kyrk

Καλησπέρα! Έχω δει τον Νίκο Φρονιμόπουλο (κατασκευαστή και συντηρητή παραδοσιακών εγχόρδων) να κουρντίζει τα καπάκια από μπουζούκια, λαούτα ούτι κλπ με μία παρόμοια διάταξη. Πάνω σε ένα μεγάφωνο ξαπλωμένο οριζόντια, και τρία μικρά στηριγματάκια για να δημιουργείται επίπεδο ακουμπάει το καπάκι του οργάνου και απλώνει πάνω του τρίμματα από τσάϊ, θυμάρι κλπ Δίνει συχνότητα στη γεννήτρια συχνοτήτων που έχει συνδέσει με το μεγάφωνο και στο καπάκι του οργάνου σχηματίζονται αυτά τα περίεργα σχήματα με τα τρίμματα από το τσάι που είναι απλωμένο πάνω στο καπάκι του οργάνου. Εκεί που υπάρχει συγκέντρωση από τρίματα είναι σημεία που δεν πάλλονται ενώ εκεί που δεν μένει υλικό είναι σημεία που συντονίζονται με την συχνότητα. Έτσι με διαδοχικά τριψίματα στο καπάκι κατευθύνει τον συντονισμό (τους κόμβους και τα κενά από τα τρίμματα) εκεί που πρέπει για να έχει καλύτερη απόδοση το καπάκι του οργάνου. Βάζω και μία διεύθυνση γιατί ο Νίκος θέλει να μοιράζεται την τέχνη και αν θέλετε ρωτήστε τον ίδιο για τα περαιτέρω... https://fronik.wordpress.com/

Videoσκόπισα τα κομάτια που έπαιξαν χθες στο Ωδείο Ηριδανός στον Άλιμο, η ομάδα που ασχολείται με την Jazz, υπό τις οδηγίες και την φροντίδα του Άγγελου Γαβριήλ, και είπα να το ανεβάσω για να χαρείτε και σεις μαζί μου που κάποιοι επιμένουν στα βασικά πριν χτίσουν νέα πράγματα. Οι συμμετέχοντες φαίνονται στην ανάρτηση στο εσυσωληνας (youtube) αλλά τους παραθέτω και παρακάτω. Γιώτα Καραμούτσιου Φλάουτο Δημήτρης Παραγιουδάκης Άλτο Σαξόφωνο Κώστας Στείρος Τενόρο Σαξόφωνο Φώφη Μητσιοπούλου Πιάνο Παυλος Ναουμίδης Κιθάρα Αλέξανδρος Ματσούκας Κιθάρα Αναστάσης Κυριακίδης Κιθάρα Θάνος Κάυκας Κιθάρα Στάθης Πανάγου Μπάσο Ορέστης Γράβαρης Ντράμς Καλή Ακρόαση !!!

Καλησπέρα συν-forum-ίτη. Μου έτυχε το ίδιο πρόβλημα με κλειδιά σε ακουστική (με πολλά χρόνια κάμπινγκ στην πλάτη της). Βεβαιώσου ότι το τρίξιμο προέρχεται από το κλειδί βάζοντας ένα λαστιχάκι (από συσκευασία φέτας) που να φρενάρει το κούνημα του μέρους του κλειδιού που κρατάς για να κουρντίσεις (σύνδεσέ το με κάποιο άλλο μέρος σταθερό για να είναι υπό τάση το λαστιχάκι πχ ένα άλλο κλειδί). Αν η διάγνωση είναι σωστή και το τρίξιμο σταματήσει υπάρχει τζόγος μεταξύ της πεταλούδας και του άξονα. Ρίξε μια σταγόνα κόλα κατά προτίμηση με ελαστομερή σύνθεση (αυτή που χρησιμοποιείς για τα μπαλώματα ποδηλάτου) στην εγκοπή μεταξύ της πεταλούδας που κρατάς και του άξονα περιστροφής του κλειδιού. Και αιαιαιαι ΤΑΡΑΜΜΜΜΜΜΜ έτοιμο!!!!!

Πρόβα στο υπόγειο πριν την αναχώρηση για Ισπανία με το πρόγραμμα COMENIUS !!! Κατέβηκα για να δώ κάτι ασχετο στο υπόγειο και τους βρήκα να παίζουν, είπα να τους τραβήξω video και να το μοιραστώ μαζί σας στο forum. Τα παιδιά έχουν βρεθεί μαζί 5 ή 6 φορές γιατί ετοιμάζουν κάτι δρώμενα για ένα διαπολιτισμικό πρόγραμμα. Ευκαιρία να σας δείξω και το δωματιάκι που έβαψα στο υπόγειο. Παλιά ήταν παιδότοπος για μικρούς και τώρα μεταβλήθηκε σε παιδότοπος για μεγάλους.

Υποκατάστατο καφέ! Αν δεν ξυπνήσεις και με αυτό παράτατα, δεν γινεται τίποτα. KINGS OF STRINGS - "CARAVAN" AMAZING ! και εδώ τα υπόλοιπα για περαιτέρω εμβάθυνση Kings Of Strings - Sava Centar,Beograd - 17.03.2012. Full Concert TV.avi

Όποιος νομίζει πως ξεμπεδεύει μόνο με μια φορά την πάτησε!! Είμαι στην τρίτη!!! και είναι αργά!!!!!!! Σε αυτή προσπαθώ να βρώ λάθη στον ντράμερ. Έτσι για το γαμώτο για να αποδείξω στον εαυτό μου ότι δεν είναι robot

Κάποτε ένας Γέροντας μου είπε ότι το μεγαλύτερο ταξίδι που μπορώ να κάνω είναι "από το νου στην καρδιά"... επειδή ο εν λόγω κύριος με την μπάντα του με ταξίδεψε σήμερα είπα να το μοιραστώ... και ό,τι ήθελε προκύψει

Και όχι μόνο στο σβέρκο! Αλατιέρα με ρυζι που κουνιέται για το σπάσιμο της υγρασίας. ΦΑΡΜΑΚΟ ! ΦΑΡΜΑΚΟ!

Λίγα λόγια για τον Αναστάσιο Σταθόπουλο και τον γιο του Επαμεινώντα (Epi-Phone) Ο Αναστάσιος Σταθόπουλος γεννήθηκε το 1863 στην Καστανιά Δήμου Πελλάνας Λακωνίας όπου ο πατέρας του ήταν δάσκαλος. Το 1864 γράφτηκε στo μητρώο αρρένων της κοινότητας Μαγούλας Λακωνίας όπου ήταν δημότης. Η τετραμελής οικογένεια, ο Αναστάσης, η αδερφή του, Παναγιώτα και οι γονείς του, αναζητώντας ένα καλύτερο μέλλον και εκμεταλλευόμενοι ίσως τις συνθήκες που το Χατί Χουμαγιούν δημιούργησε, μετανάστευσαν στη Σμύρνη στα 1873. Εκεί ο πατέρας ασχολήθηκε με το εμπόριο ξυλείας, ενώ την ίδια χρονιά ο Αναστάσιος έφτιαξε το πρώτο του όργανο. Σίγουρα εκεί ο Αναστάσιος θα ήρθε σε επαφή με σημαντικούς κατασκευαστές αν και πιστεύεται ότι και ο πατέρας του έφτιαχνε όργανα. Στην κοσμοπολίτικη Σμύρνη βρήκε πρόσφορο έδαφος για την ανάπτυξη της τέχνης του. Αρχικά δούλεψε στο κατάστημα του Ιταλού Κορλέττι σε διαφήμιση του οποίου αναφέρεται ως γνωστός εν Αθήναις οργανοποιός. Στη συνέχεια και πιθανότατα μετά το γάμο του με την Μαριάνθη Βάμβα, Χιώτισσα γεννημένη στη Σμύρνη, άνοιξε δικό του εργαστήριο. Εκεί λοιπόν ο Αναστάσιος έφτιαχνε μαντολίνα, λαούτα, βιολιά, κιθάρες και πιθανότατα, μπουζούκια και μπάντζο. Αξίζει να σημειωθεί πως ο ίδιος ήταν εξαίρετος μουσικός και συνήθιζε να παίζει στις οικογενειακές συγκεντρώσεις. Στη Σμύρνη το ζευγάρι απέκτησε 4 παιδιά, τους: Επαμεινώνδα, Ορφέα, Αλέξανδρο και την Αλκμήνη. Τα ονόματα των παιδιών του ήταν όλα από την αρχαία ελληνική ιστορία και μυθολογία γεγονός που δηλώνει τόσο την παιδεία του Αναστασίου όσο και την εθνική του συνείδηση. Ωστόσο, αυτή η εθνική συνείδηση πιθανότατα προκάλεσε προβλήματα στις σχέσεις του με τους Τούρκους και έτσι σε ώριμη ηλικία (43) αναγκάστηκε να φύγει για την Νέα Υόρκη στα 1903. Αλλαγές. Οι λόγοι ωστόσο της φυγής του ίσως να είναι διαφορετικοί. Ίσως διέβλεπε τις κοινωνικές και πολιτικές αλλαγές, ίσως τον επηρέασε η επιδημία ευλογιάς που την ίδια χρονιά χτύπησε τη Σμύρνη ή ίσως ακολούθησε το ρεύμα της εποχής. Άλλωστε η Νέα Υόρκη ήταν ο νέος κόσμος των ευκαιριών με έντονο το Ελληνικό και ειδικά το Λακωνικό στοιχείο. Στη Νέα Υόρκη στις αρχές του προηγούμενου αιώνα ζούσαν γύρω στους 10.000 Ελληνες. Στις 11-9-1903 έφτασε στη Ν.Υόρκη με ενδιάμεσο σταθμό τη Νάπολι. Μαζί του είχε και μια ορφανή κοπέλα απ΄ τη Σμύρνη, προφανώς ως υπηρέτρια. Απ΄ την αρχή της παρουσίας του εκεί ξεκινά να εργάζεται ως οργανοποιός. Η οικογένεια ζει στην ελληνική συνοικία. Στο ισόγειο μιας οικοδομής, ο Αναστάσιος εργάζεται και στον πρώτο όροφο είναι η κατοικία της οικογένειας. Οι δουλειές πάνε καλά για τον Αναστάσιο και έτσι προσλαμβάνει τον Ιταλό προικισμένο μάστορα Henry Cappielo. Την πρώτη περίοδο του στη Νέα Υόρκη κατασκευάζει κυρίως μαντολίνα, αφού αυτά είχαν ζήτηση. Το ζευγάρι εκεί αποκτά τα μικρότερα παιδιά τους Φρίξο και Έλλη (πέθανε το 1994), ενώ φροντίζει τα παιδιά αφενός να μάθουν την τέχνη της οργανοποιίας και αφετέρου να σπουδάσουν. Έτσι λοιπόν καθηγητές γαλλικών και πιάνου βρίσκονται στο σπίτι, ενώ ο μεγάλος γιος ο Επαμεινώνδας ήταν αριστούχος του τμήματος διοίκησης επιχειρήσεων του πανεπιστημίου Koλούμπια. Ο Αναστάσιος επεκτείνει την δραστηριότητα του, εκδίδει καταλόγους και ασχολείται και με την εμπορία οργάνων. Πιθανότατα γύρω στα 1910 αρχίζει να ασχολείται επισταμένα με την κατασκευή του μπουζουκιού. Φτιάχνει διαφορετικά μοντέλα, άλλα πιο απλά, άλλα με περισσότερη διακόσμηση, χρησιμοποιώντας πολύτιμα υλικά, συγκεράζοντας, όπως εύστοχα έχει υποστηρίξει σε συνέδριο στην Καστορία το 2001 ο οργανοποιός και μελετητής του Σταθόπουλου, Γιάννης Κουκουρίγκος, το ήδη διαμορφωμένο μπουζούκι με το ναπολιτάνικο μαντολίνο . Η φήμη του εξαπλώνεται και ο ίδιος στα 1912 κάνει ένα ταξίδι στην Ελλάδα (πιθανότατα) για να φέρει όργανα προς πώληση, ενώ παράλληλα και οι ομογενείς φέρνουν τα περίφημα μπουζούκια του στην Ελλάδα. Ο Αναστάσιος παρόλα αυτά αντιμετώπιζε προβλήματα με την καρδιά του και έτσι τον βρήκε ο θάνατος τον Ιούλιο του 1915. Η Mαριάνθη μαζί με τον μεγάλο γιο, τον Επαμεινώνδα, ανέλαβαν τη διοίκηση της επιχείρησης μετονομάζοντας την σε House of Stathopoulo. Συνεχίζουν την παραγωγή του πατέρα, ενώ ο Εpi (Επαμεινώνδας) αρχίζει να σχεδιάζει την εξέλιξη της επιχείρησης. Έτσι ανοίγεται στην αγορά του μπάντζο, που τότε είχε έξαρση, αγοράζοντας μια άλλη εταιρεία κατασκευής. Ο Epi, κοσμοπολίτης, έχει το προσωνύμιο στη Νέα Υόρκη, Duke (ο Δούκας). Επιμελημένη εμφάνιση, αρχοντική συμπεριφορά, εντυπωσιακή σύζυγος, νυχτερινή ζωή, στοιχειοθετούν το πρότυπο του businessman του μεσοπολέμου που ενσαρκώνει. Μετονομάζει την εταιρεία Εpiphone (Επι + Φωνή) και έτσι δημιουργείται μια από τις σημαντικότερες, με την Gibson, εταιρείες κατασκευής μουσικών οργάνων. Προσλαμβάνει έμπειρο προσωπικό, καταχωρεί πατέντες στο όνομα του, ενώ ανοίγεται στην αγορά της κιθάρας. Κατασκευάζει μοντέλα με σκάφος (archtop) και ακουστικές. Παράλληλα εξετάζει τη χρήση του μαγνήτη στην κιθάρα. Χαρακτηριστικό είναι ότι κάθε Σάββατο απόγευμα οι σπουδαιότεροι κιθαρίστες των Big Band και των Jazz Club της Νέας Υόρκης μαζεύονται στο εκθετήριο της Epiphone για να δοκιμάσουν τα νέα όργανα. Η εταιρεία γνωρίζει τεράστια πρόοδο και ευημερία. Μια αυτοκρατορία έχει γεννηθεί. Άδοξο Τέλος Ο θάνατος του Epi από λευχαιμία το 1943, επέφερε κρίση στην εταιρεία. Ο Ορφέας και ο Φρίξος δεν μπόρεσαν ποτέ να συνεργαστούν αρμονικά και έτσι η εταιρεία πουλήθηκε στην Gibson, το μεγαλύτερο ανταγωνιστή της, για μόλις 20.000 δολάρια, το 1957, έχοντας χάσει την αρχική της αίγλη. Η Gibson, όπως γράφεται, κράτησε μόνο ότι χρειαζόταν και όλα τα υπόλοιπα καλούπια, εργαλεία κλπ, τα έκαψε σε μια τεράστια φωτιά πίσω απ’ το εργοστάσιο της Epiphone. Μαζί με αυτά ίσως και τα καλούπια του Αναστάσιου.

Desiree' jams with Johnny Hiland