Προς το περιεχόμενο

Καλύτερος τρόπος εκμάθησής κιθάρας


psnick123

Προτεινόμενες αναρτήσεις

Καλησπέρα παιδιά. Είμαι νέος στα μουσικά όργανα και μου αρέσει πολύ να ξεκινήσω να μάθω ένα μουσικό όργανο που πάντα με ενθουσίαζε και από τα ακούσματά μου, την κιθάρα. Ποιος είναι ο καλύτερος τρόπος να ξεκινήσει κάποιος την κιθάρα, να πάει σε δάσκαλο ή να ξεκινήσει μαθήματα online και σιγά σιγά μόνος του;

Συνδέστε για να σχολιάσετε
Κοινοποίηση σε άλλες σελίδες

Καλησπέρα αγαπητέ psnick. Χαίρομαι που σου αρέσει η κιθάρα. Θα σου μιλήσω από τη δική μου εμπειρία. Έχω χρονάκια στην καμπούρα μου και πενηντάρισα πλέον. Παίζω από πρώτη γυμνασίου και δεν έχω σταματήσει. Εγώ προσωπικά πέραν του τι μου αρέσει να παίζω, χρωστάω την τεχνική μου και τα δάχτυλα που απέκτησα στη δασκάλα μου του ωδείου. Ξεκίνησα με κλασσική κιθάρα, με τράβηξε το λάτιν και το φλαμένγκο, παίζω και κάτι μπλουζοπράγματα.

 

Η άποψή μου είναι ότι ο δάσκαλος θα σου στήσει τα δάχτυλα σωστά, δεν θα σε αφήσει να στραβομάθεις και θα σε διορθώνει ΣΥΝΕΧΩΣ. Είναι κακό πράγμα να σταβομάθει το χέρι σου, να συμπεριφέρεται σαν τσιμεντωμένο και αντί να μπορεί να ξεδιπλώσει και να βγάλει όλες τις τεχνικές σε αριστερό και δεξί χέρι (πάντα για τη μουσική που θέλεις) να φρενάρει την όλη κατάσταση. Ξεκίνησα με κλασσική και με τράβηξε το λάτιν/φλαμένκο. Ειλικρινά, αν δεν είχα φτιάξει το χέρι μου με κλασσικό ρεπερτόριο με δάσκαλο σε αριστερό και δεξί χέρι δεν θα μπορούσα να παίξω τα πράγματα που μου αρέσουν. Χρωστάω στη δασκάλα μου τα χέρια μου.  Άκουσα για πρώτη φορά κάπου το 89-90 το τέρας που λέγεται Paco de Lucia (δεν είναι μαζί μας πλέον...δυστυχώς....) και βραχυκύκλωσα. Με σημάδεψε.

 

Βρες ένα δάσκαλο και ξεκίνα μαζί του. Τουλάχιστον να σου στήσει τα χέρια για το πρώτο διάστημα, παράλληλα να μελετάς και εσύ και μετά κάνε ότι θέλεις. Καλωσήρθες στις μουσικές ομορφιές. Είτε κλασσική, είτε ροκ, είτε τζαζ, είτε φλαμένκο, είτε ακουστική, είτε ότι να ναι, τα χέρια σου πρέπει να στηθούν από δάσκαλο, τουλάχιστον στην αρχή. Επίσης μη φοβάσαι να μελετάς. Η μουσική είναι εγκεφαλικό πράγμα, και ως εργο πνεύματος, πρέπει να συντονιστούν:  εγκέφαλος, αυτιά, χέρια, ρυθμός και μελωδία. Στην πορεία θα βελτιώνεσαι και θα γίνεσαι καλύτερος και θα ικανοποιείσαι και συ με την πορεία σου. Να πάρεις έναν μετρονόμο, να καταλαβαίνεις τι ακούς και να παίζεις αργά, όσες φορές και να χρειαστεί μέχρι να βγει σωστό. Επίσης να ακούς πολύ και απο πολλούς μουσικούς τη μουσική που σου αρέσει. Να την καταλαβαίνεις. Έτσι θα αποκτήσεις τη δική σου αντίληψη σταδιακά επί του θέματος. Επίσης όσο προχωράς και θα σε ακούει ο δάσκαλός σου, ο ήχος σου θα γίνεται καθαρότερος. Στο πιάνο πχ, πατάς το πλήκτρο και ο ήχος ακούγεται καθαρός απο την αρχή. Δυστυχώς στην κιθάρα πατάμε τις χορδές με τα δάχτυλά μας και είμαστε υπεύθυνοι εμείς για την καθαρότητα του  ήχου μας. Στην αρχή οι χορδές μας τσιρίζουν και είναι θαμπές στον ήχο. Μετά όμως, το πράγμα στρώνει. Καλή επιτυχία και μη φοβηθείς να δουλέψεις για την κιθάρα που αγαπάς !.

 

Τάκης.

  • Like 4
  • Συμφωνώ 1
Συνδέστε για να σχολιάσετε
Κοινοποίηση σε άλλες σελίδες

3 ώρες πριν, psnick123 είπε

Ποιος είναι ο καλύτερος τρόπος να ξεκινήσει κάποιος την κιθάρα, να πάει σε δάσκαλο ή να ξεκινήσει μαθήματα online και σιγά σιγά μόνος του;

 

Εξαρτάται ΤΙ ακριβώς θες να παίξεις. 

 

Διόρθωση:

 

Οτιδήποτε και να θες να παίξεις κάνεις δεν έχασε ποτέ μαθαίνοντας ΣΩΣΤΑ ένα όργανο και αποκτώντας την ΤΕΧΝΙΚΗ που μόνο με ένα καλό δάσκαλο μπορείς να μάθεις. 

 

Προσωπικά παίζω πολλά όργανα (πλήκτρα, μπάσο, ντραμς και κιθάρα )και έχω "σπουδάσει " μόνο ένα (πιάνο).

 

Ναι μεν η απουσία τεχνικής στα άλλα 3 δίνει  "προσωπικότητα " στο παίξιμο μου (έτσι το λέμε τώρα το "κοροϊδεύω τον κόσμο "  :) )αλλά και τι δεν θα έδινα να είχα την τεχνική που έχω στο πιάνο και σε αυτά...

 

:)

Επεξεργασμένο από Superfunk

www.soundcloud.com/superfunk12

https://superfunk12.wordpress.com/

Συνδέστε για να σχολιάσετε
Κοινοποίηση σε άλλες σελίδες

Ξεκίνησα παίζοντας μαντολίνο (το είχε στην Ακαδημία η μητέρα μου) στα 4. Μετα είδα τον David Cassidy. Από τότε τραβιέμαι και προσπαθώ να μάθω με όλους τους τρόπους (δάσκαλος, φίλοι, η δισκοθήκη μου, διαδίκτυο). Ακόμη μαθαίνω και προσπαθώ να περάσω στο επόμενο του μετρίου στάδιο.

InfluenSir!

Συνδέστε για να σχολιάσετε
Κοινοποίηση σε άλλες σελίδες

Προσπαθώντας να <<οσφρηστώ>> τον superfunk, καταλαβαίνω ότι μελέτησε το πιάνο στο ωδείο. Κακά τα ψέμματα, όταν έχεις να μάθεις 15 τεχνικές κλασσικού πιάνου στο αριστερό και στο δεξί χέρι, θα σε πάρει ο δάσκαλος από το αυτί θα σου δείξει πως γίνεται, θα σου χώσει ασκήσεις για την άλλη φορά και θα σου πεί μελέτα και έλα την άλλη εβδομάδα. Κακά τα ψέμματα, αν δεν καντηλιαστεί ο ποπός σου δε γίνεται δουλειά. Επανάληψη, διόρθωση λαθών, επανάληψη, διορθωση και προχωράμε. και πάρε πιο δύσκολο κομμάτι και πιο δύσκολο κλπ κλπ. Όταν ας πούμε προχωράς και έχεις ένα βασικό ρεπερτόριο από Σοπέν, Λίστ, Μόζαρτ, Μπαχ και έχεις βγάλει και ...(μαμά μου) κανένα Ραχμάνινοφ (τερατα) , τα χέρια σου είναι πιστόλια. Και μπορείς να το γυρίσεις μετά, στη μπαλάντα, στο λάτιν, στο boogie woogie κλπ. Εννοείται βέβαια ότι όοοοολα αυτά δεν βγαίνουν από σένα μόνο. Και πάρε διπλές κλίμακες και ανιούσες στο ενα και ταυτόχρονα κατιούσες στο άλλο, δεν θέλω να κάνω τον έξυπνο, αλλοίμονο, ο superfunk μάλλον τα έχει περάσει αυτά. Σε μας για παράδειγμα υπάρχουν τα τέσσερα βιβλία του Εμίλιο Πουχόλ (1-2-3-4). Από το 3 αρχίζουν τα υπογλώσσια και η γιόγκα μαζί με τη μελέτη. Ναι, ΑΛΛΑ ΦΤΙΑΧΝΕΙΣ ΧΕΡΙΑ.....πιστεύω στο δάσκαλο, δεν το συζητάω. Φίλε PSNick δε θέλουμε να σε φοβήσουμε. Μη μασας. Προχώρα.

Επεξεργασμένο από Latinos
Συνδέστε για να σχολιάσετε
Κοινοποίηση σε άλλες σελίδες

Ευχαριστώ για τις απαντήσεις σας έλεγα να ξεκινήσω μόνος μου αρχικά και στην συνέχεια να πάω σε κάποιον δάσκαλο. 

Συνδέστε για να σχολιάσετε
Κοινοποίηση σε άλλες σελίδες

Και αφού μάθεις στραβά, και παλέψεις 1-2 χρόνια μόνος σου και δεις οτι χτυπάς ταβάνι, τότε θα μας ρωτήσεις και πάλι "μα γιατί δεν βελτιώνομαι;" και τότε θα σου πούμε να πας σε δάσκαλο και θα σε διορθώσει και θα αρχίσεις πάλι από την αρχή για να μάθεις τα βασικά και αφού θα έχεις πετάξει 1-2 χρόνια από τη ζωή σου τότε θα καταλάβεις τι λάθος έκανες.

 

Υγ: Ίσως το ύφος μου να είναι εριστικό/ειρωνικό, μην το πάρεις προσωπικά, μιλάω από προσωπική εμπειρία

Υγ2: Την απάντηση του superfunk, ενός αντικειμενικά καλού μουσικού (και το κυριότερο έμπειρου) θα προτεινα να τη κορνιζάρεις και να τη βλέπεις κάθε μέρα που έχεις αμφιβολία για το αν έκανες καλά που πήγες σε δάσκαλο.

Υγ3: Τέλος έχε υπόψιν σου ότι η πρόοδος στη κιθάρα, αλλά και σε οποιοδήποτε άλλο όργανο δεν είναι γραμμική, δηλαδή δεν γίνεσαι κάθε μήνα 5% καλύτερος, θα υπάρξουν μήνες που θα νιώθεις ότι δεν βελτιώνεσαι και ξαφνικα μια μέρα θα ενωθούν τα κομμάτια και θα συγκλονιστείς με πόσο γρήγορα βελτιώθηκες "από το πουθενά".

All the money of the world can't buy me

Συνδέστε για να σχολιάσετε
Κοινοποίηση σε άλλες σελίδες

Φίλε μου μιας κι εγώ είμαι νέος στην κιθάρα, είχα στην αρχή κι εγώ το σκεπτικό να ξεκινήσω μόνος μου και το έκανα (και παλι οχι τελειως μονος, μου εδειχνε φίλος που παίζει αρκετά καλά αλλα μέχρι εκεί, δεν τον λες δάσκαλο σε καμια περιπτωση) αλλα και με βίντεο στο youtube ότι έβρισκα γιατι προφανώς και ο φίλος μου είχε τις δουλειές του, δεν μπορούσε να μου δείχνει κιθάρα όλη μέρα. Μια ανάμειξη δηλαδή απο εναν όχι δάσκαλο και απο ότι βίντεο έβρισκα στο youtube. Κακός δυνδιασμός!

 

Ευτυχώς δεν συνέχισα για πολύ μόνος μου και ξεκίνησα μαθήματα. Δεν μπορείς να φανταστείς πόσα πράγματα που εγω νομιζα οτι εκανα σωστα επειδή έτσι με βόλευε, στην τελική ήταν λάθος, και ξαναλέω πάλι καλα που ημουν ακόμα στην αρχή αρχή και δεν έμαθα με τον λάθος τρόπο, μετά λογικά παίρνει πολύ καιρό να το πάρεις όλο απο την αρχή.

 

Και πέρα απο αυτό, εννοείται οτι ο δάσκαλος θα σου μάθει την μουσική και το όργανο με την σειρά που πρέπει, μόνος σου κάποια στιγμή λογικά θα χαθείς και δεν θα ξέρεις τι να συνεχίσεις να μαθαίνεις, πολυ πιθανό να τα μάθεις και με λάθος σειρά και να κάνεις εναν αχταρμά γενικά όπως πήγε να γίνει με εμένα τους πρώτους 3-4 μήνες που πάλευα μόνος.

Συνδέστε για να σχολιάσετε
Κοινοποίηση σε άλλες σελίδες

Ειμαι αυτοδιδακτος. Χωρις την παραμικρη βοηθεια.

ΤΟΤΕ, πριν πολλα χρονια, δεν υπηρχε ιντερνετ με οτι αυτο σου λεει.

Και εγινα επαγγελματιας και εβγαζα πολυ καλα λεφτα και ολα ηταν μια χαρα.

 

Το θεμα ειναι εσυ τι θες. Μεχρι που θες να φτασεις. Και ποσο θες να προσπαθησεις.

 

Προσωπικα το παλεψα ΠΟΛΥ. Ωρες. Και εφτασα σε επιπεδο να παιζω τα rock που ηθελα.

Μονος. Ακομη βαζω "λαθος" το δακτυλο στα ακορντα. Κανεις δεν το καταλαβαινει (ακουει).

Δεν υπηρχαν λεφτα. Αν ειχα, μπορει να πηγαινα σε δασκαλο. Αγνωστο.

 

Σημερα τα πραγματα ειναι πολυ απλα. Αν πραγματικα το θες, υπαρχει τοση πληροφορια, που ειναι αδυνατον να μην μαθεις. Οτι θες. Το ποσο καλος θα γινεις, ειναι στην διαθεση σου και στην θεληση σου.

Καλη συνεχεια.

 

  • Like 1

Πρώην VARTANIS 🙂

Συνδέστε για να σχολιάσετε
Κοινοποίηση σε άλλες σελίδες

Μια μικρή λίστα που νομίζω ότι θα ήταν καλό να γνωρίζεις (η σειρά δε σημαίνει κάτι):


- Πεντατονική κλίμακα (5 θέσεις): ξεκινάς με την πρώτη και σιγά σιγά βάζεις την επόμενη στο ρεπερτόριό σου, και αφού νιώσεις βολικά μαθαίνεις να τις "μπλέκεις" και να τις εναλλάσεις. Ματζόρε και μινόρε (αλλάζει μόνο το από πού ξεκινάει η πρώτη νότα, αλλά οι θέσεις είναι ουσιαστικά ίδιες). Αργότερα μπορείς να βάζεις backing tracks και να προσπαθείς να αυτοσχεδιάσεις.


- "Κανονικές" κλίμακες: Ισχύει το ίδιο με τις πεντατονικές, απλά έχεις και τις 7 νότες. Αρχικά ξεκινάς με μία οκτάβα, και στη συνέχεια με 2, και αργότερα με 3. Παίζε μέχρι θανάτου.


- Συγχορδίες: Πρώτα τις ανοιχτές θέσεις και μετά τις υπόλοιπες. Το σύστημα CAGED μπορεί να σε βοηθήσει. Προσπάθησε να βρείς απλούς ρυθμούς για να ξεπάρει το χέρι σου και να αποκτήσεις muscle-memory, έτσι ώστε να τις πιάνεις γρήγορα, σωστά και ταυτόχρονα να υπάρχει μια ανεξαρτησία στα χέρια σου.
 

- Βρες κάποια "εύκολα" κομμάτια που σου αρέσουν και σου δίνουν το κίνητρο να τα μάθεις και να μη βαρίεσαι. Προσπάθησε να τα βγάλεις με το αυτί στην αρχή, έστω και για 5-10 λεπτά για εξάσκηση του αυτιού. Αργότερα μπορείς να ψάξεις tabs και να δοκιμάσεις να τα παίξεις - πάντα πρώτα πολύ αργά. Όταν κάνεις λάθος, παίξε το ΟΛΟ από την αρχή.

 

Όλα αυτά με μετρονόμο, σιγά σιγά και όποτε νιώθεις κάτι να γίνεται εύκολο, ανέβαζε τον κατά 5 ή 10 bpm το πολύ. Αν νιώθεις ότι πονάς (πολύ) στον καρπό ή κάπου αλλού, σταμάτα γιατί μάλλον κάτι κάνεις πολύ λάθος. Θα βγάλεις σίγουρα βούσκες στα δάχτυλα, αλλά σιγά σιγά θα αποκτήσεις μικρούς ομοιόμορφους κάλλους και δε θα νιώθεις τίποτα.

Συνδέστε για να σχολιάσετε
Κοινοποίηση σε άλλες σελίδες

Δημιουργήστε λογαριασμό ή συνδεθείτε για να σχολιάσετε

Πρέπει να είστε μέλος για να αφήσετε σχόλιο

Δημιουργήστε λογαριασμό

Γραφτείτε στην παρέα μας. Είναι εύκολο!

Δημιουργία λογαριασμού

Σύνδεση

Έχετε ήδη λογαριασμό; Συνδεθείτε εδώ.

Σύνδεση
×
×
  • Δημοσιεύστε κάτι...

Τα cookies

Τοποθετήθηκαν cookies στην συσκευή σας για να είναι πιο εύκολη η περιήγηση στην σελίδα. Μπορείτε να τα ρυθμίσετε, διαφορετικά θεωρούμε πως είναι OK να συνεχίσετε. Πολιτική απορρήτου