Κιθαρίστες....τί κανετε με τα νύχια σας?

Η "πατέντα" με την super glue είναι γνωστή πάντως και έχω δει να χρησιμοποιείται πολλές φορές,  αλλά είναι για καταστάσεις έκτακτης ανάγκης και πάντα με τη συνθήκη ότι θα σπάσει βολικά.

Δύο μέρες πριν δώσω για πτυχίο σπάει του αντίχειρα με τρόπο που δεν σωνόταν. ΕΓΚΕΦΑΛΙΚΌ! Αναγκάστηκα να βάλω ψεύτικο, καμία σχέση σε αίσθηση και ήχο και είχα και το φόβο μήπως σπάσει κατά τη διάρκεια. Αν και νομίζω πως τα τεχνητά ήταν της μόδας στους κιθαριστές λίγων δεκαετιών πριν.

Εγώ που παίζω πολύ με δάκτυλα, ακόμα κι όταν παίζω με πένα, έχω αποδεχτεί ότι τα νύχια σπάνε. Μέχρι πριν λίγο καιρό, επιχειρούσα να τα αφήνω αρκετά μακριά. Όμως μετά από 2-3 live όπου τα νύχια μου (κυρίως δείκτης και μέσος) διαλύθηκαν στο πρώτο τσαμπουκαλο-fingerpicking κομμάτι και που δυσκόλεψαν απερίγραπτα την απόδοση, τελείωσα με τα μακριά νύχια. Αυτή τη στιγμή έχω καταλήξει να τα αφήνω λίγο μεγαλύτερα απ' ό,τι του αριστερού χεριού αλλά δεν τα αφήνω ποτέ να ξεπεράσουν ένα συγκεκριμένο μήκος.

Από προϊόντα δοκίμασα κάτι σκληρηντικά αλλά τίποτα δεν άντεξε στο τεστ του παρατεταμένου παιξίματος.

εγώ τα κόβω όσο πιο κοντα μπορώ, παίζω μόνο με κρέας  8)

Το να συνηθισεις τα νυχια ειναι κάτι που θα γινει με τον καιρο. ΤΑ αφήνεις και παυεις να το σκεφτεσαι. Εν αναγκη κατασκευασε πραγματα ωστε να απασχολουν τη σκεψη σου και να μην σκεφτεσαι οτι σε ενοχλουν. Σε μικρο χρονικο διαστημα δε θα το σκεφτεσαι καθολου. Ο ρυθμος με τον οποίο μακραινουν, ειναι διαφορετικος σε καθε ανθρωπο και συνδέεται με πολλους παραγοντες (απο τη διατροφή, μεχρι την εκθεση στον ηλιο). Με τον καιρό που θα τα εχεις, θα καταλήξεις στο σχήμα που θα θες να εχουν (επισης προσωπικο θεμα του καθε κιθαριστα) και το μήκος. Θα αποκτήσεις μια αισθηση του μήκος του νυχιού σου. Και οταν αυτη ξεπερνιέται τότε θα λιμάρεις για να το επαναφέρεις εκει που θες. Ετσι καθοριζεται και το καθε ποτε λιμαρεις. Λιμαρεις επισης με με μια πολυ ψιλη λιμα για να απκαθιστάς την επιφανεια του νυχιου απο το συνεχες παιξιμο (αυτο μονο για ηλεκτρικους κιθαριστες που παιζουν με νυχια, καθως η επαφη με τη μεταλλικη χορδή τα φθειρει).

ΣΙγα σιγα πρεπει να αλλαξεις καποια πραγματα στη ζωη σου που θα σου υπενθιμιζουν οτι εχεις νυχια στο δεξι (δεξιόχειρας έτσι...??). Για παραδειγμα αν παιζεις και αλλα όργανα που δημιουργουν κονφλικτ πρεπει να διαλεξεις ή να προσαρμοστεις (μπασο, πιανο κλπ). ΠΡος θεού, αν ειναι να ανοιξεις κανα παραθυρο που εχει τη χαρακτηριστική εγκολπωση στο χερουλι θα μαθεις να το κανεις ΠΑΝΤΑ με το αλλο χερι απο αυτο που εχει τα νυχια. Κλπ ολα αυτα τα μαθαινεις στην πραξη και αλλαζεις συνηθειες για μια ζωη.

Συμβουλη επειδη βλεπω οτι μαλλον κανενας δεν το προσεξε. Τα νυχια ειναι τελεια για αρπεζ, μπριζέ ακορντα κλπ αλλα αν θελεις να παιξεις μελωδικες γραμμες μην χρησιμοποιεις το νυχι του δεικτη σαν πενα. Ακομα και αν δεν σπασει θα αποκτησει ενα περιεργο σχημα που θα μεινει.... (ειμαι παθων). Αν χρειαζεσαι δυναμη και ατακα στα σολιστικα σου δοκιμασσε καποιο hybrid στυλ με μικρη flat pick ή ενα thumb pick αν σε ενδιαφερει. Εκτος αν θελεις να δοκιμασεις το στυλ του Wes Montgomery οπου προσωπικα το βρηκα πολυ "δυσχρηστο", αλλα αυτο δε σημαινει οτι θα παθεις και εσυ το ιδιο, και επισης επειδη αυτος επαιζε με μια γωνια που ειχε αρκετη επαφη το σαρκινο μερος του αντιχειρα και λιγοτερη με το νυχι. Αυτο ειχε τις  αντιστοιχες επιπτωσεις στον ηχο που ηταν οκ για το τζαζ περιβαλλον του βεβαια.

Προσυπογραφω για την καλη διατροφη. Θα σου κανει καλο και γενικοτερα, αλλα μια πλουσια σε βιταμινες και ασβεστιο διατροφη βοηθαει πολυ. Επισης μορφοποιηση στο σχημα που θες με χοντρή λιμα (αποφυγε τις μεταλλικες) και καλο γυαλισμα με πολυ λεπτη. Εννοειται οτι σιγα σιγα ξεχνας νυχοκοπτες και τετοια. Μονο λιμα. Αν σπασει, λιμαρεις με χοντρη λιμα μεχρι να αποκατασταθει και γυαλιζεις με λεπτη. Προσεχεις και ευχεσαι να μη σου συμβει τιποτα πριν απο συναυλια.

Ναι εγω ειχα βαλει τον pipityri να χρησιμοποιει ντουκοχατα και σχυριδοκαρτα. Ηταν καλη λυση τότε γιατι τα κοβαμε σε μικρα τετραγωνακια, τα διπλωναμε και τα ειχαμε στην τσεπη. ΕΠισης τα αγοραζαμε απι χρωματοπωλεια χωρις να κινουμε υποψιες. Τωρα εχω χοντροπετσιάσει και παω στα galerie de beaute και αγοραζω αυτες τις πολυ χρησιμες  μεγαλες και χονδρες λιμες που η μια πλευρα ειναι η χονδρη και η αλλη η ψιλή. Οι πωλητριες ειναι περιεργες αλλα οταν τους λεω τι τη θελω, ενθουσιάζονται.

Το καλοκαιρι του 2003 ενω καθομουν σε ενα σκαμπώ ενος μπαρ και μετα απο μια βδομαδα ειχα συναυλια, μια ηλιθια μεθυσμενη αγγλιδα με τραβηξε απο τη μπλουζ και για να  κρατηθω εκανα μια αποτομη κινηση για να πιαστω απο τη μπαρα που μου στοιχησε το νυχι του αντιχειρα. Σε μια απελπιδα προσπάθεια να το αποκαταστησω εβαλα αυτα τα νυχια που λεει πιο πανω ο Superfunk. ΔΕΝ ΤΟ ΠΡΟΤΕΙΝΩ.... (προσωπικη αποψη). Βεβαια πριν ενα χρόνο συνομιλώντας με μια αισθητικό και λέγοντας της το παραπανω περιστατικο, μου ειπε οτι η τεχνολογία έχει προχωρήσει και πλέον υπαρχουν και αλλες πολυ καλυτερες λύσεις...!!!!  :P (δεν εχω δοκιμάσει όμως).

Τον παλιό καιρό, οταν αυτες οι αισθητικοι που εχουν ξεφυτρώσει παντου τώρα δεν υπηρχαν, όταν μας μισοεσπαγε ενα νυχι, το κολλάγαμε με logo (σοβαρα) και μετα μερικοι βαζανε σκληρηντικο απο πανω. Ηταν μια λυση αναγκης που αρκετες φορες κραταγε μεχρι απο το λιμαρισμα να κατεβαινε το νυχι στην υγιή περιοχη του. Σήμερα μπορεις να πας να στο φτιαξουν σε ενα απο αυτα τα απειρα μαγαζια που φτιαχνουν νυχια. Θα σε κοιταξουν λιγο περιεγα στην αρχη αλλα μολις εξηγησεις γιατι το θες, δε θα μασήσουν και θα στο φτιαξουν με καποια ακριλική πάστα δυο συστατικών που θα εχει πολυ καλα αποτελεσματα.

Επισης... τα νυχια με τα χρονια που παραμενουν μακρια, σκληραίνουν. Συμβιβάσου ομως με το γεγονός οτι καποιες φορες σπανε. Οχι συχνα, αλλα που και που μια φορα το χρονο ή μια στα δυο μπορει να χανεις κανα νυχι.

Επισης νο2: Αυτη η μεγαλη και χονδρη λιμα με τις δυο διαφορετικες πλευρες που λεει και ο Pipityri ειναι φοβερο εργαλειο. Προσωπικα εχω μια σπιτι, μια μεσα στη θηκη της κιθαρας και μια που την εκοψα στα δυο και κυκλοφορώ με αυτην στην τσέπη. Αμα σου σπασει κανα νυχι σε ακυρη στιγμη (που συνηθως σε τετοιες σπανε), ειναι καλο να το φτιαξεις επι τοπου και οχι να μεινεις με αυτη την απαισια αισθηση που σου δημιουργουν τα σαπσμενα νυχια που αγκυλωνουν σε ινες ρουχων και διαφορα αλλα αντικειμενα.