Ευχαριστώ όλους για τις πολύ ενδιαφέρουσες απόψεις περί του θέματος.
Όντως προσπαθώ να επισημάνω το θέμα «επαγγελματική μπάντα vs να υποστηρίξω οικονομικά το εγχείρημα» για αυτό και το υπογράμμισα στην αγγελία.
Γνώμη μου είναι πως άμα είσαι band leader και καίγεσαι για κάποια κανονισμένα lives στο εξωτερικό τότε ο ενδιαφερόμενος που θα ανταποκριθεί στην αγγελία πρέπει να έχει από την τσέπη της μπάντας πληρωμένα εισιτήρια, διαμονή και φαγητό plus την αμοιβή του από κάθε live αφού είναι απλά ένα εκτελεστικό όργανο. Πχ είμαι στην επιχείρηση που με πληρώνει, σηκώνομαι καθημερινά μπαίνω στο αυτοκίνητο μου εργάζομαι σκληρά και δεν θα κάτσω να πω στον προϊστάμενο μου εγώ δεν συμφωνώ με τον τρόπο λειτουργίας της επιχείρησης και έχω άλλη άποψη στο θέμα διαχείρισης. Και δεν εννοώ συνδικαλισμό, καταλαβαίνετε που το πάω.
Απο την άλλη ακούστηκε και η άποψη του αμερικανικού ονείρου μια μπάντα που τα δίνει όλα για όλα για την αναγνωρισιμότητα αλλά σε αυτές τις περιπτώσεις είτε υπάρχει απόλυτη εμπιστοσύνη στην δημιουργικότητα της ομάδας, ή υπάρχει ένας manager που τον πληρώνεις να σου κανονίζει το καλύτερο δυνατό για να μπορεσεις να ανέβεις στον μουσικό στίβο και όχι απλά να ζήσεις το sex drugs n rock n roll.
Επίσης είναι μια ελληνική πραγματικότητα ότι οι περισσότεροι band leaders δεν ξέρουν τι σημαίνει manager και θέλουν να είναι μουσικοί, στιχουργοί, ενορχηστρωτές, διαχειριστές, ταμίες, αρχηγοί με πολύ μικρή αποτελεσματικότητα σε όλα τα επίπεδα τελικά.