Nikolas

διότη ξεκίνησα με το οτί ΔΕΝ υπάρχει σχολή (και μετά σκέφτηκα ότι μπορεί να υπάρχει ΤΕΙ). Και λέω μετά Δεν υπάρχει σχολή αρα ΙΕΚ και εξωτερικό. Δεν ειναι καλύτερο το ΙΕΚ, προς Θεου δε λέω κάτι τέτοιο! :) Πάντως να σχολιάσω ότι ότι και να αποφασήσεις να κάνεις με τη μουσική θα πρέπει: α. να ασχοληθείς πολύ (αν θες να κάνεις κάτι ουσιαστικό, έτσι;) β. Να ασχοληθείς με παραπάνω απο ένα πράγματα. Στη σήμερον ημέρα δε φτάνει να ξέρεις... κιθάρα και να είσαι εντάξει. Θα μάθεις και τους λαμπάτους, θα μάθεις και τα πεταλάκια (και καλά της πλάκας, αλλά εγώ δε ξέρω το Χριστό μου απ'αυτά (δει πιανίστας). Μετα θα πρεπει να το ρίξεις και στη μουσική τεχνολογιά και πάει λέγοντας. Το ίδιο και με όλα τα άλλα. Πιανίστας; Βάλε και keyboards βάλε και Midi βάλε και και... ΜΕ λίγα λόγια, ότι σχολή και να βγάλεις ΔΕ φτάνει. Αλλά προσφέρει κάποια πράγματα. Με ένα χαρτί απο Μουσικών σπουδών μετά δίνεις για ΑΣΕΠ. Λίγο τό 'χεις; Τη σιγουριά, το καλοκαίρι τσάμπα, το Πάσχα και Χριστούγεννα 15 μέρες άδεια κλπ; Δεν είναι ότι θα ΜΠΕΙΣ ΑΣΕΠ με το χαρτί, αλλά ότι ΧΩΡΙΣ το χαρτί δε μπαίνεις! Το άλλο μετά είναι το όνειρο που έχεις (άντε να κάνω τον κακό εδώ): Πες ότι μαθαίνεις κιθάρα γαμάτη τζαζ. Όλα καλά! ΠΟΎ θα παίξεις; Πόσα μέρη υπάρχουν; Πόσα σέσσιονς θα κάνεις; Ή θα καταλήξεις σε σκυλάδικο; Πες ότι γίνεις πιανίστας! Συναυλίες θα κάνεις; Πού, στην Ελλάδα; Στο εξωτερικό; Θα είσαι ένας απ'τους 1ο (άντε 100). Συνθέτης; Τι να γράφεις κοντσέρτα; Δύσκολο το τι θα κάνεις τελικά και πολύπλοκο. Πάντως, έχε υπόψην σου ότι το τι κάνεις στη σχολή (πανεπιστήμιο, ωδείο, ΙΕΚ, εξωτερικό, ότι και να είναι) δεν έχει και πολύ μεγάλη σχέση με τη πραγματικότητα. Δεν είναι ότι βγαίνεις απ'τη σχολή και με αυτα που σου μαθαίνει είσαι έτοιμος! Αλλοίμονο! Αλλά δίνει πράγματα. (Λίγο πικρόχολος βγήκα αλλά τες πα...) Με λίγα λόγια, κάτι γενικό πρώτα και μετά κάτι ειδικότερο. Στο κάτω κάτω, μπες μουσικών σπουδών (αν μπορείς), ή στην Κέρκυρα (που μάλλον είναι το καλύτερο τμήμα μουσικών παν. αν γνωρίζω καλά), ή και στη Μακεδονια και Ρεθύμνο (όπου νά'ναι ντε) και μετά κάνε και το ωδείο σου. Φοιτητής θα είσαι, χρόνο θα έχεις. Να'σαι κι εδώ κοντά θα τσιμπήσεις και γνώσεις μουσικής τεχνολογίας λίγο λίγο. Μετά πιο ανοιχτές οι πόρτες. Πιο ευρείοι ορίζοντες... Μια ιδέα τέλος πάντων...

Να σου πω το γιατί: πιανίστας: Τράβα σε ένα ΩΔΕΙΟ και όχι σε σχολή πανεπιστημίου (Μουσικολογία) άλλο όργανα: Το ίδιο με παραπάνω σύνθεση: Το ίδιο με παραπάνω Μουσικολογία: ΜΟΝΟ σε πανεπιστήμιο μουσική τεχνολογία κλπ: Δεν υπάρχει επίση σχολή, ή τουλάχιστον είναι ΤΕΙ (κάνω λάθος;). Άρα ΙΕΚ ή εξωτερικό κλπ Τα παραπάνω ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΑΚΡΙΒΕΣ! Λείπω απ' την Ελλάδα αρκετά χρόνια για να μην ξέρω πρόσφατες αλλαγές! Υπάρχει και το πανεπιστήμιο Μακεδονίας που ΝΟΜΙΖΩ κάνει μουσικά όργανα! Όπως και να έχει το τί θέλεις έχει να κάνει πάρα πολύ.

Τώρα σώθηκες! Αν περιμένεις σοβαρή, καλή και ευγενική συζήτηση περι αυτού... Γενικά μου φαίνεται μάλλον φυσιολογική τροπή, καθώς και λίγο άπληστη επίσης. Έχει κάνει και καλό και κακό σε ποσοστό 49-51. (ποίο έχει το 51% διαλέχτε εσείς).

Αυτά δε γίνονται με πιάνο. Α σ τ ο δίαλο! :( (καλά ο Keith ήταν φανταστικός!)

Μερικές απόψεις: 1. ΝΑΙ μπορείς να μάθεις μόνος σου! Φυσικά και μπορείς. Βιβλία, internet, tutorials, κλπ, όλα θα σε βοηθήσουν. 2. ΟΧΙ δεν είναι αρκετό. Αν θες να παίξεις για "τον εαυτό" σου, ή για την κοπέλα/γυναίκα σου, τότε εντάξει, σταματάς εκεί που νομίζεις ότι φτάνει. Αν, απο την άλλη σε ενδιαφέρει τι λένε οι άλλοι (δηλ, γράφεις για να εξώτερικεύσεις τον εαυτό σου, τότε θα πρέπει, τουλάχιστον, να συνενοείσαι! Να μπορείς να πεις στον άλλο τι έκανες. Να εξηγήσεις. Ή να μπορέσεις να συγκριθείς με αυτά που υπάρχουν τριγύρω. Ρίξε μια ματιά εδώ στο νοιζ! Καλά παιδία είμαστε όλοι μας. Αν νομίζεις ότι γράφεις σαν τους υπόλοιπους, δώσε μας να ακούσουμε. Γουστάρουμε, σου το ορκίζομαι! Αν όχι, δες αν σε νοιάζει. Αν όχι, άστο το ωδείο. αν σε νοιάζει, τότε, βρες ΤΟΝ ΚΑΤΑΛΛΗΛΟ καθηγητή. 3. Είναι αλήθεια, ότι τα ωδεία θα σε πάνε προς μια μεριά. Υπάρχουν, ευτυχώς, πολλοί άνθρωποι που είναι ανοιχτόμυαλοι και δε θα σε εγκλωβίσουν, αλλά, αν μπείς σε σχολείο αρμονίας, θα σε πάνε με το σχολείο! Δεν έχει άλλιώς (90% τέλος πάντων). 4. Τώρα για να είμαι ξεκάθαρος: Τελειώνω το διδακτορικό μου στη σύνθεση. Φυσικά και θεωρώ ότι για να φτάσεις "κάπου" θέλεις σπουδές. Αλλά δεν είναι ο καθένας το ίδιο, δεν θέλει το ίδιο, δεν κάνει για το ίδιο. Και μην αρχίσω με τα αδιέξοδα που ΗΔΗ αντιμετωπίζω εδώ στο Ελλάντα! Άστα να πάνε! Τελικά: Όταν βρείς τι θες να κάνεις, αν δεις τι σε ενδιαφέρει και σε τι % θέλεις να εμβαθύνεις. __________________ H αρμονία, όπως διδάσκεται στα ωδεία, έχει να κάνει με την "κλασσική" αρμονία, όπως γράφανε των 18ο αιώνα. Δε σου χρειάζεται ΑΜΕΣΑ. Όχι ότι δεν θα σε νοηθήσει. Όλα βοηθάνε! Θεωρεία, είναι μάλλον απαραίτητη. Αλλα βέβαια η θεωρεία είναι "απλή". Μπορεί να την μάθει κάνεις στο Ιντερνετ, και με βιβλία κλπ. Αν με ρωτήσεις ΤΙ χρησιμοποιώ ΣΑΝ ΕΡΓΑΛΕΙΑ, θα σου πω ΤΙΠΟΤΑ! Αν με ρωτήσεις ΤΙ με έχει αγγίξει και με έχει κάνει αυτόν που είμαι, θα σου πω ακριβώς αυτά τα μαθήματα: αρμονία, Μάστερ, κλπ... Και φυσική να πας να μάθεις, κάτι θα σου κάνει στη μουσική, αλήθεια. Θα αλλάξει λίγο το τρόπο που σκέφτεσαι, άρα τον τρόπο που παίζεις, κλπ. _________________ Συμβουλή: Βρές στο google για μουσική θεωρεία "music theory" και διάβασε. Μετά δες πως νιώθεις. Εμείς εδώ είμαστε. Φίλοι, κοντά, άνγωστοι, κλπ. ΤΕΛΕΙΑ λοιπόν. Δες τι νομίζουμε εμείς. Με παραδείγματα... ;) Ελπίζω να βοήθησα κάπως...

Συγνώμη αλλά είσαι Ο ΚΑΛΥΤΕΡΟΣ! Πας σε συγκεκριμένες περιοχές, ή κινήσε σε όλη την έκταση των ραγών του ΤΡΑΜ? Επίσης, αν σε πετύχω πουθενά (ή το κανονίσουμε), θα με αφήσεις να βάλω τα παιδιά μου να σε δουν να οδηγάς; (σοβαρά το λέω... αλήθεια)... 8)

RIP. Ζεί στη μνήμη μας... (όπως είναι φανερό απο τις σχεδόν 6 σελιδες στο νοιζ)

Θα ήθελα να σχολιάσω (αφού πήρε και πιο σοβαρή τροπή το θέμα) δυο τρεία πράγματάκια: 1. Επαγγελματίας μουσικός δεν συνεπαγεται δισκογραφία. Πολύ απλά. Υπάρχουν 100ες τρόποι να είναι κάποιος επαγγελματίας μουσικός (οργανοπαίκτης, συνθέτης, σεσσιον μουσικός, στη νύχτα, δάσκαλος και τόσα άλλα) χωρίς να έχει κάνει δισκογραφία ή να ενδιαφέρεται καν! 2. Το αυτονόητο: Για να κάνεις κάτι καλά (δεν πα να είναι μάγειρας, οδηγός, συνθέτης, κλπ), θέλει πολλά πράγματα και όχι μόνο ταλέντο. Το ταλέντο δεν το υπολογίζω καθόλου έχω να πω. Ας είναι το 1% της δουλειάς! Το υπόλοιπο είναι σκληρή δουλειά, υπευθηνότητα, προσύλωση, τύχη και πολλά άλλα! Τέλος θα συμφωνήσω με τον Wow! σε αυτό που λέει περι εξωτερικό!

ρε, σε λίγο θα με πιάσουν για σπαμ υπέρ της 3Ε???? εεε... της ΗΒΗ ήθελα να πω? *Αλήθινη ιστορία: Τη πορτοκαλάδα στα γιάννενα (στον Μακρή) ΜΟΝΟ αν τους την έλεγες 'άνευ' σου έφερναν μπλε. Ότι άλλο ήταν με ανθρακικό, ΟΤΙ και να έλεγες!

πάντως, ο άνθρωπος με έκανε να νιώθω ότι με περνά για ηλίθιο ή κάτι τέτοιο! Δηλ. πραγματικά! Το θέμα δεν είναι μόνο το μπίζνες, που το καταλαβαίνω, αλλά ότι δεν μου είπε τι συμφωνία για τα κέρδη (όποια και να είναι αυτά), και άρα το 4500 ευρώ πιο πολύ για αρπαχτή φάνταζε παρά για δισκογραφική... :-/

*** αν το θέμα είναι σε λάθος φόρουμ ας μετακινηθεί παρακαλώ*** λοιπόν, τη Δευτέρα που μας πέρασε, βρέθηκα στο 'γραφείο' μιας ανεξάρτητης δισκογραφικής εταιρίας! Δε λέω ονόματα, δεν είμαι εδώ για να θίξω, απλά για να συζητήσω και ισώς να προϊδοποιήσω! Το γραφείο δεν ήταν στο κέντρο και ήταν σε ένα υπερβολικά νεόκτιστο (δηλ. όχι έτοιμο ακόμη, ολίγον γιαπή στα έξω). Μέσα ήταν ένα (1) δωμάτιο, όπου και ο άνθρωπος που μίλαγα αλλά και η γραμματέας ήταν μέσα. Οκ... γιατί όχι; Μην εντυπωσιαζόμαστε απο τα πλούσια γραφεία και τα λούσα... Μίλησα λοιπόν με τον άνθρωπο που μου είπε τι δουλειές κάνει (ψιλο λαϊκό και έθνικ και παραδοσιακό), με 5-6 δουλειές συνολικά απ'ότι φαίνεται. Οκ. Μικρή εταιρία, δε φαίνεται να μου ταιριάζει... Είχα μιλήσει πιο πρίν απ'το τηλέφωνο με τον άνθρωπο και του είχα πει για εμένα κάποία πράγματα. Τι κάνω, ποιος είμαι, τι σπουδές έχω κάνει, κλπ. Και ξεκινήσαμε να μιλάμε πιο πολύ. Τι προσφέρει, το μουσικό ταχυδρομείο, τη διανομή, την αντιγραφή και τη σχεδίαση της ιστοσελίδας, τις επαφές, τους γνωστούς κλπ. Και μετα μιλήσαμε για τα έξοδα. Μου είπε περι τις 4500 ευρώ για να βγάλω 1500 κομμάτια CD, εκ των οποίων κάποια θα πάνε για προώθηση κλπ. Οκ. Πολύ λογικό μου ακούγεται αν και το ποσο λίγο με παραξένεψε. Μου εξήγησε ότι το label δε βγάζει όλο το κόσμο, ότι επιλέγει, ότι του πήγε κάποιος με φοβερή φωνή αλλα δεν τον πήρε και άλλα τέτοια. Και μετά άρχισα να ρωτάω κι εγώ. Ένα ήταν το ερώτημα που δεν απαντήθηκε: ΤΙ ΚΕΡΔΙΖΩ ΑΦΟΥ ΒΓΕΙ ΤΟ CD? Τι θα βγάλω απο τα 1200 κομμάτια που θα πουλήσω αν πάνε όλα κατ'ευχήν; Τι ποσοστό είναι δικό μου, τι της εταιρείας και τι στο μουσικό ταχυδρομείο; Ο κύριος δεν μου απάντησε. Πάντως ήταν πολύ πρόθυμος να βγάλει τη δουλειά μου και εγώ τη χάρηκα τη συζήτηση. Και έφυγα, πήρα και δύο (2) ΗΒΗ μπλέ και το χάρηκα ακόμη περισσότερο! _____________________________________ Και τώρα που τελειώσε η διήγηση, ποίο καλό παιδάκι θα μου πει ΤΙ ΛΥΠΕΙ? (και καλά το γράφω έτσι, επίτηδες!) Λείπει, ότι ο άνθρωπος μέχρι 2 λεπτά πριν φύγω ΔΕΝ είχε ακούσει μουσική μου! Τίποτα. Νιέντε. Η προσφορά, οι τιμή, το ότι διώχνει τους άλλους που έχουν γαμάτη φωνή (σαν το Καζατζίδη μου είπε), ήταν όλα ΠΡΙΝ ακούσει τη μουσική μου. Και κάθομαι και σκέφτομαι στον εαυτό μου: "Μα καλά, δε θα έπρεπε να ακούσει τη σκατά θα πάρει στο label πρίν αρχίσει τα κουτουρόυ;" Και απαντάω στον εαυτό μου: "Ας περιμένω 4-5 μέρες να δω τι γίνει και μετά ας το βγάλω ανώνυμα στο νόιζ!" Ώς και έπραξα... ;) _____________________ Εμπειρία απο δισκογραφική δεν έχω καμμία. Και δεν την ψάχνω κι όλας, έτσι; Αλλά κάτι δε μου πήγε καλά στην ιστορία... Τι λέτε;

O OP (Θωμάς είπαμε;) ξαναεμφανίστηκε; ;D Τώρα, σοβαρά, δεν υπάρχουν σκουπίδια στην κλασσική μουσική; Μπορώ να σας ονομάσω ΠΟΛΛΑ σκατα εκει μέσα (και τα μισα δικά μου να πούμε, μη με βγάζω εκτός). Στη ροκ; 1000ς αηδίες! Το έντεχνο μας μάρανε; Είπε αυτός ο Μάνος κάτι (ακόμη) και το έχουνε πάρει όλοι και το γυρίζουν σβούρα τελικά! Τι να κάνει ο άνθρωπος; Πώς να εξηγήσει αυτό που ΔΕΝ είναι μπουζουκομάνια (ο τόνος μια χαρά είναι), δεν είναι ροκ, και κάνει παρέα με τον άλλο Μάνο (το Λοϊζο ντε), και με τον Μικη; (επι τι ευκαιρία, κανείς απο τους 3 δε με τρελαίνει, χωρίς να αρνούμε την αξία τους). Μια ταμπέλα είναι στο τέλος τέλος, και οι ταμπέλες γράφουν ότι θέλουν (ως γνωστών στους Ελληνικούς δρόμους αυτό είναι απόλυτο!). Έτσι και με το έντεχνο. Όποιος βάζει ένα κοντραμπάσσο, αντί για ηλεκτρικό γίνεται αυτόματα έντεχνος! Αυτός εκεί με το μπουζούκι, αλλά σε 8/8 και όχι γίνεται αυτόματα εντεχνός κι αυτός! Προσωπικά βρίσκω το Μάλαμα εξαιρετικό, και μιας και είμαι και 31, τον παρακολουθώ, μπορεί και απο την αρχή! Και μουσική (φαίνεται να) ξέρει ο άνθρωπος. Πχ το "κοντραπούντο", είναι καταπληκτικό σαν κομμάτι και σαν ιδέα και σαν εκτέλεση, και θέλει και μυαλό να το τραγουδίσεις αυτό το πράγμα... Αλκίνοος επίσης, παπακωνσταντίνου(Ο Βασίλης, ναι πριν απο 20 χρόνια, όχι μετά, πρίν γνωρίσει τη Ράντου, αναρωτιέμαι αν έχει κάποια σχέση ;D και την συμπαθώ πολύ την Ελένη...), όταν έβγαζε τραγούδια του Λοΐζου και άλλων, και διάφοροι άλλοι (που να θυμάμα πια ονόματα...). Τέλος πάντων, μπορώ να πω ότι μου αρέσει πολύ που ξανγύρισα σε τέτοια ακούσματα μετά απο χρόνια αποχής... Καλό μου κάνει μου φαίνεται. ;)

To laptop μου είπε ψέματα ότι είναι 28 σήμερα! Γαμώτο! Καλά, δε θα το παω για φτιάξιμο, πρέπει να προλάβω να κάνω ΤΟΣΑ πράγματα μέχρι να περάσει ο Άρης απο κοντά μας! ;) ΕΔΙΤ: ΜΑ είναι 28 σήμερα! ???

Λοιπόν; 28 σήμερα! Τιιιιι έκανε ο Άρης; Ηρθε κοντά, κατέστρεψε τη γή; Διάλυσε τα πάντα στο διάβα του;

χαχαχα! QOTSA: μισά μισά τα απαντάς; ;D (πλάκα κάνω). Όχι δε το λέω σοβαρα, αλλα πράγματι το λέγον: "walk the talk" έχει και το νόημά του, όχι; Αυτό εννοούσα. Καλη η πλάκα καλά όλα αλλά αν δε μπορείς εσύ η ίδια να το κάνεις, τότε μου φαίνεται λίγο άκυρο το όλο θέμα. Τέλος πάντων, μην συνεχίσουμε. Μου φάνηκε κακόγουστο το thread, σε ενόχλησε η απάντησή μου (η οπόια ήταν στο πνεύμα του thread απλά προς άλλη κατεύθυνση) και προχωράει. Ας μείνει εδώ λέω εγώ... EDIT: Πώπω απαντήσεις! Βεβαίως θα μπορούσα να μην απαντήσω. Αλλά κάτι ΤΟΣΟ αρνητικό μου έκανε τόση εντύπωση που είπα να ακούσω. Μετά ήταν και κάποια κακεντρεχή σχόλια In public που με ώθησαν να απαντήσω κι όλας. Ίσως δεν έπρεπε... τέλος πάντων, αν δε βλέπεις την ασχήμια αυτού του θρέντ, δεν πειράζει. μπορεί να κάνω κι εγώ λάθος και να το πήρα εντελώς στραβά...

μπορεί, δε το ψάχνω άλλο, δεν έχω χρόνο να μπω στη σελίδα τους τώρα. Άπλά το όλο thread μου φάνηκε κακόγουστο να πω... Μπορεί να βρίζουν κλπ. Τι να γίνει, κρίμα και σ'αυτούς (που δε τους ξέρω, και πρώτη φορά τους ακούω να πω την αλήθεια...)

και... τι έγινε δηλ; Δε το πιάνω το νόημα του thread... αλήθεια το λέω. Κρίμα ρε τα παιδιά. Τουλάχιστον παίζουν, κινούνται, κάνουν ηχογραφήσεις, το οποίο κάτι είναι. Αισθητικά ούτε εμένα μου αρέσει, αλλα τουλάχιστον συγκρατώ τα σχόλια μου. Άντε να γίνει η μπάντα σου QOTSA να βάλεις ένα τραγούδι εδώ στο νοιζ να δούμε τι κάνεις δηλ. Γιατί, όπως λένε και οι Αμερικάνοι, "you need to walk the talk!" Όσων αφορά το να γελάσουν. Άλλο το να γελάς και να κάνεις πλάκα, και άλλο να ρεζιλεύεις και να προσβάλεις τον άλλο (τα παιδιά στην προκειμένη). Υπαρχει διαφορά νομίζω!

Δε ξέρω... Δηλ. συγκρίνουμε λίγο τα σύκα με τα μήλα μου φάινεται. Εντάξει, δεν υπάρχουν ίδιες ευκαιρίες, και ίδια αποδοχή απο το κοινό, δεκτό. αλλα μπορείς να συγκρίνεις την αθήνα με το Παρίσι πχ; Η τη Βιέννη, ή το Λονδίνο; κλπ Δε μπορείς. Κάποιος που αποφασίζει να μείνει Ελλάδα μπορεί να έχει διασυνδέσεις έξω κλπ. Το καταλαβαίνω αυτό που λέμε για την ελλάδα και τα παιδιά της, καθώς και το ότι οι Ελληνες προκόβουν έξω κλπ. Και δεν είναι 100% άδικο. Απλά ότι υπάρχει ΠΟΛΥ ΕΝΤΟΝΗ η προσωπική επιλογή. Απλά να μην φαίνεται ότι πάνε εξόριστοι οι άνθρωποι! :) (αν και ο Ξενάκης πήγε νομίζω για κάποια χρόνια! ;D)

Χαίρεται! Θα ήταν χρήσιμο να μας πεις τι έχεις κάνει εώς τώρα! Θα επαναλαβω κάποια πράγματα που είπα και σε άλλο thread, αλλά ας είναι! Χώρες με αγγλόφωνα είναι η Αμερική (σωστά αναφέρεις $), η Αγγλία, η Ολλανδία (όχι όλα), και... Αυστραλία (γιατί να παει κανείς εκει; ;D) Γερμανία και Γαλλία αμφιβάλλω αν θα σε συμπαθήσουν να πας χωρίς να μιλάς την γλώσσα τους. Για Αγγλία υπάρχει αυτό: http://www.scit.wlv.ac.uk/ukinfo/ ! Όλα τα πανεπιστήμια της Αγγλίας. Have fun clicking. Ανάλογα με το τι θες να κάνεις, άλλα πανεπιστήμια είναι καλύτερα στην... μουσική τεχνολογία (πχ city), ένω άλλα στη μουσικολογία και ειδικά στη εθνομουσικολογία (Royal Holloway, πχ). Επίσης, αν σε ενδιαφέρει να γυρίσεις πίσω στην Ελλάδα, και να αναγνωρίσεις τα πτυχία σου (γιατί αλλιώς γιατί να τα πάρεις στο κάτω κάτω;), πρέπει να δεις και για ΔΟΑΤΑΠ (πρόην ΔΙΚΑΤΣΑ). Υπάρχει μια λίστα με τα πανεπιστήμια που αναγνωρίζονται. Τα άλλα όχι. 4 χρόνια σπουδές και όχι 3. Μεταπτυχιακό, μόνο αν έχεις πανεπτιστημιακό τίτλο πιο πριν! κλπ. Ρώτα τους. Αν δε σε ενδιαφέρει να γυρίσεις και να μπορείς να χρησιμοποιήσεις τα πτυχία σου σε ωδεία, ΑΣΕΠ, δημόσιο κλπ, και πιστεύεις ότι το ταλέντο σου είναι αρκετό για να σε κρατήσει afloat, μην το τσεκάρεις. Πολλοί δεν το ψάχνουν. Ακόμη, υπάρχουν υποτροφίες. ΙΚΥ, Ίδρυμα Ωνάση, Ίδρυμα Κυβέλης Χόρν (το μέγαρο). Όλα δίνουν υποτροφίες και καλα λεφτά και όλα καλύπτουν και τα δίδακτρα. ΑΛΛΑ αν θυμάμαι καλά όλα είναι για μεταπτυχιακά (ή την ανάπτυξη των καλιτεχνικών σου κλπ... δε θυμάμαι πως το λέει). Το ΙΚΥ δίνει τα δίδακτρα των μεταπτυχιακών για 3 χρόνια κάθε χρόνο, δηλ £3100, άρα περί τις $6200, που είναι το ποσό που βρήκες. Εξετάσεις, αιτήσεις αλλα αν είναι να πάρεις χρήματα, γιατί όχι; Για Αμερική, Ολανδία κλπ, δε ξέρω και πολλά πράγματα, άρα κάποιος άλλος να βοηθήσει.

Είπα κι εγώ θα γίνει κάποια συζήτηση, αλλά μπα... Μόνο 2 κλιπς. Γνώμη δεν υπάρχει; Και ο Χρήστου ΗΤΑΝ ενεργά στην Ελλάδα, δεν έφυγε ποτέ μόνιμα (περα απο επισκέψεις στον αδερφό του και γενικά που ήταν κοσμοπολίτης, αλλα η βάση του Ελλάδα ήταν). Άρα; Η Ελλάδα δε διώχνει τα παιδιά της κλπ. Και να πεις ότι δεν ήταν άξιος ή δεν υπάρχουν άλλοι, κλπ. Το ερώτημα λοιπόν για εμένα; Ο Ξενάκης έφυγε (καταρχήν ναι, έφυγε απο ανάγκη λόγω πολέμου κλπ, και γεννήθηκε και έξω, αν θυμάμαι καλά), επείδη δεν τον ήθελε η Ελλάδα, ή απλά ο άνθρωπος έκανε μια επιλογή όπως πολλοί καλούμαστε να κάνουμε κάποια στιγμή;

Λόγοι να γυρίσει κανείς στην Ελλάδα: Οικογένεια. (γονείς) Οικογένεια (παιδιά, που θα μεγαλώσουν κλπ) Σπίτι (συγκρίνετε η Ελλάδα με το Λονδίνο; Τσού!) Υγεία (προλαβαίνεις ή όχι κάποιους ανθρώπους που μπορεί να φύγουν ανα πάσα στιγμή; Σημαντικούς ανθρώπους) Τελικά κοινωνικοί λόγοι.

Είναι και μια γνώμη αυτή αλλά! Τα ωδεία πάνε απο υπουργίο Πολιτισμού. Άρα; ΔΟΑΤΑΠ. Τα σχολεία το ίδιο. Ιδιωτικά σχολεία δε ψάχνουν και παραγωγούς. Άρα τι σου μένει; Η ελεύθερη αγορά. Πόση κίνηση λοιπόν έχει η Ελλάδα για να γίνεται χαμός; Ναι υπάρχουν τα ΙΕΚ (φαντάζομαι). Που είναι, πόσα; 5-6; Ανα 6μηνό; Πόσα στούντιο υπάρχουν στην Ελλάδα που ψάχνουν για παραγωγούς ή εσωτερικούς και βλέπουμε κλπ; 20; παραπάνω; κλπ... Αυτό που λέω απλά είναι πως η σιγουριά ενός ΑΣΕΠ, που δίνει 700 θέσεις πχ, είναι κάτι σημαντικό όταν έχεις οικογένια. Μπορεί να υπάρχουν και άλλα, μπορεί να υπάρχει και άλλος δρόμος, και άλλοι άνθρωποι. Εγώ απο την μεριά μου αυτά ξέρω, αυτά λέω. Δε βρήκα ακόμη μια δουλειά που το MMUS ή το προσεχές PhD να μου φανεί χρήσιμο στην Ελλάδα και είπα "Να! Καλά έκανα και το έχω και ας μην έχω περάσει ακόμη απο ΔΟΑΤΑΠ". Έξω μπορείς να κάνεις το πτυχίο και να γνωρίσεις κόσμο κλπ. Απλά δεν είμαι σίγουρος (<-σίγουρος) για το πόσο αυτές οι γνωριμίες θα κρατήσουν απο απόσταση αν το παιδί αποφασίσει να γυρίσει.

Wow!: :o Τι να πω τώρα; Τα πάντα έχουν σχέση με το ποιος είσαι και αν έχεις οικογένεια, σπίτι, κλπ. Με νοίκη, παιδιά, κλπ, δύσκολα τα βγάζεις πέρα. (τώρα μπαίνουμε σε άλλο τομέα). Αλλά τέλος πάντων. Τελικά το θέλω από το μπορώ είναι πολύ μακριά πάντως... Πρός τον OP: ΞΕΡΕΙΣ ΤΙ ΕΙΝΑΙ Ο ΠΑΡΑΓΩΓΟΣ; Τι δουλειά κάνει; Γιατί, να ομολογήσω, ότι δεν είμαι και 100% σίγουρος εγώ (ντάξει, ξέρω τα γενικά, αλλά δεν το έχω κάνει και κάθομαι και λεω ότι παράγω... τον εαυτό μου...). Ο παραγωγός θέλει γνώσεις, έιναι τα αυτία και τα μάτια του καλιτέχνη προς το κοινό... Μου φαίνεται (απο τη γενική εντύπωση που παίρνω) ότι μάλλον θες κάτι άλλο τελικά... Πάντως έχε στο νου σου ότι η μουσική είναι ολίγον τεράστιος τομέας τελικά και θέλει τις γνώσεις, θέλει τις σπουδες, θέλει την ενασχόληση. Δεν είναι αργά, προς Θεού. :)

Οκ! Μερικά λόγια περι εξωτερικού και ωδείων κλπ! 1. Τα πτυχία των ωδείων (πλην σύνθεσης που ειναι 4 χρόνια και ψιλο παραπαίει αλλά και πάλι, ακόμη και αυτό) είναι ΑΔΙΑΒΑΘΜΙΤΑ! Και το κράτος τα έχει γραμμένα. Τώρα που μιλάμε, γίνεται διαγωνισμος του ΑΣΕΠ για τα σχολεία για μουσικούς. Του ωδείου τα παιδάκια ντε μπορεί να παίξει! 2. Για εξωτερικό. Πριν πας, εαν θέλεις να γυρίσεις, θα πάς απο ΔΟΑΤΑΠ (είναι καλοί άνθρωποι, σοβαρά), και θα πάρεις τη λίστα των πανεπηστιμίων (Αγγλία, πχ) που ΑΝΑΓΝΩΡΙΖΟΝΤΑΙ! Ώσα πανεπιστήμια ΔΕΝ δίνουν τα ίδια πτυχιά αλλα έχουν το γνωστό Degree blah blah by Westmisnter, etc... ΔΕΝ αναγνωρίζονται στην Ελλάδα. Αυτό σημάινει ότι τα καλύτερα κονσερβατόρια (Royal Academy and Guildhall for example), δεν δίνουν πτυχία που μετράνε στην Ελλάδα 3. Επίσης, για να αγνωρίσεις στην ελλάδα το πτυχίο σου πρέπει να κάνεις 4 χρόνια (που ΔΕΝ συνηθίζεται στην Αγγλία, παρα μόνο 3). Με 3 δεν αναγνωρίζεται. 4. Για Μαστερ κλπ. Πρώτα ένα πανεπιστημιακό πτυχίο και μετά μάστερ. Να πάς κατευθίαν, ή να μην αναγνωρίζεται το πτυχίο σου παρα μόνο το μεταπτυχιακό, ΔΕΝ λειτουργεί, δυστυχώς! Στην Αγγλία επίσης, δέχονται για μεταπτυχιακά, ΧΩΡΙΣ πρώτο πτυχίο, αλλά το ΔΟΑΤΑΠ Διαφωνεί κι εκεί! ΠΡΟΣΩΠΙΚΗ ΓΝΩΜΗ: 5. Για παραγωγή δεν είμαι σίγουρος ότι χρειάζεται πτυχίο, ή τόνους γνώση (δε πάω να ρίξω τίποτα, έτσι;). Εννοώ ότι όποιους παραγωγούς ξέρω, δεν έχουν κάνει σχολές κλπ (στην Αγγλία μιλάω, έκανα 4 χρόνια στο Λονδίνο). Ενώ για παράδειγμα ένα πιανίστα δε παίζει (κλασσικό που είναι και κωλυμένοι) να είναι χωρίς χρόνια και χρόνια σπουδών. (πχ δηλαδή). Μήπως το να γίνει παραγωγός θέλει κάποια άλλα πράγματα και πιο σφαιρική γνώση μουσικής; 6. Αφού ακούγεται το εξωτερικό δες και το οικονιμικό του θέματος: ΙΚΥ, Ίδρυμα Κυβέλης Χόρν, Ίδρυμα Αλέξανδρος Ωνάσης. Πολλές νομαρχίες και δήμοι κλπ (από πού είσαι;). Όλα αυτά δίνουν υποτροφία. ΠΧ, για το ΙΚΥ (που τα ξέρω πιο καλά): 880 ευρώ το μήνα για μέχρι 36 μήνες. Συν δίδακτρα! Δεν είναι και άσχημα! Τουλάχιστον μην το αφήσεις να πάει χαμένο, χωρίς να δοκιμάσεις. Αντε και απέτυχες! Τί έγινε; 7. (πάλι προσωπική γνώμη): Απο κλασσικό προέρχομαι, άρα για αυτο ίσως σκέφοτμαι έτσι, αλλά: Ένα ωδείο, ένα πτυχίο αρμονίας, λίγη παραπάνω γνώση μουσικής θα βοηθήσει δε θα βλάψει. Ακόμη και αν ΔΕΝ σου αρέσει, δε σου αρκεί, δεν έιναι και τίποτα τρομερά δύσκολο, ή απίστευτα δαπανηρό. 8. Μουσικολογία τη σκέφτηκες; Αρμονιά και dictee προλαβαίνεις δε προλαβαίνεις λέω (χωρίς να ξέρω το επίπεδό σου, φυσικά αρά μπορει να λέω και μπούρδες). Αλλά, με ένα πτυχίο απο ΑΕΙ, θα είσαι πολύ καλύτερα απο άποψη εξασφάλισεις, παρά απο ένα ωδείο. Αλλα και πάλι, με ένα δίπλωμα οργάνου, πχ, θα μπορείς να διδάξεις σε κάθε ωδείο και καλά κλπ. Τώρα... είναι και τι θα σου κάτσει και πως το σκέφτεσαι και τι ονειρέυεσαι. 9. Τελευταίο, μη φτάσω και τα 10! Είσαι 16. Είσαι απολύτως σίγουρος ότι πας ευθία για μουσική; Μια στάση στο... φυσικό πχ, ή στους Η/Υ πάλι καλό θα κάνει. Εγώ το πήρα απόφαση στα 19 για τη μουσική (τώρα είμαι 31). Οι γονείς μου με στηρίξανε, ήμουν και τυχερός και το πολεμάω απο τότε. Η οικογένιά σου τι λεει για το παραγωγός; Για τη μουσική γενικά; (όχι βέβαια να πας να γίνεις ότι θέλουν οι γονείς και όχι ότι θες εσύ, δε λέω αυτό, αλλα απλά στη σούπα, πριν αποφασίσεις και φύγεις να τα βάλεις όλα μέσα... Μη σου βγει ξυνή γιατί ξέχασες να βάλεις κάτι...) Σόρρυ για το κάπως patronising post. Ελπίζω να βοήθησε κάπως... Πάρτα όλα με μια δόση αλάτι, με πιστέψεις και τίποτα να νομίζεις, αλλα τα τηλ του ΔΟΑΤΑΠ, είναι πολύ εύκολο να τα μάθεις. Ένα τηλ, μια επίσκεψη στα γραφεία τους και λύνεις όλες τις απορείες για τα πτυχία. Υποτροφίες το ίδιο. Το Ιντερνετ υπάρχει για να τσεκάρεις τα πανεπιστήμια του εξωτερικού κλπ.

Κοίτα, Τα πτυχία έχουν 1 δυνατότητα βασικά (ειδικά στις τέχνες κλπ): ΝΑ ΔΙΔΑΞΕΙΣ μετά! Αυτό είναι το πολύ βασικό που σου λύνει τα χέρια αν έχεις πρόβλημα και δε βρίσκεις δουλειά (πχ). Ένα ΜΗ αναγνωρισμένο πτυχίο 2-3 εξαμήνων (δεν έψαξα το SAE, μπορεί να είναι και παραπάνω), δεν μετράει σχεδόν τίποτα, και σχεδόν πουθενά. Γενικά στην Ελλάδα, αν έχω καταλάβει καλά τα πράγματα, ότιδήποτε πτυχίο απο ιδιωτικό τομέα, το κοιτάνε και παθαίνουν κάτι. Τώρα ειδικά για μουσική τεχνολογία και παραγωγή, θα ομολογήσω ότι συμφωνώ με την ιδέα να πας σε ένα στούντιο, ή να αγοράσεις δικά σουμ ηχανήματα και να κάνεις την δουλειά σου μόνος ή με κάποιο βιβλίο, ή σε ένα στούντιο κλπ. Δε ξέρω αν αξίζει τον κόπο.΄ Πρόσεξε ότι ΔΕΝ ανέφερα την ηχοληψία! Για κάποιο λόγο την βάζω παραπάνω. Ίσως γιατί μουσική τεχνολογία, όπως την ξέρω, και όπως τήν έκανα σε μεταπτυχιακό επίπεδο, δε μου έκανε κλικ. Δεν μου άνοιξε τα μυαλά, δε με ξετύναξε με τα καταπληκτικά πράγματα που θα μπορούσα να κάνω! Όχι οτι τα ξέρω όλα, προς Θεού! Αλλά ένιωθα ότι κάπου τα είχα ξανακούσει όλα αυτά (σε Αγγλικό πανεπιστήμιο, σε μεταπτυχιακό επίπεδο.) Ηχοληψία, σχεδόν δεν έχω ιδέα (άντε ότι το βιολί να το πάρεις απο ψηλα και μακριά για να μη πιάσει τόσο τις δοξαρίες, πχ... αλλά αυτό είναι ΤΟΣΟ απλοϊκό! Να γελάσετε παρακαλώ). κλπ... Πάντως, ένα ξέρω: Καλά τα πτυχία και είμαι ΠΟΛΥ υπέρ της εκπαίδευσής, αλλά τουλάχιστον τα πτυχία να μετράνε και κάπου. Αλλιως δεν έχει και νόημα... :-\...