Η σημαντικοτητα του ερμηνευτη μιας συνθεσης.

Θέλεις να γράψεις ένα βιβλίο για τους λαϊκούς τραγουδιστές; Θα έχει μέσα Καζαντζίδη, Γαβαλά, Μπιθικώτση,  σου αρέσουν δεν σου αρέσουν, αλλιώς το βιβλίο θα είναι ελλιπές και ελαττωματικό. Θέλεις να γράψεις βιβλίο για σκηνοθέτες, θα έχει Αϊζενστάιν, Γκρίφιθ, Κιούμπρικ αλλιώς θα είναι ελλιπές και ελαττωματικό. Θέλεις για ζωγράφους θα έχει Ραφαέλ, Μικελάντζελο, Ρούμπενς αλλιώς θα είναι ελλιπές και ελαττωματικό. Θέλεις να γράψεις βιβλίο για thrash metal,  ;D ;D ;D τότε θα έχει Slayer, Megadeth, Metallica αλλιώς είναι ελλιπές και ελαττωματικό. Αν εσύ δε γουστάρεις τα τραγούδια που υμνούν το Σατανά και ασχολούνται με τον Μεγκελε ΔΕΝ ΕΧΕΙ ΚΑΜΙΑ ΜΑ ΚΑΜΙΑ ΣΗΜΑΣΙΑ, οι slayer είναι ΣΤΑΘΜΟΣ στο thrash και θα τους αφιερώσεις ένα ΜΕΓΑΛΟ κεφάλαιο στο βιβλίο, με πλήρη βιογραφικά, δισκογραφία και φωτογραφίες με τις πεντάλφες και το σήμα των SS  ;D ;D ;D σου αρέσουν δε σου αρέσουν έτσι θα γίνει, πάει και τελείωσε.

 

 

Αν δεν μπορείτε ούτε αυτό να καταλάβετε δεν πειράζει, δε θα χαλάσουμε τις καρδιές μας, εδώ άλλοι περιμένουν ακόμα ΑΚΟΜΑ λεφτόδεντρα και νταούλια, στα μπουζούκια και στις ηλεκτρικές κιθάρες θα τα χαλάσουμε; 

Θέλεις να γράψεις ένα βιβλίο για τους λαϊκούς τραγουδιστές; Θα έχει μέσα Καζαντζίδη, Γαβαλά, Μπιθικώτση,  σου αρέσουν δεν σου αρέσουν, αλλιώς το βιβλίο θα είναι ελλιπές και ελαττωματικό.

Θέλεις να γράψεις βιβλίο για σκηνοθέτες, θα έχει Αϊζενστάιν, Γκρίφιθ, Κιούμπρικ αλλιώς θα είναι ελλιπές και ελαττωματικό.

Θέλεις για ζωγράφους θα έχει Ραφαέλ, Μικελάντζελο, Ρούμπενς αλλιώς θα είναι ελλιπές και ελαττωματικό. Θέλεις να γράψεις βιβλίο για thrash metal,  ;D ;D ;D τότε θα έχει Slayer, Megadeth, Metallica αλλιώς είναι ελλιπές και ελαττωματικό. Αν εσύ δε γουστάρεις τα τραγούδια που υμνούν το Σατανά και ασχολούνται με τον Μεγκελε ΔΕΝ ΕΧΕΙ ΚΑΜΙΑ ΜΑ ΚΑΜΙΑ ΣΗΜΑΣΙΑ, οι slayer είναι ΣΤΑΘΜΟΣ στο thrash και θα τους αφιερώσεις ένα ΜΕΓΑΛΟ κεφάλαιο στο βιβλίο, με πλήρη βιογραφικά, δισκογραφία και φωτογραφίες με τις πεντάλφες και το σήμα των SS  ;D ;D ;D σου αρέσουν δε σου αρέσουν έτσι θα γίνει, πάει και τελείωσε.

 

Σύμφωνοι, αλλά αυτό δεν σημαίνει και ότι πρέπει να μας αρέσουν ή να θεωρούμε σημαντικό οτιδήποτε γράφει μια εγκυκλοπαίδεια. Δεν αρέσουν σε όλους όλα, συχνά και μέσα από το ίδιο "βιβλίο": μπορεί ας πούμε να σου αρέσει ο Βιμ Βέντερς αλλά όχι ο Αγγελόπουλος, κι ας ήταν σύγχρονοι ο ένας στον άλλον κι ας είχαν σε εκτίμηση ο ένας στον άλλον. Το ότι μπορεί σε κάποιον να αρέσει κάτι αλλά να έχει απέχθεια για κάτι άλλο, όσο σημαντικό κι αν καταγράφεται από τους οπαδούς του (διότι περί αυτού μιλάμε σε πολλές περιπτώσεις και όχι κατ' ανάγκην για "ιερά τέρατα"), αυτό μπορεί να γίνει κατανοητό;

Για παράδειγμα, μπορώ να απεχθάνομαι τον Σερζ Γκενσμπουργκ ή τον Τζόνι Χάλιντει (για να αναφέρω δυο ιερά τέρατα) και να τους θεωρώ ατάλαντους κοπρίτες που απλώς καβάλησαν το κύμα την κατάλληλη στιγμή; Ή θα πρέπει υποχρεωτικά να τους ακούω συνεπαρμένος επειδή τους άκουγε και η μαμά μου "από σεβασμό" και επειδή λέει "τους ήξερε πριν καν υπάρξω εγώ";

 

Ας αφήσω και αυτό εδώ, για τη σημαντικότητα του ερμηνευτή. Γνώμη μου!

 

Εσύ μπορεί να θεωρείς ότι η Γη είναι επίπεδη, και πολλοί όντως το πιστεύουν. Αλλάζει κάτι για όλους τους υπόλοιπους;

 

 

Ας πούμε εγώ τραβάω τα μαλλιά μου με την μοντέρνα τέχνη  ;D , εμποδίζει αυτό σε κάτι αυτούς που τους αρέσει; Ή μήπως επειδή έχω συντηρητικό γούστο, και φρικάρω με κάτι πίνακες που αποτελούνται αποκλειστικά από πιτσιλιές  ;D ;D ;D αυτό εμποδίζει σε κάτι την αντίστοιχη αξιολόγησή τους από τους ειδικούς; Για μένα μπορεί να είναι είναι απάτη, οι άλλοι όμως δίνουν εκατομμύρια για να το αποκτήσουν, και μπαίνουν πρώτη μούρη σε μουσεία. Αυτό σημαίνει ότι εγώ μεν έχω τσακωθεί με τη μοντέρνα τέχνη, γούστο μου και καπέλο μου, υπάρχουν όμως άλλα 7 δισεκατομμύρια ψυχές στον πλανήτη, και τελικά ο πίνακας μπαίνει στο μουσείο και κοστίζει εκατομμύρια.

 

 

Ποια είναι η αντικειμενική πραγματικότητα; Ότι στα πλαίσια της μοντέρνας τέχνης ο πίνακας έχει μεγάλη αξία. Πως εξηγώ και πως δικαιολογώ όμως το ότι εμένα δεν μου αρέσει; Το ερμηνεύω ως αποτέλεσμα του ότι η τέχνη παρακμάζει, οπότε τα κορυφαία έργα του σήμερα δεν με αγγίζουν όπως τα παλαιότερα. Αυτή είναι όμως η προσωπική και υποκειμενική μου άποψη, δεν είναι θέσφατο ούτε κοινά αποδεκτό ότι η τέχνη παρακμάζει, θα την στήριζα την άποψη αυτή σε κάποια συζήτηση, αλλά όπως καταλαβαίνεις η συζήτηση θα έχει να κάνει με ένα ΑΝΤΙΚΕΙΜΕΝΙΚΟ ζητούμενο, το αν όντως παρακμάζει η τέχνη ή όχι, ένα ζητούμενο που έχει ένα ενδιαφέρον για να ασχοληθεί κάποιος και να δώσει ίσως λίγο από το χρόνο του για να συζητήσουμε μαζί.

 

Αντίθετα, για το αν αρέσει στον κάθε περίεργο ή την κυρά Κομπρέσσα ένας πίνακας ή ένας τραγουδιστής, με αυτό δε θα ασχοληθεί κανείς, πίστεψέ με.

https://www.youtube.com/watch?v=EbX3frq3Qyo

 

μας γάμισες... δεν ξαναπιανω μουσικο οργανο

1)  Εσύ μπορεί να θεωρείς ότι η Γη είναι επίπεδη, και πολλοί όντως το πιστεύουν. Αλλάζει κάτι για όλους τους υπόλοιπους;

 

(...)

2)  Ποια είναι η αντικειμενική πραγματικότητα; Ότι στα πλαίσια της μοντέρνας τέχνης ο πίνακας έχει μεγάλη αξία.

 

3) (...) αλλά όπως καταλαβαίνεις η συζήτηση θα έχει να κάνει με ένα ΑΝΤΙΚΕΙΜΕΝΙΚΟ ζητούμενο,

 

4)  Αντίθετα, για το αν αρέσει στον κάθε περίεργο ή την κυρά Κομπρέσσα ένας πίνακας ή ένας τραγουδιστής, με αυτό δε θα ασχοληθεί κανείς, πίστεψέ με.

 

1) Δεν μιλάμε για ψευδοεπιστήμες εδώ, ατυχές παράδειγμα.

 

2) Δεν υπάρχει αντικειμενική πραγματικότητα στην τέχνη.

Θα μπορούσες να πεις ότι "υπάρχει καλή και κακή Τέχνη" - αλλά (αν καταλαβαίνω σωστά, συμφωνούμε σε αυτό: έχει να κάνει με το πώς την αντιλαμβάνεται ο καθένας μας. Άρα, υπάρχει μόνο τέχνη και καλοδεχούμενες συζητήσεις γύρω από αυτήν.

 

3) Συγχέεις το χρηματιστήριο της τέχνης με την ίδια την Τέχνη. Πολλές φορές ταυτίζονται.

" Η επιτυχία είναι το μόνο γήινο κριτήριο για το τι είναι καλό και κακό". Μπορείς να φανταστείς ποιος το είπε; Ο Χίτλερ.

Όλοι οι επιτυχημένοι άνθρωποι κάνουν το καλό - αυτό μας έμαθε και αυτό διακηρύσσουν σήμερα οι κληρονόμοι της βασιλείας του που επιδεικνύουν τη δήθεν αριστεία τους, βασιζόμενοι απλώς και μόνο στο γεγονός ότι είναι επιτυχημένοι (με την έννοια των αριθμών, των πωλήσεων ή του ότι θα τους γράφει η εγκυκλοπαίδεια).

 

4) Δεν είναι ζητούμενο να ασχοληθεί ο καθένας με το τι αρέσει στον άλλον. Αν παρατηρήσεις, συνήθως από οπαδιλίκι διακατέχονται αυτοί που ακολουθούν αυθεντίες και ιερά τέρατα σαν τον Στελάρα, τον Αγγελόπουλο (άντε και τον Μανώλη :) , τον Γκενσμπουργκ ή ξέρω γω ποιον.

 

Κάποιοι άλλοι είμαστε όσο να 'ναι πιο ψύχραιμοι και φιλοσοφημένοι γιατί μπορούμε να αποκαλούμε τα σκουπίδια σκουπίδια και τη σκάφη σκάφη και μπορούμε να πούμε λόγου χάρη ότι (ακόμη και) ο αγαπημένος μας καλλιτέχνης έχει κάνει 2 καλά άλμπουμ και 10 ckata!

 

Εν κατακλείδι, ο σεβασμός που μπορεί να έχεις για κάποιον ως καλλιτέχνη, δεν είναι απαραίτητο να συμβαδίζει με το αν σε αγγίζει κάθε φορά αυτό που δημιουργεί καλλιτεχνικά.

Για παράδειγμα, έχω σεβασμό στον Θ. Αγγελόπουλο αλλά βαριέμαι θανάσιμα τις ταινίες του (όχι όλες) και κάποιες μάλιστα τις βρίσκω και κωμικά κακές.  ;D Αυτό δεν μειώνει στο ελάχιστο την αξία του (αυτό δα έλειπε) ή το respect που του οφείλω σαν έλληνας και σινεφίλ για τη συνεισφορά του στον ελληνικό κινηματογράφο.

 

Συμπέρασματικά, αυτό που θέλω να πω είναι ότι δεν υπάρχει κανόνας - ούτε οι πωλήσεις ούτε η "επιτυχία" ούτε η ιστορικότητα ενός καλλιτέχνη μπορούν να σε "πείσουν" για την αξία του, παρά μόνο η προσωπική σου αισθητική και κριτική στα πράγματα.

Και η καλύτερη απόδειξη γι' αυτό είναι ότι πολλά πράγματα που δεν μας άρεσαν πριν δέκα χρόνια, μπορεί μετά να μας αρέσουν, επειδή τα εκτιμήσαμε διαφορετικά ή επειδή αποκτήσαμε περισότερη γνώση γύρω από αυτά.

:)

Να σε πείσουν για την αξία του, με την έννοια να σε κάνουν να σου αρέσει, όχι δεν γίνεται, συμφωνώ. Το κύρος του όμως, οι εγκυκλοπαίδειες και η επιτυχία, θα σε κάνουν να ασχοληθείς μαζί του σε ένα βαθμό, και αυτό ακριβώς είναι που τον κάνει μεγάλο. Μπορεί να μην σου αρέσει αλλά τον ξέρεις, κράζεις- θαυμάζεις κλπ  ;D ;D ;D

 

Βέβαια πλέον έχουμε internet, οπότε πλέον ο καρκίνος εξαπλώνεται παντού,  ;D ο στόχος από παλιότερα ήταν να γίνεις viral αλλά πλέον είναι αυτοσκοπός, βγαίνει ο άλλος και αυτοακρωτηριάζεται για να γίνει youtube star, μα την παναγία το είχα προβλέψει αλλά δεν περίμενα να ζω όταν θα γίνει, η παρακμή επιταχύνεται γεωμετρικά.  ;D Θα πρέπει να βάλω κάνα αστερίσκο για ότι γράφω, ότι αναφέρομαι σε κάποιες δεκαετίες τουλάχιστον πριν, η εποχή με ξεπερνάει πια εντελώς.

Πατησα χαζευοντας τον τιτλο του θεματος δεξια.

Δεν εχω ιδεα τι συζητατε τοσες σελιδες αλλα στην τελευταια σελιδα οπου με εβγαλε μονομιας μου φανηκε οτι υπαρχει μια διαφωνια περι της φωνης/αξιας του Καζαντζιδη.

Αφοτου -μεταφορικα μιλωντας ευτυχως- κουφαθηκα προς στιγμην και γυρισα μερικες σελιδες πριν στα πολυ γρηγορα επεσε το ματι μου στο ονομα του Σγούρου που δεν ειχα ξανακουσει νομιζω ποτε .

Δεν εβγαλα ακρη περι της συζητησης φυσικα στα δευτερολεπτα που ασχοληθηκα αλλα

χαρη στην κουβεντα την τελευταια ωρα πινω καφε και ακουω ενα υπεροχο πιανο!

Και μετα λεω να χτυπησω κι ενα ''καρδια παραπονιαρα''

Να ειστε καλα και καλημερα!

Jimmypap, αυτό που υπερασπίζεσαι με τόσο φανατισμό δεν είναι κάτι το πρωτάκουστο, είναι μάλλον κοινοτοπία. Είναι απλά ένα θέμα ορισμών (που ασφαλώς επιδέχονται αντίλογο).

 

Κατά τα άλλα, παρακαλώ να περιοριστεί η εκροή bodily fluids, τα σχετικά ποστ αφαιρέθηκαν.

Ειναι αδικο αυτο για εμας που δεν προλαβαμε να διαβασουμε λαιβ το επος.  ;D

Τουλαχιστον πρεπει να βρεθει μια λυση να φαινεται οτι καπου εδω υπαρχει ενα ποστ που διαγραφτηκε.

Και τουλαχιστον, τα ποστ να διαγραφονται με πολυ δυσκολια.  8)