gmoukou

τρελοί κανονικοί...

Εμένα πάντως μου άρεσε ο direct ήχος. Ίσως ήθελα ένα τσακ πιο μπροστά τη συνοδεία (ή πιο πίσω την άλλη) αλλά αυτά πραγματικά είναι ψιλά γράμματα. Μπράβο!

Εδώ και η, πιο εύκολη στην αφομοίωση, πιανιστική εκδοχή του θεατρικού έργου Relâche (1924) που οδήγησε στο Entr'acte. Πολύ ενδιαφέρουσες οι σημειώσεις του Βρετανού μουσικολόγου Robert Orledge στο "2016 Complete Satie Piano Works for Piano": "Satie planned the music for this deliberately provocative, "instantaneous" ballet with Francis Picabia very carefully, trying to balance the music of the two mirrored acts as closely as possible, and to match the entries and returns of the various dancers. Despite his use of popular (and sometime salacious) songs like "Le Marchand de nav

Εμένα σήμερα φτάσανε επιτέλους (χορδούλες μόνο) και με dhl παρακαλώ. Μάλλον λαχείο είναι (εκτός αν έχει η παραγγελία μέσα μια custom tele όπου εκεί στις στέλνουν το επόμενο πρωί και στις έχουν αρωματίσει κι όλα)

Έψαχνα αφορμή για να το ποστάρω αλλά όλο το ξεχνούσα. Εδώ ταιριάζει. Παρακάτω σύνδεσμος για τη ταινία μικρού μήκους Entr'acte (1924) σκηνοθετημένη απο René Clair και μουσική Eric Satie η οποία προβλήθηκε το 1974 στο Φεστιβάλ Καννών. Η ταινία, ένα (ξε)καθαρό αβανγκαρντ Σουρεαλιστικό δημιούργημα με πολλές νέες για την εποχή τεχνικές, δημιουργήθηκε με σκοπό να παίζεται στο διάλειμμα ανάμεσα στα μέρη ενός θεατρικού έργου (εξού και ο όρος Entr'acte) και πιο συγκεκριμένα για το μπαλέτο Relâche (1924) του Francis Picabia πάλι με μουσική Satie. Στην ταινία εμφανίζονται μερικοί απ

φανταστικός.

Wow!

Ωραίες μικροαλλαγές έχει, πιο πιστές στην πιανιστική εκδοχή. ποια έκδοση να είναι άραγε; Όπως πάντα, βαθειά υπόκλιση. Αδιανόητος ήχος.

+1 Τι παίζουν ωρε τα χτήνη;;;;

Πάντως ομολογουμένως το έφαγα α-μά-ση-το! Κάποιος να με κατεβάσει απο το αγκίστρι.... Βέβαια να τα λέμε όλα, το γεγονός οτι το πόσταρε ο Ντιμ με λεζάντα νεβερ λαικντ δεμ ήταν ο τέλειος αντιπερισπασμός....

Α είναι οργανωμένο το έγκλημα και έχει και ψωμί μάλιστα! Έπος.

καλέ αυτό είναι κάργα fake, βγάζει μάτι!

Φυσικά το πρώτο πράγμα που μου ήρθε στο μυαλό είναι η Polackova να παίζει Μπαχ σε 9χορδη 19ου αιώνα (αντίγραφο του Jan Tuláček)

Μινιμαλιστικό χειρουργείο. Όχι κάτι wow αν δε το βλέπεις αλλά ένα κάποιο ενδιαφέρον το έχει.