theoctapus
-
Αναρτήσεις
6.761 -
Μέλος από
-
Τελευταία επίσκεψη
Τύπος περιεχομένου
Προφίλ
Forum
Ημερολόγιο
Άρθρα
Music
Νέα
Competition Kom12
Lockdown
Videos
Store
Αναρτήσεις από theoctapus
-
-
Φαίνεται λες και ο James έχει ξεχάσει τι πάει να πει heavy riff. Μόνο κάτι νερόβραστες φλωριές που αν τις έγραφε οποιοσδήποτε άλλος δεν θα σήκωναν συζήτηση μεγαλύτερη των 5 λεπτών. Δεν λέω, να δούμε και τον υπόλοιπο δίσκο αλλά αν κινείται στα ίδια μοτίβα, που σίγουρα κάτι τέτοιο θα παίζει, βράσ' τα. Εδώ και καιρό κάπου βαθιά μέσα μας το ξέρουμε πως η μόνη φυσιολογική αντίδραση στο νέο "Έβγαλαν οι Metallica δίσκο" είναι "Εε, και;"
-
Οπότε, για το βινύλιο χρειάζεσαι 1) χρήματα (αρκετά υπο περιπτώσεις), 2) μελέτη που θα αρκούσε για διδακτορικό στην αστροφυσική, 3) συζητήσεις επί συζητήσεων, 4) άπειρες δοκιμές, 5) περιοδική συντήρηση εξοπλισμού, 6) συχνά πυκνά κάποιο είδος προετοιμασίας του εξοπλισμού, 7) χώρο για τον εξοπλισμό και τους δίσκους, και τελικά το αποτέλεσμα δεν θα είναι και το καλύτερο, η εμπειρία όμως διαφορετική.
ΟΚ, και το να σε κυνηγάνε 5 πεινασμένα ντόπερμαν εμπειρία το λες, αλλά νομίζω πως οι περισσότεροι θα την απέφευγαν :)
-
Δεν πιστεύω ότι μπορεί κανείς να πει στον OP "ας πρόσεχες" ούτε πιστεύω ότι πρέπει να ζούμε γενικώς προσέχοντας τα πάντα. Άνθρωποι είμαστε και κάνουμε λάθη.
Βέβαια υπάρχουν λάθη και λάθη, δεν είναι όλα το ίδιο κι αυτό το λάθος είναι κάπως χοντρό. Το λες και δείγμα κακού επαγγελματισμού. Σαν πελάτης περιμένεις κάποια πράγματα απ' τον επαγγελματία και στην συγκεκριμένη περίπτωση δεν τα λες υπερβολικά. Ένα λάθος έγινε λοιπόν και μύτη δεν άνοιξε, η εικόνα όμως χάλασε και στον κόσμο του εμπορίου αυτό λέει αρκετά.
-
...και εδώ κολλάει και αυτό:
;D
;D ;D ;D ;D ;D ;D ;D ;D ;D ;D
-
Άρα για εσένα είναι καθαρά πρακτικό το θέμα;
Ναι. Αν έβρισκαν τρόπο να το κάνουν χωρίς να δημιουργούνται παρατράγουδα και αδικίες ας το έκαναν. Δεν με νοιάζει. Αρκεί να μην καταλήγαμε σε μεγάλο αριθμό εξαιρέσεων.
-
Αυτό ανοίγει ένα άλλο πάρα πολύ ενδιαφέρον θέμα, σχετικά με το πόσο "ποιοτικό" θεωρεί ο καθένας μας πως είναι το κάθε είδος μουσικής (και ειδικά τα είδη στα οποία έχει μηδενική ή ελάχιστη έκθεση). Αλλά αυτές οι κουβέντες είναι για πολιτισμένους λαούς. :P
Οπως είπα και σε προηγούμενο post, από ένα σημείο αποδοχής και πάνω η γνώμη του καθένα μας δεν έχει καμία αξία. Όταν ένα είδος έχει γράψει ιστορία δεκαετιών και έχει επηρεάσει την κοινωνία σε μεγάλο βαθμό και παγκοσμίως, η κουβέντα στην οποία αναφέρεσαι έχει αξία μόνο για να μάθεις τα γούστα του άλλου. Ο Καβάκος λοιπόν θα έπρεπε να το ήξερε αυτό πρίν ανοίξει το στόμα του. Μάλιστα το γεγονός αυτό δεν αλλάζει ακόμα κι αν έχεις εντρυφήσει στο είδος.
@Nikolas
Συγκρίνεις ανόμοια πράγματα. Άλλο το ΙΚΥ κι άλλο ο στρατός. Και όπως σου είπα, αν ανοίξει η κουβέντα για εξαιρέσεις βάσει αξίας και ταλέντου ζήτω που καήκαμε. Ποιος θα το κρίνει αυτό και με ποιο τρόπο; Θα μου πεις θα μπορούσαν να βάζουν εξετάσεις αλλά σε τι; Επί παντός επιστητού; Το ΙΚΥ σου λέει δίνω λεφτά για το Χ, το Υ, το Ζ. Εσύ δίνεις εξετάσεις για το Χ, το Υ, το Ζ κι αν περάσεις παίρνεις χρήματα. Στην περίπτωση όμως του στρατού δεν υπάρχει Χ, Υ, Ζ. Αρα ούτε με εξετάσεις μπορούν να κάνουν επιλογή. Κι άντε πες πως διαλέγουν κάποια Χ, Υ, Ζ. Θα βγεί ο άλλος και δικαίως θα φωνάζει "Γιατί όχι το Ω;" και πάμε η κολοκυθιά.
Ή θα πρέπει μήπως να ελέγχουν τα βιογραφικά; Π.χ. στην περίπτωση του ερευνητή θα πει κάποιος "Έχει τόσες δημοσιεύσεις, έχει αυτά τα πτυχία, έχει πάρει αυτά τα βραβεία, έχει δουλέψει σ' αυτές τις θέσεις" κ.ο.κ. Αντιλαμβάνεσαι φυσικά πως κάτι τέτοιο οριζόντια για όλους τους άρρενες που μπορούν να πάνε στρατό δεν μπορεί να γίνει στην πράξη.
-
Καταρχήν: "Υπερβάλο"?!?!?!?!? Ο?!?!?!?!??!?! Αν είναι δυνατόν!
Τώρα, στην τοποθέτησή σας. Καταλαβαίνω τι λέτε (και, btw, έχω πάει φαντάρος), αλλά το βλέπω ως εξής: Αν υπάρχουν χαρισματικοί άνθρωποι, στον τομέα τους, ο καθένας, που μπορούν να τεθούν κάτω από τη χώρα, όπως το θέτει ο αχταρμάς, γιατί να μην χρησιμοποιηθούν στον τομέα τους, ο καθένας; Γιατί να υπάρχει αυτός ο τελειωτικός ισοπεδοτισμός τελικά; Γιατί μη μου πείτε ότι ο Καβάκος, και ο κάθε Καβάκος μπορεί να προσφέρει τα ίδια εντός του στρατού και εκτός του! Ακόμη και αν ο στρατός έχει μουσικό τμήμα, κλπ...
Ας πήγαινε στο μουσικό τμήμα, δεκτό. Αυτός δεν πήγε καν. Ρωτάς γιατί αυτός ο ισοπεδωτισμός. Μα αν έμπαινε το σύστημα στην διαδικασία να κρίνει ποιος είναι χαρισματικός και ποιος όχι, ποιος προσφέρει και ποιος όχι, θα άνοιγαν οι ασκοί του Αιόλου. Ο κάθε πικραμένος θα το έπαιζε περίπτωση. Άσε που αυτομάτως θα γινόντουσαν άκυρες ή/και προσβλητικές συγκρίσεις (του τύπου γιατί αυτός και όχι εγώ). Όπως καταλαβαίνεις δεν γίνεται αυτό. Και μην ξεχνάς πως στον στρατό πας με την λογική (ακύρη ομολογουμένως για το μεγαλύτερο μέρος της ιστορίας) της επαρκούς στελέχωσης του στρατεύματος ώστε αν γίνει πόλεμος να υπάρχει κόσμος να πολεμήσει. Σκέψου το, απίθανο, σενάριο να είσαι εσύ με το όπλο στα χαρακώματα κι ο άλλος να είναι σπίτι του για να μην πάθουν τίποτα τα δακτυλάκια του. Ή σκέψου το πιο πιθανό σενάριο να είσαι εσύ σκοπιά και να ξέρεις πως ο άλλος είναι σπίτι του για να μην πάθουν τίποτα τα δακτυλάκια του. Λες και στον στρατό περπατάμε με τα χέρια.
-
@trolley
Ο εν λόγω κύριος είναι προφανέστατα ένας εξαιρετικός επαγγελματίας και καλλιτέχνης (btw Νικόλα, συμφωνώ μ'αυτό που λες για την αξία του εκτελεστή) και προφανέστατα όταν μιλάει για θέματα μουσικής εμείς πρέπει να ανοίξουμε τα αυτιά μας. Επίσης συμφωνώ πως σε θέματα μουσικής η δικιά μου, η δικιά σου γνώμη δεν μπαίνει στο ζύγι με την δικιά του. Όταν όμως πετάει ένα "η ροκ δεν είναι μουσική" εε πως να το κάνουμε, ένα μικροεγκεφαλικό το παθαίνω. Μάλλον εδώ μιλάει πιο πολύ η έπαρση παρά η γνώση. Παρόλ' αυτά δεν μπορώ να τον δικαιολογήσω.
Πολύ καλά έπραξε,θα ήταν καταστρεπτικό για το επίπεδό και την σχέση του με το όργανο 1,5 χρόνος(τότε) στρατός.
Δεν πάει έτσι. Πολύ καλά τα λέει ο trolley, ο νόμος είναι σαφής. Όταν κι αν νομοθετήσουν εξαιρέσεις αυτού του τύπου τότε αλλάζει το πράγμα. Μέχρι τότε δεν υπάρχει καμία δικαιολογία.
Νομίζω ότι η νομοθεσία έχει προβλέψει τέτοια θέματα. Δεν είναι "απλά" ένας βιολιστής. Είναι ένας από τους καλύτερους και γνωστότερους βιολιστές τους κόσμου, και πρεσβεύει την Ελλάδα μέσω αυτού. Νομίζω ότι τα στρατά μπορούν να κάνουν με 10-20 λιγότερους ανθρώπους το χρόνο, αν αυτοί φροντίζουν τόσο πολύ για τη χώρα τους (λέω τώρα... αν και υπερβάλο, ολίγον πάλι).
Ισχύει ότι είπα παραπάνω. Με 10-20 λιγότερους μπορεί να κάνει αλλά αν όντως μπορεί ας φτιάξουν έναν νόμο να τελειώνουμε. Και πως ακριβώς θα μπαίνει κανείς στο club αυτών των 10-20; Επίσης η δικαιολογία είναι να μην χαλάσει τα δάκτυλά του όχι ότι προσφέρει έργο. Κοινώς μπούρδες.
-
Μα, δεν χρησιμοποίησα τη λέξη "νεολαίος" υποτιμητικά. Είναι η φυσική ροή των πραγμάτων : νεολαίος, μεσήλιξ, μεσόκοπος, γεροξούρας, πτώμα. Ο Καβάκος (και εγώ, και ένας τζαζόβιος φίλος μου) δεν είμεθα πλέον νεολαίοι και (απ' ότι φαίνεται) έχουμε καταλήξει σε μουσικές επιλογές που δεν φαντάζει πολύ πιθανό να αναθεωρηθούν. Ακόμη και ο LK, έγραφε τις προάλλες ότι τον ενδιαφέρει μόνο ο Σινάτρα. Δικαιούται κάποιος να μας θεωρεί "στόκους". Και γιατί να είμαστε στόκοι εμείς και όχι εκείνοι που ακόμη δεν ξέρουν τι θέλουν να ακούσουν;
Δεν σου λέω πως χρησιμοποίησες την λέξη υποτιμητικά. Αν εσύ ακούς ένα μόνο είδος δεν είσαι στόκος, δεν είπα αυτό. Το να υποστηρίζεις όμως πως όσα δεν ακούς δεν είναι και μουσική εε ναι, τότε είσαι στόκος με σφραγίδα.
Δεν μπορείς να κρίνεις εσύ αν ο Χ δεν ξέρει τι θέλει να ακούσει. Αλλά ακόμα κι αν ισχύει αυτό που λες αφου το έχεις περιορίσει στους νέους (btw, φλερτάρουμε επικίνδυνα με την μυρωδιά της ναφθαλίνης) και μπορούμε να υποθέσουμε ότι οι νέοι δεν ξέρουν τι θέλουν, η ροκ στην οποία αναφέρεται ο κύριος δεν είναι αποκλειστικό άκουσμα των νέων. Μάλιστα δεν είναι καν άκουσμα των νέων. Άρα ακόμα κι αν είναι σωστό αυτό που λες είναι εκτός θέματος.
-
Πάντως, όπως ξέρουμε, κάθε χολυγουντιανό υποπροϊόν που στηρίζεται στα εφέ και το νταβαντούρι, έχει επίσης μεγάλη (δηλ. τεράστια) αποδοχή. Οπότε το κριτήριο της "αποδοχής" δεν έχει θέση στην αξιολόγηση οποιουδήποτε θέματος.
Υπάρχει αποδοχή κι αποδοχή. Άλλη τάξη μεγέθους η rock κι άλλη π.χ. η techno που όντως γεννήθηκε, έζησε και πέθανε στα 90's (χοντρικά). Από ένα σημείο αποδοχής και πάνω ένα είδος καθίσταται ανεπηρέαστο από συγκρίσεις και ταξινομήσεις.
Κάτι ακόμη : δεν είναι απαραίτητα "στόκος" αυτός που έχει κάνει τις επιλογές του και δεν ασχολείται με άλλα ζητήματα.
Αυτός δεν είναι. Αυτός όμως που ενώ δεν έχει ασχοληθεί κρίνει αρνητικά αυτούς που έχουν, είναι. Και τι πάει να πει δεν έχει ασχοληθεί; Δεν μπορεί να μην έχει ακούσει έστω κάποια τραγούδια. Μουσικός είναι και μάλιστα πολύ έμπειρος, θεωρητικά δεν χρειάζεται να εντρυφήσει για να καταλάβει κάποια πράγματα. Και μετά σου λέει δεν έχει ρυθμό.
Μπορεί ο κάθε νεολαίος να θεωρεί καθήκον του να ακούσει πολλές διαφορετικές μουσικές (και μπράβο του που λέει και ο Γουλαρίνος), αλλά μην τον κακίζουμε αν κάποια στιγμή βαρεθεί και επιλέξει τι όντως του αρέσει.
Έχεις δυο λάθη σε μια πρόταση. Πρώτον, δεν είναι απαραίτητο ο νεολαίος να θεωρεί καθήκον του να ακούει το οτιδήποτε. Και οι νεολαίοι μπορούν να έχουν κανονικότατα γούστα, δεν χρειάζεται ντε και καλά να είναι στρατευμένοι. Δεύτερον, εφόσον ισχύει το πρώτο δεν θα γίνει αλλαγή υπό το πρίσμα πως ο πάλαι πότε νεολαίος ανακάλυψε το πραγματικό του γούστο λες και τόσα χρόνια ζούσε μια πλάνη. Θα συνεχίσει να ακούει το ίδιο ή θα αλλάξει γούστα, όχι γιατί ανακάλυψε την αλήθεια αλλά γιατί απλά άλλαξε σαν άνθρωπος. Συμβαίνει κι αυτό ενίοτε, believe it or not.
@LK
+1
-
@PlasmaPool
Εφόσον λοιπόν το μόνο πράγμα που αναγνωρίζει σαν μουσική είναι η κλασική, γιατί εγώ αυτό καταλαβαίνω, τότε είναι στόκος και δεν με νοιάζει πόσο καλός μουσικός είναι (που είναι) ή πόσο καλός καλλιτέχνης είναι (είναι δεν είναι). Δεν μπορείς έται απλά να αφορίζεις κάτι που έχει τόση ιστορία και έχει επηρεάσει τις ζωές εκατομμυρίων επειδή τι, την έχεις μεγαλύτερη... την μουσική ιστορία; Και μετά αναρωτιέσαι γιατί ο κόσμους ακούει σκυλάδικα.
Είναι φαινόμενα εποχής; Ναι, απ' τα 1940 (δεν ξέρω πότε γεννήθηκε η rock αλλά δεν νομίζω να πέφτω και πολύ έξω) μέχρι σήμερα. Ψιλοπράγματα δηλαδή.
Προφανώς αυτό είναι προσωπική σου άποψη, αλλά ως άνθρωπος που ζω από τη κλασσική μουσική, μπορώ να σου πω ξεκάθαρα ότι κάνεις λάθος!
Ένας μουσικός, σε οποιοδήποτε είδος, που δεν παράγει δικό του έργο, πόση καλλιτεχνική αξία έχει σε σύγκριση με κάποιον που παράγει; Εγώ πιστεύω λιγότερη. Τουλάχιστον ο άλλος έχει τα κότσια να εκτεθεί.
-
Οσα ειπε για το ρεμπετικο και τα λαικα τα εχει πει και για το ροκ ( αρυθμος θορυβος ) και για ολα τα ειδη συγχρονης μουσικης .
Βέβαια αυτά που λέει για τα λαϊκά τα λέει υπο το πρίσμα της πλήρους κυριαρχίας τους στην Ελλάδα. Αν όμως έχει πει παρόμοια και για την rock ή όποιο άλλο είδος σύγχρονης μουσικής (δεν ξέρω αν έχει πει κάτι, δεν τον παρακολουθώ) τότε είναι φάουλ.
-
Μα απ΄την πρώτη στιγμή οι Αγγλοι θα ανοικτούν σε συνεργασίες και συμμαχίες ! Αλλά με τους δικούς τους όρους.
Από που και ως που το πιστεύεις αυτό; Ποιος σου λέει πως σε μια πλέον πιο δυσμενή θέση δεν θα αναγκαστούν να κάνουν περισσότερες υποχωρήσεις;
Το ότι κάποιος δεν έχει επίσημους δεσμούς (πολιτικούς και οικονομικούς) δεν σημαίνει σε καμία περίπτωση πως μπορεί να κάνει ότι γουστάρει προς όφελός του. Η ανεξαρτησία δεν συνεπάγεται μείωση της δύναμης του απέναντι. Αν ίσχυε αυτό σε μια Ευρώπη με τα κράτη μόνα τους, όλοι θα έβγαιναν μονίμως κερδισμένοι κάτι που πρακτικά δεν γίνεται γιατί πολύ απλά οι πόροι είναι περιορισμένοι και γιατί πάντα υπάρχουν ανταγωνιστικά οφέλη. Π.χ. η Αγγλία θα πρέπει πλέον να υπογράψει νέες εμπορικές συμβάσεις με την ΕΕ. Ποιος σου λέει πως δεν θα βγεί από πάνω η ΕΕ; Από που κι ως που η Αγγλία είναι εξ ορισμού σε θέση ισχύος;. Δεν είναι.
Το πρόβλημα είναι πως έχετε αγιοποιήσει την ανεξαρτησία χωρίς να αντιλαμβάνεστε πως 1) πλήρη ανεξαρτησία δεν υπάρχει ούτως ή άλλως, και 2) ο μόνος τρόπος να βγείς κερδισμένος ως ανεξάρτητος είναι να είσαι ισχυρότερος όλων. Χλωμό.
-
Βέβαια το ερώτημα είναι αν οι Άγγλοι ψήφισαν να φύγουν γιατί αντιδρούν για τα (όποια) ελαττώματα της ΕΕ ή γιατί απλά ήθελαν να υψώσουν το μεσαίο δάχτυλο επειδή έτσι γουστάρουν. Για να ισχύει το πρώτο και για να έχει νόημα θα πρέπει οι Άγγλοι να έχουν υποστεί συνέπειες απ' τα ελαττώματα αυτά. Έχουν;
Η επιθετική επιχειρηματικότητα είναι η κατ'εξοχήν Γερμανική πολιτική. Αυτή φοβισε τους Αγγλους και διαλύει σήμερα την ευρωπαική ΙΔΕΑ.
Η "επιθετική επιχειρηματικότητα" δεν είναι καν πολιτική, πόσο μάλλον Γερμανική. Οι Άγγλοι δεν έχουν τίποτα να φοβηθούν απ' τους Γερμανούς κι αν έχουν οι φόβοι τους δεν θα μειωθούν αν φύγουν απ' την ΕΕ. Για την ακρίβεια κανένα πρόβλημα δεν λύνεται αν υψώνεις τείχη, κανένα.
-
Για όλα αυτά δεν θεωρώ ότι φταίει το δημοψήφισμα -όπως είναι η φιλελεύθερη άποψη εντός/εκτός ελλάδας), άλλα οι δυνάμεις που ηγεμόνευσαν σε αυτό.
Μα φυσικά και δεν φταίει το δημοψήφισμα. Το δημοψήφισμα ήταν απλά ένα εργαλείο που απ' ότι φαίνεται έσκασε στην μάπα όσων το χρησιμοποίησαν. Δυστυχώς όμως τα σκάγια θα χτυπήσουν, ως συνήθως, και αθώους.
-
Λοιπόν, δεν ξέρω για την παραγωγή αλλά το ερευνητικό/ακαδημαικό/επιστημονικό κομμάτι στο οποίο τυγχάνει να εργάζομαι, χωρίς την ΕΕ θα κατέρρεε πλήρως. Τα πράγματα που γίνονται στην έρευνα λόγω της ΕΕ δεν θα γινόντουσαν με κανένα διαφορετικό άλλο τρόπο. Ειδικά στην Ελλάδα που το κομμάτι του ΑΕΠ που πάει στην έρευνα δεν φτάνει ούτε για τα κωλόχαρτα, χωρίς το ΕΣΠΑ και την δυνατότητα να συμμετέχουμε σε ευρωπαικά έργα όλα τα ερευνητικά ιδρύματα της χώρας (και το εννοώ όλα) μαζί με πολλά πανεπιστήμια θα έκλειναν. Ένας κλάδος θα σβηνόταν απ' τον χάρτη ολοκληρωτικά με μια μόνο ριπή.
Ήδη γίνονται συζητήσεις για το πως θα αντιμετωπιστεί η νέα κατάσταση στο κομμάτι των συνεργασιών και της ανταλλαγής γνώσης και τεχνολογίας με την Αγγλία. Ακόμα και πριν το αποτέλεσμα ο επιστημονικός κλάδος της Αγγλίας έκλαιγε. Άλλα τι τον νοιάζει τον 70 χρονο Άγγλο στην επαρχία;
-
Η δημοκρατία, δια της εξουσίας που παρέχει στο "δήμο", οφείλει να λειτουργεί και ως όχημα ωρίμανσης των λαών. Τουτέστιν, η δημοκρατία πρέπει να κάνει λάθη. Γιατί όσο κι αν είναι επώδυνο για τον ίδιο το λαό, οι λανθασμένες αποφάσεις και η συνειδητοποίησή τους, αποτελούν εμπειρία για την πολιτική και κοινωνική ωρίμανσή του. Αλλιώς έχουμε διχοτόμηση σε πολλά επίπεδα και καταλήγουμε σε ένα κράτος με ελίτ η οποία αποφασίζει για τα πάντα ενώ στον αντίποδα μένουν οι "χωρικοί" οι οποίοι είναι καταδικασμένοι να μην θεωρούνται ποτέ ικανοί να αποφασίσουν για το μέλλον τους. Οι επιπτώσεις εδραίωσης ενός τέτοιου σχήματος είναι νομίζω εμφανώς καταστροφικές.
Έχεις δίκιο, η δημοκρατία πρέπει να γίνεται ενίοτε όχημα ωρίμανσης των λαών. Αυτό όμως δεν σημαίνει πως οι λαοί θα πρέπει να συμπεριφέρονται σαν χαζοβιόλες χαζογκόμενες. Το ότι η δημοκρατία σου δίνει την δυνατότητα να εκφράζεις την άποψή σου αυτό δεν σημαίνει ότι μπορείς να το κάνεις χωρίς να αναγνωρίζεις το γεγονός πως αυτή η δυνατότητα είναι στην ουσία ευθύνη. Κοινως η δημοκρατία πρέπει να μπορεί να κάνει ειλικρινή λάθη και όχι χαζά και ανώριμα λάθη που θα μπορούσαν να αποφευχθούν. Κι αυτό δεν είναι θέμα της δημοκρατίας (του νομοθετημένου συστήματος που υλοποιεί τις δημοκρατικές αρχές) αλλά αυτών που έχουν δικαίωμα ψήφου.
Γιάμεθ ,
αν μου επιτρέπεις, ίσως θα έπρεπε να πέφτει και κανένα delete σε σχόλια που απλώς προσβάλλουν/φλαμάρουν, χωρίς να προσθέτουν ούτε μισό επιχείρημα στη συζήτηση.
Το να (κάνουμε όλοι πως) τα αγνοούμε, δεν λειτουργεί αποτρεπτικά - απλά μας συνηθίζει στην ασχήμια.
+1000
-
Και μετά μου λες ότι δεν μιλάς για ημιδημοκρατία.
Το ζήτημα δεν είναι ποιος ξέρει. Το ζήτημα είναι ποιος έχει δικαίωμα να αποφασίσει σε τέτοια ζητήματα. Ποιος έχει δικαίωμα ψήφου.
Αλλά και για να απαντήσω στην ερώτησή σου.
Ποιος ξέρει; Ο Cameron ή ο Farage;
Καλά βρε Ray, μαζί μιλάμε ή ο καθένας λέει το δικό του; Σου λέω πως ο μέσος Άγγλος δεν έχει επαρκείς γνώσεις για να αντιληφθεί τις συνέπειες δεν σου λέω να μην ψηφίσει. Αφού το επέλεξαν ας το κάνουν. Άρα τι ημιδημοκρατίες μου τσαμπουνάς; Από που και ως που η διαπίστωση οτι είναι πολύπλοκο θέμα για δυνατούς λύτες μας οδηγεί στο συμπέρασμα πως δεν θέλουμε ο λαός να αποφασίζει; Άσχετα πράγματα. Ας ψηφίσουν, δεν μας πέφτει λόγος.
Δεν έχουν περάσει 800 χρόνια. Αλλά δεν έχει και σημασία γιατί η Μ. Βρετανία βρίσκεται πάνω κάτω στην ίδια θέση σε σχέση με την Ε.Ε.
Σε κάθε περίπτωση, το δικαίωμα ενός λαού να αποφασίσει για ένα συγκεκριμένο ΙΔΙΟ θέμα δεν αλλάζει με τον καιρό. Εκτός και αν κάποιος του το αλλάξει για το καλό του. Ξέρεις τα γνωστά περί γύψου και ασθενούς...
Είπε κανείς πως αλλάζει με τον καιρό το δικαίωμα για ψήφο; Πάλι άσχετο συμπέρασμα. Μίλησε κανείς για γύψο; Θα μας τρελάνεις; Αυτό που άλλαξε είναι η φύση των συνθηκών, των παραμέτρων και των προβλημάτων σε τέτοιο βαθμό που ουσιαστικά μιλάμε για διαφορετικά πράγματα. Προφανώς και μπορούν να ψηφίσουν. Το ότι άλλαξαν τα πράγματα δεν σημαίνει οτι δεν πρέπει να ψηφίσουν. Έγινα κατανοητός τώρα;
-
Μόνο το συνολικό εκλογικό σώμα μπορούσε να αποφασίσει για ένα τόσο κρίσμο ζήτημα.
Είσαι σίγουρος; Ξέρει ο μέσος Άγγλος τι σημαίνει για το μέλλον του αυτό που έγινε; Εσύ θα ήξερες; Εγώ πάντως όχι.
Και κάτι άλλο γιατι ορισμένοι (λίγοι) το ξεχνάνε και πολλοί δεν το ξέρουν.
Δημοψήφισμα με το ίδιο διακύβευμα έγινε στο Ηνωμένο Βασίλειο το 1975. Τότε η παραμονή υπερψηφίστηκε. Άρα δεν μιλάμε για κάτι πρωτόγνωρο.
Το ότι έχουν περάσει 800 χρόνια από τότε παίζει ή δεν παίζει ρόλο; Το '75 με το '16 είναι συγκρίσιμες εποχές; Μάλλον όχι.
-
Γιατί αυτό που έχω καταλάβει εδώ είναι ότι προτείνεται εμμέσως πλην σαφώς ένα άλλο "βελτιωμένο" είδος δημοκρατίας.
Το οποίο όμως με τον έναν ή τον άλλο τρόπο θα καταλήξει σε μια authoritarian democracy, μια ημιδημοκρατία που θα διοικείται από αυτούς που έχουν τους κατάλληλους πόντους ή έχουν γεννηθεί σε κατάλληλα περιβάλλοντα. Όπως π.χ. κατά ειρωνική συμπτωση, η Μ. Βρετανία της οποίας η Άνω Βουλή (των Λόρδων) δεν εκλέγεται αλλά ορίζεται και της οποίας ο τίτλος του Ανώτατου Άρχοντα, κληρονομείται.
Αυτό κατάλαβες εσύ τώρα; Τι να πω. Δεν εννοούμε αυτό. Ξαναδιάβασε.
-
Πώς; Ή με την παιδεία ή με την δικτατορία (άντε να την πω πεφωτισμένη ολιγαρχία). Η παιδεία είναι, ουσιαστικά, τα μαθήματα που σου μεταφέρονται από τα λάθη που έγιναν προηγουμένως σε παγκόσμιο επίπεδο. Το δεύτερο δεν θέλω να πιστέψω ότι το εννοείς, γιατί επιστρέφουμε στο πρώτο, δλδ έλλειψη παιδείας.
Κάτσε ένα λεπτό. Πες πως σε ρωτάνε κάτι. Μας λες πως ο μόνος τρόπος να απαντήσεις σωστά είναι είτε αν η ίδια ερώτηση είχε γίνει στο παρελθόν και είχε απαντηθεί λανθασμένα κι αρα έχεις μάθει απ' το λάθος ή αν έχεις δικτατορία; Δηλαδή το να κάτσεις να μελετήσεις, να διαβάσεις, να ψάξεις, να ρωτήσεις ανθρώπους με γνώσεις και να σκεφτείς πολύ μα πάρα πολύ σαν επιλογή δεν παίζει; Και να σου πω και κάτι, αν με ειλικρίνεια απέναντι στον εαυτό σου διαπιστώσεις πως δεν έχεις απάντηση πες και ένα ρημάδι "Δεν ξέρω", δεν πρέπει ντε και καλά να δώσεις απάντηση. Η παραδοχή άγνοιας είναι λυτρωτική ενίοτε.
Και σημειοτέον παιδεία δεν είναι η γνώση που μεταφέρθηκε απ' τα λάθη του παρελθόντος. Παιδεία είναι και να μαθαίνεις πως κάτι γίνεται σωστά μέσα από γνώση που έχει συγκεντρωθεί από μελέτη.
Το οποίο είναι μικρότερο από αυτό που έκανε το λάθος και κέρδισε. Στη Δημοκρατία και η μειοψηφία (ορισμένου μεγέθους) έχει δικαιώματα. Αλλά επικρατεί αυτό που επέλεξε η πλειοψηφία. Αλλιώς βλ. παραπάνω εδάφιο 1.2 :)
Δεν με κατάλαβες. Προφανώς και απαξ η δημοκρατική διαδικασία καταλήξει κάπου δεν υπάρχει κάτι περισσότερο να συζητηθεί. Το θέμα είναι η ανευθυνότητα της ελλιπούς προετοιμασίας όταν κάτι τόσο σημαντικό εκκρεμεί.
-
Ο λαός της Αγγλίας και ο λαός οποιασδήποτε χώρας καλά θα κάνει να μάθει πώς να παίρνει τις καλύτερες δυνατές αποφάσεις για τον εαυτό του.
Αν όχι, ας ζήσει με τις κακές αποφάσεις και τις συνέπειές τους.
Δεν είναι μόνο θέμα δημοψηφισμάτων.
Είναι ΚΑΙ θέμα εκλογών. Αν ο Τσίπρας μας έκανε τη χάρη του Grexit νομίζεις ότι τα αποτελέσματα θα αναιρούνταν όταν θα έφευγε από την εξουσία;
Είναι ΚΑΙ θέμα άλλων αποφάσεων. Δες πώς πλήρωσαν οι Γερμανοί τον Χίτλερ και οι Ρώσοι την Επανάσταση.
Όσο αποβλακωμένος είναι ο λαός, τόσο κακές αποφάσεις παίρνει. Ας τις λουστεί λοιπόν, και ίσως, ΙΣΩΣ τονίζω, να μάθουν κάτι οι απόγονοί του από την ιστορία.
Αν και συμφωνώ με την λογική που λέει οτι ο λαός, ο όποιος λαός, πρέπει κάποια στιγμή να μάθει απ' τα λάθη του, την ίδια στιγμή όμως σκέφτομαι πως το θέμα αυτό δεν είναι τόσο απλό γιατί 1) απ' το να μάθεις απ' το λάθος σου μπορείς απλά να μην κάνεις λάθος εξαρχής, και 2) ένα μεγάλο ποσοστό του λαού που δεν έπέλεξε το λάθος είναι άδικο να υποστεί τις συνέπειες για το λάθος των υπολοίπων. Σε κάθε περίπτωση το ότι μπορείς και να μάθεις απ' το λάθος (που σημειωτέον δεν είναι και απαραίτητο) δεν σημαίνει ότι δεν χρειάζεται να είσαι όσο το δυνατό πιο προετοιμασμένος αλλά και ειλικρινής ώστε να το αποφύγεις.
-
Άλλο πράγμα οι εκλογές κι άλλο το δημοψήφισμα.
Οι εκλογές γίνονται ανα τακτά χρονικά διαστήματα για να επιλέξουμε αντιπροσώπους απ' το διαθέσιμο πολιτικό προσωπικό για δυο λόγους 1) δεν μπορούμε όλοι μας να διοικήσουμε ένα κράτος και να νομοθετούμε (βέβαια στην ελλάδα που όλοι είναι από επιστήμονες, προπονητές, πολιτικοί, γιατροί μέχρι οδηγοί φόρμουλα 1 αυτό το γεγονός δεν μπορούμε να το χωνέψουμε), και 2) δεν μπορούν μερικά εκατομμύρια φωνές να αποφασίζουν συνεχώς επί παντός επιστητού γιατί πολύ απλά δεν θα γινόταν τίποτα ποτέ.
Το δημοψήφισμα απ' την άλλη είναι κάτι πολύ πολύ συγκεκριμένο που περιορίζεται σε μια απόφαση εντός συγκεκριμένου χρονικού περιθωρίου και συγκυριών. Το κάθε δημοψήφισμα είναι διαφορετικό και είναι απολύτως απαραίτητο 1) το ερώτημα να γίνεται κατανοητό, και 2) ο λαός να έχει την δυνατότητα να το απαντήσει.
Θα το ξαναπώ, το ότι απευθύνει κάποιος ένα ερώτημα στον λαό δεν αποτελεί απαραίτητα δείγμα δημοκρατίας. Εξαρτάται απ' το ερώτημα. Στην συγκεκριμένη περίπτωση μιλάμε για ένα αποτυχημένο πολιτικό παιχνίδι του Κάμερον που το εκμεταλεύτηκε αναίσχυντα η ακροδεξιά. Δεν ξέρω για εσάς αλλά δεν βλέπω πουθενά κάτι το δημοκρατικό παρά μόνο στους τύπους. Ο λαός της Αγγλίας έπεσε ουσιαστικά θύμα εκμετάλευσης κι απ' τις δυο πλευρές κι απ' ότι φαίνεται σε κάθε σενάριο χαμένος θα βγεί.
-
Αυτό το είδατε? Πολύ γέλιο
Το έβαλα ήδη στην πρώτη σελίδα.
Γέλιο ξεγέλιο έχει δίκιο. Αυτό τους μαρανε, το fuck you Europe.
Εικόνες στα πακέτα τσιγάρων
@ Περι ανέμων και υδάτων
Δημοσιευμένο
+1
Αν δεις ένα φίλο σου να κλαίει πάνω απ' το φέρετρο του νεκρού πατέρα του που πέθανε από καρκίνο λόγω τσιγάρου, το τελευταίο πράγμα που σκέφτεσαι είναι η αισθητική των πακέτων.
Συγνώμη για την μαυρίλα του ποστ αλλά αυτή είναι η αλήθεια. Το τσιγάρο στερεί ζωές, σκοτώνει φίλους, συγγενείς, παιδιά, αγαπημένα πρόσωπα. Δεν υπάρχει κάτι άλλο, αυτή είναι η μόνη αλήθεια που έχει σημασία.
Μου φαίνεται αδιανόητο να είσαι γονιός και να μην περνάει η σκέψη απ' το μυαλό σου πως το παιδί σου μπορεί κάποια στιγμή να σε χάσει για πάντα πριν την ώρα σου γι' αυτό το αναθεματισμένο το τσιγάρο, να προκαλέσεις τόσο πόνο σε κάποιον που ο ίδιος λες σημαίνει τα πάντα για εσένα.
Συγνώμη LK, μιλάτε για τις εικόνες, το ξέρω, η συζήτηση μου φαίνεται όμως τόσο ... κάπως.