Προς το περιεχόμενο

Αν έχετε γεννηθεί πριν από το 1980...


Προτεινόμενες αναρτήσεις

Μου το στείλανε σήμερα και πραγματικά μου έφτιαξε τη διάθεση...

 

"Για όσους γεννήθηκαν πριν το 1980!

 

Η αλήθεια είναι ότι δεν ξέρω πώς καταφέραμε να επιβιώσουμε.

 

Είμαστε μια γενιά σε αναμονή: περάσαμε την παιδική μας ηλικία περιμένοντας.

 

Έπρεπε να περιμένουμε δύο ώρες μετά το φαγητό πριν κολυμπήσουμε, δύο ώρες μεσημεριανό ύπνο για να ξεκουραστούμε και τις Κυριακές έπρεπε να μείνουμε νηστικοί όλο το πρωί για να κοινωνήσουμε.

 

Ακόμα και οι πόνοι περνούσαν με την αναμονή.

 

Κοιτάζοντας πίσω, είναι δύσκολο να πιστέψουμε ότι είμαστε ακόμα ζωντανοί. Εμείς ταξιδεύαμε σε αυτοκίνητα

χωρίς ζώνες ασφαλείας και αερόσακους. Κάναμε ταξίδια 10 και 12 ωρών, πέντε άτομα σε ένα Φιατάκι και δεν

υποφέραμε από το «σύνδρομο της τουριστικής θέσης».

 

Δεν είχαμε πόρτες, παράθυρα, ντουλάπια και μπουκάλια φαρμάκων ασφαλείας για τα παιδιά.

 

Ανεβαίναμε στα ποδήλατα χωρίς κράνη και προστατευτικά, κάναμε ωτο-στοπ, καβαλάγαμε μοτοσικλέτες χωρίς δίπλωμα.

 

Οι κούνιες ήταν φτιαγμένες από μέταλλο και είχαν κοφτερές γωνίες. Ακόμα και τα παιχνίδια μας ήταν βίαια. Περνάγαμε ώρες κατασκευάζοντας αυτοσχέδια αυτοκίνητα για να κάνουμε κόντρες κατρακυλώντας σε κάποια κατηφόρα και μόνο τότε ανακαλύπταμε ότι είχαμε ξεχάσει να βάλουμε φρένα.

 

Παίζαμε «μακριά γαιδούρα» και κανείς μας δεν έπαθε κήλη ή εξάρθρωση.

 

Βγαίναμε από το σπίτι τρέχοντας το πρωί, παίζαμε όλη τη μέρα και δεν γυρνούσαμε στο σπίτι παρά μόνο αφού

είχαν ανάψει τα φώτα στους δρόμους. Κανείς δεν μπορούσε να μας βρει. Τότε δεν υπήρχαν κινητά.

 

Σπάγαμε τα κόκαλα και τα δόντια μας και δεν υπήρχε κανένας νόμος για να τιμωρήσει τους «υπεύθυνους». Ανοίγανε κεφάλια όταν παίζαμε πόλεμο με πέτρες και ξύλα και δεν έτρεχε τίποτα. Ήταν κάτι συνηθισμένο για παιδιά και όλα θεραπεύονταν με λίγο ιώδιο ή μερικά ράμματα. Δεν υπήρχε κάποιος να κατηγορήσεις παρά μόνο ο εαυτός σου.

 

Είχαμε καυγάδες και κάναμε καζούρα ο ένας στον άλλος και μάθαμε να το ξεπερνάμε.

 

Τρώγαμε γλυκά και πίναμε αναψυκτικά, αλλά δεν ήμασταν παχύσαρκοι.

 

Ίσως κάποιος από εμάς να ήταν χοντρός, έ, εντάξει του τα χώναμε και αυτό ήταν όλο. Μοιραζόμασταν μπουκάλια νερό ή αναψυκτικά ή οποιοδήποτε ποτό και κανένας μας δεν έπαθε τίποτα. Καμιά φορά κολλάγαμε ψείρες στο σχολείο και  οι μητέρες μας το αντιμετώπιζαν πλένοντάς μας το κεφάλι με ξύδι.

 

Δεν είχαμε Playstations, Nintendo 64 , 99 τηλεοπτικά κανάλια, βιντεοταινίες με ήχο dolby surround, υπολογιστές ή internet. Εμείς είχαμε αληθινούς φίλους.  Κανονίζαμε να βγούμε μαζί τους και βγαίναμε. Καμιά φορά δεν κανονίζαμε τίποτα, απλά βγαίναμε στο δρόμο και εκεί συναντιόμασταν για να παίξουμε κυνηγητό, κρυφτό,

αμπάριζα... μέχρι εκεί έφτανε η τεχνολογία.

 

Περνούσαμε τη μέρα μας έξω, τρέχοντας και παίζοντας. Φτιάχναμε παιχνίδια μόνοι μας από ξύλα. Χάσαμε δεκάδες μπάλες ποδοσφαίρου γιατί όλο και σε κάποιο απέναντι οικόπεδο τις χάναμε. Πίναμε νερό κατευθείαν από τη βρύση, όχι εμφιαλωμένο, και κάποιοι έβαζαν ακόμη τα  χείλη τους πάνω στη βρύση. Κυνηγούσαμε σαύρες και

πουλιά με αεροβόλα ή αυτοσχέδια αθώα όπλα στην εξοχή, παρά το ότι ήμασταν ανήλικοι και δεν υπήρχαν

ενήλικοι για να μας επιβλέπουν.

 

Θεέ μου! Πηγαίναμε με το ποδήλατο ή περπατώντας μέχρι τα σπίτια των φίλων και τους φωνάζαμε από την πόρτα. Φανταστείτε το! Χωρίς να ζητήσουμε άδεια από τους γονείς μας, ολομόναχοι εκεί έξω στο σκληρό αυτό κόσμο! Χωρίς κανέναν υπεύθυνο! Πώς τα καταφέραμε;

 

Στα σχολικά παιχνίδια συμμετείχαν όλοι και όσοι δεν έπαιρναν μέρος έπρεπε να συμβιβαστούν με την

απογοήτευση. Κάποιοι δεν ήταν τόσο καλοί μαθητές όσο άλλοι και έπρεπε να μείνουν στην ίδια τάξη. Δεν υπήρχαν ειδικά τεστ για να περάσουν όλοι. Τι φρίκη!

 

Κάναμε διακοπές τρεις μήνες τα καλοκαίρια περνώντας ατελείωτες ώρες στην εξοχ και στα χωριά των παπούδων μας, περνούσαμε ατέλειωτες ώρες στην παραλία χωρίς αντηλιακή κρέμα με δείκτη προστασίας 30 και χωρίς

μαθήματα παρά-πέντε, ιστιοπλοΐας, τένις ή γκολφ.

 

Φτιάχναμε όμως φανταστικά κάστρα στην άμμο και ψαρεύαμε με ένα αγκίστρι και μια πετονιά. Ρίχναμε τα κορίτσια κυνηγώντας τα για να τους βάλουμε χέρι ή να τα τσιμπήσουμε λιγάκι, όχι πιάνοντας κουβέντα σε κάποιο forum, σε κάποιο chat room και γράφοντας "; ) : D :P"

 

Είχαμε ελευθερία, αποτυχία, επιτυχία και υπευθυνότητα και μέσα από όλα αυτά μάθαμε και ωριμάσαμε.

 

Δεν θα πρέπει να μάς παραξενεύει που τα περισσότερα σημερινά παιδιά είναι κακομαθημένα και χαζοχαρούμενα.

 

Αν εσύ είσαι από τους «παλιούς»... συγχαρητήρια!

 

ΕΙΧΕΣ ΤΗΝ ΤΥΧΗ ΝΑ ΜΕΓΑΛΩΣΕΙΣ ΣΑΝ ΠΑΙΔΙ!!!"

Συνδέστε για να σχολιάσετε
Κοινοποίηση σε άλλες σελίδες

  • Απαντήσεις 45
  • Πρώτη
  • Τελευταία

Περισσότερες συμμετοχές

Περισσότερες συμμετοχές

Φιλε (και συνομηλικε μαλλον),

 

εισαι αρχηγος. Σε ευχαριστω για ενα απ τα καλλιτερα κειμενα που διαβασα τελευταια. Με συγκινησες μιας και μεγαλωσα ακριβως ετσι

Make me fries...

Συνδέστε για να σχολιάσετε
Κοινοποίηση σε άλλες σελίδες

Δείτε και το παλιό, (ελπίζω) καλό μου θέμα:

 

Αναμνήσεις από την TV των 80s

 

Πιστεύω ότι αξίζει τον κόπο ;)

www.facebook.com/YourPaintedSmile

Συνδέστε για να σχολιάσετε
Κοινοποίηση σε άλλες σελίδες

Παρόλο που γενήθηκα το '82, μπορώ να πώ οτι κατα ένα μεγάλο ποσοστό και εγώ έτσι μεγάλωσα και μάλιστα είχα την ίδια κουβέντα με ένα φιλαράκι μου πολύ πρόσφατα. Η αλήθεια είναι οτι φοβάμαι να φανταστώ πως θα μεγαλώσουν τα παιδιά μου και ακόμα χειρότερα τα εγγόνια μου. Ξαπλωμένα όλη μέρα μπροστά σε μια πολυθρόνα-κρεβάτι με ενσωματομένο PC και 3-4 παιχνιδομηχανές με σύνδεση 1GB στο Internet και τα πάντα να γίνονται μέσω αυτού. Το σχολείο, τα 2-3 φροντιστήρια, ξένες γλώσσες κλπ όλα μέσω internet. Όπως και τα ψώνια απο super market και ψιλικατζίδικα. Ακόμα και τα τσιγάρα Online θα τα παραγγέλνουν. Οι κοινωνικές επαφές? Μόνο με web cam και διάφορες άλλες περίεργες συσκευές. Ακόμα και το sex online θα γίνεται! Ασε που θα έχουν και απο 1 ψυχολογο απο τα 12 τους.

 

Είμαι πολύ απαισιόδοξος??

Free thinkers are dangerous...

Συνδέστε για να σχολιάσετε
Κοινοποίηση σε άλλες σελίδες

Πωπω τι πραγματα ειναι αυτα?  :o

Ειστε ψευτες  >:(

Ολη μερα στους δρομους?

Ποδηλατα χωρις φρενα?

πετροπολεμο?

diy πολεμικα παιχνιδια? (τοξα? σφεντονες?)

μηχανη χωρις διπλωμα, ασφαλεια, κρανος?

Αλητεια?

Εγω γεννηθηκα πριν το 80 και δεν εκανα αυτα

τα φοβερα πραγματα που λετε.

Ειναι μυθος μη τους ακουτε.

Τα λενε ετσι, και καλα, τι καναμε εμεις οι παλιοι.

Μουσια.

Ολη μερα μεσα ητανε και τρωγανε φαπες για να διαβασουνε.

 

8) 8) 8) ;) ;) ;) ;) ;)

 

 

 

Συνδέστε για να σχολιάσετε
Κοινοποίηση σε άλλες σελίδες

Εγω γεννηθηκα πριν το 80 και δεν εκανα αυτα

τα φοβερα πραγματα που λετε.

 

Ας πρόσεχες!!!  :)

I can actually hear difference between neck joints.

Συνδέστε για να σχολιάσετε
Κοινοποίηση σε άλλες σελίδες

Εγω γεννηθηκα πριν το 80 και δεν εκανα αυτα

τα φοβερα πραγματα που λετε.

 

Ας πρόσεχες!!!  :)

 

 

Προσεχα

 

 

Συνδέστε για να σχολιάσετε
Κοινοποίηση σε άλλες σελίδες

Δημιουργήστε λογαριασμό ή συνδεθείτε για να σχολιάσετε

Πρέπει να είστε μέλος για να αφήσετε σχόλιο

Δημιουργήστε λογαριασμό

Γραφτείτε στην παρέα μας. Είναι εύκολο!

Δημιουργία λογαριασμού

Σύνδεση

Έχετε ήδη λογαριασμό; Συνδεθείτε εδώ.

Σύνδεση

×
×
  • Δημοσιεύστε κάτι...

Τα cookies

Τοποθετήθηκαν cookies στην συσκευή σας για να είναι πιο εύκολη η περιήγηση στην σελίδα. Μπορείτε να τα ρυθμίσετε, διαφορετικά θεωρούμε πως είναι OK να συνεχίσετε. Πολιτική απορρήτου