Πίνακας συμμετοχής

Μπράβο Πάνο. Μου άρεσε η σύνθεση. Αλλά αποκάλυψη είναι το παίξιμο. Πολύ καλός.

Το καλύτερο νομίζω είναι να τους κρίνουμε σαν μουσικούς, και τους Maiden και τους Σκανδιναβούς, αλλά και τους ίδιους μας τους εαυτούς. Σαν ανθρώπους, άλλος θα μας κρίνει, όταν έρθει η ώρα μας...

Το 1954 δεν υπήρχε ακόμα bending. Για αυτή τη δουλειά χρησιμοΠιαγανΑι το τρέμολο

Respect to paul di anno!

Ένας ήταν ο Παπουτσέλης κύριοι...

Παντως ειναι αδικία να μιλάμε για τον Steve Harris σαν μπασιστα. Το ατομο εχει γραψει trooper, hallowed be thy name, aces high και δε συμμαζεύεται, και σφυρίχτρα διαιτητή να έπαιζε πάλι θα ήταν κεφάλαιο για το Μέταλ.

Οχι, έπαιζε με τον most scary ενισχυτή που είχε βγάλει ποτέ η Fender έναν τερατώδη Quad Reverb https://www.vintageguitarandbass.com/fender/amplifier/Quad_Reverb.php

Καποτε δεν μπορουσα να παιξω με κιθαρα χωρις τρεμολο. Σε βαθμο που μια φορα ανεβηκα στη σκηνη να παιξω και ξεχασα το λεβιε στη θηκη και σκεφτηκα "δεν πειραζει, στο διαλειμμα θα το βαλω". Δεν ειχε τελειωσει το πρωτο κομματι και παρατησα την κιθαρα στη σκηνη και πηγα και το πηρα απο τη θηκη. Πηγαινε το χερι μου απο μονο του να πιασει το λεβιε. Δεν αντεξα. ΕΙναι σαν να μου λες παιξε αλλα απαγορευεται να κανεις bends και βιμπρατα. Απο την πρωτη μου κιθαρα ειχα τρεμολο (μια teisco). Μετα Strat, μετα Κramer usa (το floyd το σιχαθηκα) κλπ. Γιαυτο δεν επαιζα με tele και lp. Και επειδη ηθελα μια κιθαρα με διπηνιους και ξυλα τυπου lp, πηρα την prs με την τρομερη munnmade γεφυρα (οχι αυτο την prs γεφυρα, τυπου munnmade, που βαζουν οι σημερινες prs). Οτι καλυτερο εχω παιξει το Munnmade. Σημερα πλεον την παλευω και χωρις. Με αναγκασε μια strat με τρομερο ηχο που εχω βαλει 5 ελατηρια γιατι εχω πολυ παχιες χορδες, και δεν κουνιεται. .

Ασταμάτητη περιπλάνηση χωρίς τελειωμό, δεν δίνεις ποτέ στον ακροατή μια πέτρα να ξαποστάσει:) Μου αρέσει τρελά το concept και το τελικό αποτέλεσμα! Μπράβο Μάνο!

Ωραιότατο, δυνατό θεμα και σουπερ μπασογραμμη.

Πάνο μου παίζεις μια χαρά! Τολμώ να πω όμως ότι στο συγκεκριμένο κομμάτι το μπάσο κλέβει την παράσταση.. Δεν είναι απλά ο ήχος του ωραίος , είναι και εξαιρετικά τα σχήματα που παίζει! Modo bass? Βλέπω ότι είναι modeled μπάσο χωρίς samples. Ακούγεται πολύ ωραία! Πολύ ωραία σύνθεση, Πάνο, όπως πάντα!

Δεν είμαι δάσκαλος, θα πω τι μου έλυσε το χέρι και κυρίως τη σκέψη. Παίζεις μια φράση η οποία θα καταλήξει στην τάδε νότα και αντί να τη βαρέσεις ξερή ή με απλό βιμπράτο, κάνεις micro dive bomb ala Jeff Beck, μερικά cents δλδ και όχι τόνους κάτω. Σύντομα θα το κάνεις μηχανικά και θα το "τραγουδάς" στο κεφάλι σου, τότε θα κάνει και κλικ. Άλλη άσκηση είναι το πλήρες dive bomb και μετά μπάσιμο με γρήγορα λεγκάτα ala Murray, που μπορείς να το κάνεις repeatedly μόνο για να το μάθεις. Σαν οδηγό έχεις το, ΚΑΜΙΑ νότα ξερή, ξεκινάς out of tune και φτάνεις στον τόνο που θες. Εννοείται πως μένεις μακριά από στυλ Slayer, που το trem απλώς καλύπτει τεχνική ανεπάρκεια και δεν προσφέρει καμία μουσικότητα και taste. Ελπίζω να βοήθησα

Μου αρέσει που ζητάς από τρίτους να παίξουν κιθάρα στα κομμάτια σου...... αφού το έχεις ρε αφεντικό!! Πολύ καλό, ανέβασε όμως λίγο την lead να σε χαρούμε....

Στο youtube έχει κάποιους που έχουν το tab ακόμη και σε link από google drive και πάρα πολλούς που είναι ενσωματωμένη η ταμπλατούρα στο βίντεο. Όσο για το Temple of the King

Γεια σας! Να σας συστηθώ! Είμαι ο Ηλίας και θα ήθελα να συζητήσουμε πάνω για τους Iron Maiden! Ακούσατε το τελευταίο άλμπουμ? Και εαν ναι πως σας φάνηκε? Έπαιζα παλαιοτέρα μπάσο και μπορώ να καταλάβω ότι η μουσική των Maiden είναι σίγουρα διαφορετική με την έννοια ότι έχουν ένα δικό τους ξεχωριστό στυλ. Παιζουν πολύ γρήγορα τα δάχτυλα του Steve Harris πάνω τόσο γρήγορα που νομίζει ότι είναι οφθαλμαπάτη! Οι μελωδίες είναι ξεχωριστές και οι στίχοι δεν μιλούν για σατανάδες και αλλοπρόσαλλά πράγματα. Κατά εμέ μιλούν για ανθρωπιστικά ζητήματα που είναι διαχρονικά. Ποια η γνώμη σας?... Έχω φτιάξει ένα blog αφιερωμένο στους Iron Maiden! Εάν θέλετε τσεκάρετε το! https://ironmaidenismyreligion.net/

Παρότι έχω κιθάρες με tremolo system, δεν έχω απολύτως καμία σχέση με το whammy bar. Δεν το αγγίζω ποτέ και για κανέναν λόγο. Πριν λίγο έπαιζα πάνω σε ένα backing track και... το έπιασα στα χέρια μου. Το κρατούσα όλη την ώρα, καθώς έπαιζα με την πένα, προσπαθώντας να το "δαμάσω. Έκανα δυο τρεις προσπάθειες και πατησα το rec. Δεν κάνω και πολλά (βασικά δεν ξέρω τι κάνω), αλλά μου άλλαξε το ύφος του παιξίματος, και τον ήχο. Θα κάτσω να το δουλέψω λιγο, καθώς υπάρχουν ένα σωρό βασικές τεχνικές. whammytest.mp3

Αφού δεν μπόρεσα να κάνω καριέρα με τους Παράγκας, ξέμεινα με τους Driver's Hit. Y.Γ. Δεν παίζω με Bad Monkey. 10000000_8941604585910683_7477431532268007628_n.mp4

Ένα δωδεκάμετρο στο στυλ (περίπου) του Albert Collins. Βασικά προσπαθούσα να πετύχω τον ήχο :), χρειάζεται μάλλον λίγο περισσότερο drive. Το interface είναι ένα HX Stomp με το Tweed Deluxe μοντέλο, και λίγο reverb. Ακούγεται καλύτερα στην ηχογράφηση απ ότι στα στούντιο μόνιτορ..

Το x factor κατα τη γνώμη μου είναι ωραίος δίσκος και που και που τον βάζω να παίξει. Από το virtual και μετά δεν μπόρεσα να ξανακουσω ολόκληρο δίσκο.εννοειται τεράστιο respect για όλη την πορεία τους.

O sound engineer του Birch.

Θενκς. Ελπιζω βασικα να μου φυγει η εννοια οτι κατι θα στραβώσει Στη θηκη θα βαλω κατι αλλο για τραμπες

η επέμβαση ολοκληρώθηκε. Ο ντεσκτοπης τρέχει με νέο αίμα. Ο παλιός δίσκος μπήκε στο συρτάρι με 5000gb τραφικ

Πολύυυυ ωραιος ήχος. Τι να πω για το παίξιμο πάλι...κεντάς Γιώργο!

Άμα θέλεις πάντως τον ήχο του, είναι έφκολο να τον πετήχης. Πέρνης μια τέτχια... https://www.station-musicshop.de/Fender-Telecaster-Albert-Collings-Natural/en

Αρα και το bending οι ΙΝΦΛΟΥΕΝΣΕΡΣ το βγαλανε Για να πουλανε οι ΕΤΑΙΡΙΑΙ τα λεπτα τα σετακια. Να κλεβουν το ΛΑΟ, με λιγοτερο μεταλλο στις χορδες. ΠΟΥ ειναι το ΚΡΑΤΟΣ

Καλώς ήρθες Ηλία. Ο Steve Harris είναι ένας σπουδαίος μπασίστας, συνθέτης και 100% αφοσιωμένος στην δουλειά του χωρίς περιττά ροκσταριλίκια και χαζομάρες που πάνε συνήθως πακέτο με το να παίζεις σε μπάντα τέτοιου βεληνεκούς. IMHO όμως είναι δεν είναι καλός παραγωγός. Αυτό που τους στοίχισε στα 90's δεν ήταν τόσο η φυγή του Bruce και η ''αδύναμη'' φωνή του Bayley, αλλά το ότι έχασαν τον τεράστιο παραγωγό Martin Birch (με μια αναζήτηση στην εντυπωσιακή δισκογραφία του θα καταλάβετε). Σιγά που ο Martin δεν θα έβγαζε το καλύτερο δυνατό αποτέλεσμα ακόμα και από τον Bayley, ο άνθρωπος ήταν απλά ''μάγος''. Δυστυχώς συνταξιοδοτήθηκε και ο Harris ανέλαβε την παραγωγή (με κάποιον Nigel Green) και εκεί φάνηκε η απειρία του σε αυτόν τον τομέα, καθώς το αποτέλεσμα ήταν απλά τραγικό, και σε παραγωγή και σε ήχο. Και με κερασάκι στην τούρτα την ιδιαίτερη φωνή του Bayley, είχαμε αποτελέσμα μια τραγωδία. Μετά το reunion έχουν έκτοτε τον Kevin Shirley, του οποίου οι παραγωγές δεν μου αρέσουν καθόλου, και έχω βάσιμη υποψία ότι ο τύπος ενώ είναι μεν ο παραγωγός στην βιτρίνα, τον τελικό λόγο τον έχει ο Harris, ή τουλάχιστον εμπλέκεται με την πραγωγή περισσότερο από τα 80s. Με λίγα λόγια μου αρέσουν μεν οι Maiden της μετά reunion εποχής, αλλά με χαλάει η παραγωγή, σε σημείο που με εκνευρίζει σε σημεία, πχ intro - outro σε κάθε κομμάτι, κιθάρες να παίζουν την μελωδία της φωνής, πλήκτρα κουρτίνα -που τα παίζει ο Harris- να'χαμε να λέγαμε, Dickinson που ζορίζεται -ενώ δεν χρειάζεται- αλλά το κάνει γιατί είναι ξεροκέφαλος (ο Μαρτιν θα τον έβαζε να κανει 100 take, όπως στο number of the beast), κομμάτια μεγάλα σε διάρκεια που ΔΕΝ είναι progressive (οπως νομίζουν) απλά είναι μεγάλα σε διάρκεια, κτλ κτλ. Εν κατακλείδι σπουδαίος ο Harris (σε όλα τα άλλα εκτός της παραγωγής) και οι Maiden, αλλά θα έπρεπε μετά το reunion να πάρουν το παλικάρι (Roy Z, ο οποίος έκανε τα ίδια και με τον Halford και μετά τον πήραν οι Priest για το reunion album ''Angel of retribution'') που έκανε τις παραγωγές στα άλμπουμ του Dickinson με τον Smith (accident of birth, chemical wedding κτλ) που ήταν δισκάρες και να συνεχίσουν έτσι. Υ.Γ. Ευτυχώς οι Priest κατάλαβαν τα παραπάνω και αντί να βγάλουν πάλι δίσκο με τον Glen Tipton στην παραγωγή, προσέλαβαν τους Tom Allon - Andy Sneap και έβγαλαν το ''Firepower'' που ΣΚΟΤΩΝΕΙ και είναι μακράν το καλύτερο metal album των κλασσικών metal συγκροτημάτων τα τελευταία 20 χρόνια

Για τραγούδι το πήγαινα αλλά δεν...βγήκε με τίποτα. Έτσι είπα να ξεχαρμανιάσω λίγο. Τις πρασινάδες στην κιθάρα τις άφησα για άποψη (δεν μπορούσα να παίξω καλύτερα ). NoTitle.mp3

Με τα μεταλικά αντικείμενα μάλλον θα το γδάρεις (εκτός αν δεν σε ενδιαφέρει). Για τέτοιες δουλειές είναι προτιμότερη αυτή η κλάση εργαλείων που οι ξένοι λένε "pry tools", όπως: https://www.amazon.com/plastic-pry-tool/s?k=plastic+pry+tool

Πολύ ωραίο παίξιμο Γιώργο και ο ήχος πολύ καλός, το έχεις προσεγγίσει σε βάθος... δεν έχεις παίξει κάτι απλά blues like.

Εκτιμώ πολύ πάντως σκατόφλωρους εμφανισιακά (Julian Lage, Eric Johnson) αλλά τέρατα μουσικά που ποτέ δεν έγιναν τεράστιοι και πλούσιοι από τη μουσική τους, ωστόσο οποίος έχει ακουμπησει κιθάρα τους παραδέχεται σαν κορυφαίους μουσικούς διαχρονικά. Τώρα αν θες να πουλήσεις, ξεφεύγεις απ' τα μουσικά όρια συνήθως και δυστυχώς

Ε, με τουτα και με κεινα, ειπα σημερα να κανω ενα σουσουρο. Sus και ξερο ψωμι φαση, μια που το αναφεραμε σε αλλη συζητηση. Τιποτα το φοβερο, απλα μονο sus ακκορντα, σταθερες αλλαγες για να κανουν μπαμ, και λιγο ετσι ρυθμος να γουσταρουμε. Ο κυκλος ειναι ο εξης: Α sus 4- Gsus4- Fsus2- Esus4- Dsus2- Gsus2- Csus2- Fsus2- Bbsus2- Ebsus2- Dbsus2- Bsus4- F#sus4- Fsus4- Esus4 και επαναληψη. Nα πα να γ@**θουν οι τριτες. 666460913_ManosXnoizsus.mp3

Ευχαριστώ Bill! Ο ήχος μου αρεσε, γι'αυτό και το ανέβασα. Δεν έχω μέτρο σύγκρισης με κάτι καλύτερο, γι'αυτό και συμβαίνει αυτό. Πρέπει να πιάσω στα χέρια μου κάνα iridium κάποια στιγμή...

Είχα αγοράσει ένα NAD CD Player, ακριβούτσικο, έναν Σεπτέμβριο. Έβαλα και άκουσα ένα μόνο CD, το άφησα μέσα και πήγα να ξανα-ανάψω το μηχάνημα, τον μεθεπόμενο Νοέμβριο. Κάνει ένα ζβιννννννννν.... ΜΠΡΑΠ, και ανοίγει η πόρτα (δειλά) όπου βλέπω το CD θρύψαλα. Δεν ξαναλειτούργησε ποτές.

Θέλει δούλεμα. Κόλλησαν από την αχρησία. Πάτα ετζεκτ..και πίεζε το μαλακά με ένα κατσαβίδι.

Έχει τη σημασία του. Καλό είναι οι πιτσιρικάδες να ξεφύγουν από την ηλιθιότητα του παρελθόντος όπου για να γράψει κάποιος μουσική, πρέπει να έχει πάρει τα πάντα όλα. Οπότε αν ένας είναι μουσικάρα, αλλά και υγιές πρότυπο σαν άνθρωπος,ας προβάλλεται. Φτάνει πια με τα χασισοπρεζοπρότυπα.. Γενικό σχόλιο αυτό, καμία μομφή κατά του ιερού μουσικού τέρατος Pastorius και άλλων.. Έχει,έχει.. Όποιος επιλέγει τα άκρα, είναι γτπ. Ο μωαμεθανός δεν είναι χειρότερος, ο ταλιμπάν όμως είναι,όπως και ο αντίστοιχος χριστιανοταλιμπάν. Και ο σατανισμός στο metal δεν είναι marketing, oύτε κάτι αθώο και γραφικό όπως το glam metal.. Βλέπε Varg Vikernes,Euronymous και άλλα ακοινώνητα ΝΑΥΑΓΙΑ της ζωής, "υμνητές του κακού" Κατά τα άλλα,γουστάρω που ο μάλλον νεαρός ΟP, γουστάρει Iron Maiden και όχι sin boy και snik.. Kατέβηκα πρόσφατα Ελλάδα και έπαθα πλάκα με τη σαβούρα που θεωρείται πλέον maistream..

Έπαιζε επίσης παντα με καποταστο στο 5ο ,7ο και 9ο ταστο. Ακκορντα δεν έπαιζε ποτέ,είχε σκλαβο για αυτό . Τώρα για να πετύχεις ακριβώς τον ήχο με μια tele και ένα twin reverb με το vol και το treble στο 10 ,το reverb στο 6 και όλα τα άλλα στο 0 θα είσαι στο ακριβώς :) Επίσης,δεν κάνω πλάκα, έπαιζε με 010-038.

Εγω προσπαθουσα να παιξω Maiden!!

Οι ανοιχτές είναι Fm. Από την πρώτη χορδή προς την έκτη είναι F-C-F-Ab-C-F. Το είδα μετά ότι έπαιζες σε bridge.

Απολαυση. Τελειος ο ηχος. Τι λες ρε? Ο albert επαιζε με vibrolux νομιζω σαν κι αυτον που εχω. edit Aχχχ γιατι εκοψες στο τελος? βαλε κι αλλο κυρ Στεφανε. Καλα, παταω replay .

Πάρε λίγο και τον δάσκαλο

Εδώ και 15 χρόνια ακούω flacs (θεος flacs). Εχω να αγοράσω δίσκο, cd πολλά χρόνια. Να πω την αλήθεια μου λείπει. Ακόμα περισσότερο μου λείπει η τσάρκα/εξερεύνηση στα μικρά δισκάδικα με τα μεταχειρισμένα. Κάποια στιγμή είχα πάει σε ένα μικρο live εδώ πάνω. Πιτσιρικάδες που παίζανε αρκετά καλό indie, shoegaze κλπ. Είχανε και για προώθηση κάποια βινύλια και κασέτες τους. Ρώτησα από περιέργεια αν ακούν μουσική από δίσκο και tape ή είναι απλά κάτι που το βλέπουν cult και cool. Δεν εξεπλάγην από τις απαντήσεις. Οι περισσότεροι δεν έχουν καν πικάπ η κασετόφωνο. Ωστόσο χαίρομαι πολύ που γνωρίζω νέους που την ψάχνουν την μουσική που ακούνε. Μια γνωστή μου πιτσιρίκα γύρο στα 22, ακούει φανατικά 80s πράγματα, post punk, darkwave, synthpop κλπ Άλλος γύρο στα 25, ακούει 50s-60s μουσικές, από κλασικό rock n roll μέχρι bossa nova. Και δεν είναι χιπστεράκια.

>Βασικά προσπαθούσα να πετύχω τον ήχο :), χρειάζεται μάλλον λίγο περισσότερο drive< Χρειάζεται να παίξεις με τη φανταστική telecaster σου δάσκαλε πάντως έτσι κι αλλιώς ανήκεις στο 0,0001% των λευκών κιθαριστών που όταν παίζουν μπλουζΣ δεν μου προκαλούν υπνηλία.

Επίσης τις άλλες μερες αποφεύγω διότι η θέση εργασίας μου είναι κάθετη στην θέση ακρόασης.

Κατα κανόνα πλέον κάθε Κυριακή. Ανοίγει το πρωι και κλείνει αργά το βράδυ. Τις άλλες μέρες ανάλογα με τις υποχρεώσεις Αγοράζω πλέον γύρω στους 15-20 τίτλους τον χρόνο

Εγω , που δεν παίρνω νεες κυκλοφορίες, βινυλιο βάζω μόνο παρασκευη απόγευμα- βράδυ. Κάτι σαν ritual....

Αυτό παλεύω να μαθω. Το μπάσιμο σε μια νότα απο Out of tune

Επανέρχομαι, διότι μόλις δοκίμασα το εξάβιδο της άλλης στρατ. Πολύ καλή αίσθηση, και επειδή το arm είναι σε μεγαλύτερο ύψος, μου είναι πιο βολικό για συνεχή χρήση. Το arm της 2βιδης είναι πολύ χαμηλα. Ίσως πρέπει να επανεξετάσω το σετάρισμα της Prs. whammytest6point.mp3 Έκανα δοκιμή με το 2 point tremolo της sire, αλλά αυτό θέλει λίγο παραπάνω κόπο και κίνηση. Δεν έχει ακρίβεια. Αυτό που ακούει καλύτερα στο χέρι, με διαφορά, είναι το 6point.

Εδώ παίζω με στρατ και χρησιμοποιώ σε λιγότερα σημεία το whammy. Νομίζω ότι είναι πολύ πολύ καλύτερος ο distorted ηχος με μονούς. Επίσης, παρατήρησα ότι τα χοντρά δάκτυλα μου έχουν πολύ μεγαλύτερη άνεση στις 25,5 ίντσες, παρά στις 25 της prs (του πρώτου κλιπ), ειδικά χαμηλά. Επίσης, παρατήρησα ότι το 2 point tremolo της στρατ μου δίδει πολύ καλύτερο έλεγχο σε σχέση με το 6βιδο της prs. whammytest2.mp3

Σας παρακαλω κυριοι....η γνησια η TelAIRcaster η εφδεκαξίσια....με τα rivets της...την antiradar μπογία της....με τα swichguard και τα ΚΝΟΜΠΣ απο κόκπιτ της....την USAF font...απ εΦθειας απο την μοιρα την πολεμικιΑ....το ΑΣΤΕΡΙ...