Frank Brothers Guitars

To πέτυχα περιηγούμενος στα σοσιαλμήδια και δεδομένης της αδυναμίας μου στα χειροπιαστά, είπα να το μοιραστώ. Μου άρεσε και το όργανο και το demo. Μichael Watts κιμπάρης και στην τρίχα όπως πάντα. Ωραίοι ήχοι, μικρό και περιεκτικότατο βίντεο.

Επιτέλους και ένας «πλυμένος» guitar reviewer  ;D ;D ;D

Στα plus και ο chesterfield 8)

O ήχος εξαιρετικός, ΔΕΝ  μου άρεσε το σχήμα.  :D

Ωραία η κιθάρα και ευγενής ο παίκτης (και στο παίξιμο).

Το μόνο που δεν μου άρεσε στην κιθάρα είναι τα pickup rings αλλά φαίνεται θέλει να τονίσει το ότι είναι lollar οι μαγνήτες.

Eμένα πάλι μου άρεσε διότι στάζει originality (κυρίως λόγω σιλουέτας) χωρίς κραυγαλέες ή εξεζητημένες γραμμές. Βρίσκω το πιο βαρετό σημείο πάνω της την ταστιέρα και τα ...pickup pole screws... ;D ;D ;D

Eιδικά η σιλουέτα, αν δεν το παρατηρήσατε, λόγω ελαφριάς ασυμμετρίας, δίνει την αίσθηση ότι τη βλέπεις πάντα υπό γωνία. Το hardware διαφορετικό, αλλά όχι κραυγαλέο επίσης.  Η καμπύλη του καπακιού, ένα αρκετά ενδιαφέρον, και όμορφο στοιχείο. Ωραίο, ala Martin volute στο headstock και ιδιαίτερο "χώνεμα" του heel στο πίσω καπάκι.

Θα είχε γούστο και σε άλλες εκτελέσεις/παραλλαγές (πχ, με Bigsby, solid χρώματα-pelham blue, sherwood green, daphne blue κλπ...)

Τώρα για τον Σινάκραν, τι να πω, πολλή συντηρητικούρα βρε παιδίμ, αλλά...

αναγνωρίζω ότι ο κόσμος μας θα ήταν ένα λιθαράκι πιο ανεκτός/ευχάριστος, τουλάχιστον αισθητικά, με λίγο πιο γκουρμέ εμφανίσεις. Βέβαια, ομολογουμένως, απαιτεί και τον ανάλογο σωματότυπο ( και αέρα, μπρίο, ύψος κλπ) , και τους περισσότεροι, μόνο Σινάτρες δεν μας λες, από αυτή την άποψη. Άσε που έχω να βάλω λάμα στο λαιμό μου από το 2007 και έχω ησυχάσει. ;)

Από τότες που οι Αστραλοί μετανάστες μας φέρανε τα φλιπφλοπς και τις μπερμούδες, αλοίωσαν την αισθητική μας, ως λαό... ::) ::) :P