The Year of the Half-Time Shuffle

With the power given to me by god (Bernard Purdie) and man (Jeff Porcaro, John Bonham), I hereby pronounce 2017, The Year of the Half-Time Shuffle.

Να ελεγες για 1977 να συμφωνησω

Να ελεγες για 1977 να συμφωνησω

Είναι επετειακός εορτασμός.  :D

Το διαχρονικό Purdie μπιτ και η βάση για το mid tempo groove των Steely Dan. Αψογο!

Πόσους ντράμερ γνωρίζεις που το παίζουν 4 λεπτά;

Πλέον πολλούς, αφού έχει γίνει κλασικό και απαραίτητο για το οπλοστάσιο κάθε σοβαρού ντράμερ. Η αλήθεια είναι βέβαια ότι αυτή τη laid-back γκρούβα που βγάζει ο Purdie δεν την έχω ακούσει από κανέναν.

Εδώ από έναν "δικό μας", τον εξαιρετικό Στέφανο Λογοθέτη:

O Purdie είναι από τους λίγους επιζώντες που έχουν παίξει τα πάντα με τους πάντες.

Αλλά είναι και απίθανος τύπος στις διηγήσεις. Σχεδόν θεατρικός.

Και φυσικά γραββατωμένος και με ένα κάρο δαχτυλίδια....

https://www.youtube.com/watch?v=RAT9sed_XFw

Η αλήθεια είναι βέβαια ότι αυτή τη laid-back γκρούβα που βγάζει ο Purdie δεν την έχω ακούσει από κανέναν.

Δεν το συζηταμε για τον Purdie,δικο του ηταν εξαλλου.

Να βαλω ομως απο κοντα και τον Porcaro που ειχε αυτη την "καθιστη" αισθηση

στον τροπο που το επαιζε και εβγαινε τοσο γκρουβατο?

Ισως να παιζει ρολο και το γεγονος οτι μ'αρεσει πολυ ο συγκεκριμενος(Porcaro).

πιό πολύ μου άρεσε του μπόνζο θα έλεγα, αν και ήταν κάπως βαρύτερο.

Αλλά ήταν σταθερό πέτρα.

προσωπικά δεν έχω ακούσει κανένα να το παίζει οπως ο Purdie. Αυτουνού του βγαίνει φυσιολογικά. Οι άλλοι κάνουν προσπάθεια. Και ψιλοφαίνεται.

εδώ άλλη μια έκδοσή του και σχετικά πρόσφατη

Να βαλω ομως απο κοντα και τον Porcaro που ειχε αυτη την "καθιστη" αισθηση

στον τροπο που το επαιζε και εβγαινε τοσο γκρουβατο?

Καλά, δεν το συζητάω. Άλλο τέρας. Και μάλιστα, παρότι η "πατρότητα" ανήκει στον Bernard, ο Porcaro ήταν αυτός που έκανε το "Purdie shuffle" δημοφιλές σε όλο τον πλανήτη, χρησιμοποιώντας το σε ένα κομμάτι που έγινε σούπερ hit.

Να σημειώσω εδώ ότι ο μόνος λόγος που μου αρέσει το Rosanna είναι ακριβώς αυτό το γκρουβ.  Κατά τα άλλα ήταν ένα εύληπτο, radio-friendly τραγούδι χωρίς κάτι το ιδιαίτερο. Οι Toto έχουν γράψει πολύ καλύτερα άσματα.

πιό πολύ μου άρεσε του μπόνζο θα έλεγα, αν και ήταν κάπως βαρύτερο.

Αλλά ήταν σταθερό πέτρα.

 

Καλά, ο Bonham ήταν. Δεν υπήρχε περίπτωση να παίξει light! Τώρα περί "σταθερότητας", δεν νομίζω ότι ο Porcaro υστερούσε. ;)

 

προσωπικά δεν έχω ακούσει κανένα να το παίζει οπως ο Purdie. Αυτουνού του βγαίνει φυσιολογικά. Οι άλλοι κάνουν προσπάθεια. Και ψιλοφαίνεται.

 

Του βγαίνει τόσο φυσιολογικά όσο το να αναπνέει. Με το που κάθεται στο σετ αυτός ο τύπος, πριν καν παίξει οτιδήποτε, αρχίζουν να χορεύουν και οι τοίχοι...

Να σημειώσω εδώ ότι ο μόνος λόγος που μου αρέσει το Rosanna είναι ακριβώς αυτό το γκρουβ.  Κατά τα άλλα ήταν ένα εύληπτο, radio-friendly τραγούδι χωρίς κάτι το ιδιαίτερο. Οι Toto έχουν γράψει πολύ καλύτερα άσματα.

Μαζι σου.

Κι εμενα μ'αρεσαν αλλα πολυ περισσοτερο αλλα λογω του οτι ειμαι γλυκερος ;D ;D μ'αρεσε και η Ροζανα.

πιό πολύ μου άρεσε του μπόνζο θα έλεγα, αν και ήταν κάπως βαρύτερο.

Αλλά ήταν σταθερό πέτρα.

Γουστα ειναι αυτα.

Ο  Bonham νομιζω οτι το επαιζε,οπως ακριβως λες,αλα Bonzo με τον δικο του βαρυ τροπο.Απο τους αγαπημενους μου ροκ ντραμμερ,ταμπουρια του θανατου. ;D

Αλλα οντως μιλαμε για "τερατα",ο καθενας με το υφος του.

Να σημειώσω εδώ ότι ο μόνος λόγος που μου αρέσει το Rosanna είναι ακριβώς αυτό το γκρουβ.  Κατά τα άλλα ήταν ένα εύληπτο, radio-friendly τραγούδι χωρίς κάτι το ιδιαίτερο. Οι Toto έχουν γράψει πολύ καλύτερα άσματα.

Για παίξτε το λάιβ με το τούτι μετρημένο (όχι "παιδιά κοιτάμε ο ένας τον άλλο και πέφτουμε όλοι μαζί") και τα ξαναλέμε... ;)