Χμμμ... Βάζεις δύσκολα. Τις ανησυχίες σου δε τις μοιράζομαι και εγώ. Μπάσα από εδώ και από εκεί, μια ντουλάπα με μπάσα που έχω ξεχάσει τι έχω εκεί μέσα, ένα petal board που το έφτιαξα και δεν το χρησιμοποίησα ποτέ κλπ... Παράλληλα, το δεξί χέρι, μια ο αγκώνας, μια ο καρπός, μια ο αντίχειρας... ένα δράμα.    Αυτά είναι τα "απόνερα" της GAS περιόδου, που φορτώναμε όργανα σαν να μην υπάρχει αύριο. Προσωπικά, αν γυρνούσα τον χρόνο πίσω θα έλεγα 1 τετράχορδο και ένα πεντάχορδο και έξω απ' την παράγκα (άντε δύο τετράχορδα και πάντα JB).    Υπό αυτό το πρίσμα θα σου έλεγα κράτα κάνα - δύο κιθάρες και κάποια πετάλια "μπας και σου ξανάρθει", καθότι ποτέ μη λες ποτέ.    Σίγουρα είναι μια δύσκολη απόφαση, που IMHO έχει "υπαρξιακές" προεκτάσεις... 😄  

Επειδή στο μέλλον μπορεί να αλλάξεις γνώμη και να αρχίσεις να ξαναγοράζεις (σε μένα συνέβει άπειρες φορές) και εφόσον δεν τίθεται χρηματικό ζήτημα, κράτησε τα καλύτερα...

Μετα από πολλα χρονια (>30) ενασχολησης με την κιθαρα την οποια ξεκινησα ως αυτοδιδακτος, εδω και καποια χρονια παρατηρω οτι μου εχει μειωθει εντονα το ενδιαφερον μου για ενασχοληση με αυτο που καποτε ηταν το υπ αρ 1 χομπυ μου. Το θεωρησα φυσιολογικο, ομως τον τελευταιο εναμιση χρονο δεν εχω ακουμπησει κιθαρα, και οποτε αναβω ενισχυτη μπριζωνω πεταλια κ.λ.π τα κλεινω μετα απο το πολυ δεκα λεπτα με αισθημα βαριεστημαρας. Βρισκω πλεον μεγαλυτερο ενδιαφερον να παιζω πιανο (απο εκει ξεκινησα στα 7 μου την ενασχοληση με την μουσικη). Καποτε με ενδιεφερε υπερβολικα το gear, πλεον θεωρω ανουσιες τις οποιες συζητησεις γυρω απο αυτο, ενω και στο αμιγως μουσικο σκελος με λιγοτερη διαθεση απο παλια, θα ακουσω καινουργια πραγματα, ενω βρισκω ιδιαιτερη ευχαριστηση στην επιστροφη πισω σε μια παλια μου αγαπη την κλασσικη μουσικη. Για να πω και ολη την αληθεια εδω και δυο χρονια, αναγκαστηκα να μειωσω δραστικα την εναχοληση μου με την κιθαρα λογω ενος διπλου τραυματισμου στο χερι απο την αλλη μου μεγαλη αγαπη, το τεννις, ο οποιος, ειδικα σε θεση μπαρε και στα σηκωματα καθιστα επιπονη την ενασχοληση με την κιθαρα για μακρυ χρονικο διαστημα (περαν του ημιωρου), οποτε θεωρω οτι δεν ειναι μονο θεμα οτι ισως εκλεισε τον κυκλο της αλλα συνετελεσαν και αλλοι λογοι.   Και εδω ερχομαι στο θεμα μου. Οποτε βλεπω τις 6 μου κιθαρες, τον deluxe reverb  ii, και τα 15 πεταλια μου στη γνωστη διαταξη, σκεφτομαι οτι ηρθε η ωρα να τα δωσω ολα να μου αδειασει ο χωρος, και να τα παρει καποιος που θα τα αξιοποιει. Οι περισσοτερες κιθαρες ειναι φτιαγμενες με μετατροπες στα μετρα μου μετα απο χρονια δοκιμων (μη φανταστειτε κατι το εξωτικο, για να καταλαβετε οτι με εξαιρεση μια les paul δεν εχω καμμια made in usa κιθαρα), ενω το ιδιο ισχυει και για τα περισσοτερα πεταλια, που καποια τους εχουν γινει customizations. Εχει πεσει δουλιτσα δηλαδη κατα το προηγουμενο διαστημα. Και με το που κανω αυτη τη σκεψη αμεσως το μετανιωνω και ο διαβολακος της απληστιας μεσα στο κεφαλι μου λεει γιατι να τα δωσεις, δεν χρειαζεσαι τα χρηματα, κρατατες σαν ενθυμιο. και εκει πεταγεται και ο διπλωματης εαυτος, που λεει "αν καιγεσαι τοσο να τις διωξεις, ε δωσε 3-4, μερικα πεταλια, και κρατα τα υπολοιπα μπας και σου ξαναρθει. (χλωμο)".   Απευθυνομαι λοιπον στην ομυγυρη και ρωταω: να φερθω ως πουρος καπιταλιστης και να κρατησω τα παντα, ως σοσιαλδημοκρατης και να δωσω μερικα, η να ενστερνιστω τα της  κομμουνας του Παρισιου και να  τα διωξω ολα?

Εδώ ισχύει το 45 is the new 70.   Επίσης όσον αφορά το XL μπλουζάκι: XL is the new M.

Εγώ ήταν το πρώτο που είδα. Μετά από κάνα 10λεπτο είδα και το τεμάχιο δίπλα, και απόρησα τι δουλειά έχει εκεί δίπλα στο burrger...🤔

Σιγά το δύσκολο. Κοίτα αριστερά και θα δεις ότι με το δεξί χέρι κρατάει έναν δίσκο που έχει ένα χάμπουργκερ. Αυτό που δεν μπορώ να καταλάβω είναι τι έχει ο δίσκος από κάτω

Δεν νομίζω ότι υπάρχει 1080p πλεον πανω απο τις 32'', σε τηλεόραση. Εκτός αν μιλάμε για τίποτα τελείως καμένες μαρκες, αρχαία στοκ κλπ. Αντιθετως υπαρχουν πλεον μια χαρα 32''-4Κ μονιτορς, πιο ξεκουραστα απο TV :D   (Nαι θα επρεπε να ξεκινησεις την ερευνα σου απ το 0 ;) )

μια ώρα την κοιτάω......χάμπουρκερ δεν είδα...