Δίλημμα: Κίνα και Κορέα ή Αμερικάνικο με τα ίδια λεφτά;

Τι θέλω? Αυτό που θα ήθελα, θα ήταν μια GIBSON Les Paul Studio Smokehouse Burst...

Αν θες τη συγκεκριμένη στο συγκεκριμένο χρώμα (βλέπω ότι είναι 2018 μοντέλο) περίμενε κάνα χρόνο και θα τη βρεις είτε σε προσφορά είτε σε μεταχειρισμένη.  Προσωπικά θα έκανα υπομονή και θα μάζευα ακόμα περισσότερα χρήματα μέχρι να τη βρω στη τιμή που μπορώ να την αγοράσω. Γιατί είναι Gibson και θα τη βρεις σίγουρα, πολλοί αγοράζουν και πουλάνε Gibson. Εκτός και περιορίζεσαι στη πόλη σου ή στην Ελλάδα.

...το ερώτημα ήταν αν αξίζει να δώσω για μια ESP ή μια PRS τα ίδια χρήματα που θα έδινα για ένα αμερικάνικο όργανο μιας και στο ίδιο φάσμα τιμών, έχω αυτή τη δυνατότητα....

Δυστυχώς οι Κορεάτικες PRS αγγίζουν το 1000ρικο, για μένα δεν αξίζουν δεδομένο ότι οι αντίστοιχες αμερικάνικες παγκοσμίως πωλούνται μισοτιμής δεύτερο χέρι και όλοι τις προσέχουν, δεν έχω δει PRS κακομεταχειρισμένη. Αν έχεις υπομονή βρίσκεις αμερικάνικη PRS και με 1300 ευρώ. Για τη ποιότητα των LTD δε γνωρίζω αλλά δε νομίζω ότι έχουν μεταπολιτική αξία. Θα δώσεις 1000 ευρώ σήμερα και σε ένα - δυο χρόνια που θα θες Gibson ή κάτι άλλο θα χάσεις (πάνω κάτω) τα μισά χρήματα.

Επίσης, οι Γιαπωνέζικες κιθάρες είναι πολύ καλής κατασκευής. Δεν εννοώ μόνο αυτές του '70 & '80 που οι περισσότεροι έχουν κόλλημα. Οι σημερινές τους είναι πολύ καλές, για μένα αντίστοιχες των Αμερικάνικων αλλά σε χαμηλότερες τιμές.

Όλα αυτά έχουν νόημα μόνο αν δεν έχεις το κόλλημα με το όνομα. Αν θες οπωσδήποτε Gibson μη κοιτάς άλλες γιατί θα σε τρώει για πάντα. Αν θες Les Paul θα βρεις και αλλού.

Επειδή τέθηκε ως αρχή του ερωτήματος το "αξίζει να...", δεν μπορώ ν'απαντήσω ουσιαστικά. Καθένας το μετράει αλλιώς. Εν έτει 2018, ακόμα κι οι πολυκαζουρεμένες(sic) harley benton είναι άνετα gig worthy όργανα, οπότε το τι αξίζει βγαίνει αλλιώς στον καθένα.

Ξαναλέω, η Κίνα του 2018 δεν ήταν η Κίνα που ξέραμε. Η Κορέα έχει γίνει η Ιαπωνία του κάποτε, η Ιαπωνία δεν ξέρω καν αν υφίσταται πλέον σε πολλά όργανα και το Αμέρικα ποτέ δεν μου'κανε αμάν και τι κούκου για να σκάσω χιλιάρικα για την φίρμα (βλ.Gibson & Fender). Τώρα για Φιλιππίνες κτλ., δεν πολυθυμάμαι αλλά παντού τα ίδια εργοστάσια είναι, με τον ίδιο εξοπλισμό αλλά με διαφορετικούς μισθούς εργατών. YMMV.

Πέραν αυτών, πάντα άποψή μου ήταν πως κάποια όργανα παραγωγής ήταν (κι ακόμα είναι) τραγικά υπερτιμημένα, καθαρά κυρίως ταμπέλας. Έχω παίξει όργανα τραγικά μικρότερης αξίας που κοντράρουν ανετότατα (για να μην πω βγαίνουν κι από πάνω) τις διάφορες φίρμες (βλ. Michael Kelly π.χ.).

Τέλος, όπως ειπώθηκε κάπου παραπάνω, ζυγίζεις και το θέμα μεταπωλητική αξία. Καλώς ή κακώς, οι fender πουλάνε ακόμα σαν ζεστό ψωμάκι ενώ κάτι Godin, G&L κτλ. (τις οποίες προσωπικά βρίσκω κλάσεις ανώτερες) φεύγουν τσάμπα.

Τι θέλω? Αυτό που θα ήθελα, θα ήταν μια GIBSON Les Paul Studio Smokehouse Burst  :P για πρώτη και καλή

Αφού τη θελεις go for it. 1200 εχει. Περίμενε λιγο ακομα..μαζεψε λιγα παραπανω και τελος. Ολα τα αλλα θα ναι ημιμετρα.

 

. Αν έχεις υπομονή βρίσκεις αμερικάνικη PRS και με 1300 ευρώ.

Δε μπορώ να πω ότι είναι και ιδιαίτερα συχνό φαινόμενο.  Ακόμα μετανιώνω την μια και μοναδική φορά που βρήκα Prs αμερικανική στα 1300 και ήταν και whale blue

Θα μιλήσω ως κάτω του μετρίου κιθαρίστας, αλλά

Είσαι άνω του μετρίου

Κατά τα άλλα ο, τι είπε ο Πνοή & Νύξη

Προσωπικά δεν έχω εμπειρία με πολλά όργανα. Έχω κάνει διάφορες συγκρίσεις κατά καιρούς και πάντα η πανάκριβη δικαιολογούσε την τιμή της. Κάποιες φορές η διαφορά ήταν χαοτική,  κάποιες όχι και τόσο ( σε κιθάρες 1000€ vs high end)

Οι ηλεκτρικές κιθάρες δεν είναι επένδυση σαν αγοραπωλησία οικοπέδου στην Ελαφόνησο. Δεν έχουν χρηματική πωλητική αξία μεγαλύτερη της αξίας κτήσης.  Εκτός αν έχεις παίξει στους Yardbirds  ή το παλιό σου συγκρότημα λεγόταν Skid Row ή Fleetwood Mac.

Οι μουσικοί αγοράζουμε με τα αυτιά τα χέρια τα μάτια. Οι καταναλωτές αντίστροφα.

Και φυσικά ισχύει ο υπέρτατος κανόνας. Και η κιθάρα θυληκό είναι. Πάντα θα την αγκαλιάζεις αλλά θα θες και του γείτονα  .  ;)

Αν μιλησουμε για ΑΝΤΙΚΕΙΜΕΝΙΚΗ αξια με 1500 euros ΦΤΙΑΧΝΩ την καλυτερη κιθαρα του κοσμου απο ξυλο τιμιου σταυρου.Το θεμα ειναι οτι στο headstock θα γραφει leon7pap...λαλακια.Κατα τη γνωμη μου καπου εκει τελειωνει το value for money.Αν την κιθαρα την θες για τωρα και αυριο αμα λαχει την πουλας πρεπει να ψαξεις και αυτη την παραμετρο.Αν τη θες για πρωτο οργανο πιυ θα το χεις μια ζωη τοτε μαζεψε να παρεις αυτο πιυ πρσγματικα θελεις γιατι το GAS στις μερες μας κλεινει σπιτια!!!

  Καλά όλα αυτά που λέτε όλοι, αλλά αυτό που ξέρω εγώ είναι ότι όσο πιο ακριβή κιθάρα (και φυσικά επώνυμη), τόσο και πιο καλά παίζω.....και δεν θέλω ψυχολογικές αναλύσεις πάνω σε αυτό.... ::) 8)

Ρε συ cigaret ...τι δεν είναι κατά τη γνώμη σου "άσφαλτος"... γιατί να λες ότι μια Gibson βγάζει "λάσπωμένο" ήχο, πρέπει να το δικαιολογήσεις με μια πρόταση που να  κάνει ακριβώς το αντίθετο!

Αργησα, αλλα εμαθα:

"το μανικι κανει την κιθαρα"

Και αν δεν μιλαμε για bolt on κιθαρες, τοτε το παντρευεσαι... Γιατι τα υπολοιπα που αφορουν τον ηχο (και την εμφανιση) αλλαζουν. Πχ, αλλοι μαγνητες, αλλος ηχος, refinish; αλλη οψη. Βεβαια, αλλαζουν ολα και με πιθανο refret...Οπου αλλα ταστα, αλλο μανικι, αρα και αλλη κιθαρα...

Οποτε, παρε με:

1ο κριτηριο αν σε βολευει στο χερι.

2ο κριτηριο αν σου αρεσει το σχημα σωματος

3ο κριτηριο αν σου αρεσει το χρωμα

4ο κριτηριο αν σου αρεσουν αυτοι οι μαγνητες που φοραει.

Με την σειρα αυτη παει και δυσαναλογα το ποσο ευκολα γινονται αλλαγες. ΠΧ, το 4ο ειναι το πιο ευκολο.

Αργησα, αλλα εμαθα... 8)