δεν εχει σπασει; (κατι που απο τις φωτο πρεπει να ειναι το φινιρισμα μονο) Κομπλε, την φτιαχνει και ολα καλα 3. Αν το μανικι θελει πιο πολλα απο το να μπει καινουργιο replacement neck; Παιρνεις καινουργιο μανικι, και εχεις με καινουργιο μανικι, και καινουργια κιθαρα 4. Αν εισαι στο worst case scenario και ειναι οντως διελυμενο και το neck και το σωμα; (αν και μου φαινεται πολυ τραβηγμενο σεναριο αυτο) τοτε ή την κρεμας στον τοιχο να την βλέπεις ή την δινεις και ο,τι πιασει, και παιρνεις αλλη στα ιδια λεφτα του σερβις, γιατι δεν αξιζει αλλιως. Βασικα, να σου κοστολογισουν απο την αρχη το ολο σερβις να δεις πού φτανει και αν σε συμφερει. Το 4. νομιζω οτι δεν πρεπει να ισχυει στην περιπτωση σου αυτη. Οποτε ξεκινα με τα παραπανω

Δυστυχως εχουμε την κλασικη περιπτωση βλαβης του "η κοτα εκανε το αυγο ή το αυγο την κοτα;" Επιγραμματικα η εμπειρια μου: 1. Ειναι θεμα κυριως μαγαζιων να αλλαξει η νοοτροποια. Αλλα και φαυλος κυκλος. Οι μπαντες (πχ αυτες που ας πουμε καταφερνουν και φερνουν κοσμο- φιλοι, γνωστοι, θειαδες, μαναδες, ξαδεφια κλτ), όποτε τους πει ο μαγαζατορας θα παιξουν. 2. Ομως απο τη μια τα μαγαζια θελουν να παιζουν μπαντες εκτος ΠΣΚ να γεμιζει το μαγαζι, γιατι οι νεκρες μερες ειναι Τεταρτες/Πεμπτες, απο την αλλη πρεπει και νωρις για να ερθει κοσμος για να μπορεσει και να πιει και να κατσει και να μην ξενυχτισει παρα πολυ αργα, και επισης να ειναι και σιγουρος οτι θα ερθει νωρις ο κοσμος, και να μην φαει τα διοδια να πεισει τον κοσμο για το ωραριο του και να χασει ολοκληρη σεζον μεχρι να το παρει πρεφα ο κοσμος...Οποτε; Παμε για αργα τελικα;;;; Τρεχα γυρευε... 3. Μην ξεχναμε οτι καθε μαγαζι εχει λειτουργικα εξοδα φυσικα. Και οσο και αν εμεις στο τελος της βραδιας πληρωθουμε (και τι...) κτλ, το πώς περασαμε θα θυμομαστε... Οποτε τα μαγαζια, ισως παιρνουν την ευκολη πεπατημενη λυση του "καλυτερα αργα και ας ερθουν και ας πιουν ο,τι μπορουν, απο το να ξεκινησουν 9μμ και στις 12 που θα τελειωσουν να ερθει ο κοσμος και να φυγει απιωτος..." 4. Αν ολα τα μαγαζια καταφερνανε να βγαζανε ακρη και "ολοι μαζι" και να περνουσε στον κοσμο διαφορετικη νοοτροπια, τοτε ολοι θα περνουσαμε καλα. Και κοσμος, και μουσικοι, και μαγαζια... Αλλα αυτο θελει επανεφευρεση του τροχου...Τοσο δυσκολο, κατα την ταπεινη μου γνωμη... Περιστατικο που το χαρηκα, και το θυμαμαι, και ας μην ευχαριστηθηκα μουσικη: Ετυχε και κατεβηκα 11μμ με τον αδερφο μου σε γνωστο μαγαζι σκηνη στο Κεντρο, (μολις σχολασε δηλ μιας και δεν το ειχαμε κανονισει) μπαινουμε μεσα, κατι τυποι φτιαχνανε μηχανηματα στο stage, ρωταω το μπαρμαν: "Παλικαρι, τι ωρα ξεκινανε;;;;" "Ξεκινανε;;; Τελειωσανε ηδη ηθελες να πεις" μου λεει! Δεν ηξερα αν επρεπε να χαρω ή να λυπηθω!!!

Εδω λιγο το χασαμε... Δεν νομιζω οτι γενικοτητες ή χαρακτηρισμοι (μιας και δεν νομιζω να ετυχες στο νημα, τετοιων) εχουν να προσφερουν κατι στην συζητηση... Κατα καιρους ξεφευγουν τα θεματα και οι αποψεις εκτος του τιτλου. Αλλα αυτο ειναι κατι που μπορει να συμβει σε οποιαδηποτε συζητηση μεταξυ ομιλιτων... Παμε παρακατω. Αν παρει καποιος solid σωμα κιθαρας για να παιζει εκτος ενισχυτη, που να εχει νοημα και ο "ακουστικος" ηχος, τοτε απλα δεν εχει νοημα. Αρα για μια "partcaster" οπως ρωτας στον τιτλο, δεν παιζει κανενα ρολο οποτε ουτε και η συζητηση. Παει αλλου η κουβεντα.

Καλημερα! Μια λεξη, πολυ ζουμι... BandLeader. Όλοι εχουμε συναναστραφει με πολλες (ίσως) μπαντες, με πολλους μουσικους (όσοι). Εισαι σε μπαντα. Αυτο μπορει να σημαινει τα (μ)παντα. Απο το οτι απλα εισαι μια cover μπαντα ή οτι παιζει δικα της κομματια, οτι εισαι σε μια μπαντα με φιλους ή με αγνωστους κτλ... Τι σημαινει BandLeader; Πρέπει να υπαρχει; Ειναι απαραιτητο; Το να ξερεις οτι εισαι σε μια μπαντα που απλα ο leader εχει μεγαλυτερη βαρυτητα στις αποφασεις της (που μπορει να παιρνεις ενεργο ρολο ή οχι) πόσο βοηθαει ή οχι; Ή υπαρχει το πληρως δημοκρατικο διακιωμα πχ δια 4 , δια 5, και ας δημιουργει περιττες συζητησεις ή γκρινιες μεσα στην μπαντα οι αποψεις μελων που απλα ειναι σε λαθος κατευθυνση; Η απλα πρεπει να φιλτραρονται ολα απο τον "bandLeader"; Πόση "εξουσια" απολαμβανει ενα τετοιο μελος στην πραξη;

Καπως ετσι νομιζω το κανει ο Grohl αν δεν κανω λαθος.... Αλλα σε λιγο, που θα εχει καταστρεψει νεφρα και σηκωτι, θα το μετανιωσει φοβαμαι...

Διαβαζοντας τα παραπανω, συμφωνω σε ολα Και βρισκω ενα Παθολογικο σημειο της ασθενειας, το οποιο μου προκαλουσε λανθανουσα Οξεια Μουσικοϊδίτιδα!!! Σοβαρα τωρα! (θα επρεπε να το ειχα εντοπισει πολυ νωριτερα οταν με βρηκα πριν τα τελευταια μου live, το απογευμα, να βαζω δυνατα στο home surround live video συναυλιων απο μπαντες που γουσταρω, και ετσι να φτιαχνομαι και να πηγαινω... ανεβασμενος να παιξω!) ----> Τον τελευταιο καιρο ΔΕΝ ΕΧΩ ΠΑΡΑΚΟΛΟΥΘΗΣΕΙ ΠΟΛΛΑ LIVE, εστω και σε μικρα clubs! Να βρισκομαι απο κατω, να χαζευω στησιμο, ηχο, να κεντριζεται το ενδιαφερον μου, να εξιταρεται το Εγω μου, να νιωθω πως θα ηθελα να ημουν επανω εκει μαζι με την Οποια μπαντα παιζει! . . . Συγκεκριμενα, στο τελευταιο μου live, ημουν παρα πολυ αγχωμενος, καθως 6 ημερες πριν, ειχα κρυωσει, ενιωθα μπουκωμενη μυτη, πονοκεφαλο και πιθανη ιγμορριτιδα και βραγναδα... Πως να τραγουδησω...Παω ΩΡΛ μου λεει μιας και ειχα πλακωθει σε πολλες αντιβιωσεις απο το καλοκαιρι, Πνευμονια, βαρβατες αντιβιωσεις κτλ, να κανω απλα πλυσεις στη μυτη με ειδικη μεγαλη συριγγα με μεγαλο πλαστικο ρυγχος κτλ. Δευτερα αυτο, Παρασκευη τοτε επαιζα. Τελος παντων, το απογευμα βαζω να ακουσω Ytube Live συναυλια FooFighters 2017. Και αρχιζει να φτιαχνει η διαθεση μου! Και εκει που παρακολουθω την συναυλια, αγχωμενος οτι θα παει χαλια, κλειστος λαιμος κτλ, στο 20λεπτο της συναυλιας τους, ο David Grohl εχει τερματισει την φωνη, δεν μπορει ουτε να μιλησει και του μενει ακομα 1 ωρα και 40 λεπτα live! Ε, τοτε ξαφνικα φτιαχνει το Moral μου! Λεω, ενταξει, εδω τερματισε ο τυπος σε μια τετοια συναυλια με χιλιαδες κοσμου και δεν εγινε και τιποτα! Ετσι θα γινει και με εμενα! Και παω ρε παιδια, και ανεβαινω, και παιζουμε 2,5 ωρες, και παει τελεια! (εννοειται βεβαια, οτι για μια ολοκληρη εβδομαδα, δεν μπορουσα ουτε να μιλησω μετα ) Οποτε αυτο ειναι! ΣΥΝΑΥΛΙΕΣ, μικρες, μεγαλες, φεστιβαλ, δεν παιζει ρολο! Κανει reset το Παθος, μαζι ολα αυτα που γραφετε παραπανω!

Αυτό το κείμενο που διάβασα μόλις, θα το τυπώσω, και θα το βάλω σε μια περίοπτη θεση που θα μπορώ να πέφτω επάνω του όσο περισσότερο μπορώ για να μην ξεχάσω τον.... δρόμο προς την Ιθάκη... Σοφά λόγια, βάλσαμο θα έλεγα στα ανήσυχα μυαλά των μουσικών! Ευχαριστώ!

Ακριβως, ειπες οντως με δικα σου λογια αυτο που σκεφτομαι και εγω...

Μεγαλες, φοβερες κουβεντες που να πω την αληθεια δεν το ειχα σκεφτει και απο αυτη την πλευρα... Και αν και το να μην εχω κατασταλαξει σε τι μου αρεσει στη μουσικη, το θεωωρουσα γενικα σαν lack of focus, ειναι οπως το λες αυτο ακριβως που κανει εναν μουσικο. Δηλ, να μην λιμναζει σε κατι συγκεκριμενο. να παραδινεται, να αφοσιωνεται, αλλα απο την αλλη να εχει την δυναμη να φυγει και να πεσει και σε αλλα μουσικα μονοπατια, εκτος comfort zone. Respect!

Περι ανεμων και υδατων, αλλα και περι ψυχολογιας γραφομενα... Παντα αναρωτιωμουν... Εγω τουλαχιστον, παιζω κιθαρα απο δημοτικο, πιτσιρικας εδω και 27 χρονια... Μεγαλωνοντας, αλλαζοντας, περασα και περναω απο πολλες μουσικες φασεις... Φυσικα ειμαι ερωτευμενος με την μουσικη και την κιθαρα. Θυμαμαι απο μικρος, οτι ειχα την κιθαρα μου στο δωματιο μου, (μια ταπεινη κλασσικη που αγορασα απο μικρο συνοικιακο μαγαζι στην Αθηνα) και δεν περνουσε μερα που να μην επαιζα. Οταν λεμε μερα, εννοω οτι δεν καθομουν 3,4,5 ωρες συνεχομενα να παιξω, αλλα μπορει να την επιανα 10 φορες απο 20 λεπτα την φορα καθε μερα. Ειχα στο μυαλο μου την σκεψη και την πεποιθηση οτι "δεν νομιζω να υπαρξει μερα που να μην επιανα ποτε την κιθαρα"..... Και αυτο μεχρι που πηγα φανταρος. Αρχισα να ζω και χωρις να παιξω καθολου την μερα, και για αρκετες ημερες και φυσικα αυτο ηταν φυσιολογικο. Πλεον ασχολουμαι με την κιθαρα και τη μουσικη πιο πολυ απο ποτε τα τελευταια χρονια, που δεν γινοταν λογω οικογενιακων υποχρεωσεων τα υπολοιπα 10 πισω. (δεν τα λεω οικογενειακα βαρη γιατι μονο τετοια δεν ειναι). Παιζω σε μπαντα, (παλευω να βρω χρονο ειναι για την ακριβεια ο ορος) αλλα το καταφερνω. Ειναι στιγμες ομως που βλεπεις ανθρωπους πραγματικα παθιασμενους με την μουσικη, γυρω σου, να παιζουν με τοσο παθος και σκεφτεσαι: "Πώς ειναι δυνατον να κρατανε ασβηστη τη φλογα; Απο πού πηγαζει ολο αυτο το παθος, που πολλες φορες νιωθω οτι απλα εχει σβησει;" Ειναι πραγματικα μερες που βλεπω κρεμασμενη την κιθαρα στον τοιχο σαλονιου και απλα δεν μου κανει αισθηση να παιξω. Και ας εχω χρονο και προσωπικο δηλαδη αρκετες φορες. Απλά βλεπω κιθαριστες που παιζουν, και τους βλεπεις οτι πραγματικα το κανουν με παθος/ ορεξη κτλ, οπως μπορει να μεταφραστει αυτο και πραγματικα τους ζηλευω (τους θαυμαζω σωστοτερα) Και ετσι αρχιζεις να αμφισβητεις για το δικο σου, ή αν απλα κανεις λαθος επιλογες μεχρι τωρα και δεν το αφηνεις να βγει προς το πανω, ή απλα δεν εχεις βρει το Αγιο Δισκοποτηρο στη μουσικη που παιζεις... Μου αρεσουν να ακουω οσα διαφορετικα ειδη μουσικης πεφτουν στα αυτια μου, και μιλαω για πολλα, απο κλασσικη μουσικη, jazz, ηλεκτρονικη, ποπ, indie, Blues φυσικα, Rock, Hard rock, metal, και με το spotify πλεον ο,τι μουσικη μου πεσει στα αυτια και το περασει απο Shazam. Αλλα το παθος που ειχα μικρος, καπου βαθεια χωθηκε ισως... Εσεις περνατε τετοιες φασεις;

Ναι, αλλα και παλι εξαρταται απο το πως καθεται στο χερι σου ολη η ταστιερα. και το προφιλ.

Για αυτο σου λεω μου εκανε εντυπωση. Συγκρινοντας το 12 ιντσο της Fender με της V6, δεν μπορουσα να καταλαβω διαφορα (οκ, δεν ειναι και τεραστια εκ των προτερων. αν ηταν δηλ 7,25 με 12 θα φαινοταν). Επισης, μιας και της V6 ειναι προς soft D μερια το προφιλ, και με βολευει πολυ περισσοτερο, σχεδον...απογοητευτηκα που δεν καταφερνει το μανικι της fender να "κολλησει" στα χερια μου. Απο την αλλη, επειδη δεν ξερω αν ηταν συγκεκριμενες σειρες που βγηκαν με 10αρι και αν μετα το αλλαξανε, σου προτεινω να παρεις understring radius gauge και να το ελεγξεις και μονος σου. Eιναι παμφθηνα και κανουν αψογη δουλεια ρυθμιζοντας το υψος στα βαγονακια στην γεφυρα στο σωστο radius