eretzoum

Οκ, θα ψάξω. Κάπου έχω πετύχει αυτό το Travis picking, δεν ήξερα όμως ότι είναι διαφορετικό από άλλα. Μέχρι τώρα νόμιζα ότι το fingerpicking ήταν ένα και δεν καταλαβαίνω τις διαφορές.

Δεν τα ξεχώριζα αλλά αυτό που κάνει ο Μαρκ με ενδιαφέρει περισσότερο. Ξέχασα να σημειώσω ότι με πένα έχω ξεχάσει να παίζω. Μόνο με δάχτυλα παίζω. Με πένα μπερδεύομαι.

Εδώ και τέσσερις πέντε μήνες προπσαθώ και με βίντεο απο ytube μήπως και καταφέρω και μάθω αυτό που παίζουν οι μάστερ στα βίντεο που παραθέτω. Ο Mark Knopfler στο 1:08 περίπου Και ο Doc Watson Ο Tommy Emmanuel έχει δύο βίντεο όμως δεν έχω καταφέρει να ανεξαρτητοποιήσω αντίχειρα με δύο (έστω) δάκτυλα. Στο δεύτερο βίντεο, ο Doc Watson λέει ότι του πήρε δέκα χρόνια (!!!) για να μάθει να παίζει fingerstyle. Μήπως κανείς το έχει καταφέρει να μου πει κάποιες ασκήσεις/τρόπους ώστε να μπορέσω να το κάνω;

Αυτές τις μέρες πήρα μια ακουστική Harley benton και είναι καμπάνα ο ήχος. Ενοχλεί βέβαια οπτικά η πλαστικούρα στο πλαίσιο του μπράτσου π.χ αλλά για 60€... λεπτομέρειες. Από την άλλη, μια κιθάρα που είχα πάρει της φτηνής μάρκας του musicstore.de, η Jack n Danny, ήταν αρκετά καλή. Θέλω να πω δεν ενοχλούσε, δεν είχε ατέλειες τέτοιες που να σε κάνουν να μην θες να παίξεις. Βέβαια το μπράτσο πίσω, εκεί που ακουμπάει η παλάμη, ήταν πλαστικοποιημένο καυσόξυλο αλλά με 90 που την πήρα τότε μια χαρά. Και αξιόλογος ήχος.

Μα κι εγώ της ίδιας άποψης είμαι, σίγουρα. Μόνο από κοντά. Εκτός αν αγοράζεις συνέχεια το ίδιο όργανο αν και πάλι... Μια καινούργια κιθάρα είναι μάλλον απίθανο να έχει στραβό μπράτσο.

Σωστός. Ένα καλό όργανο εινα καλό. Ευχαριστώ.

Όντως γαματη και θα ήθελα να την δοκιμάσω όμως δεν βρήκα μαγαζί στην Αθήνα που να έχει κιθάρες αυτής της εταιρείας. Μόνο Κατερίνη.

Να σου πω, δεν την ήξερα την εταιρεία αλλά τώρα το σκέφτομαι σοβαρά.

Σχετικά με bullet και affinity, απορώ πως λένε πολλοί ότι είναι καλές κιθάρες. Έχω δοκιμάσει και είναι αίσχος και παικτικά και η αίσθηση στο μπράτσο και γενικά σαν όψη, σαν αίσθηση. Απαράδεκτες. Εντάξει έχω δοκιμάσει και delux strat και δεν μου άρεσε ιδιαίτερα, αλλά ήταν κιθάρα αληθινή. Όχι δύο ψευτοξύλα που απλά τα ένωσαν και έβαλαν πάνω χορδές (άσε για μαγνήτες μην μιλήσω).

Οπότε λες δεν γίνεται. Οκ να το ξέρω. Να μην τρέχω τώρα με μετατροπές κλπ. Θα μαζέψω να πάρω μια κανονική μεξικο και τέλος.

Ότι γλυτώνεις καλό είναι.

Αυτό είναι που με ανησυχεί κυρίως. Κι αν δεν μου κάνει το μπράτσο; Πρόσφατα δοκίμασα μία στρατ μεξικανα και έχασα το μυαλό μου. Μπράτσο τέλειο στο χέρι μου, ήχος καθαρά και γκάζι λες και την είχα βάλει στην κονσόλα του Γκίλμορ, τι άλλο να πω. Το όνειρο μου. Αλλά ακριβή. Γι' αυτό ψάχνω εναλλακτικές.

Φίλε απλά ουάου!! Που ήταν αυτό το μαγαζί και δεν το πέτυχα στο νετ; Όμως Κατερίνη δύσκολα πάω. Αν και δεν είναι αδύνατον. Ευχαριστώ. Σοβαρά; Τόοοοσο πολύ καλό είναι; Βέβαια εγώ είχα πάρει μία άλλη, μία Jack n Danny από musicstore.de και ήταν μια χαρά για τα 90€ που έκανε.

Να το δοκιμάσω; Σκέφτομαι να πάρω αυτήν https://m.thomann.de/gr/harley_benton_st_62_mn_vw_vintage_series.htm?o=4&search=1583786548 και μετά να βρω ένα καλό maple, έστω mexico γιατί από όσο έχω ψάξει στο ebay (αλλού mexico δεν βρίσκω πουθενά δυστυχώς) οι τιμές είναι από 400 και πάνω μεταχειρισμένες ενώ έτσι θα γλυτώσω σίγουρα δύο κατοστάρικα, αν υποθέσουμε ότι ένα maple mexico πάει γύρω στα 100. Ή όχι;

Ένα από τα αγαπημένα μου σόλο έβερ θα είναι πάντα του Hole lotta Rossie!! Και φυσικά η απίστευτη αρχή της εκπληκτικής αυτής κομματάρας. Πιστεύω ο Μπον Σκοτ ήταν πολύ καλύτερος τραγουδιστής, πιο ροκ. Ο τύπος που θα συναντούσες σε μία ιρλανδική παμπ και θα πίνατε σαν φίλοι. Σίγουρα βοήθησε και το timing (ειδικά το 1980 ήταν χρονιά σπουδαίων δίσκων για την ροκ και την μέταλ) αλλά βέβαια και όσα αναφέρατε όλοι οι παραπάνω. Επίσης δεν τους προώθησαν αρκετά οι κατάλληλοι άνθρωποι στις κατάλληλες θέσεις; Όχι ότι δεν άξιζαν. Ήταν όλοι τους σπουδαίοι μουσικοί.