LK παίρνω την πάσα και ελπίζω να μην αστοχήσω... :)
χθες το απόγευμα, είχα ραντεβού με ιδιοκτήτη μιας εκ των μεγαλύτερων στην Ελλάδα audio visual εταιρειών (και από τις λίγες που επιβίωσαν από την κρίση και τα πάνε και καλά)...
άργησα να φτάσω γιατί οι εγκαταστάσεις της είναι σε βιομηχανική περιοχή νύχτωσε και πάλευα με τα θηρία μέχρι να τη βρω... ;D
όταν έφτασα δεν υπήρχε κανείς στην reception και μπήκα απ'ευθείας στο διάδρομο για το γραφείο του...
από απόσταση ακούγονταν μπινελίκια νταλικιέρη από την μισάνοιχτη πόρτα... αφού αντιλήφθηκα ότι μιλάει στο τηλέφωνο, κοντοστάθηκα (παρότι έχω το θάρρος) και περίμενα να τελειώσει...
μη τα πολυλογώ (και γίνει pocketbook story) όταν μπήκα προς μεγάλη μου έκπληξη τον βρήκα απολύτως ήρεμο...
στο περίπου ο διάλογος που μας ενδιαφέρει (ίσως) είναι ο ακόλουθος:
-γεια σου Νίκο... κάθησε
-γεια σου Κώστα... ήρθα σε ακατάλληλη στιγμή έ?
-όχι ρε... ο τάδε* ήταν...(*ιδιοκτήτης μεγάλης διαφημιστικής, μεγάλο λαμόγιο ο ίδιος αλλά με το ίδιο μεγάλες δουλειές που χτυπάει στην αγορά και φυσικά από τους μεγαλύτερους Έλληνες πελάτες του)
-ωχ τα τσουγκρίσατε? δεν φοβάσαι μήπως την "κάνει"?
-ΘΑ ΞΑΝΑΡΘΕΙ (ατάραχος)
-είσαι σίγουρος?
- έχει ξαναφύγει για να βρει φθηνότερα αλλά ξανάρθε...είναι απλό...καλή δουλειά κανουν κι άλλοι...ξέρει όμως ότι εγώ δεν θα τον κρεμάσω ποτέ γιατί παρότι του φαίνομαι ακριβότερος μειώνω το κέρδος μου για του προσφέρω (όπως και σε όλους) backup της υπηρεσίας ή του hardware που κάθε φορά θα μου ζητήσει...ουσιαστικά για κάθε ένα βανάκι που βγαίνει από εδώ να πάει κάπου υπάρχει πάντα εξοπλισμένο και επανδρωμένο κάποιο να το αντικαταστήσει άμεσα στην περίπτωση αβαρίας...
Εκτός της σκληρής δουλειάς λοιπόν (ήρθε ξυπόλητος με τον αδελφό του από το χωριό του πολλά χρόνια πίσω, αλλά ακόμα και πρόσφατα στο στήσιμο ενός συνεδρίου μου έχουν πει ότι τον έχουν δει να κουβαλάει και καρέκλες, βοηθώντας υπαλλήλους του χώρου... ούτε καν δικούς του) και της τυχόν κωλοφαρδίας (δεν γνωρίζω στην περίπτωσή του), νομίζω ότι το κυριότερο συστατικό που τον οδήγησε σε "υγιές" success story είναι η υπευθυνότητα και ο σεβασμός στην ανάγκη του πελάτη εις βάρος της αισχροκέρδειας της τσέπης του...
Τώρα αν αυτό το τελευταίο διδάσκεται στον συνήθη Έλληνα επιχειρηματία πέστε μου εσείς...εγώ μπορεί να είμαι ένας εγκάθετος, λαμόγιο, μασόνος, αμπελόφιλόσοφος του ακαθάριστου καναπέ της γυναίκας μου ή και απλά ένας λαλάκας ακόμα 8)