The Genius Loci

Τρία πουλάκια κάθονται... Για μια ακόμα φορά, σχεδόν όλες οι κιθάρες με 24 τάστα που κυκλοφορούν, έχουν fretboard extension. Εξαίρεση αποτελούν κάποιες (πολύ λίγες, π.χ. παλιές Valley Arts) κιθάρες 7/8, όπου η κλίμακα είναι 24.75, στα 24 τάστα. Οπότε μην ανησυχείς, μια χαρά καταλαβαίνει ο E.G. και δεν χρειάζεται μαθήματα διαίρεσης. ;)

Όχι, μπορεί να είναι ΑΒ και με μία λυχνία, χρησιμοποιώντας τα 2 μισά της. Βαριέμαι να ψάξω για παραδείγματα, αλλά θυμάμαι ότι γίνεται (και έχει υλοποιηθεί) σε ενισχυτές κιθάρας. Μπορείς να "βγάλεις περισσότερα βατ" δουλεύοντάς τον σε μεγαλύτερη τάση (με τα προφανή επακόλουθα στη ζωή των λυχνιών). Υπάρχουν (ελάχιστοι) ενισχυτές με 2 τελικές λυχνίες που δουλεύουν σε single ended διαμόρφωση. Παρεμπιπτόντως, οποιοσδήποτε ενισχυτής κάποια στιγμή μπορεί να περάσει και σε Τάξη C. Δηλαδή να λειτουργεί σαν πομπός. Αυτό δε σημαίνει ότι, σχεδιαστικά, και προφανώς και στο χαρακτήρα του ήχου του, δεν είναι τάξης Α. Μη τα γαμάμε όλα. :) ::) Διάβασε ρε παληκάρι μου και τα παραπάνω... όχι είπαμε.

Μπορείς να ανεβάσεις μια φωτο των δακτύλων σου. Γιατί θα πρέπει λογικά να αντιμετωπίζεις σοβαρό ανατομικό πρόβλημα για να μην μπορείς να παίξεις, με οποιαδήποτε κιθάρα στα πάνω τάστα. :P Πέρα από την πλάκα τώρα... όσο χοντρά δάκτυλα κι αν έχεις, μάλλον είναι θέμα τεχνικής. Μην βιαστείς να αλλάξεις τάστα πριν το λύσεις αυτό. ;)

Ενημερωτικά τελείως: οι μόνοι πραγματικοί Class A ενισχυτές που μπορείς να βρεις πρακτικά στην αγορά, είναι οι single ended (με μία τελική λυχνία). Αλλά υπάρχουν αρκετοί που ανήκουν στην παραψυχολογική "Marketing A" τάξη λειτουργίας. ;D

Ακριβώς. ;) ;) (τι μαφία που είσαι ρε Marathon...) Ακόμα και αν υποθέσουμε πάντως ότι τα πολλά κομμάτια δεν παίζουν ρόλο στον ήχο, υπάρχει, πρώτον το θέμα της κοροϊδίας (κιθάρα φτιαγμένη από.... περισσεύματα!) και το ζήτημα του... βάρους! Διότι αν το σώμα είναι από 5-6 κομμάτια και πάνω, η κόλλα μόνο θα ζυγίζει περισσότερο από το ξύλο! :P

Υπάρχουν αρκετά παραδείγματα Strat με κάποιο veneer (δηλ. λεπτό φύλλο ξύλου σαν "καπάκι" πάνω από το σώμα). Αυτό για λόγους αισθητικής κυρίως, για ημιδιάφανα φινιρίσματα. Συζητιέται κατά πόσον το ένα κομμάτι στο σώμα έχει νόημα, ή ακόμα και αν είναι καλό. Για παράδειγμα, ένα κομμάτι ξύλο σημαίνει ότι το σώμα θα είναι πιο εύκολο να σκευρώσει θεωρητικά. ;) Και φυσικά κοστίζει πολύ περισσότερο. Για τους περισσότερους επώνυμους κατασκευαστές, αλλά και επώνυμα aftermarket σώματα, μιλάμε για 2 ή 3 κομμάτια ξυλείας στο σώμα. Βέβαια δεν είναι σπάνιο να βρίσκεις και περισσότερα, ειδικά εφόσον "κρύβεται" εύκολα. Σχετικά με τα knobs, δες στο ebay (εννοείται). Από μαγαζιά, πιθανότατα έχει ο Stewmac όπως και το αγγλικό Axesrus.

Εγώ πάλι νομίζω -και τυχαίνει να το έχω ξαναπεί, και θα το ξαναπώ όσες φορές χρειαστεί- ότι μάλλον πολλή κάποια έλλειψη χιούμορ και τάση για εύκολη παρεξήγηση υπάρχει "σ'αυτό το φόρουμ". ;) Chill. :)

:-[ You're right mate... το είδα κάτω από το δικό μου και βιάστηκα να απαντήσω. :-\

Όχι εννοώ wide thin, όπως αναφέρθηκε στο post του Black Forest πιο πάνω. "Αρκετά ως πολύ χοντρό μπράτσο", όταν μιλάμε γι'αυτό, για μένα είναι ανέκδοτο. Μάλλον ο φίλος BlackForest δεν έχει πιάσει ποτέ, ας πούμε, boatneck ή fatback Warmoth μπράτσο. ;)

Sorry αλλά 19.5 και 20mm δεν μπορείς σοβαρά να το πεις "χοντρό" μπράτσο. Μπράτσο μπουζουκιού είναι πάλι. ;D Ομοίως το wide thin της PRS, δεν είναι παχύ μπράτσο. Ψιλο-μέτριο είναι. Τα μοναδικά "ψωμωμένα" μπράτσα που αναφέρθηκαν σ'αυτό το thread είναι τα 50άρια της Gibson. Βασικό είναι -στην αίσθηση- πως είναι το contour, δηλαδή το σχήμα του μπράτσου στο πίσω μέρος. Ψάξε στο google να δεις τα διάφορα contours, C, D, U, κλπ. Παίζει μεγάλο ρόλο στο πως στηρίζεται το χέρι.

Να συμπληρώσω στο παραπάνω: ακόμα και ΛΑΘΟΣ υλικά ή λάθη στο κύκλωμα, έχουν δώσει χαρακτήρα. ;)

Ρωτάς δύο διαφορετικά πράγματα. Κατά τη γνώμη μου (που δεν είναι γνώμη ειδικού, για να εξηγούμαστε) τα υλικά παίζουν αποφασιστικό ρόλο στην ποιότητα του ήχου ενός πεταλιού, αν το δούμε συνολικά (σαν hifi αντίληψη, δηλαδή). Ωστόσο "υποδεέστερα" υλικά πολλές φορές έχουν δώσει "χαρακτήρα" σε συγκεκριμένα πετάλια, μέσα στα χρόνια (αυτή είναι η lo-fi αντίληψη). Τέλος, δεν είχαν όλα τα vintage πετάλια "καλά" υλικά, μερικά είχαν τα "κατάλληλα" υλικά. Αλλά και (πάρα) πολλά απλά ακουγόταν και ακούγονται ΧΑΛΙΑ σε σχέση με τα περισσότερα σημερινά. Προσωπική γνώμη: αν σε απασχολεί για να κάνεις DIY ψάξτο. Αν σε προβληματίζει για την ποιότητα του ήχου σου, θα σε προέτρεπα να μην πέσεις στην παγίδα του μπουτίκ και της βινταζίλας. ;)

Και τι έγινε που δεν μπορείς να ακολουθήσεις τις γραμμές; Εξετάσεις θα δώσεις; Είναι ΜΕΓΑΛΗ ευτυχία που αφοσιώθηκες χρόνια στη ρυθμική κιθάρα, γιατί θα μπορέσεις να αποδώσεις με ακρίβεια και feeling ο,τιδήποτε lead παίξεις. Κατά τη γνώμη μου, η lead κιθάρα θα έπρεπε να απαγορεύεται τα πρώτα δύο χρόνια ενασχόλησης με το όργανο. ;D Θα ήταν ευχής έργον οι ηλεκτρικές κιθάρες να ερχόταν με μετρητή διετίας, και, αν αντιλαμβανόταν πάνω από 2 δευτερόλεπτα single notes, να έκλειναν τον ήχο. :P :P :P

Μπράβο για μια ακόμη φορά για τις ωραίες δουλειές Ηλία! :) :) Αυτό είναι ένα θέμα προς συζήτηση. Έχω βάψει, πριν 6 χρόνια και, ένα Precision σώμα με ακρυλικά. Δεν έχει καταλάβει τίποτα. Τελευταία έβαψα την Tele με ίδιου τύπου χρώματα και βερνίκια, και δείχνει εξίσου ανθεκτικό το φινίρισμα, αν και ΠΟΛΥ λεπτό.

Έχω να πω ότι, πέρα από τα licks, οι δυναμικές είναι παρούσες, και ειδικά με τον εξοπλισμό που έγραψες αυτό είναι ΠΟΛΥ καλό. Και το μεράκι και το attitude υπάρχουν! Οπότε μη μασάς. ;) Νομίζω ότι ο πιο γρήγορος τρόπος να το πας ένα βήμα παραπέρα είναι πολύ απλός: να παίζεις πάνω σε blues κομμάτια! Δεν εννοώ backing tracks, πάνω στα original. Ότι έκαναν και οι "παλιοί" δηλαδή! ;)

Ξέρεις Οδυσσέα τι προφίλ μπράτσου έχει; Γιατί αν έχει το "αντρικό" 50άρι, τότε είναι θεϊκή η κιθάρα. ;)

Ναι βέβαια. Μετά από μια ζωή καταχρήσεων, ανέπτυξε λέμφωμα στα 65 του... ::) ::)

O Seymour Duncan πρόσφατα έβγαλε και slant πίσω μαγνήτη, οπότε ακόμα και αν θέλει κάποιος να αλλάξει τους μαγνήτες υπάρχουν επιλογές.

Για τους (αυξανόμενους?) φίλους της Source Audio στο φόρουμ, ένα βιντεάκι με πεταλάκια που παρουσίασαν στο NAMM. Η έμφαση είναι στο (τελείως νέο) Reverb πετάλι:

Σχετικά με το Ethos: δεν έχω κάνει καμμία παρουσίαση ούτε -επί τούτου- ηχητικά κλιπάκια και ούτε πρόκειται να κάνω. Δεν έχει πολύ νόημα από τη στιγμή που υπάρχουν ΕΞΑΙΡΕΤΙΚΑ ανάλογα στο youtube. Τους τελευταίους μήνες άλλαξα σημαντικό μέρος του εξοπλισμού, και επειδή ο χρόνος δεν περισσεύει προτιμώ να χρησιμοποιώ ό,τι αποκτώ σε "κανονικές" ηχογραφήσεις και παιξίματα. Δεν το κάνω επίτηδες! ;D Αυτό που μπορώ να πω για το Ethos είναι πως, γι'αυτά που κάνει, είναι αναντικατάστατο. Άσε δε που, πλέον, με το Magnum 44 και μια οποιαδήποτε "σωστή" καμπίνα, είναι ένα rig από μόνο του. Τσέπης (της θήκης της κιθάρας!). ;D Σχετικά με το Source Audio που ρωτάς φίλε FNM, το έχω πολύ λίγο καιρό και το έχω χρησιμοποιήσει σε μια τελευταία ηχογράφηση μόνο. Αυτό που το χαρακτηρίζει, είναι η διαφημιστική ατάκα της εταιρείας: "a fuzz for the 21th century" ;D Οι ήχοι που μπορείς να πάρεις απ'αυτό απλά δεν αποδίδονται με τίποτε άλλο. Δεν είναι για όλη την ώρα (τουλάχιστον για μένα), αλλά μπορεί να δώσει μια ποικιλία ξεχωριστών ηχοχρωμάτων που είναι εντυπωσιακή και μεγάλη πηγή έμπνευσης! Ακόμα το ψάχνω βέβαια. Παρεμπιπτόντως πρόσφατα η Source Audio έβγαλε μια νέα σειρά (Soundblox 2) που θα τοποθετείται ανάμεσα στα παλιά Soundblox και στα Pro, ενώ είναι και πολύ μικρότερα σε μέγεθος και με μεταλλικά κουτιά. ;)

Εχμμμ... Είναι κουτάβι ο σκύλος σου; Γιατί αν ΔΕΝ είναι, έχεις πολύ σοβαρότερα προβλήματα απ'το να πληρώσεις για μια ζώνη κιθάρας. Σκύλος που καταστρέφει πράγματα που εκ'προοιμίου ΔΕΝ του ανήκουν (γιατί ΤΙΠΟΤΑ δεν ανήκει στο σκύλο που έχει αφεντικό, αλλά αυτό είναι άλλη ιστορία), είτε δεν ασκείται αρκετά, είτε δεν γνωρίζει ακριβώς ποια είναι η θέση του στην "αγέλη" του σπιτιού (hint: αν δεν υπάρχει άλλος σκύλος, η ΤΕΛΕΥΤΑΙΑ, μετά απ'όλους τους ανθρώπους ;)). Sorry αν γίνομαι "διδακτικός" αλλά ΙΣΩΣ θα έπρεπε να το κοιτάξεις. ;) Πολύ πολύ φιλικά (και ζωοφιλικά ;D).

Για ποιο λόγο πιστεύεις ότι με το να βάλεις humbuckers σε κιθάρα με P-90 την "αναβαθμίζεις"?? ::) Πάντως η πρόταση για τους mini-hums είναι η καλύτερη, δεδομένου ότι η ίδια η Gibson έκανε το ίδιο αρχικά στις κιθάρες της. Δηλαδή οι mini humbuckers + τα rings τους, έχουν εκ'κατασκευής το ίδιο μέγεθος με P-90.

Δύο πετάλια. Το ένα είναι αυτό: Και το άλλο, πολύ πρόσφατα, αυτό:

Ο Alexander Dumble απ'όσο έχω ακούσει ασχολείται τώρα με... όπλα (δίκανα, καραμπίνες και τέτοια). :o Χμμμ... όπλα ε; Μήπως πρέπει να ανησυχήσουμε...? Έχει κάτι στο μυαλό του ο big Alex?

ΟΚ. Όποιος κατάφερε να δει πέρα από το 2ο λεπτό, για μένα είναι ήρωας, πρέπει να παρασημοφορηθεί και το nick του να προβάλλεται για 1 μήνα στην προμετωπίδα του Noiz. Ομολογώ (και το είχα κάνει και σε άλλο thread που είχα ανοίξει για τον Kaiser) ότι δεν διαθέτω τα νοητικά/καλλιτεχνικά εφόδια να εκτιμήσω αυτό που κάνει. Τουλάχιστον στα περισσότερα που έχω ακούσει (όσο τα κατάφερα). Γιατί άκουσα και κάποια δικά του που μου φάνηκαν ενδιαφέροντα, ίσως άλλες φάσεις ή άλλες παράλληλες δραστηριότητες; Το συγκεκριμένο thread είναι προφανώς χιουμοριστικό και μάλλον για Π.Χ. blue, ο Kaiser κάνει πολλές τέτοιες "παρουσιάσεις". Δεν ξέρω αν παίρνει την άδεια των κατασκευαστών ή όχι.