Προς το περιεχόμενο

Στάθμες ηχογράφησης. Κάποια βοήθεια?


dimsonic

Προτεινόμενες αναρτήσεις

  • Guru

"...Η πιστή καταγραφή και αναπαραγωγή ενός ηχητικού συμβάντος αποτελεί μια ευγενή πρόθεση, παραμένει ωστόσο ακατόρθωτο εγχείρημα. Όλα είναι εναντίον μας, από τις ανόμοιες ακουστικές συνθήκες στους χώρους εγγραφής, μίξης και ακρόασης, μέχρι τις δεδομένες τεχνικές ατέλειες των μηχανημάτων"

 

μια ορθή μεν θεωρητική παραδοχή, η οποία όμως πρακτικά δεν λέει κάτι ουσιαστικό και δεν αποτελεί "σταθερά" όταν αναφερόμαστε σε "σωστή" μίξη...

 

αυτή έτσι κι αλλιώς, εν δυνάμει κάθε φορά έχει ένα "μεταβλητό στόχο", το επίπεδο του οποίου καθορίζεται από την  γεωμετρικά αυξανόμενη τεχνολογική πρόοδο της εποχής που θα επιχειρηθεί και τα μέσα που αυτή προσφέρει ως σημείο εκκίνησης για την επίτευξή του ...

 

θα πρέπει να σε προβληματίσει ότι υπάρχουν επαγγελματικές ηχογραφήσεις 30 και 40 χρόνια πίσω "καλύτερες" από χιλιάδες σύγχρονες (κάποιες audiophile μάλιστα άφταστες ακόμα)... αναζήτησε πχ τις κλασσικές direct to disc των 80's (one take και χωρίς mastering γυαλισματάκια) που είναι αποτέλεσμα της εφαρμογής του ορισμού της σωστής μίξης, που αξιοποιεί φυσικά πρώτα από όλα τα "προαπαιτούμενα" που προαναφέραμε...

 

δεν μιλάω αν δεν ξέρω... η σιωπή (μου) είναι χρυσός (στην τσέπη του άλλου)...

Συνδέστε για να σχολιάσετε
Κοινοποίηση σε άλλες σελίδες

  • Απαντήσεις 60
  • Πρώτη
  • Τελευταία

Περισσότερες συμμετοχές

Περισσότερες συμμετοχές

θα πρέπει να σε προβληματίσει ότι υπάρχουν επαγγελματικές ηχογραφήσεις 30 και 40 χρόνια πίσω "καλύτερες" από χιλιάδες σύγχρονες (κάποιες audiophile μάλιστα άφταστες ακόμα)... αναζήτησε πχ τις κλασσικές direct to disc των 80's (one take και χωρίς mastering γυαλισματάκια) που είναι αποτέλεσμα της εφαρμογής του ορισμού της σωστής μίξης, που αξιοποιεί φυσικά πρώτα από όλα τα "προαπαιτούμενα" που προαναφέραμε...

 

Συμφωνώ, και με το παραπάνω  :'(

 

Όμως, κάτι έγινε στην διάρκεια αυτών των χρόνων. Τι όμως;

 

1. Τι άλλαξε; Γιατί όλη αυτή η γνώση, όλη αυτή η αισθητική, δεν πέρασε στην επόμενη γενιά;

 

2. Γιατί ενώ υπάρχει εξέλιξη τεχνολογική, με μέσα, με δυνατότητες, με ευκολίες, με προϊόντα άμεσα διαθέσιμα στα αυτιά του μέσου καταναλωτή, ηχητικά συστήματα κτλ, αυτή η εξέλιξη δεν έφτασε (ίσως, λέω ίσως) να σημαίνει και πρόοδος;

 

3. Πολλοί μπορεί να πουν ότι σε όσους το λέω, ότι "είσαι αναχρονιστης φίλε", ρομαντικός, vintage ή δεν ξέρω εγώ τι. Όμως, δεν τολμάω να ανοίξω το ραδιόφωνο στο αμάξι, αν τυχόν δεν μπορώ να συνδέσω τη μουσική που θέλω...

 

4. Αυτό που γράφει ο φίλος ΟΡ για πολλά όργανα κτλ, το ακούω καθημερινά. Μίξεις, πνιγμένες, θολές, ειδικά τελευταία στο ελληνικό mainstream, αυτό του να έχει σαν χαλί από την μία, μία κιθάρα παραμόρφωση ανοιχτές πεμπτες, και ένα semi-open hihat να βαράει και να βρωμιζει 4 λεπτά, συν το ανελέητο compression στους ραδιοφωνικού σταθμούς...  :-\

 

Έγινε μάλλον στροφή 180μοιρων, όπως μάλλον με τα κινητά.

 

 

Κινητα:

Ξεκίνησαν σαν παντόφλες, μας έπιασε μανία να τα μικρυνουμε  όσο δεν πάει, και τώρα κοιτάμε πώς θα αποκτήσουμε την μεγαλύτερη παντόφλα smart phone

 

Audio

Αναζήτηση της καλύτερης ποιότητας ήχου πριν από 40 χρόνια, με μέσα της τότε εποχής, και πλέον φτάσαμε να ακούγονται (ίσως) μέτρια τα mainstream  τραγούδια πια, ακόμα και σε καλύτερα συστήματα στο τελικό ακροατή (συμπιεσμένη μουσική;  overcompressed masters; κτλ)

 

Τελικά μάλλον η εξέλιξη δεν σημαίνει και πρόοδος...  :-\

Your Ear Rulez!

Συνδέστε για να σχολιάσετε
Κοινοποίηση σε άλλες σελίδες

περίπου στο ίδιο κλίμα του τελευταίου πόστ (και χωρίς καμμία διάθεση να υποτιμήσω απαντήσεις που αναφέρονται σε "πιουρίστικες" τεχνικές ιδεωδών πραγμάτων) θα ήθελα να ξαναορίσω το πρόβλημά μου:

 

μιλάω για σύγχρονες σπιτικές "κατασκευές". Όπου όλα γίνονται καρφί, ούτε καν ενισχυτής δεν υπάρχει, μόνο μια φωνή ή περιστασιακά κάποια ακουστικά όργανα θα μπούν με μικρόφωνο που κι αυτό αγοράστηκε με "πιουρίστικη" διάθεση.

Από τα όνειρα της απόκτησης ενός decent 4κάναλου που ποτέ δεν ευωδόθηκαν στην ξαφνική κολοσσιαία πραγματικότητα των άπειρων tracks και inserts και Pluggins και από τα δυό ταπεινά vu σε μια σειρά virtual pots που ξεπερνάνε σε μήκος στις δυό οθόνες τα 1.10 μέτρα και δεν χωράνε και όλα.

 

Μετά από τόσα ποστ κατάφερα και έχω μια πολύ καλή μείξη καθαρών οργάνων που δεν υπερφορτώνει κανένα είναι σωστά παναρισμένα, είναι γκρουπαρισμένα, τα τύμπανα είναι φτιαγμένα και ζυγισμένα απ τη μάνα....

Τώρα είναι η ώρα που πρέπει να δώσω αυτό το κάτι εδώ και εκεί. Τώρα θα ασχοληθώ με τα δυναμικά pluggins.

Δεν είπα ακόμα να φτιάξω κάτι με "άποψη". Μιλάω για straightforward προσέγγιση.

 

με σήμα το μπιφτέκι

Συνδέστε για να σχολιάσετε
Κοινοποίηση σε άλλες σελίδες

Θα είμαι λίγο offtopic και συγνώμη γι αυτό... ::), αλλά βλέπω τον εαυτό μου εδώ και 1,5 χρόνο περίπου ότι δεν παίζω πια κιθάρα (εκτός μόνο όταν γράφω κάποιο κομμάτι και αυτό αραιά πια... :-[), γιατί ασχολούμαι πλέον με την μίξη και το μάστεριγκ των προηγούμενων κομματιών μου (είναι και πολλά ρε γαμώτο). 

  Ασχολούμαι ένα-δυο μήνες, τα φτιάχνω όπως θέλω (λαίμαι τώρα :-\), μετά από λίγο καιρό μαθαίνω κάτι καινούριο και φτου κι απ'την αρχή.....Πρέπει να έχω "αλλάξει" τα κομμάτια μου τουλάχιστον 7-8 φορές όσον αφορά την παραγωγή τους! Εντάξει, προς το καλύτερο...

 

  Μήπως ο μουσικός πρέπει να μείνει μουσικός και ο "τα του ήχου", μιξεράς και μαστεράς;  Μήπως από ένα σημείο και μετά ο μουσικός αναλώνεται σε πράγματα που τον απομακρύνουν από αυτήν καθ'αυτήν την τέχνη του;  Μήπως, σε έναν ιδανικό κόσμο, θα ήταν καλύτερα να δίναμε τα tracks μας σε επαγγελματίες και να ήμασταν όλοι ευχαριστημένοι;

     

  Με "έπιασαν" τα φιλοσοφικά μου πρωί πρωί, πάω να βγάλω την Strat μου απ'την θήκη και να βάλω στο ρεύμα τον ενισχυτή... 

Συνδέστε για να σχολιάσετε
Κοινοποίηση σε άλλες σελίδες

Θα είμαι λίγο offtopic και συγνώμη γι αυτό... ::), αλλά βλέπω τον εαυτό μου εδώ και 1,5 χρόνο περίπου ότι δεν παίζω πια κιθάρα (εκτός μόνο όταν γράφω κάποιο κομμάτι και αυτό αραιά πια... :-[), γιατί ασχολούμαι πλέον με την μίξη και το μάστεριγκ των προηγούμενων κομματιών μου (είναι και πολλά ρε γαμώτο). 

  Ασχολούμαι ένα-δυο μήνες, τα φτιάχνω όπως θέλω (λαίμαι τώρα :-\), μετά από λίγο καιρό μαθαίνω κάτι καινούριο και φτου κι απ'την αρχή.....Πρέπει να έχω "αλλάξει" τα κομμάτια μου τουλάχιστον 7-8 φορές όσον αφορά την παραγωγή τους! Εντάξει, προς το καλύτερο...

 

  Μήπως ο μουσικός πρέπει να μείνει μουσικός και ο "τα του ήχου", μιξεράς και μαστεράς;  Μήπως από ένα σημείο και μετά ο μουσικός αναλώνεται σε πράγματα που τον απομακρύνουν από αυτήν καθ'αυτήν την τέχνη του;  Μήπως, σε έναν ιδανικό κόσμο, θα ήταν καλύτερα να δίναμε τα tracks μας σε επαγγελματίες και να ήμασταν όλοι ευχαριστημένοι;

     

  Με "έπιασαν" τα φιλοσοφικά μου πρωί πρωί, πάω να βγάλω την Strat μου απ'την θήκη και να βάλω στο ρεύμα τον ενισχυτή... 

 

εγώ βασικά έχω λίγα. (και καλά...  ;D)

Στη φάση αυτή ενδιαφέρομαι για την τελειοποίησή τους. Στη συνέχεια πάμε για άλλα.

 

Αλλά το θεωρώ έξ ίσου παραγωγικό με το να παίζεις.

Είναι μια άλλη διάσταση, όπως ίσως.... μπορώ να αποδώσω καλύτερα.

Και δεν με ενοχλεί με την καμμία.

με σήμα το μπιφτέκι

Συνδέστε για να σχολιάσετε
Κοινοποίηση σε άλλες σελίδες

εγώ βασικά έχω λίγα. (και καλά...  ;D)

  Υπονοείς κάτι για εμένα....; >:D ;D

Αλλά το θεωρώ έξ ίσου παραγωγικό με το να παίζεις.

Καμιά αντίρρηση, αλλά όταν κάνεις και τα δύο κάποιο θα μείνει πίσω και μάντεψε ποιό..... :-[ :-X

Είναι μια άλλη διάσταση, όπως ίσως.... μπορώ να αποδώσω καλύτερα.

Και δεν με ενοχλεί με την καμμία.

Υπονοείς κάτι για εσένα και τις "επιδόσεις" σου στην κιθάρα...; ::) :angel:
Συνδέστε για να σχολιάσετε
Κοινοποίηση σε άλλες σελίδες

  Υπονοείς κάτι για εμένα....; >:D ;D  Καμιά αντίρρηση, αλλά όταν κάνεις και τα δύο κάποιο θα μείνει πίσω και μάντεψε ποιό..... :-[ :-X  Υπονοείς κάτι για εσένα και τις "επιδόσεις" σου στην κιθάρα...; ::) :angel:

 

για σένα υποννοώ... ;D

 

όχι ρε πλάκα σε κάνω, αφού τσιμπάς εύκολα... :P

Λίγα έχω Φώτη. Ποτέ δεν αφιέρωνα τον χρόνο που έπρεπε, και συνήθως είχα μάθει αρκετά στην ομαδική δουλειά.

ας μείνει πίσω, ξέρεις πιό. Από ένα σημείο δεν με πολυενδιαφέρει.

Μου αρέσει όμως η κατα μόνας δόμηση και τελειοποίηση, ιδίως όταν έχεις κουραστεί να ψάχνεις να βρεις την παρέα στα τηλέφωνα για κανένα τζαμάρισμα...

 

 

 

με σήμα το μπιφτέκι

Συνδέστε για να σχολιάσετε
Κοινοποίηση σε άλλες σελίδες

Τι άλλαξε; Γιατί όλη αυτή η γνώση, όλη αυτή η αισθητική, δεν πέρασε στην επόμενη γενιά;

 

Γιατί μάλλον επιθυμούσε άλλα πράγματα η επόμενη γενιά.

 

Γιατί ενώ υπάρχει εξέλιξη τεχνολογική, με μέσα, με δυνατότητες, με ευκολίες, με προϊόντα άμεσα διαθέσιμα στα αυτιά του μέσου καταναλωτή, ηχητικά συστήματα κτλ, αυτή η εξέλιξη δεν έφτασε (ίσως, λέω ίσως) να σημαίνει και πρόοδος;

 

Για "ηχολήπτες-μουσικούς" μας ενδιαφέρει ή για καταναλωτές ;

 

Μήπως ο μουσικός πρέπει να μείνει μουσικός και ο "τα του ήχου", μιξεράς και μαστεράς;  Μήπως από ένα σημείο και μετά ο μουσικός αναλώνεται σε πράγματα που τον απομακρύνουν από αυτήν καθ'αυτήν την τέχνη του;  Μήπως, σε έναν ιδανικό κόσμο, θα ήταν καλύτερα να δίναμε τα tracks μας σε επαγγελματίες και να ήμασταν όλοι ευχαριστημένοι;

 

Εκεί αρχίσαμε μάλλον, να χάνουμε κάποιοι την μπάλα. Με λύπη μου το παραδέχομαι.

 

Συνδέστε για να σχολιάσετε
Κοινοποίηση σε άλλες σελίδες

Μήπως ο μουσικός πρέπει να μείνει μουσικός και ο "τα του ήχου", μιξεράς και μαστεράς;  Μήπως από ένα σημείο και μετά ο μουσικός αναλώνεται σε πράγματα που τον απομακρύνουν από αυτήν καθ'αυτήν την τέχνη του;  Μήπως, σε έναν ιδανικό κόσμο, θα ήταν καλύτερα να δίναμε τα tracks μας σε επαγγελματίες και να ήμασταν όλοι ευχαριστημένοι;

 

 

δεν νομίζω ότι είναι γενικός κανόνας.

Τεράστιο παράδειγμα ο Brian Wilson και σήμερα ο συνονόματος Steven Wilson...

αλλά και τόσοι άλλοι, Deniel Lanois, Dave Stewart, Jeff Lynn

με σήμα το μπιφτέκι

Συνδέστε για να σχολιάσετε
Κοινοποίηση σε άλλες σελίδες

Θα είμαι λίγο offtopic και συγνώμη γι αυτό... ::), αλλά βλέπω τον εαυτό μου εδώ και 1,5 χρόνο περίπου ότι δεν παίζω πια κιθάρα (εκτός μόνο όταν γράφω κάποιο κομμάτι και αυτό αραιά πια... :-[), γιατί ασχολούμαι πλέον με την μίξη και το μάστεριγκ των προηγούμενων κομματιών μου (είναι και πολλά ρε γαμώτο). 

  Ασχολούμαι ένα-δυο μήνες, τα φτιάχνω όπως θέλω (λαίμαι τώρα :-\), μετά από λίγο καιρό μαθαίνω κάτι καινούριο και φτου κι απ'την αρχή.....Πρέπει να έχω "αλλάξει" τα κομμάτια μου τουλάχιστον 7-8 φορές όσον αφορά την παραγωγή τους! Εντάξει, προς το καλύτερο...

 

  Μήπως ο μουσικός πρέπει να μείνει μουσικός και ο "τα του ήχου", μιξεράς και μαστεράς;  Μήπως από ένα σημείο και μετά ο μουσικός αναλώνεται σε πράγματα που τον απομακρύνουν από αυτήν καθ'αυτήν την τέχνη του;  Μήπως, σε έναν ιδανικό κόσμο, θα ήταν καλύτερα να δίναμε τα tracks μας σε επαγγελματίες και να ήμασταν όλοι ευχαριστημένοι;

     

  Με "έπιασαν" τα φιλοσοφικά μου πρωί πρωί, πάω να βγάλω την Strat μου απ'την θήκη και να βάλω στο ρεύμα τον ενισχυτή... 

Συμφωνω. Παραλιγο να το παθω καποτε.

Πλεον χρησιμοποιω μονο οτι ξερω ηδη απο ηχοληψια, ηχογραφηση programming κλπ και δεν ψαχνομαι πανω σε αυτο.

Αρκει να ειναι αξιοπρεπες το ... demo. (γιατι μονο αυτο μπορουμε να κανουμε οι περισσοτεροι στο σπιτι)

Αν ειναι να κυκλοφορησει η δουλεια, τοτε το δινουμε σε επαγγελματια να το αναλαβει.

Συνδέστε για να σχολιάσετε
Κοινοποίηση σε άλλες σελίδες

Δημιουργήστε λογαριασμό ή συνδεθείτε για να σχολιάσετε

Πρέπει να είστε μέλος για να αφήσετε σχόλιο

Δημιουργήστε λογαριασμό

Γραφτείτε στην παρέα μας. Είναι εύκολο!

Δημιουργία λογαριασμού

Σύνδεση

Έχετε ήδη λογαριασμό; Συνδεθείτε εδώ.

Σύνδεση

×
×
  • Δημοσιεύστε κάτι...

Τα cookies

Τοποθετήθηκαν cookies στην συσκευή σας για να είναι πιο εύκολη η περιήγηση στην σελίδα. Μπορείτε να τα ρυθμίσετε, διαφορετικά θεωρούμε πως είναι OK να συνεχίσετε. Πολιτική απορρήτου