I Lost My Baby revisited

να γελάω

Γελάω κι εγώ

γελάω γενικώς.

Καμιά φορά κλαίω κιόλας.

 

Πολύ θα ήθελα μια συνάντηση Σπύρων.

Θα πέσει και γέλιο και κλάμα απ' ό,τι φαίνεται.  ;D

Να το κανονίσουμε πάντως (σοβαρά).

Αυτό το πράγμα με τον ''ήχο'' και το βλουζ τον φρενάρει σαν άνθρωπα και μουσικό.

Φίλοους, έχει κολλήσει η  βελόνα σου.  ;D

Έχεις αποφασίσει κάτι και το γράφεις copy-paste, ό,τι και να ανεβάσω, οπότε απαντώ άλλη μια φορά μήπως συνεννοηθούμε:

Όσον αφορά τα περί μπλουζ, καταλαβαίνω ότι δεν το αντέχεις. Δεκτόν και σεβαστόν. Δέξου όμως κι εσύ ότι, για μένα, είναι μια μουσική με την οποία μεγάλωσα, απ' την οποία εμπνέομαι και ότι ο ευρύτερος χώρος της είναι το μουσικό μου "σπίτι". Με άλλα λόγια, δεν είναι ένα νεανικό ατόπημα που θα μου περάσει  ;D. Είναι εκεί και θα μείνει. Έχω και άλλες μουσικές πλευρές, που σου αρέσουν περισσότερο. Οπότε κάποια κομμάτια σου αρέσουν, κάποια άλλα όχι. Δεν τίθεται θέμα σωστού ή λάθος δρόμου.

Όσον αφορά τον ήχο: Ο ήχος είναι κάτι που εμπνέει. Δεν είναι εκεί για μόστρα ή για ικανοποίηση των αυτιών των απανταχού κιθαρολατρών και βιντατζολάγνων. Δεν είναι εκεί για να λέει ο κόσμος "πω τι ηχάρα!". Ο ήχος που θέλω να έχω, είναι μια δήλωση, σαν τη χροιά της φωνής του τραγουδιστή ας πούμε. Το πώς θα ακουστώ είναι σε άμεση συνάρτηση με αυτό που θέλω να πω. Κι επειδή έχω το ψώνιο, καμιά φορά, ότι αυτό που έχω να πω είναι σημαντικό και θα ήθελα να το εκφράσω με τον καλύτερο δυνατό τρόπο, προσέχω ιδιαιτέρως τη χροιά μου ώστε να γίνω όσο ευρύτερα κατανοητός γίνεται. Με άλλα λόγια, σου μιλάω όμορφα για να μου ανοίξεις την "πόρτα".

Τέλος, με όλη την ειλικρινή εκτίμηση και συμπάθεια που (ελπίζω να ξέρεις ότι) σου έχω, το τι με φρενάρει ή με σπρώχνει μπροστά, ως μουσικό και ειδικά ως άνθρωπο, το ξέρω μόνο εγώ.

@JJ

Δεν καταλαβα τιποτα απο οσα εγραψες αλλα καλα θα τα λες οπως παντα. ;D

Να ξες παντως οτι εχω κολαν,με ουγια Γκαρυ Μουρ που γραφει "Still got the blues".

Περνα να στο δωκω. ;D ;D ;D ;D

Να ξες παντως οτι εχω κολαν,με ουγια Γκαρυ Μουρ που γραφει "Still got the blues".

Περνα να στο δωκω. ;D ;D ;D ;D

Κολάν και Γκάρυ Μουρ κολλάν; ;D Επειδή διατίθεμαι να δοκιμάσω πάντως, θα περάσω. Άλλωστε κι εγώ ξέρω πού μένεις.  ;D

Όσο πάει και ομορφαίνει! Well done JJ!

Προσωπικά, το μόνο που θα ήθελα για να το απολαμβάνω έτι περαιτέρω, είναι να το ακούσω σε λίιιιγο πιό αργό τέμπο, πιό καθιστό και lazy ένα πράγμα...αλλά ίσως το λέω λόγω ηλικίας αυτό... ;D Δοκίμασε το πάντως, έτσι όπως είναι, χαμήλωσε ελαφρά τις στροφές  ;D να δείς αν σου κάτσει κι εσένα, νομίζω θα του πάει πολύ στο ύφος.

Ηλία μου σε ευχαριστώ πολύ. Ως προς το τέμπο, είσαι spot on. Ούτως ή άλλως, όταν τα κομμάτια αυτά πάνε στο στούντιο, σχεδόν πάντα τα παίζουμε πιο laid back. Η τελική μορφή, τέμπο, μέρη κλπ. θα καθοριστεί εκεί.

 

            Ισχύει βεβαίως πάντα το ρητό με τις τρύπες, που ο καθείς έχει και από μία κλπ κλπ  και τελικά ο Τζέι, δεν είναι ανήλικος, ούτε αμόρφωτος, ακαλλιέργητος κλπ κλπ

Ευτυχείτε   ;D ;D ;D

Μη θυμώνετε κύριε JJ το κασετόφωνο είναι κοινό, απλά παίζουμε άλλη κασέτα  ;D ;D ;D