Προς το περιεχόμενο

Wipers και Greg Sage - ένα μικρό tribute σε ένα αξέχαστο συγκρότημα


Προτεινόμενες αναρτήσεις

Αυτοί εδώ ήταν οι Wipers, πατρικές φιγούρες του γενικότερου ρεύματος του γκραντζ, ακόμη και πριν αυτό πάρει σάρκα και οστά. Και αυτό το θρεντ είναι ένας μικρός φόρος τιμής σε ένα από τα αγαπημένα μου συγκροτήματα που τολμούσε να παίζει πανκ σε μια δεκαετία (80s) που το πανκ φαινόταν να έχει εκπνεύσει.

 

wipers_MRR.jpg

 

Τι τους έκανε μεγάλους; H εκκεντρική προσωπικότητα του ηγέτη τους, τραγουδιστή και κιθαρίστα Greg Sage (διάφορες ιστορίες κυκλοφορούσαν από στόμα σε στόμα για την εμφάνισή τους στην Αθήνα το φθινόπωρο του '87); H καθολική εκτίμηση και αγάπη συγκροτημάτων όπως οι Nirvava, Pearl Jam, Dinosaur Jr, Sonic Youth, Melvins, Mudhoney κλπ. που ξεπήδησαν τουλάχιστον 15 ολόκληρα χρόνια μετά τη δημιουργία τους; H μανιοκαταθλιπτική οργή και ατμόσφαιρα των τραγουδιών τους και των στίχων τους; To διπλό τους πρόσωπο που τη μια ήταν σκοτεινό και άγριο, την άλλη μελαγχολικό με ζοφερά αργά τραγούδια;

 

 

Περισσότερο από όλα αυτά ήταν το γεγονός ότι είχαν την ικανότητα να γράφουν τραγούδια που ήταν εχθρικά και ξερά στο αυτί, αλλά με την περίεργη ιδιότητα να τριγυρνούν στο μυαλό σαν φαντάσματα που αρνούνται να φύγουν... ιδού και το αγαπημένο μου, το "Doom Town".

 

 

Έπρεπε να περάσουν πολλά χρόνια μέχρι να έρθει στη μόδα το στυλ του ροκ που έπαιζαν. Τα ραδιόφωνα ποτέ δεν τους αγάπησαν ιδιαίτερα. Μόνο όταν το grunge άρχισε να ενδιαφέρει το MTV, και τον διψασμένο για είδωλα, νέα trends και λαμπερά εξώφυλλα μουσικό τύπο (όπως τα NME και Μusical Express) ξεκίνησαν να ακούγονται κάπως περισσότερο, κυρίως λόγω των πολλών διασκευών που έκαναν οι Nirvana σε τραγούδια τους. Ποτέ όμως δεν γοήτευσαν την τηλεόραση. Αυτοί πάντως δεν είχαν τίποτα να κερδίσουν από αυτό το ξαφνικό ενδιαφέρον, αλλά και τίποτα να χάσουν... "Nothing Left To Lose":

 

 

Παρά την μουσική συγγένεια με τους σύγχρονούς τους Black Flag, ποτέ δεν πολιτικοποιήθηκαν, ποτέ δεν έχασαν μια καλά κρυμμένη ρομαντική φλέβα, και ποτέ δεν έχασαν την ιδιαιτερότητα που τους κατέτασσε μακριά από τους συμπατριώτες τους Bad Religion και Social Distortion. Κλείνω με το τραγούδι που έμελλε να είναι μόλις το δεύτερο που έμαθα να γρατζουνάω στην κιθάρα αρκετά χρόνια πριν... το κλασσικό "Over The Edge" που ίσως το έχει πάρει το αυτί σας σε κάποια μετριότατη διασκευή από την Courtney Love.

 

 

Για πληροφορίες, ξεκινήστε αγοράζοντας το κλασσικό Over The Εdge (1983) και διαβάζοντας: http://en.wikipedia.org/wiki/Wipers

Fear no more the heat o' the sun

Nor the furious winter's rages

Συνδέστε για να σχολιάσετε
Κοινοποίηση σε άλλες σελίδες

  • Απαντήσεις 30
  • Πρώτη
  • Τελευταία

Περισσότερες συμμετοχές

Περισσότερες συμμετοχές

Εικόνες

Ρε Bloody, τι φλας ήταν αυτό νυχτιάτικα! Με πήγες πίσω στο σχολείο όταν αγόραζα το "Over the edge" από το 7+7 και το έγραφα σε συμμαθητές. To Doom Town παίζει να το έχω ακούσει και 5 φορές την ίδια μέρα.

 

Στη συναυλία του '87 ήμουν μέσα. :) :)

 

Απλά κορυφαίοι.

Συνδέστε για να σχολιάσετε
Κοινοποίηση σε άλλες σελίδες

Α ρε Bloody Sunday, τι σου φταίει ο γείτονας μου πρωινιάτικα ;)

Πολύ ξεχωριστή μπάντα οι Wipers, από εκείνες που επηρέασαν πολλούς αλλά τους έμαθαν λίγοι.

Οι 3 πρώτοι τους δίσκοι (Is This Real?, Youth of America, Over the Edge) είναι ευαγγέλιο!!!!! 

Συνδέστε για να σχολιάσετε
Κοινοποίηση σε άλλες σελίδες

Ρε Bloody, τι φλας ήταν αυτό νυχτιάτικα! Με πήγες πίσω στο σχολείο όταν αγόραζα το "Over the edge" από το 7+7 και το έγραφα σε συμμαθητές. To Doom Town παίζει να το έχω ακούσει και 5 φορές την ίδια μέρα.

 

Στη συναυλία του '87 ήμουν μέσα. :) :)

 

Απλά κορυφαίοι.

 

Α, ήμουν πολύ μικρός τότε για να είμαι μέσα κι εγώ... τότε ήμουν καλό παιδί, μόνο όπερες στη Λυρική έβλεπα και πορωνόμουν με πιο mainstream soft πράγματα όπως το Hysteria των Def Leppard που μόλις είχε βγει (εδώ που τα λέμε, είχα και την πρώτη μου δόση από μέταλ με τα επίσης φρέσκα Master Of Puppets και Live Undead από Slayer...)  :D Toυς Wipers τους ανακάλυψα μερικά χρόνια αργότερα.

 

(Τώρα βλέπω ότι έβαλα δυο φορές το Nothing Left To Lose...)

Fear no more the heat o' the sun

Nor the furious winter's rages

Συνδέστε για να σχολιάσετε
Κοινοποίηση σε άλλες σελίδες

Μπράβο ρε bloody!!!

 

Το over the edge το έχω σε 2 βινύλια γιατί το πρώτο απλά δεν παίζει, είναι ο μόνος δίσκος που έχω που είναι πραγματικά λιωμένος!!!

Συνδέστε για να σχολιάσετε
Κοινοποίηση σε άλλες σελίδες

Ευχαριστώ παιδιά... βέβαια, κατάλαβα γιατί μπήκε κατά λάθος δυο φορές το "Νοthing Left To Lose": στη θέση του πρώτου βίντεο έπρεπε να πάει αυτό...

 

 

Mπορεί παρακαλώ κάποιος admin να το βάλει στη θέση του πρώτου (κάτω από τη φωτογραφία) για να είναι πιο ολοκληρωμένο το μίνι αφιερωματάκι;

Fear no more the heat o' the sun

Nor the furious winter's rages

Συνδέστε για να σχολιάσετε
Κοινοποίηση σε άλλες σελίδες

Mπορεί παρακαλώ κάποιος admin να το βάλει στη θέση του πρώτου (κάτω από τη φωτογραφία) για να είναι πιο ολοκληρωμένο το μίνι αφιερωματάκι;

 

;)

Συνδέστε για να σχολιάσετε
Κοινοποίηση σε άλλες σελίδες

Δημιουργήστε λογαριασμό ή συνδεθείτε για να σχολιάσετε

Πρέπει να είστε μέλος για να αφήσετε σχόλιο

Δημιουργήστε λογαριασμό

Γραφτείτε στην παρέα μας. Είναι εύκολο!

Δημιουργία λογαριασμού

Σύνδεση

Έχετε ήδη λογαριασμό; Συνδεθείτε εδώ.

Σύνδεση

×
×
  • Δημοσιεύστε κάτι...

Τα cookies

Τοποθετήθηκαν cookies στην συσκευή σας για να είναι πιο εύκολη η περιήγηση στην σελίδα. Μπορείτε να τα ρυθμίσετε, διαφορετικά θεωρούμε πως είναι OK να συνεχίσετε. Πολιτική απορρήτου