Vinyl dream - The Video

Ωραίο project. 8λεπτο jam και πετυχημένη άσκηση στο βίντεο. Έτσι το εξέλαβα.

Ισως άλλοι πιο ειδικοί στην εικόνα ( @panorios @LK) να έχουν να προσθέσουν για τα πλάνα.

Μου αρέσει η μεθοδική σου σκέψη και για να πω την αλήθεια ζήλεψα. Μπράβο.

 

Μια παρατήρηση απο κιθαρίστα προς κιθαρίστα: βλέπω να χρησιμοποιείς συχνά το πιο αδύναμο δάχτυλο (παράμεσο) για τελειώματα με βιμπράτο. Τιποτα το περίεργο αν το αποτέλεσμα είναι το ζητούμενο αλλά αν δεν, ίσως να το προσέξεις.

Πολύ ωραιο το Track, και το video (ειναι και μεγαλο....κουραση για το editing).

Αν αλλαζα κατι στο video.....δεν χρειάζεται να δίχνεις μονοπλάνο την κιθαρα π.χ. όταν παίζεις το ίδιο θέμα για τόση ωρα.

Ανοιξε τα πλάνα σου, δειξε studio.....εξοπλισμό εκείνη την ώρα.....να καυλώνουμε εμείς οι gasακιδες.

Θα είναι  και πιο fun για εσένα και στο γυρισμα και στο μονταζ και για τον θεατή.

1 hour ago, yameth said:

Ωραίο project. 8λεπτο jam και πετυχημένη άσκηση στο βίντεο. Έτσι το εξέλαβα.

Ισως άλλοι πιο ειδικοί στην εικόνα ( @panorios @LK) να έχουν να προσθέσουν για τα πλάνα.

Μου αρέσει η μεθοδική σου σκέψη και για να πω την αλήθεια ζήλεψα. Μπράβο.

 

Μια παρατήρηση απο κιθαρίστα προς κιθαρίστα: βλέπω να χρησιμοποιείς συχνά το πιο αδύναμο δάχτυλο (παράμεσο) για τελειώματα με βιμπράτο. Τιποτα το περίεργο αν το αποτέλεσμα είναι το ζητούμενο αλλά αν δεν, ίσως να το προσέξεις.

 

Βασικά είναι δυό πράγματα. Το κομμάτι φτιάχτηκε πρώτα κανονικά (χωρίς χρονικό περιορισμό ως συνήθως) και η ιδέα του βίντεο ήρθε μετά. Και ναι ήταν άσκηση. Και φυσικά η πρώτη απόπειρα. Δεν είχα-έχω ξανακάνει. Και φυσικά ...χωρίς εξοπλισμό, με εκ των ενόντων. Το κινητό και το λάπτοπ.

 

Για το δάχτυλο, ναι. Είναι το κύριο. Εδώ και 50 χρόνια περίπου και μάλλον δεν αλλάζει. Δεν ξέρω αν φάνηκε στο βίντεο και ο τρόπος που παίζω (αν και είπα θα φτιάξω κάποτε κάτι ειδικά γι αυτό) χωρίς πένα κλπ.

52 minutes ago, LK said:

Πολύ ωραιο το Track, και το video (ειναι και μεγαλο....κουραση για το editing).

Αν αλλαζα κατι στο video.....δεν χρειάζεται να δίχνεις μονοπλάνο την κιθαρα π.χ. όταν παίζεις το ίδιο θέμα για τόση ωρα.

Ανοιξε τα πλάνα σου, δειξε studio.....εξοπλισμό εκείνη την ώρα.....να καυλώνουμε εμείς οι gasακιδες.

Θα είναι  και πιο fun για εσένα και στο γυρισμα και στο μονταζ και για τον θεατή.

 

Όπως είπα πιό πάνω, το κομμάτι προϋπήρχε. Για το editing δεν το συζητώ. Χτικιό ήταν. Ιδίως χωρίς σωστό εξοπλισμό.

 

Για τις αλλαγές συμφωνώ. Αλλά βλέπε editing. Το ίδιο και το άνοιγμα των πλάνων. Όλα θέλουν μια προετοιμασία και παραπανίσιο editing.

Το μεγαλύτερο πρόβλημα ήταν το να ξαναπαίξεις συγχρονισμένα τα παιγμένα (το playback δηλαδή) και κατα δεύτερο λόγο να τα ξανασυγχρονίσεις ως clips στο sequence.

Ωραίο το βίντεο dim, σίγουρα θα σου έφυγε η Παναγία να το φτιάξεις.

Δεν ξέρω από αυτά τα εικαστικά, αλλά θέλω να σταθώ σε ένα πράγμα που έχει να κάνει μάλλον με το θεματικόν του πράγματος.

 

Τα πλάνα στην βελόνα, είχαν τα εξής χαρακτηριστικά.

Κρατάνε πολύ ώρα, δείχνουν την βελόνα από πολύ κοντά, με μικρή κίνηση μεγαλύτερης εστίασης.

Έτσι, μετά από λίγη ώρα η βελόνα μοιάζει με κάτι άλλο αν προσέχεις την εικόνα και ακούς και την μουσική.

Μοιάζει μάλλον με εξωγήινο σκάφος, ή κάποιο περίεργο έντομο, κλπ, παραμορφώνεται δηλαδή αντιληπτικά.

Μετά σκάει η πραγματική παραμόρφωση με τα εφφέ στην εικόνα, που κάνει ακόμα εντονότερη αυτή την αντιληπτική αίσθηση, και σε συνδυασμό με την μουσική ταιριάζει τέλεια.

 

Αλλά ....

Μετά έρχονται κάτι πλάνα από κάποιον κύριο που είναι ντυμένος σαν καθηγητής πανεπιστημίου, να παίζει κιθάρα με στατικά πλάνα, πράγμα τελείως αντίθετο αισθητικά με τα προηγούμενα.

 

Εκεί είναι η ένστασή μου.

Σκηνοθετικά δηλαδή, νομίζω ότι πάσχει.

 

Ξέρω ότι είναι πρώιμη προσπάθεια βέβαια, απλά το αναφέρω ως επισήμανση για την συνέχεια.

 

Ωραίος.

33 minutes ago, fusiongtr said:

 

Μετά έρχονται κάτι πλάνα από κάποιον κύριο που είναι ντυμένος σαν καθηγητής πανεπιστημίου,

 

 

και ναι και όχι 

Βασικά στον χαρακτηρισμό κοντά έπεσες, γιατί πέρασα από το πόστο αυτό για 2-3 χρόνια...

Σίγουρα κάνει αντίθεση, αλλά το acting δεν είναι στα ατού μου. 

 

Όμως η αντίθεση ήταν συνειδητή, επειδή ήθελα με κάποιο τρόπο να δείξω το real life με το όνειρο.

 

Δεν ξέρω πόσο μπόρεσα να περάσω στην εικόνα αλλά το όλο concept του όνειρου ήταν η δυσκολία να ξεχωρίσει κανείς (και ο πρωταγωνιστής) τα όρια του ζωντανού  και του όνειρου, τι σημερινή ψηφιακή ηχογράφηση και τι ακρόαση ενός αναλογικού δίσκου και το πως μπορεί ένα σόλο και μια σχεδόν στατική εικόνα μιας βελόνας να πάρει ζωή και να ταξιδέψεικαι να σε ταξιδέψει και να μην μπορείς να καταλάβεις αν παίζεις μουσική ή ακούς την αγαπημένη σου μουσική όπως πολλά χρόνια πριν.

Αυτή ήταν η όλη ιδέα που προσπάθησα να περάσω στο βίντεο, με τα ελάχιστα σχεδόν μέσα που είχα,  ένα κινητό, ένα laptop και ένα software των 50 ευρώ. 

Δεν ξέρω αν θα υπάρξει δεύτερο βίντεο ποτέ. Δεν ξέρω αν θα έχω δυνατή ιδέα που να με ιντριγκάρει να καταγραφεί. Επίσης δεν ξέρω αν έχω τη διάθεση να μπώ στο λούκι να αλλάξω υπολογιστή και να ψάχνω για εξοπλισμούς. Δεν ξέρω καν αν κάτι τέτοιο μου ταιριάζει. Ίσως ήταν ένα one off και thst's it. Πάντως ενδιαφέρον ήταν και το ευχαριστήθηκα παρά το ζόρι που έφαγα.