Τrademark - the band

Trademark...fatal blues..οσο κ να μου το λεγανε δε θα το πιστευα...

Πανε αρκετα χρονια οταν μεσα απο μια συλλογη ενος περιοδικου (holocaust 2)

ανακαλυψα ενα τραγουδι που μεχρι σημερα ειναι κολλημενο στο μυαλο μου..''should" ..

Τοτε μικρος, χωρις χαρτζιλικι κ χωρις βεβαια cd player ακομα, εχασα τα ιχνη του μεσα σε αλλα ευκαιριακα μεσα αναπαραγωγης του εν λογω song.

Πριν ενα μηνα καποιος noizας τους ανεφερε και με εκανε να θυμηθω το σφαλμα μου...Καπου τους ειχε ξεθαψει κ το ιδιο περιοδικο σε ενα αφιερωμα in memory, κατι που το εβαλα κ το ξαναακουσα...ε εβαλα τον γνωστο ντετεκτιβ κυριο Νετ Γκουγκλιους να ψαχνει για ιχνη... Κατα καιρους η δικη μας σκηνη εχει μεγαλουργησει κ μερικα δισκακια ειναι πραγματικα αξιζηλευτα, αρκει βεβαια να μην εχεις κολληματα..Ωχ διακοπτω γιατι κατι ανακαλυψε ο κυριος Γκουγκλιδης...χμ....ενδιαφερον

Ιχνη του εν λογω δισκου εχει μια εταιρεια διανομης...κτλ κτλ κτλ πεφτουν μερικα τηλεφωνα ... τσακ τσουκ ναι αμε οσα ποσα τοτε τωρα @#%^#...

Σημερα το πρωι ηρθε το θυμα. Ειναι η δεκατη φορα που το ακουω...Δεν θελω να επεκταθω στα του δισκου ...ειναι απιστευτος ειδικα για τις προσδοκιες που ειχα για ενα δισκακι χρονολογημενο πριν το 96.

Εαφου δεν λεω για το δισκακι ε τοτε γιατι εκανα τον κοπο?Ε ειναι ενα συναισθημα που το νιωθετε ολοι...οταν ακουτε τον rivera, mesa boogie,την κιθαρα σας οταν .... Ειναι το ιδιο συναισθημα ικανοποιησης βεβαια σε μικροτερο βαθμο ...αλλα τι να κανω...Μια τρελα την εχουμε ολη μας... τη μουσικη...Τωρα αν καποιος θελει να μαθει για το δισκο...ας παρει να τον ακουσει....ΧΕΧΕΧΕΧΕ

ΥΓ..Ηθελα να ηξερα γιατι το διαλυσανε το θεμα... αρε ...αλλες εποχες τοτε...after the crowd is gone the lights are going down...

Μπορει να ακουστει ιεροσυλια , αλλα για μενα 2 ειναι τα καλυτερα

Eλλ.γκρουπ στο χωρο της ροκ που περασαν RAW SILK, TRADEMARK παντα προσωπικη αποψη , και εχω ακουσει παρα πολλα συμπεριλαμβανομενων και των 'θρυλικων' (με την καλη εννοια ) .

αυτο δεν σημαινει οτι αλλοι Ελληνες μουσικοι δεν ηταν καλοι η καλυτεροι

απο αυτους , μιλω για το τελικο αποτυπωμενο αποτελεσμα .

ελπιζω καποια στιγμη να 'ανασυγκροτηθουν ' σαν τους Raw silk και οι

Trademark ,

αυτα τα ολιγα ,

alp

alp .. ξεχασιαρη...

fortress under sieg, guardian angel, exhumation, kawir, nightstalker

bands που ειχαν δωσει μικρα αλλα στοιβαρα δειγματα δουλειας...κ δυστυχως εξεπνευσαν...

οσο για τους rawsilk...ειναι στην επομενη παραγγελια μου μεσα...

επισης να αναφερω κ μερικα ανερχομενα ονοματα του ελληνικου undrground που τα εχω παρακολουθησει ζωντανα κ πιστευω οτι δεν μεινουν στην αφανια...

xpiral, hostal handshake,funeral revolt, suicidal angels, engine-v, dive,the web, lord 13..

Γενικοτερα ομως μην ξεχναμε οτι καποτε υπηρχε μια τριαδα μονο ελληνικων συγλροτηματων κ εχουμε φτασει σε φαση οποια πετρα κ αν σηκωσεις να βρισκεις κ εναν ελληνα απο κατω ...με διεθνη καριερες απο πισω...κατι σημαινει αυτο ε?

καταλαβα ποιους εννοεις , αλλα μονο μετεπειτα δουλεις του ενος ,μπορω

να ακουσω ευχαριστα , αλλα εκει παλι θα προτιμησω

hans zimmer ,mike olfield ,John Williams κ,α

ολα αυτα βεβαια ειναι προσωπικα γουστα , δεν διαφωνω με οτι λες

αlp

Trademark...fatal blues..οσο κ να μου το λεγανε δε θα το πιστευα...

 

Πανε αρκετα χρονια οταν μεσα απο μια συλλογη ενος περιοδικου (holocaust 2)

ανακαλυψα ενα τραγουδι που μεχρι σημερα ειναι κολλημενο στο μυαλο μου..''should" ..

 

Τοτε μικρος' date=' χωρις χαρτζιλικι κ χωρις βεβαια cd player ακομα, εχασα τα ιχνη του μεσα σε αλλα ευκαιριακα μεσα αναπαραγωγης του εν λογω song.

 

Πριν ενα μηνα καποιος noizας τους ανεφερε και με εκανε να θυμηθω το σφαλμα μου...Καπου τους ειχε ξεθαψει κ το ιδιο περιοδικο σε ενα αφιερωμα in memory, κατι που το εβαλα κ το ξαναακουσα...ε εβαλα τον γνωστο ντετεκτιβ κυριο Νετ Γκουγκλιους να ψαχνει για ιχνη... Κατα καιρους η δικη μας σκηνη εχει μεγαλουργησει κ μερικα δισκακια ειναι πραγματικα αξιζηλευτα, αρκει βεβαια να μην εχεις κολληματα..Ωχ διακοπτω γιατι κατι ανακαλυψε ο κυριος Γκουγκλιδης...χμ....ενδιαφερον

 

Ιχνη του εν λογω δισκου εχει μια εταιρεια διανομης...κτλ κτλ κτλ πεφτουν μερικα τηλεφωνα ... τσακ τσουκ ναι αμε οσα ποσα τοτε τωρα @#%^#...

 

Σημερα το πρωι ηρθε το θυμα. Ειναι η δεκατη φορα που το ακουω...Δεν θελω να επεκταθω στα του δισκου ...ειναι απιστευτος ειδικα για τις προσδοκιες που ειχα για ενα δισκακι χρονολογημενο πριν το 96.

 

Εαφου δεν λεω για το δισκακι ε τοτε γιατι εκανα τον κοπο?Ε ειναι ενα συναισθημα που το νιωθετε ολοι...οταν ακουτε τον rivera, mesa boogie,την κιθαρα σας οταν .... Ειναι το ιδιο συναισθημα ικανοποιησης βεβαια σε μικροτερο βαθμο ...αλλα τι να κανω...Μια τρελα την εχουμε ολη μας... τη μουσικη...Τωρα αν καποιος θελει να μαθει για το δισκο...ας παρει να τον ακουσει....ΧΕΧΕΧΕΧΕ

 

ΥΓ..Ηθελα να ηξερα γιατι το διαλυσανε το θεμα... αρε ...αλλες εποχες τοτε...after the crowd is gone the lights are going down...[/quote']

 

τι μου θυμησες τωρα...που το βρηκες το cd?

μιας και τεθηκε το συγκεκριμενο topic ,να ρωτησω κατιτις κι εγω..

που μπορω να βρω τραγουδια η ολοκληρωμενο δισκο απο ενα συγκροτημα που λεγοταν LEVEL 42???

και επισης απο ενα αλλο , που απ οτι μαθαινω εμφανιστηκε , εκανε εναν δισκο , μια συναυλια ,και μετα διαλυθηκε.το ονομα αυτου CREAM.

και τα 2 πρεπει να εμφανιστηκαν συμφωνα με ανεπιβεβαιωτες πληροφοριες , την δεκαετια του 70...ξερει κατι κανειςςςςς???? :roll:

Οι Level 42 ήταν στα φόρτε τους τη δεκαετία του '80, και οι δίσκοι τους πρέπει να βρίσκονται εύκολα.

Για τους Cream ρωτάς σοβαρά ή αστειεύεσαι;

Alpatman, όντως έχουν ξαναφτιαχτεί οι Raw Silk? Νόμιζα ότι μόνο εγώ κι άλλοι 5-6 (συμεπριλαμβανομένων και των μελών τους!) τους θυμόμαστε ακόμα...

για τους cream ,δεν αστειευομαι.ξερετε μηπως καποιον τιτλο δισκου για τους μεν η του δε?

Για τους Level 42: http://www.level42.com/

Θα σου συνιστούσα το World Machine ή κάποια συλλογή.

Για τους Cream ψάξε στο Google και θα βρεις πολλά στοιχεία.

Από δίσκους: Disraeli Gears, Wheels of Fire, Live Cream I και ΙΙ ή το Best.

Παιδιά γεια σας. Για πλάκα έδωσα στο google για να δω τι μπορώ να βρω για την παλιά μου μπάντα τους trade mark και έπεσα πάνω στο παρόν φόρουμ. Με πήγατε λοιπόν πολλά χρόνια πίσω. Είμαι ο πάλαι ποτέ τραγουδιστής της μπάντας και νιώθω πολύ όμορφα που υπάρχουν ακόμη φίλοι που θυμούνται τους trade mark. Λοιπόν για όσους αναρωτιούνται που βρισκόμαστε, ο Σωτήρης (κιθάρα) και ο Χρήστος (τύμπανα) εκτός των ordinary επαγγελματικών ασχολιών τους, παίζουν με τις Ρόδες. Τα ίχνη του μπασίστα μας αγνοούνται προ πολλών ετών (βάσιμες φήμες married with children). Όσο για την αφεντιά μου που και που ηχογραφώ κανένα τραγούδι στο home studio του Σωτήρη και εξακολουθώ να τραγουδώ σε ένα κλαμπάκι στην Καλλιθέα, ερασιτεχνικά ασφαλώς. Για επανασύνδεση ούτε λόγος. Δεν υπάρχει ούτε ο χρόνος αλλά ούτε και κοινός τόπος πάνω στα μουσικά μας γούστα πια. ¶λλωστε αυτός ήταν και ο λόγος που το διαλύσαμε. Είχε φτάσει ο καιρός που όλοι θέλαμε να παίξουμε διαφορετικά πράγματα. Αυτά και να περνάτε καλά