Kirk Fletcher - Elias Zaikos "Death don't have no mercy"

Το απολαυσα μεχρι το τελευταιο δευτερολεπτο.

Ηλία συγχαρητήρια, φοβερό βίντεο. Ο Kirk είναι από τους καλύτερους blues παίκτες στον πλανήτη αυτή τη στιγμή, δε μπορώ ούτε να φανταστώ πώς ένιωθες παίζοντας μαζί του.

αυτο τον δίσκο τον εχω ακούσει 2000 φορές. εξαιρετικός.

Ευχαριστώ για το ενδιαφέρον και τα καλά σας λόγια.

Απο τότε που κυκλοφόρησε το πρώτο του άλμπουμ "I'm here and I'm gone" (κατα την γνώμη μου ένας απο τους κορυφαίους ντεμπούτο δίσκους στο σύγχρονο μπλουζ) ο Kirk με μάγεψε. Άσχετα με το που κατευθύνθηκε παικτικά στη συνέχεια, αυτός ο δίσκος έχει σαφείς αναφορές στους Hollywood Fats & Junior Watson, είναι σαν ένα direct link αυτής της σχολής και ύφους/προσέγγισης του μπλουζ, γεγονός που με συνεπήρε - καθοτι το λατρεύω.

Για "χάρη" του έγραψα και το δικό μου "Swag" και του το αφιέρωσα. 'Οπως γράφω στον δίσκο NOS:

"I wrote this cos I wanted so bad to steal something from Kirk Fletcher, another big fav of mine … and I did! Basically a reversed riff by Eli and then some."

Ήθελα πάντα να τον γνωρίσω. Περάσαμε μια μέρα παρέα, πίνοντας, τρώγοντας, κουβεντιάζοντας και παίζοντας.

Η ηλικία ποτέ δεν καθόρισε τις σχέσεις μου, ειδικά στη μουσική, παρότι είμαι αρκετά μεγαλύτερος του ένοιωθα πως βρίσκομαι με κάποιον απο τους "ήρωες" μου. Το απόλαυσα, το ίδιο πιστεύω και κείνος.

Υπάρχει ακόμα ένα κλιπ απο το συγκεκριμμένο σέσιον, ελπίζω σύντομα να δημοσιευθεί.

Το βράδυ είμασταν μαζί στο αεροδρόμιο, για διαφορετικούς προορισμούς, αφού χαιρετηθήκαμε, στάθηκα και παρατηρούσα την θηριώδη σιλουέτα του με την κιθάρα στον ώμο να ξεμακραίνει. Δεν θα το ξεχάσω ποτέ.

 

Θεϊκό,ίσως ο ωραιότερος καθαρός ήχος από humbuckers που έχω ακούσει ποτέ μου.