gmoukou

Πωπω μπράβο βρε μάγκες! Φανταστικοι!!!! Ευχομαι κ εις ανώτερα και να σας δούμε και λαιβ πουθενά!

Για την ηλικία της παντως τη λες και ωραία γκομενα

Πωπω τα λέει ΟΛΑ μέσα ο τύπος. Σεμινάριο.

Πάνω σ’αυτο το θέμα εχει μιλησει και ο John Schneider (και φυσικά πολλοί άλλοι) ο οποίος παρεμπιπτόντως έχει βγαλει ένα κα-τα-πλη-κτι-κό βιβλίο (the contemporary guitar) στο οποίο αναλύει σε τεράστιο βάθος τη κιθάρα εν γενει. Ο εν λόγω κύριος ασχολείται τα τελευταία χρονια με τη microtonal μουσική. Παρακατω ένα από τα τρία μέρη μιας ομιλίας του πάνω στο θέμα κουρδισματος και συγκερασμού της μουσικής.

Τι ΕΚΑΒ....tα παιδιά να σου φορέσουν το λευκό ρουχαλάκι που δένει πίσω πρέπει μετά απο αυτό! Φανταστικός (ο Koch). Πηγαίο ειλικρινές παίξιμο, ανάλογο του χαρακτήρα του, και όχι άστοχες προσπάθειες φθηνού εντυπωσιασμού. Πολύ το φχαριστήθηκα! Νταξει και ο Smith καλούλης ήταν

Γιατί όμως 4; Ποια είναι η φυσική πίσω απο αυτό; Είναι αυτό που είναι ο dim ή κάτι βαθύτερο; Δηλώνω παντελώς άσχετος επι του θέματος, απλά μου φαίνεται ενδιαφέρον και θα ήθελα να μάθω κάτι γύρω απο αυτό μιας και προέκυψε.

Να ένα βίντεο που θα ταίριαζε γάντι στο νήμα “παίζετε καλύτερα όταν πίνετε;” Στο 3:23 το “τι στον *****ο παίζουν αυτοί εδω” βλέμμα του Zappa απλά priceless.

Καλά οι άνθρωποι (αυτοι γενικά που κάνουν αυτό το συγκεκριμένο πραγμα, σε αυτό το επίπεδο) δεν υπάρχουν. Φανταστικοι! Και μιλαμε ότι ξεπερνάει το αμιγώς μουσικό event αυτή η performance. Αυτό το βίντεο μου θύμισε την ταινία Drumline γύρω από αυτού του είδους μπάντες. Ευχάριστη, ειδικά για τους κρουστούς, και σχετικά ελαφριά χωρίς πολλές σάλτσες.

Το έναυσμα μου για να πιάσω ηλεκτρική κιθάρα στα 13-14 μου ήταν το smoke on the water. Το έναυσμα όμως για να πιάσω την κλασική ήταν αυτό:

Ε ναι! +1

@Αετός μας έχεις καταστρέψει!! Εντάξει τι να λέμε όμως, ζωή να έχει ο άνθρωπος να παίζει τους παπάδες του να εμπνέει κόσμο!

ω ναί.