Αποχαιρετισμός στο πρώτο μου όργανο

[dimsonic]

το ημερολόγιο γράφει (ναι σε εκείνη την ηλικία κρατούσα για ένα διάστημα ημερολόγιο - να που είναι χρήσιμο τελικά)

Πέμπτη 18 Ιουνίου 1970.

Σήμερα αγόρασα ακορντεόν. Ενα μεγάλο 60άρι με 4 ρετζιστ και 34 νότες. Παίζει πολύ ωραία.

 

Μετά από τα βασικά μαθήματα μουσικής σε Hohner Melodica γύρω στα 8-9 και περιστασιακό χάιδεμα κιθαρίτσας ήρθε ο έρωτας σε μορφή ακορντεόν. Ενα μικρό 32άρι ενός θείου ήταν η σπίθα. Σύντομα οι κρούσεις στον πατέρα, που ήταν δεινός (του έλεγαν παίξε αυτό και το έπαιζε) ακορντεονίστας στα νιάτα του, δεν ήθελαν και πολύ να τον κάμψουν. Βασική προϋπόθεση καλοί βαθμοί στο σχολείο.

Ήρθε στο σπίτι. Μεγαλύτερο όργανο και βαρύτερο, στα 13 μου γρήγορα φαίνονταν ασήκωτο. Οι πρώτες προσπάθειες να γίνω ο Jon Lord του ακορντεόν, μάλλον δεν απέδωσαν, ενώ οπτικά δεν υπήρχε ...matching...με το smoke on the water.

Σύντομα η κιθάρα με κέρδισε. Το ακορντεόν ήταν η χαρά του πατέρα για πολλά χρόνια. Αργότερα ένα yamaha psr του φάνηκε πιό βολικό και το άφησε κι αυτός στην άκρη. Το ακορντεόν έβαινε σε ελάχιστες εορτές και άν...

Πλέον οι άνθρωποι έφυγαν, τα σπίτια άδεια και τα όργανα μένουν και η ζωή συνεχίζεται.

Αν και σε πολλά κομμάτια μου έχω χρησιμοποιήσει πινελιές από ακορντεόν (και θα συνεχίζω να το κάνω) αυτά ήταν vst.

Εγώ ήταν σίγουρο ότι δεν θα έπαιζα ξανά. Η κόρη μου δεν έδειξε ενδιαφέρον και έτσι η αγγελία μπήκε.

Μετά από αρκετά τηλεφωνήματα που εκτείνονται από το Phising έως την πιθανότητα μεγάλης επένδυσης βρέθηκε ο πραγματικά ενδιαφερόμενος.

Φάνηκε από το πρώτο τηλεφώνημα. Τηλεφώνημα που έδειχνε άνθρωπο ήξερε τι ήθελε και αναζητούσε κάτι πραγματικά. Ήρθαν και άλλα τηλεφωνήματα και η συνάντηση καθορίστηκε. Από την χειραψία και μόνο εγώ το είχα πουλήσει ήδη μέσα μου.

Με ενδιέφερε να πάει σε άνθρωπο να το εκτιμήσει και το όργανο να πιάσει τόπο.

Μουσικός δρόμου ο ίδιος φάνηκε να ξέρει τι θέλει και ήταν αποφασισμένος να ελέγξει κάθε λεπτομέρεια. Είχε ήδη κι αυτός ένα 32άρι με το οποίο παίζει και το δικό μου θα ήταν το "καλό" όργανο.

Τώρα πλέον τα λέμε απο το facebook.

Και η ζωή ...συνεχίζεται.

 

Εδώ το όργανο με το μικρό του αδελφάκι στο νέο του σπίτι.

 

 

 

[cigaret13]

 Καλά έκανες... όργανο που δεν χρησιμοποιείται και είναι για χρόνια κλεισμένο σε ντουλάπες κ.τ.λ. καλό είναι να δίδεται σε ανθρώπους που θα το αξιοποιήσουν....

Και για να προλάβω.... εξαιρούνται οι "επενδύσεις"!

[Jazzjoker]

2 ώρες πριν, cigaret13 είπε

όργανο που δεν χρησιμοποιείται και είναι για χρόνια κλεισμένο σε ντουλάπες κ.τ.λ. καλό είναι να δίδεται σε ανθρώπους που θα το αξιοποιήσουν....

Διαφωνώ Φώτη. Εκτός κι αν πρόκειται για όργανο κάποιου συγγενή που γέρασε/έφυγε κλπ. ενώ εμείς δεν παίζουμε. Όργανα κλεισμένα σε ντουλάπες συχνά βγαίνουν από τις ντουλάπες μετά από κάποιο καιρό και επανέρχονται στην ενεργό δράση. Φυσικά, αν υπάρχει οικονομική ανάγκη ή πρόκειται για επένδυση όπως είπες, αλλάζει το πράγμα.

 

@dimsonic Όμορφη ιστορία, γραμμένη με αγάπη. Hats off αγαπητέ.

Επεξεργασμένο 21 Αυγούστου 2022 από Jazzjoker

[cigaret13]

1 λεπτό πριν, Jazzjoker είπε

 Διαφωνώ Φώτη, όργανα κλεισμένα σε ντουλάπες συχνά βγαίνουν από τις ντουλάπες μετά από κάποιο καιρό και επανέρχονται στην ενεργό δράση. 

 Σπύρο εννοώ ότι εννοείτε ότι εμείς οι ίδιοι συνεχίζουμε να είμαστε σε "ενεργή δράση" και ότι έχουμε αντικαταστήσει το παλαιό μας όργανο με κάποιο άλλο που μας "εξυπηρετεί" καλύτερα από το υπάρχον και πλέον το έχουμε παροπλίσει...Βρήκαμε μια καινούρια αγάπη βρε αδελφέ!

 

 Βέβαια είναι και το άλλο.... "άβυσσος η ψυχή του κιθαρίστα".... 

[gkourmoul1]

Το όργανο βρήκε, όπως φαίνεται, νέο σπιτικό και άξιο νοικοκύρη που θα το αξιοποιησει και θα βγάλει νέες μελωδίες από αυτό.

Από τη μια, αυτό είναι κάτι το ευχάριστο, καθώς ένα όργανο είναι κρίμα να κάθεται.

Από την άλλη, πρόκειται για κειμιλιο υψηλής συναισθηματικής αξίας, και φαντάζομαι ότι θα ήταν αρκετά δύσκολος ο αποχωρισμός του. (Εγώ δεν θα το έδινα ποτέ)

 

[dimsonic]

55 λεπτά πριν, gkourmoul1 είπε

Το όργανο βρήκε, όπως φαίνεται, νέο σπιτικό και άξιο νοικοκύρη που θα το αξιοποιησει και θα βγάλει νέες μελωδίες από αυτό.

Από τη μια, αυτό είναι κάτι το ευχάριστο, καθώς ένα όργανο είναι κρίμα να κάθεται.

Από την άλλη, πρόκειται για κειμιλιο υψηλής συναισθηματικής αξίας, και φαντάζομαι ότι θα ήταν αρκετά δύσκολος ο αποχωρισμός του. (Εγώ δεν θα το έδινα ποτέ)

 

Πιο δύσκολο για μενα ήταν να το βλεπω σε μια γωνια και να μην το αγγιζω.

Ειμαι σε φαση αδειασματος. Εχω ηδη 60 αγγελιες στο fb απο πραγματα που τα κρατουσα γιατι τα λυπομουν και περίμενα να τα χρησιμοποιήσω. Κατι που δεν εγινε χρόνια τώρα 

1 ώρα πριν, Jazzjoker είπε

Διαφωνώ Φώτη. Εκτός κι αν πρόκειται για όργανο κάποιου συγγενή που γέρασε/έφυγε κλπ. ενώ εμείς δεν παίζουμε, όργανα κλεισμένα σε ντουλάπες συχνά βγαίνουν από τις ντουλάπες μετά από κάποιο καιρό και επανέρχονται στην ενεργό δράση. Φυσικά, αν υπάρχει οικονομική ανάγκη ή πρόκειται για επένδυση όπως είπες, αλλάζει το πράγμα.

 

@dimsonic Όμορφη ιστορία, γραμμένη με αγάπη. Hats off αγαπητέ.

Αν ηταν του πατερα μου δεν θα το εδινα. Επειδη ηταν δικο μου ηταν λιγο πιο εύκολο 

[rgxinap]

Καλοπαικτο να είναι, και καλή μεταχείριση να έχει απο το νεο αφεντικό. Αλλού το ακορντεόν (Σερβία-Βοσνία/Βαλκάνια) είναι μέρος της λαϊκής ψυχής, απίστευτοι παίκτες, απίστευτες γιορτές, δεν εννοείται να εκλείψει. Κρίμα που οι δικές μας οι ταπεινές γιορτές έχουν περάσει στην λήθη.

[makam]

Όμορφο όργανο και ωραία θήκη! Φαίνεται να είναι σε άριστη κατάσταση!! 

Ετσι για την ιστορία και την οικονομική στατιστική και αν θέλεις να μας πείς πόσο αγοράστηκε το 1970 και πόσο πουλήθηκε το 2022 (52 χρόνια μετά...)

Επεξεργασμένο 22 Αυγούστου 2022 από makam

[dimsonic]

3 ώρες πριν, makam είπε

Όμορφο όργανο και ωραία θήκη! Φαίνεται να είναι σε άριστη κατάσταση!! 

Ετσι για την ιστορία και την οικονομική στατιστική και αν θέλεις να μας πείς πόσο αγοράστηκε το 1970 και πόσο πουλήθηκε το 2022 (52 χρόνια μετά...)

Αγοραστηκε 5000 δραχμες που σήμερα ισοδυναμουν περιπου με 1200 ευρω. Η αγγελία ηταν σχεδον λιγοτερο απο τα μισα.

Αλλα επαιξε ρολο οτι δεν βγηκε ποτε απο το σπιτι και ολα του τα μηχανικα μερη ηταν καθαρά 

[makam]

5 ώρες πριν, dimsonic είπε

Αγοραστηκε 5000 δραχμες που σήμερα ισοδυναμουν περιπου με 1200 ευρω. Η αγγελία ηταν σχεδον λιγοτερο απο τα μισα.

Αλλα επαιξε ρολο οτι δεν βγηκε ποτε απο το σπιτι και ολα του τα μηχανικα μερη ηταν καθαρά 

Νομίζω πως 5000 δραχμές το 1970 ισοδυναμούν περίπου με σημερινά 450 - 500 ευρώ.

Παραθέτω έναν πίνακα που βρήκα στο διαδίκτυο με τιμές αγαθών το 1976. Το 1970 τα πράγματα ήταν πολύ διαφορετικά!

Το 1976, όταν το απλό μεροκάματο οικοδομής ήταν 600 δρχ. και του τεχνίτη-μάστορα γύρω στις 1000 δρχ., η εφημερίδα κόστιζε 5 δρχ, το κρέας 120 δρχ. το κιλό, το λάδι 70 δρχ. και ένα σουβλάκι 10 δρχ. 

Σε σημερινές αντιστοιχίες πάει κάπως έτσι: 

απλό μεροκάματο οικοδομής ήταν 0,8 ευρώ. και του τεχνίτη-μάστορα γύρω στα 3 ευρώ, η εφημερίδα κόστιζε 1,5 cent, το κρέας 30 cents το κιλό, το λάδι 20 cents και ένα σουβλάκι 3 cents !!!! 

Βέβαια τα όργανα και γενικότερα τα εισαγόμενα αγαθά ήταν αλλού παπά ευαγγέλιο, αφού είχαν φόρους πολυτελείας και εισαγωγής...

Συνεπώς το συμπέρασμα που βγαίνει είναι πως στα ακορντεόν και σε αρκετά ακόμα όργανα που δεν έχουν ζήτηση στις μέρες μας και δεν είναι well known brands, δεν υπάρχει κάποια vintage αξία!