Προς το περιεχόμενο

teolab

Μέλος
  • Αναρτήσεις

    27
  • Μέλος από

  • Τελευταία επίσκεψη

Bio

  • Mojo
    Κιθάρα
  • Day job
    Security Guard
  • Τόπος
    Pirgos Ilias

Συμμετοχή teolab

0

Φήμη

  1. Το έχω εγώ, και "δαγκώνει" άσχημα! Αλλά! Λάβε υπόψη σου ότι είναι modern voiced! Δύσκολα θα σου δώσει αυθεντικούς hi gain ήχους περασμένων δεκαετιών.
  2. teolab

    Marshall SL5

    Φίλε S9F, σου εύχομαι κι εγώ με την σειρά μου να τον ευχαριστηθείς, και να τον "λιώσεις"! Μια παρατήρηση, όμως, εδώ! Επειδή θεωρώ ότι όντως είναι ακριβός ο ενισχυτής, για την ποιότητα κατασκευής του, θα ήταν καλύτερα για σένα, με το συγκεκριμένο sound signature στο μυαλό, και σ' ένα στικάκι, ίσως, να είχες απευθυνθεί σε Έλληνα κατασκευαστή, ώστε να έχεις α) κορυφαία υλικά, β) χειροποίητη κατασκευή, γ) δυνατότητα επιλογής specs, δ) real time παρακολούθηση της κατασκευής, και τελικά ε) one of a kind ενισχυτή. Νομίζω, αξίζει τον κόπο. Και τα χρήματά μας.
  3. Κατά σειρά, (και στην αλυσίδα...): Planet Waves Chromatic Tuner Boss FDR-1 Vis.Sound Garage Tone Axle Delay ;)
  4. Αγαπητέ φίλε, επειδή το συγκεκριμένο όργανο (Fender R.Blackmore Stratocaster), το έχω, θέλω να σε διαβεβαιώσω ότι είναι ένα πολύ αξιόλογο όργανο, στην κατηγορία τιμής του, και πολύ οικονομικό, αν σκεφτείς ότι πρόκειται για signature μοντέλο. Μην σε προβληματίζει η καταγωγή του, (Mexico), η ποιότητα κατασκευής έχει ανέβει σε όλα τα επίπεδα απο την Fender, σε όλα τα εργοστάσια της, παγκοσμίως. Το μοντέλο αυτό έχει custom χαρακτηριστικά, όπως προαναφέρθηκε, υπαγορευμένα από τις προσωπικές επιλογές του εν λόγω κιθαρίστα. Μπορείς να τα ψάξεις στο site της Fender, καθώς και περισσότερο αναλυτικά το καθένα, για να δεις τί παίρνεις. ΟΜΩΣ! Έχε υπόψη σου ότι από συνδυασμό μαγνητών HSS, πας σε δύο μονούς, hot μεν, άλλου ηχοχρώματος δε, πιο vintage. Από string thru ή floyd rose γέφυρα της Jackson, σε κλασσικό τρέμολο, της Fender. Τέλος, οι τιμή που θα ζητήσεις για το όργανό σου, δεν θα είναι με βάση την τιμή που το αγόρασες, όταν το αγόρασες, αλλά με βάση την σημερινή του αξία στην τιμή της αγοράς μεταχειρισμένων, ανεξάρτητα με την όποια κατάστασή του. Όπως και να πράξεις, τελικά, θεωρώ ότι είναι μια καλή επιλογή για στροφή σε πιο κλασσικό ήχο. Και θα είναι ένα όργανο που θα το κρατήσεις στο μέλλον, όπως άλλωστε κι εγώ. Καλή επιλογή!!
  5. ....για να μπορούμε, αφού πιούμε το καφεδάκι μας συζητώντας διάφορες μουσικές πίπες, να παραγγείλουμε αυτό που ζαχαρώσαμε μετά από 10 επισκέψεις στο εν λόγω "εντευκτήριο", στον Thomann.... Συγχαρητήρια!
  6. manos, συμφωνώ σε όλα. gdevelek, είμαι ένας από σας, απλά επειδή είμαι λίγο μεγαλούτσικος, και έχω ζήσει την 'κακή' περίοδο που όλοι γνωρίζουμε, θεωρώ (ακόμα μία φορά) ότι με την σωστή καταναλωτική συμπεριφορά, και οι έμποροι με την αντίστοιχη δική τους, θα 'μοιράσουμε την διαδρομή' και το αποτέλεσμα θα είναι αμοιβαίο όφελος. Καταλαβαίνω το πνεύμα σου στο "ανθέλληνες και κομπλεξικοί", απλά ας δώσουμε ευκαιρία σ' αυτούς που το 'παλεύουν' να αποδείξουν έστω και τώρα την προτίμησή μας. Αυτά.
  7. Λοιπόν, όσοι μπαίνετε στον κόπο, και ευχαριστώ, να απαντήσετε σ' αυτά που γράφω, διαπιστώνω ότι "κολλάτε" σε εκφράσεις που χρησιμοποιώ, και όχι στο τί θέλω να πω. Αν δεν καταλαβαίνετε, θέλω να πω ότι επειδή ακριβώς οι εποχές έχουν αλλάξει, και μαζί τους άλλαξαν και οι άνθρωποι που στελεχώνουν τον χώρο μας, και ως προς την νοοτροπία, και ως προς την ηλικία, θεωρώ ότι είναι καλύτερα να συζητώ για τις ανάγκες μου με τον κάθε Μιχάλη, Φίλιππο, Ανδρέα, που με την σωστή επαφή και προσέγγιση, θα μου φανούν πολύτιμοι και στο after sales, παρά με τον κάθε Hansi και Franz που στο φινάλε χ....καν αν υπάρχω, που ούτε με είδαν και ούτε θα με μάθουν ποτέ, γιατί ποτέ δεν θα γίνω ο καινούριος Gus, και θα με βλέπουν πάντα ως "τιμολόγιο". Τέλος, νομίζω ότι όταν στην πατρίδα, κάποιος σωστός επαγγελματίας προσπαθεί "να κρατηθεί στη ζωή", είναι τουλάχιστον κατακριτέο να ενεργούμε 'εκδικητικά', προσπαθώντας να ξορκίσουμε φαντάσματα του παρελθόντος, και να 'πληρώνουμε' τις πολυεθνικές. Πολλοί συνέλληνες σε άλλα threads έχουν αναφερθεί κατά καιρούς στις ελάχιστες πια διαφορές στις τιμές. Χωρίς να συνυπολογίσουμε και τα αναλώσιμα, τα σεταρίσματα, κ.α.
  8. gdevelek, δεν υπεκφεύγω μη απαντώντας σου αν είμαι, η όχι, pro, απλά θα σου πω λίγο πιο άκομψα πια, ότι μου θυμίζεις αυτούς που, στην οποιαδήποτε παρέμβαση, ειδικά δια λόγου, σ' ένα ανοικτό φόρουμ, απευθύνουν το νεοελληνικό "εσύ ποιός είσαι;" ή "εσύ τί είσαι;"...χωρίς να κρίνει τα λεγόμενα, στην προκειμένη, τα γραφόμενα. Ξαναδιάβασε τα γραφόμενά μου και επιχειρηματολόγησε. Εγώ εκεί θέλω να επικεντρώσω την προσοχή σου, εσύ κάθεσαι και σκέφτεσαι τί μπορεί να είμαι. Μπορεί να είμαι κι ο Thomann, και να χρησιμοποιώ μεταφραστή. ;)
  9. Στον συνέλληνα gdevelek θα δώσω μια απάντηση, ευθεία μεν, αλλά όχι αυτή που περιμένει. Μείνε στα λόγια που λέω χωρίς να κρίνεις ποιός ή τί είμαι. Αν τα συμμερίζεσαι σχολίασέ τα, αν όχι, πάλι σχολίασέ τα. Δεν έχει σημασία τί είμαι, σημασία έχει τί λέω. Συμφωνώ για την στάση των κακών επαγγελματιών, που την βλέπουμε, δυστυχώς, ακόμα και σήμερα σε κάποιους, όμως, σαφώς λιγότερους σε σχέση με παλαιότερα. Μην παραβλέπουμε όμως, και την φιλότιμη προσπάθεια πολλών, επαγγελματιών, αλλά και, όπως ήδη γνωρίζεις, τόσων και τόσων μελών σ' αυτό εδώ το φόρουμ, να βοηθήσουν με κάθε τρόπο τον κάθε φίλο-μέλος που έχει κάποια απορία, ακόμα και στα ποιό "εύκολα", και βασικά πράγματα που μας ενδιαφέρουν. Αν προσεγγίζουμε τον καθένα γύρω μας με ειλικρίνεια, και τον κάνουμε κοινωνό της προσπάθειας που κάνουμε για δημιουργία και έκφραση στην μουσική, ε, πρέπει να είναι πολύ απάνθρωπος εάν μας αρνηθεί και εκμεταλλευτεί την όποια υστέρηση σε τεχνογνωσία και παροχή υπηρεσίας του ζητήσουμε.
  10. Δεν είναι έτσι, παιδιά! Ας μάθουμε να συμπεριφερόμαστε κι εμείς σωστά στους σωστούς επαγγελματίες (υπάρχουν, ξέρετε...), και να τους αφήνουμε να μας δώσουν και λίγη τεχνογνωσία (την χρειαζόμαστε, ξέρετε...), και να "μην ζητάμε τους παπάδες πριν διαλέξουμε ενορία". Άντε, γίναμε όλοι Jeff Beck...
  11. Θεωρώ ότι στα πλαίσια της απρόσωπης εποχής που ζούμε, χάσαμε όχι μόνο την επικοινωνιακή μας ικανότητα, αλλά και την ταυτότητά μας, ως άνθρωποι, αλλά και μουσικοί. Αναζητάμε την λεπτομέρεια της λεπτομέρειας στον ήχο μας, αλλά μουσική, ουσιαστικά, δεν παράγουμε. Στην εποχή της αφθονίας και της προσιτότητας, "απαιτούμε το φεγγάρι". Μας ενοχλεί ο Συνέλληνας που δεν έχει τη μάρκα λάμπες που του ζητάμε, (..καπνίζω μόνο Marlboro..), και περιφρονούμε την προοπτική μιας μακρόχρονης εμπορικής σχέσης μαζί του, εφόσον αναγνωρίσουμε την διάθεση του να μας υποστηρίξει στις πολυπρόσωπες μουσικές μας ανάγκες. Πιστεύω ότι με έκδηλη την αγάπη, και το ενδιαφέρον μας, προς την Ελληνική μουσική επιχείρηση, οι πιο ωφελημένοι θα είμαστε, μακροπρόθεσμα, σίγουρα, εμείς. Όλοι!
  12. teolab

    glam metal

    Διαβάζοντας όλα αυτά, θεωρώ, και λόγω ηλικίας, και λόγω ότι γνώρισα την άνθιση του glam rock, από τα τέλη των 70ς, πως πρέπει κι εγώ να γράψω κάποιες προσωπικές απόψεις. Ξεκίνησε και αναπτύχθηκε στην Αμερική, κυρίως λόγω της ύπαρξης μιας διαρκώς ανανεούμενης μουσικής αγοράς που βασίζεται στον συναισθηματισμό του Αμερικανικού λαού και τις εκφάνσεις του, το "επιστημονικό" μάρκετινγκ που συνοδεύει και προωθεί κατάλληλα τα προϊόντα σ' αυτή τη χώρα, και την κουλτούρα των Αμερικανών (πολιτισμική, φυλετική, ταξική, ακόμα και 'μετεωρολογική') (βλ. Sunny California). Τα 80ς ακολούθησαν τα 70ς, τα bars υποδέχτηκαν τον νεαρόκοσμο που έβγαινε πλέον από τα parties των 70ς, το ουΐσκι αντικατάστησε τα λικέρ, τα convertibles εμφανίστηκαν κατα δεκάδες στους δρόμους, και η διάθεση για ξεσάλωμα ήρθε για να μείνει. Η νέα δεκαετία έφερε την ευημερία, τον καταναλωτισμό, και μια larger than life στάση ζωής. Η μουσική, σαν καταναλωτικό προϊόν, δεν θα μπορούσε να μείνει απέξω. Η Αμερική, ιδιαίτερα δε η west coast, άρχισε να παράγει ήχους και στίχους που μιλούσαν ή παρέπεμπαν σε γρήγορα αυτοκίνητα, 'γρήγορα' κορίτσια, και ηλιοκαμένα αγόρια. Φθηνή διασκέδαση, εύκολο χρήμα, και απελευθέρωση. Nothing But A Good Time!! Αυτές οι XL καταστάσεις επενδύθηκαν με το κατάλληλο soundtrack και χτύπησαν την πόρτα του Αμερικανού της διπλανής πόρτας. Το ίδιο και οι εκφραστές της. Τα μαλλιά βάφτηκαν στο χρώμα του Καλιφορνέζικου ήλιου, τα jeans ξεβάφτηκαν, τα t-shirts ψαλιδίστηκαν, και ready to go!! Μουσικά, το κίνημα, αν μπορούμε να το χαρακτηρίσουμε έτσι, διακρίθηκε για τις κεφάτες μελωδίες των τραγουδιών του, τις εμπνευσμένες μπαλάντες του, την άρτια τεχνική κατάρτιση των μελών του, τα βιντεοκλιπ-υπερπαραγωγές, και την ατμόσφαιρα πάρτυ στις συναυλίες, τόσο πάνω όσο και κάτω από το stage. Πομπώδη rhythm sections, high pitched φωνές, και εδώ να σταθώ στις κιθάρες. Υπήρχε σχεδόν πάντα το κλασσικό δίδυμο, rhythm - lead, αλλά οι ρόλοι δεν εναλλάσονταν. Ο lead κιθαρίστας συχνά μονοπωλούσε το stage, αλλά και το show, πολλές φορές, εξυψωνόταν από το κοινό, και με την βοήθεια του μουσικού τύπου ενίοτε, σε god on earth, εξ ου και ο όρος guitar hero. Μαζί με τον τραγουδιστή αποτελούσαν το δίπολο. Τα σόλο ήταν χορταστικά, από κάθε άποψη, από απλά και προβλέψιμα μέχρι σύνθετα στη δομή τους (Vito Bratta), απαραίτητα εκεί, μετά το δεύτερο ρεφραίν και το cut του κομματιού. Οι μπαλάντες 'για το κορίτσι που με άφησε κι έφυγε', συνήθως, με τον άφθαστο λυρισμό τους, και τα επιμόνως ηλεκτρικά σόλο τους, αγαπήθηκαν και από οπαδούς άλλων μουσικών ιδιωμάτων, και χορεύτηκαν, ψιθυρίστηκαν, κι αποτέλεσαν διαχρονικές αγάπες των απανταχού μουσικόφιλων. Κλείνοντας εδώ, να γράψω πως, κατά την γνώμη μου, το glam, αλλά και γενικότερα το λεγόμενο "ραδιοφωνικό" ροκ, "εξαναγκάστηκε", στις αρχές των 90ς σε παραγκωνισμό, πριν ολοκληρώσει τον κύκλο του. Κι αυτό γιατί ακόμα και στις αρχές των 90ς, παρά την είσοδο του grunge, μπάντες συνέχιζαν να κυκλοφορούν δίσκους - διαμάντια, που όμως, λόγω της μικρής πλέον απήχησης, λόγω του βάρους του μαρκετινγκ αλλού, δεν ευδοκίμησαν, και μοιραία οδήγησαν τις μπάντες, είτε σε αλλαγή ύφους, είτε σε διάλυση. Πιστεύω και εύχομαι, πως το comeback πολλών από τα σχήματα εκείνης της εποχής, πολλά με το original line up, θα θυμήσει σε μας τους παλιότερους, αλλά και θα μάθει σε νεότερους, την υφή της καλής και εμπνευσμένης μουσικής, από μουσικούς, που δεν τελείωσε ακόμα η προσφορά τους, ούτε στο κοινό τους, ούτε στους επίδοξους συνεχιστές της μουσικής τους κληρονομιάς.
  13. Καλημέρα, παιδιά, μια σχετική ερώτηση: Στα πετάλια, σέρβις γίνεται;
  14. Ευχαριστώ κι εσένα, axi. Δεν ήξερα οτι βγάζει και μικρόφωνα καλά η Telefunken.
  15. Ευχαριστώ funky bassman και audiokostas και για τις δικές σας προτάσεις.
×
×
  • Δημοσιεύστε κάτι...

Τα cookies

Τοποθετήθηκαν cookies στην συσκευή σας για να είναι πιο εύκολη η περιήγηση στην σελίδα. Μπορείτε να τα ρυθμίσετε, διαφορετικά θεωρούμε πως είναι OK να συνεχίσετε. Πολιτική απορρήτου