Προς το περιεχόμενο

The Genius Loci

Μέλος
  • Αναρτήσεις

    4.509
  • Μέλος από

  • Τελευταία επίσκεψη

Αναρτήσεις από The Genius Loci

  1. Είναι πολύ trebly όμως ή έχει "συγκρατημένο" top end?? Και αν μπορείς πες μου τι παίζει με παραγγελίες από GFS?? (αν βέβαια τον είχες παραγγείλει καινούριο από εκεί) :)

     

    Είναι λίγο τσιμπημένος στα πριμομεσαία, αλλά όχι ενοχλητικά (κατά τη γνώμη μου) και θα εξαρτηθεί και από την υπόλοιπη κιθάρα, καθώς και τις ρυθμίσεις ενισχυτή, εφφέ, κλπ.

     

    Τίποτα δεν παίζει με τις παραγγελίες από GFS. Έχω κάνει πάνω από 20 τα τελευταία χρόνια, χωρίς το παραμικρό πρόβλημα. Παρεμπιπτόντως και χωρίς να του το πεις ο Jay πολλές φορές δηλώνει πολύ μικρότερη αξία για το τελωνείο.

  2. Δεν υπάρχει κανένα ρίσκο με τους GFS. Έχουν πουληθεί μερικά... εκατομμύρια κομμάτια τα τελευταία χρόνια.

     

    Τον Dream 180 τον έχω εδώ και χρόνια σε μια κιθάρα. Δεν είναι τυπικός PAF μαγνήτης. Από την άλλη είναι από τους πλέον "ανοιχτούς" διπλούς μαγνήτες που έχω δοκιμάσει. Στα καθαρά είναι πολύ "ζουμερός" και jangly, στα βρώμικα είναι μέχρι επιπέδου AC/DC, πρώιμων Van Halen, κλπ. Προσωπικά μου αρέσει πολύ.

     

     

  3. Τώρα σχετικά περί αισθήσεως απ'ό,τι κατάλαβα το "πρόβλημα" βρίσκεται στο πώς νιώθεις τις νότες στα χέρια σου.

     

    Εμένα το μόνο που ίσως μου λείψει είναι το σκάσιμο της καμπίνας από πίσω καθώς παίζω.

     

    Είναι και τα δύο.

     

    Το πρώτο, ανταπόκριση δηλαδή όπως σε ενισχυτή, σε ό,τι αφορά δυναμικές, volume, κλπ, καλύπτεται μια χαρά από τα καλύτερα modelers. Δεν μπορώ να απαντήσω για το HD (το HD300 που δοκίμασα, ήταν καλό σ'αυτό τον τομέα, αλλά όχι ό,τι θα ήθελα),γιατί δεν έχω δοκιμάσει το τελευταίο firmware. Τα 11 Rack και Axe-Fx σίγουρα το καλύπτουν. Το Kemper, απ'ό,τι λέει και ο φίλτατος Γρηγόρης (grorig) σε άλλο θέμα, επίσης.

     

    Το δεύτερο (τον "αέρα"), είπαμε, πιθανώς με ένα εξαιρετικό monitor να το έχεις, σίγουρα όμως μπορείς να πάρεις και με έναν μικρό ενισχυτή και κιθαρο-καμπίνα πολύ πιο οικονομικά. Στο κάτω κάτω, αν βγαίνεις μέσω PA, αυτό θα αφορά εσένα και μόνο, από άποψης αίσθησης. Ο κόσμος θα ακούει ό,τι πρέπει.  ;)

  4. Τωρα προσεξα αυτο που ειπες για το "cab simulator". Μπορεις να το εξηγησεις λιγο παραπανω πως μπορει να εξομοιωσει τον τελικο δεδομενου οτι η καμπινα δεν οριζει σε μεγαλυτερο ποσοστο το ηχοχρωμα αλλα ο τελικος. Και παλι αν κανω λαθος, διορθωστε με.

     

    Λάθος κάνεις.  ;D

     

    Αυτό πάντως που έγραψα είναι για το loading του τελικού σταδίου. Επειδή σε έναν λαμπάτο ενισχυτή δεν γίνεται να διαχωρίσεις (πρακτικά αλλά και ουσιαστικά) το τελικό στάδιο από την καμπίνα, μιας και ο μτσχ εξόδου αλληλεπιδρά με την τελευταία. Το Torpedo κάνει ένα βήμα σ'αυτή την κατεύθυνση.

     

    Πρακτικά (σε μεγάλο βαθμό) το παραπάνω που γράφω είναι το 95% της συνεισφοράς του τελικού σταδίου ενός λαμπάτου στην διαμόρφωση του ήχου. Υπάρχει και ένα 5% που αφορά συγκεκριμένους ενισχυτές που παίζουν ρόλο και άλλα πράγματα.

     

    Πάλι πρακτικά, αν έχεις ένα τέτοιο, και υποθέσουμε ότι δουλεύει καλά (και γιατί όχι, η Two Notes είναι κορυφαία εταιρεία), χρειάζεσαι μόνο ένα (ή περισσότερα) πετάλια προενίσχυσης με συγκεκριμένο ηχόχρωμα. Δες και ένα "καρφιτσωμένο" θέμα που υπάρχει με τίτλο "Πετάλια με ήχο γνωστών ενισχυτών" ή κάπως έτσι.

     

    Η προσωπική μου προτίμηση, θα ήταν όλα τα time based effects να μπουν ΜΕΤΑ το cab sim και τα διάφορα filters, modulation, κλπ, μεταξύ "προενίσχυσης" και "τελικού".

     

     

  5.   Τώρα για live μόνο με πεταλιέρα, όσες φορές έτυχε να παίξω με την δικιά μου κατευθείαν σε DI, το αποτέλεσμα ήταν εντελώς ξενέρωτο.  :-\

     

    Αν και ξέρω ότι δεν το εννοείς έτσι, είναι κάπως παρεξηγήσιμο όπως το γράφεις.  ;)

     

    Αυτό που θα έπρεπε να σε ενδιαφέρει (και όλους μας) είναι να ακούει το κοινό σωστά την κιθάρα μέσα στη μίξη της μπάντας. Ωστόσο η αίσθηση είναι που θα σε κάνει να παίζεις καλύτερα.  ;) Μεταξύ μας δεν υπάρχει μία και σίγουρη λύση. Γιατί απλά το πρόβλημα... δεν υφίσταται. Τι εννοώ:

     

    Το modeler θα δώσει (σε "full rig mode" ας πούμε) ολόκληρη την αλυσίδα, μέχρι και την αίσθηση του χώρου ηχογράφησης. Είναι αυτό ακριβώς που ακούει ένας κιθαρίστας στο στούντιο, όταν παίζει στο control room, ακούει από ακουστικά ή monitors και οι ενισχυτές/καμπίνες/μικρόφωνα είναι σε άλλο χώρο!

     

    Αδυνατώ να αντιληφθώ γιατί είναι τόσο δύσκολο να το καταλάβει κάποιος αυτό, κι'όμως είναι πολλοί που δεν εννοούν να το καταλάβουν σαν αρχή. Αντιθέτως το προβάλουν ως αδυναμία των modelers. Σαν να λέμε, ο γάιδαρος είναι χάλια ζώο σχεδιαστικά, μιας και δεν μπορεί να πετάξει.  ::)

     

    Τώρα, αν θέλεις την "αίσθηση στο χώρο" η μόνη λύση είναι να παρακάμψεις τις καμπίνες και τα μικρόφωνα και να αρκεστείς σε έναν τελικό και μια καμπίνα "του γούστου σου" (δεν απευθύνομαι σε σένα Lord, γενικά μιλάω!). Ασφαλώς, με ένα ψωμωμένο active stage monitor και τη σωστή επιλογή σε ρυθμίσεις καμπινών/mics, μπορεί να έρθει το ίδιο αποτέλεσμα. Όμως η εμπειρία δείχνει ότι τέτοια monitors είναι πρακτικά μόνο αυτά που κοστίζουν 1000+ ευρώ και έχουν βάρος/μέγεθος μεγαλύτερο απ'αυτό ενός τυπικού combo.

     

     

  6. Να προτείνω και μια πιο εξεζητημένη (αλλά κορυφαία) λύση στον τομέα του cab simulation:

     

    http://www.two-notes.com/en/hardware/torpedo-cab/

     

    Μέχρι πρότεινος κυκλοροφορούσε μόνο σε μορφή rack, τώρα πλέον και πετάλι.

     

    Παρεμπιπτόντως, το "cab simulator" είναι κάπως παραπλανητικό, μιας και εξομοιώνει και το loading του τελικού ενισχυτή. Αν λοιπόν το ηχόχρωμα της προενίσχυσης είναι δεδομένο από άλλο πετάλι, αυτό παρέχει το υπόλοιπο της αλυσίδας για το τελικό αποτέλεσμα.

     

    Μια παρατήρηση: αναφέρθηκε ότι είναι "λάθος" να μπουν οι καμπίνες πριν τα delay/reberbs. Μια χαρά σωστό είναι. Είναι ακριβώς ο τρόπος που δουλεύει το πράγμα και στο στούντιο αλλά και στον "πραγματικό" κόσμο (ακούμε την αντήχιση των ηχείων).  ;)

  7. Η πεταλιέρα έχει μια χαρά εξόδους και πολλές μάλιστα, έχεις ένα κάρο επιλογές. Μπορεί να στέλνεις κατευθείαν στην κονσόλα για να βγαίνει ο ήχος στα PA, να στέλνεις στο monitor μπροστά σου και να στέλνεις και στον ενισχυτή ώστε να έχεις και το feeling που αναφέρει ο TGL. Έχει μπόλικες εξόδους, 2 unbalanced trs, 2 balanced xlr, phones trs κλπ.

     

    Αυτό είναι ένα από τα βασικά πλεονεκτήματα των modeling λύσεων: ότι μπορείς να στήσεις ένα signal path με πολύ εύκολο και γρήγορο τρόπο και, μερικές φορές, να κάνεις συνδιασμούς που θα ήταν πρακτικά αδύνατοι σε ένα "παραδοσιακό" σύστημα (ή εξωφρενικά ακριβοί).

     

    Απλώς θα πρέπει να θυμόμαστε πάντοτε ότι αυτό που ακούμε από το modeler είναι το "τελικό προϊόν", δηλαδή ότι θα ακούγαμε σε μια ηχογράφηση. Φυσικά μπορεί κάποιος να βγάλει από την εξίσωση καμπίνες, μικρόφωνα, κλπ, αλλά τότε δεν χρησιμοποιεί το εργαλείο στο 100%. Πάντοτε όσοι πηγαίνουν σε τέτοιες λύσεις από ένα, ας πούμε, αναλογικό σύστημα, έχουν δύο "παράπονα": την αίσθηση των δυναμικών στο χέρι και την αίσθηση του "αέρα" στο χώρο. Το πρώτο κατά την άποψή μου έχει πρακτικά λυθεί (εκτός αν εμπλέκονται ψυχολογικοί λόγοι, που δεν μπορώ να κάνω κάτι) από τα κορυφαία modelers. Το δεύτερο είναι ζήτημα πειραματισμού, γούστου, συνθηκών, κλπ, αλλά υπάρχουν λύσεις, και πιο ακριβές και πιο οικονομικές και απλές.

  8. Το θέμα είναι στα Live καρφί σε κονσόλα

     

    Δυστυχώς δεν πρόκειται να είναι τόσο απλά τα πράγματα, ανεξαρτήτως τι θα επιλέξεις.

     

    Κατά γενική ομολογία τα καλύτερα σημερινά modelers δεν πρόκειται να σε ξενερώσουν από την άποψη του ήχου που θα φτιάξεις και θα ακούς (και θα ακούει και το κοινό σου) αλλά από την άποψη της αίσθησης του "ενισχυτή στο χώρο" ("amp in the room") μάλλον θα σε ξενίσουν αρκετά.

     

    Γι'αυτό το λόγο έχε πάντοτε στο μυαλό σου την ιδέα ότι ίσως θα χρησιμοποιείς "κάποιον" ενισχυτή on stage και δεν θα αρκείσαι στα monitor. Αυτός μπορεί να είναι ένας μικρός ενισχυτής που τυχαίνει να βρίσκεται στο μαγαζί.

     

     

  9. θα σου φανει λιγο μπακαλιστικο αυτο που θα πω αλλα με εμενα δουλεψε...

     

    τιποτα...

    με τον καιρο καθεται μια χαρα η χορδη στα αυλακια και δεν υπαρχει προβλημα ξεκουρδισματος

     

    Κοίτα, απλά δε γίνεται ένα nut που είναι κομμένο (συνήθως, από το εργοστάσιο) για 42άρα χορδή, να δεχτεί 60άρα έτσι... αδιαμαρτύρητα.  ;D

     

    Θα κάθεται πολύ ψηλά, θα έχεις ξεκουρδίσματα, ακόμα περισσότερα λάθη στο intonation (που έτσι κι αλλιώς δεν είναι το καλύτερο) κλπ.

     

    Η άποψή μου είναι, αν κάποιος παίζει συνέχεια σε τέτοια κουρδίσματα, να αφιερώσει μια κιθάρα τουλάχιστον σ'αυτά. Με σωστά κομμένο nut, σωστό setup κλπ.

  10. Kυρίως στον καλλιτέχνη...έχω δεί (και) καταπληκτικές φωτογραφίες με iPhone και αισχρές με Haselblad...

    Επειδή έχω διαβάσει τα άρθρα σου για το G3...συμφωνώ μαζί σου

     

    Μα και βέβαια, τα μεταξωτά βρακιά, κλπ.  ;D ;D

     

    Αν έμπαινες στον κόπο να ακούσεις και κομμάτια μου που έχουν ηχογραφηθεί (και) με το G3, θα συμφωνούσες ακόμα περισσότερο μαζί μου. Αλλά τζάμπα τα γράφω μου φαίνεται...  :P ::) ;D ;D

  11. Πιστευω οτι ειναι θεμα χαμηλου τενσιον εγω που κουρδιζω σε dropC επρεπε να βαλω το σετ του zakk wylde της dunlop για να μην τριζει η μπασσα η οποια εχει παχος 0.60. δοκιμασε με καποιο αναλογο υβριδικο σετ χορδων με "χοντρες μπασσες" και "ψιλονορμαλ καντινια"

     

    Και με το nut τι προτείνεις να κάνει ακριβώς;

  12. Πρώτον, πας να κάνεις κάτι για το οποίο (από πολλές πλευρές) η κιθάρα σου δεν έχει σχεδιαστεί να κάνει. Ειδικά αν η κιθάρα σου έχει 24.75" scale, τότε Χ.Μ.Π.Π.Δ.Γ.Ε.

     

    Δεύτερον, δε γίνεται σ'αυτό το κούρδισμα να απαιτείς να έχεις και χαμηλό action. Σήκωσέ το όσο χρειάζεται ώστε η χορδή να μπορεί να πάλλεται πιο ελεύθερα.

     

    Τρίτον, δε γίνεται πάλι να έχεις μηδενικό relief σε τέτοιες συνθήκες. Δώσε λίγο από τη βέργα (δηλ. ξέσφιξέ την).

     

    Τέταρτον και σπουδαιότερον, πρέπει να μάθεις να προσαρμόσεις το παίξιμό σου στις πιο χαλαρές χορδές. Δυστυχώς δεν γίνεται να "σκάβεις" όπως πριν. Οι δυναμικές είναι πιο απαιτητικές τώρα.

     

  13. το θέμα είναι μήπως γίνουν και.... κενοτομίες όχι σε θέμα modelling αλλά και στο ευρύτερο θέμα "ήχος"!! κάτι πχ που δεν έχουμε ξαναακούσει η δεν έχουμε επιχειρήσει να ακούσουμε!!!

     

    Σωστό αυτό. Ήδη ο Kemper έχει δηλώσει ότι θα προχωρήσει σύντομα σε κάποιες μορφές "fusion" χροιών διαφορετικών ενισχυτών, κάτι που θα γίνεται δυναμικά. Δεν θυμάμαι αν ο Cliff είχε κάτι ανάλογο στα σκαριά (αλλά και να μην είχε, θα το κάνει! :P).

     

    Ηρακλή, η "ηχάρα" είναι κάτι το σχετικό. Αν θυμάσαι εγώ τα έλεγα πρώτος  ;) με αφορμή το ταπεινό Zoom G3. Και ναι, είναι σίγουρο ότι καλό ήχο (αν ξέρεις) βγάζεις και με ένα ταπεινό modeler των 200-300 ευρώ και με ένα Axe-Fx. Όπως φωτογραφίες βγάζεις και με ένα iPhone (με μέγεθος αισθητήρα όσο το κεφάλι ενός σπίρτου) και με μια Haselblad (με μέγεθος αισθητήρα όσο ένα πακέτο τσιγάρα). Αλλά κάποια διαφορά δε νομίζεις ότι θα υπάρχει;  ;)

     

     

  14.  

    Κατά τη γνώμη μου και κατόπιν αρκετών δοκιμών με διάφορους συνδιασμούς stereo:

     

    1) To "βασικό" stereo setup όπου στην ουσία "σπας" το σήμα μετά από κάποιο delay ή chorus ή tremolo δεν έχει πολύ ενδιαφέρον από κάποια στιγμή και μετά. Σε συνθήκες live μπάντας μάλιστα μπορεί να προκαλέσει μέχρι και χάος.

     

    2) Σε συνέχεια του παραπάνω και πιο πρακτικά: το πιο εύλογο σ'αυτή την περίπτωση είναι να δεις τη στέρεο εικόνα όπως θα την έβλεπες σε μια ηχογράφηση. Γι'αυτό το λόγο, μια πρακτική που όντως δουλεύει είναι modeling processor και direct to PA. Αν στο χώρο που παίζεις (ή στο σύστημα αναπαραγωγής στο σπίτι/πρόβα) η στερεοφωνική εικόνα μπορεί να ρυθμιστεί σωστά, το αποτέλεσμα θα είναι όπως αυτό που θα άκουγες σε ένα CD.

     

    Προφανώς μπορεί να αποδοθεί το ίδιο και με "παραδοσιακά" μέσα (εκτός από modeling) αλλά το κόστος και το επίπεδο εμπλοκής είναι πολύ μεγαλύτερο. Για παραδειγμα, τα time based effects καλό θα ήταν να μπουν μετά το μικρόφωνο, πράγμα πολύ εξεζητημένο σε traditional setup.

     

    3) Συνηθισμένο είναι να δημιουργείς ένα dual path setup, όπου ο κάθε ενισχυτής στην πραγματικότητα έχει διαφορετική χροιά και (ενδεχομένως) εφφέ. Αυτό δεν είναι ακριβώς στέρεο (για την ακρίβεια, δεν είναι καθόλου στέρεο) αλλά έχει μεγάλα πλεονεκτήματα, μιας και μπορείς να συνδιάσεις συχνοτικά τις δύο πηγές ώστε να "αλληλοσυμπληρώνονται".

     

    4) Ακόμα πιο συνηθισμένο (και χρήσιμο) είναι φτιάξεις ένα Wet/Dry setup, όπου τα modulation και time effects πάνε μόνο στη μία πηγή. Αν μιλάμε για stereo effects, με την "κιθαριστική" έννοια πάντα του "stereo", τότε ακόμα καλύτερα W/D/W τοπολογία. Δεν είναι απαραίτητο να χρησιμοποιείς τρεις ενισχυτές γι'αυτό. Καλύτερο είναι ο ένας ενισχυτής να είναι κάποιος τελικός stereo και να χρησιμοποιηθούν 2 καμπίνες. Πρακτικά το κόστος μάλιστα είναι μικρότερο έτσι.

     

    Σε κάθε περίπτωση πάντως, ένα βασικό στοιχείο είναι να μπορείς να ελέγχεις τις στάθμες κάθε πηγής, και σε κάθε περίπτωση. Η χρήση ενός ή περισσότερων volume pedals λοιπόν, κρίνεται απαραίτητη.

     

    Είναι μια πολύ ενδιαφέρουσα υπόθεση και σου εύχομαι καλή επιτυχία, ό,τι και αν αποφασίσεις!  ;)

  15. Ωραίος ο immortalx. Η κλίμακα είναι το μήκος της χορδής που πάλλεται δηλαδή από το nut μέχρι τη γέφυρα. Το μέχρι που φτάνει η ταστιέρα δεν αλλάζει τίποτα ούτε αλλάζει που πεφτουν οι νοτες φυσικά!!!

     

    Όχι φίλε μου.

     

    Η κλίμακα ΔΕΝ είναι αυτό. Αλλιώς οι κιθάρες θα ήταν μαντολίνα.

     

    Ειλικρινά κάτι τέτοια θέματα με κουράζουν. ΠΟΛΥ όμως...  ::)

  16. Τωρα αυτον τον...ηχο για ΚΑΛΟ τον εβαλες? ;D

     

    Σαν ετοιμοθανατη παπια στον Ασωπο που εχει καταπιει 2 κιλα βιομηχανικα αποβλητα ακουγεται... ;D

     

    ;D ;D ;D

     

    Ένα άλλο βίντεο έψαχνα (από το ίδιο DVD) αλλά δεν το βρήκα.

     

    Για να σοβαρευτούμε: ο Σταύρος παραπάνω έχει δίκιο ότι στα double locking trems (γενικότερα, όχι μόνο στο Floyd), η δόνηση της χορδής "μένει έξω" από την κιθάρα. Όχι απολύτως βέβαια, αλλά είναι αυτό που λέμε ότι έχουμε "hot string", δηλαδή η ενέργεια της χορδής διατηρείται περισσότερο. Αυτό δεν είναι κακό ή καλό από μόνο του. Προφανώς γίνετι αντιληπτό ως κομπρεσσάρισμα του ήχου, αλλά εδώ έχουμε δύο παραμέτρους:

     

    1) Τι μαγνήτες χρησιμοποιεί η κιθάρα

    2) Σε τι περιβάλλον την χρησιμοποιούμε (σε ποια μίξη, live ή σε στούντιο κλπ).

     

    Δυστυχώς οι περισσότερες κιθάρες με FR έχουν και hot μαγνήτες με ήδη κομπρεσσαρισμένο και όχι ανοιχτό ήχο. Ωστόσο ας μην ξεχνάμε ότι και πολλοί, ας πούμε, single coil μαγνήτες για Strat που θεωρούνται... vintage, ΕΙΝΑΙ κομπρεσσαρισμένοι και επίδης διαθέτουν έντονα peaks σε συγκεκριμένη συχνοτική περιοχή. Αυτό (για τους λάτρες τους) διαμορφώνει το "χαρακτήρα" τους.  ;D

     

    Θυμάμαι ότι είχα πετύχει μια συζήτηση στο Huge Racks μεταξύ του Jim Tyler και του John Suhr, που έχουν διαμετρικά αντίθετες απόψεις για το πως (θα έπρεπε να) συμπεριφέρεται μια κιθάρα σε ό,τι αφορά στην επιλογή τρέμολο. Ο πρώτος προτιμά πολύ ελαφρά κράματα και block και ο δεύτερος επιμένει σε βαριά steel blocks (που, παρεμπιπτόντως, την ίδια συμπεριφορά με το FR έχουν, απλά δεν είναι locked... σκεφτείται το...). Είναι ενδιαφέρουσα συζήτηση, τελικά όμως το κέηκ το εκτιμούμε στο φάγωμα, οπότε αν μια συγκεκριμένη κιθάρα ακούγεται καλά... τότε ακούγεται καλά.  ;)

  17.  

    Το γεγονός και μόνο ότι πολλοί κορυφαίοι κατασκευαστές χρησιμοποιούν FR στις κιθάρες τους, σημαίνει ότι (α) πολλοί το ζητούν, και μάλλον θα έχουν τους λόγους τους και (β) δεν "καταστρέφει" όσο υποστηρίζεται συνήθως τον ήχο, διαφορετικά μάλλον δεν θα το διακινδύνευαν.

  18. Μιχάλη, το άκουσα. Καταρχάς συγχαρητήρια για το παίξιμο, και το έχεις και το αγαπάς, και φαίνεται!

     

    Θα προτιμούσα να ακούσω την κιθάρα σε υψηλής ποιότητας wav (ή flac) αλλά και από το youtube ακούγεται μια χαρά. Είναι φανερή η ισορροπία στον ήχο και το ότι ακούει στις δυναμικές. Μπράβο στο μάστορα! Άντε, ανέβασε και ένα ρυθμικό τώρα να γουστάρουμε!  ;)

  19. Ίσως να μην είναι τόσο απλό

     

    Διάφορα τεστ που άκουσα σε διάφορα ξένα φόρουμ δύσκολα άκουγες διάφορα. Μιλάμε πάντα για όργανα των 1500+ ευρώ και οριτζιναλ φλοιντ

     

    Με πόσα κιλά γκάζι; 10; 20; 300;  ;D

     

    Έχει γίνει πολλές φορές συζήτηση (εδώ και αλλού) κατά πόσο μια βαριά γέφυρα επηρεάζει, και πως, τον ήχο της κιθάρας. Το Floyd είναι μια ΒΑΡΙΑ γέφυρα. Αλλά επίσης η ίδια συζήτηση ισχύει για standard tremolo με βαριά (steel) block.

     

    Εγώ πιστεύω ότι δεν "κερδίζει" κανείς, και οι δύο προσεγγίσεις έχουν τα υπέρ και τα κατά τους. Το σύνολο μετράει, μεταξύ άλλων, το βάρος του σώματος, ο τύπος των τάστων (και το υλικό), η μάζα του μπράτσου και άλλα, πριν πάμε καν στους μαγνήτες και τα ηλεκτρικά.

  20. Καταρχάς ΜΕΓΕΙΑ και καλόπαιχτη! Θα σκούσω το κλιπ λίγο αργότερα και θα επανέλθω!  ;)

     

     

    Πρωτη φορα δεν μπορω να ανεβασψ φωτο....μου λεει οτι το ονομα του αρχειου υπαρχει.Η καθε φωτο ειναι 50kb  ???

     

    Εβαλα λινκ στο boxnet ελπιζω να τις δειτε...

     

    http://www.box.com/s/b7pbp75o43olzr21dedi

     

     

     

    Σου λέει ότι το όνομα υπάρχει, γιατί... το όνομα υπάρχει.

     

    Μην προσπαθείς να ανεβάσεις αρχείο με το generic όνομα που δίνει η φωτογραφική μηχανή σου (π.χ. DG3402) γιατί είναι τόσο σίγουρο όσο και ο θάνατος, ότι κάποια άλλη φωτογραφική μηχανή θα έχει δώσει το ακριβώς ίδιο όνομα.  ;)

     

    Μετονόμασέ το και ξαναπροσπάθησε.  ;)

     

     

  21. Τι δεν καταταλαβαινεις?;ρ εχεις να διερεσεις ενα 25,5 δια 24 και ενα 25,5 δια 21..

    λογικο ειναι τα 21 να ειναι μεγαλυτερα ταστα απο τα 24...

    25.5/24 κατα μεσο ορο βγαινει 1.06 εκ ενω 25,5/21 κατα μεσο ορο βγαινει 1,21 εκ.^^

     

    Τρία πουλάκια κάθονται...

     

    Για μια ακόμα φορά, σχεδόν όλες οι κιθάρες με 24 τάστα που κυκλοφορούν, έχουν fretboard extension. Εξαίρεση αποτελούν κάποιες (πολύ λίγες, π.χ. παλιές Valley Arts) κιθάρες 7/8, όπου η κλίμακα είναι 24.75, στα 24 τάστα.

     

    Οπότε μην ανησυχείς, μια χαρά καταλαβαίνει ο E.G. και δεν χρειάζεται μαθήματα διαίρεσης.  ;)

  22. Απο οτι εχω καταλαβει απο αρθρα ειναι μια εντελως αλλη λειτουργια των λυχνιων η Α με την ΑΒ, προυποθεση για να ειναι ενας ΑΒ ειναι οι τουλαχιστον 2 λυχνιες.

    Εστω ενας κλασης Α πως του δινεις περισσοτερα βατ αν δεν προσθεσεις και αλλη λυχνια?

     

    Όχι, μπορεί να είναι ΑΒ και με μία λυχνία, χρησιμοποιώντας τα 2 μισά της. Βαριέμαι να ψάξω για παραδείγματα, αλλά θυμάμαι ότι γίνεται (και έχει υλοποιηθεί) σε ενισχυτές κιθάρας.

     

    Μπορείς να "βγάλεις περισσότερα βατ" δουλεύοντάς τον σε μεγαλύτερη τάση (με τα προφανή επακόλουθα στη ζωή των λυχνιών).

     

    Υπάρχουν (ελάχιστοι) ενισχυτές με 2 τελικές λυχνίες που δουλεύουν σε single ended διαμόρφωση.

     

    Παρεμπιπτόντως, οποιοσδήποτε ενισχυτής κάποια στιγμή μπορεί να περάσει και σε Τάξη C. Δηλαδή να λειτουργεί σαν πομπός. Αυτό δε σημαίνει ότι, σχεδιαστικά, και προφανώς και στο χαρακτήρα του ήχου του, δεν είναι τάξης Α. Μη τα γαμάμε όλα.  :)

     

    Τελικα ειναι κλασης Α η' ΑΒ ???

     

    ::)

     

    Διάβασε ρε παληκάρι μου και τα παραπάνω... όχι είπαμε.

  23. Kι εγω αυτο υποψιαζομουν. Nα βαλω Dunlop 6105?

    Υποτιθεται οτι ειναι ψηλα και στενα. Τι αλλαγες θα υπαρξουν στο παιξιμο και στον ηχο της κιθαρας με την αλλαγη ταστων;

     

    Ευχαριστω

     

    Μπορείς να ανεβάσεις μια φωτο των δακτύλων σου. Γιατί θα πρέπει λογικά να αντιμετωπίζεις σοβαρό ανατομικό πρόβλημα για να μην μπορείς να παίξεις, με οποιαδήποτε κιθάρα στα πάνω τάστα.  :P

     

    Πέρα από την πλάκα τώρα... όσο χοντρά δάκτυλα κι αν έχεις, μάλλον είναι θέμα τεχνικής. Μην βιαστείς να αλλάξεις τάστα πριν το λύσεις αυτό.  ;)

×
×
  • Δημοσιεύστε κάτι...

Τα cookies

Τοποθετήθηκαν cookies στην συσκευή σας για να είναι πιο εύκολη η περιήγηση στην σελίδα. Μπορείτε να τα ρυθμίσετε, διαφορετικά θεωρούμε πως είναι OK να συνεχίσετε. Πολιτική απορρήτου