Πίνακας συμμετοχής

Το ερώτημα είναι ποιοι είναι αυτοί που τους βλέπουν και ακόμα σημαντικότερο είναι το γιατί. Κατά βάση πιστεύω ότι είναι κιθαρίστες (σπάνιο να είναι μουσικοί που παίζουν άλλο όργανο, γιατί δεν υπάρχει συνήθως ιδιαίτερο μουσικό ενδιαφέρον στο περιεχόμενο). Ποιοι είναι λοιπόν οι λόγοι που τους βλέπει κάποιος? - Μελέτη στην τεχνική και το όργανο, παίρνεις ιδέες, φτιάχνεσαι να μελετήσεις. - Θαυμασμός για το τι μπορεί να παιχτεί, για το που έχει φτάσει το τεχνικό επίπεδο - Ονείρωξη/φαντασίωση για το που μπορούμε να φτάσουμε παιχτικά, βάζουμε τον εαυτό μας στην θέση τους, και τον ακροατή των δικών μας πονημάτων, στην θέση μας όταν παρακολουθούμε το βίντεο (κοινώς, φανταζόμαστε ότι προκαλούμε στους άλλους, τον θαυμασμό για τις τεχνικές ικανότητες που αισθανόμαστε όταν βλέπουμε το βίντεο). Όμως, αυτά τα βίντεο, είναι ξεκάθαρα επίδειξη τεχνικών ικανοτήτων, και όχι το πώς αυτές θα λειτουργούσαν μέσα σε ένα context, κι ας παραμυθιάζονται ότι υπάρχει backing track από πίσω. Αν όμως, κάποιος έπαιρνε 25-30 δευτερόλεπτα από ένα σόλο κάποιου τέτοιου βίντεο και το έβαζε σε ένα κανονικό κομμάτι, τότε μάλιστα, θα ανοίγαμε διάπλατα τα στόματα. Αλλά ... ας πάμε λίγο στο αγαπημένο μου ποδόσφαιρο, που έχει απαντήσεις για πολλά πράγματα. Είναι σαν να βάζεις βίντεο πώς μπορείς να ντριπλάρεις, και απέναντί σου να έχεις κώνους, και όχι αντιπάλους. Επίσης, πας λέει να δεις έναν αγώνα, στον οποίο αγωνίζονται παιχταράδες βιρτουόζοι. Και παίρνει ένας την μπάλα στο κέντρο, και την κολλάει στο πόδι σαν να έχει μαρμελάδα. Πάνε λοιπόν να τον μαρκάρουνε δύο, και δεν μπορούνε να του πάρουνε την μπάλα με τίποτα. Περνάει άλλους τρεις, κάνει μαγικά με την μπάλα, και ξεσηκώνεται ο κόσμος στην εξέδρα. Μετά όμως περιμένει να τον ξαναμαρκάρουν, για να τους ξαναπεράσει. Δεν δίνει την μπάλα, δεν πάει προς το αντίπαλο τέρμα, θέλει να τους περάσει όλους δύο και τρεις φορές τον καθένα εκεί στο κέντρο. Δεν τον ενδιαφέρει να βάλει γκολ, μόνο τους περιμένει και τους ντριπλάρει όλους εκεί στο κέντρο. Μάγος πραγματικός, δεν χάνει με τίποτα την μπάλα, κάνοντας ζογκλερικά. Ε, πόσο να αντέξει ο κόσμος που ενθουσιάστηκε πριν? Θα τον πλακώσει στα μπινελίκια, θα βαρεθεί, θα θέλει και λίγο ουσία ρε παιδί μου, να δει κι έναν συνδυασμό, μια φάση στην εστία, μια προσπάθεια για γκολ, κάτι άλλο εκτός από τις ζογκλερικές ντρίπλες στο κέντρο. Αυτές, από ένα σημείο και μετά, θα τις βλέπουνε σε βίντεο, αυτοί που μαθαίνουνε να ντριπλάρουνε, να πάρουνε ιδέες, και να φτιαχτούνε με τα μαγικά. Οτιδήποτε είναι έξω από το context για το οποίο φτιάχνεται, χάνει το νόημά του, και context δεν είναι οι κώνοι των backing tracks. Αυτοί είναι πάντα προβλέψιμοι και σταθεροί. Κάθε υπερέκθεση σε κάτι τέτοιο αφαιρεί το νόημα, το ενδιαφέρον, και την ουσία από την ίδια την φύση της δραστηριότητας, και μένει μόνο το τεχνικό μέρος.

Τουλάτος στα "παιδιά της νύχτας". Και αισθησιακές χορεύτριες στα διαλείμματα. Κόλαση.

Ναι αλλα εδω μιλαμε για δυο ατομα που ειναι καταξιωμενα και με το παραπανω στο χωρο τους και εχουν και την αναλογη αναγνωρισιμοτητα. Ειναι γνωστοι επαγγελματιες μουσικοι τεραστιου caliber με το youtube να μπαινει σε δευτερη μοιρα. Τους παιρνει και με το παραπανω να μην εχουν το production value που θα περιμενε κανεις επειδη ο κοσμος που παει να τους δει παει με την επιγνωση του ποιοι ειναι, και ευχαριστως θα καταναλωσει το περιεχομενο ασχετως περιτυλιγματος; το προιον των καναλιων τους ειναι η προσβαση που δινουν στη ζωη, δουλεια, εμπειρια και τροπο σκεψης αυτων των φτασμενων μουσικων παρα τα βιντεο ως media content αυτα καθ'αυτα. Αν ομως δεν εχεις το ειδικο βαρος της καριερας/ιστοριας που εχουν αυτα τα ατομα και ταυτοχρονα βαζεις την ελαχιστη προσπαθεια επι production value που ακολουθουν, ε τοτε εχεις πυροβολησει τον εαυτο σου στο ποδι.

Προφανώς και δεν μπορούν να ξεχωρίσουν όλοι γιατί ο διατιθέμενος χώρος είναι πεπερασμένος. Και αυτό ισχύει για όλες τις ανθρώπινες δραστηριότητες που αναζητούν κοινό, όχι μόνο τη μουσική και φυσικά όχι μόνο την κιθάρα. Π.χ. υπάρχουν άπειρα κανάλια μαγειρικής. άπειρα κανάλια γυμναστικής, άπειρα κανάλια αστρονομίας κλπ. Εκ των πραγμάτων προφανώς όχι μόνο στο youtube αλλά στη ζωή γενικότερα, πάρα πολλοί προσφέρουν μια συγκεκριμένη κατηγορία προϊόντος και μόνο πολύ λίγοι ξεχωρίζουν. Όσον αφορά τους shredders τώρα συγκεκριμένα δε γνωρίζω τι είναι αυτό που κάνει κάποιους να ξεχωρίζουν, στο youtube, γιατί δεν τους παρακολουθώ. Επίσης θεωρώ ότι ο χρόνος που μπορεί να διατηρήσει κάποιος δημοφιλία, παρουσιάζοντας αυτό και μόνο, είναι αρκετά περιορισμένος. Όσο φανταστικός και να είσαι δηλαδή, πόσα 3λεπτα σόλο πάνω σε μπάκινγκ τρακς θα αντέξει να δει ο κόσμος πριν αρχίσει να σε βαριέται; Μπορείς να αλλάζεις κιθάρες, ύφος backing, ήχους, tempo κλπ. αλλά κάποια στιγμή θα εξαντληθούν έστω και αυτές οι περιορισμένες εναλλακτικές. Οπότε θα πρέπει να βρεις κάτι άλλο να κάνεις. Μαθήματα; Instructional; Reaction videos βλέποντας άλλους; Συμβουλές κηπουρικής; Δεν ξέρω. Αν βέβαια κάποιον από αυτούς τον ενδιαφέρει μια επαγγελματική καριέρα πάνω στη μουσική και ρωτούσε την άποψή μου, θα του έλεγα ότι πρέπει να μάθει κιθάρα απ' την αρχή. Και αυτή τη φορά να την αντιμετωπίσει, αν τα καταφέρει, ως ένα μουσικό όργανο που βρίσκεται μέσα στη μίξη για να εξυπηρετήσει μια πρωτότυπη μουσική σύνθεση. Αυτό σημαίνει ότι θα πρέπει να συμβιβαστεί στο να παίζει μαζί με άλλους μουσικούς ζωντανά, ότι θα πρέπει να μπορεί να παίζει όρθιος, ότι θα πρέπει να μπορεί να παίζει άψογα ρυθμική και πολλά άλλο. Και το σόλο του, όπου υπάρχει, θα είναι 20 δευτερόλεπτα το πολύ και θα πρέπει μέσα σε αυτό το χρόνο να παίξει κάτι που θα κάνει τον άλλο να θέλει να το ξανακούσει. Πολύ δύσκολα πράγματα.

Τι νομίζεις πως μόνο εσείς είστε μορφωμένοι κ έχετε επίπεδο κύριε?

Somewhere in time δαγκωτό... Μου θύμιζε Blade Runner

Έπεσε το κάστρο κύριοι... Μετά από 37 χρόνια από την κυκλοφορία του, έπαιξαν για πρώτη φορά live το ακόλουθο: Έχει πέσει το twitter με την "είδηση" λαίμαι...

Ο ήχος δεν είναι το σημαντικότερο. Πιο βασικό είναι η κατασκευή. Να είναι ενισχυμένο, με κάποιον τρόπο, το μανίκι ώστε να μη σου σκευρώσει (στην γλώσσα των μπουζουκσήδων) πχ σε ένα έτος. Επίσης, σημαντικό να είναι και ευκολόπαιχτο. Ως άπειρος, δεν είσαι σε θέση να κρίνεις το πρώτο, και σε μεγάλο βαθμό το δεύτερο. Ο ήχος δεν είναι κάτι το ιδιαίτερο, αλλά είναι κάτι αναμενόμενο για τα λεφτά αυτα. Εμπιστεύσου τα χέρια σου, και πήγαινε να δοκιμάσεις από κοντά 3-4 διαφορετικές επιλογές. Εάν πας με παρέα (που να γνωρίζει 5 πράγματα), ακόμα καλύτερα. Μην κρίνεις εξ' αποστάσεως, καθώς είναι ρίσκο.

Εισαι Απιστευτος!!Μονο εσυ θα μπορουσες να τα εχεις αυτα τα σπανια ντοκουμεντα.Μπραβο Κωστα με συγκινησες

Ωραίος. Όσο κατάλαβα δηλαδή γιατί μουσικός δεν είμαι, τουλάχιστον μπροστά σε εσένα.

Κάθισα και είδα σχεδόν ολόκληρο το βίντεο (έχω κάτι ιδέες ώρες ώρες...). H αντίδραση του οργανισμού μου ήταν η ίδια με την αντίδραση μετά την παρακολούθηση σύντομων βίντεο του Jordan Rudess: Πλήξη -> βαρεμάρα -> χασμουρητό -> βαθύς ύπνος (το τελευταίο κατατάσσεται στα θετικά). Στον πλανήτη Γη ζουν 2 δισ. ηλ. κιθαρίστες, εκ των οποίων το 1,5 δισ. παίζει έτσι. Τεχνική για την τεχνική, ποζεριά για την ποζεριά, ουσία και μουσική αξία Μηδέν. Και μια και αναφέραμε την τεχνική, ο Holdsworth όλους αυτούς τους ζογκλέρ δεν τους είχε ούτε καν για πρωινό (το οποίο ήταν μπύρα). Εννοείται βέβαια ότι το μικρότερο σόλο του Allan που μπορεί να ακούσει κανείς έχει δεκαπλάσιο ενδιαφέρον και "ζουμί" απ'ότι ολόκληρο το βίντεο που συζητάμε. Επίσης, το να αναφέρεται στο ίδιο θρεντ ο Μέγιστος Holdsworth με τους συγκεκριμένους απίθανους τύπους είναι ύβρις. Ο Holdsworth θα διδάσκεται στις μεγαλύτερες μουσικές σχολές σε κάποια χρόνια, οι υπόλοιποι θα μείνουν στο αρχείο του youtube.

Αμα το δουλεψεις το κομματι θα γινει μουρλια!!Πρεπει να δουλεψεις πολυ τα φωνητικα σου ομως η βρες καποιον αλλον.Πολλες φορες απλα καποια τραγουδια ειναι εξω απο τα νερα μας και οι σωστες συνεγρασιες τα φτανουν εκει που πρεπει

Θα συμφωνήσω με τον φιλο Roberto ,βρες τραγουδιστη τα κομματια ειναι πολυ ωραια.ΔΕ μας δινεις κανα οδηγο με την φωνη σου να δοκιμασουμε την τυχη μας εμεις που ψιλοτραγουδαμε?

Το ο,τι η τεχνικη του μεσου κιθαριστα εχει ανεβει ειναι αδιαμφισβητητο, αλλα δε νομιζω πως εχει σχεση. Ομως ακομα κ καθαρα τεχνικα να το προσεγγισει καποιος, δεν μνημονεψανε ποτε κ πουθενα αυτον που εβγαλε το 95% της... υλης. Αλλα αυτον που προσθεσε εστω κ μια παραγραφο στο βιβλιο κ ας διαβασε το 50% Κ επειδη καποτε ειχαν αλλες προτεραιοτητες (κ αλλη προσεγγιση), η τεχνικη ηταν μεσο κ οχι αυτοσκοπος κ οσοι την ειχαν μπολικη ειχαν αφησει πισω πολλα περισσοτερα απο μια παραγραφο Ο Allan επαιζε αλλα τοσα επι 3,14 αν το ζητουμενο ειναι το ποσα παιζουν . Το ζητημα ειναι τι παιζει ο καθενας οχι το ποσα. Κ ο ατιμος σε αυτο ηταν ακομα μεγαλυτερο μεγεθος.

Μπα, κι ο Holdsworth που τα έπαιζε, στην ψάθα πέθανε.

για τους περισσότερους που κλικάρουν τους 599994 άλλους μάλλον δεν ξέρει. Μην κρίνεις από μια μικρή κοινότητα. αν το πάρουμε προσωπικά, αν εγώ ξέρω να παίζω, από το μικρό υποσύνολο των 10000 του νοιζ (που το 90% ακούν κιθάρες) οι 30 μπορεί να αρέσουν τι κάνω κι το πολύ οι 15 θα σκεφτούν να πουν μ αρέσει. Και για τον μέσο θαμώνα του νοιζ, όχι, ο θείος Λάρρυ δεν ξέρει ή να το πω πιό κομψά δεν τους ακουμπά

ναι αλλά για να ξαναπάμε στα προηγούμενα κι ο θείος Λάρρυ ξυπνάει και με την τσίμπλα στο μάτι και την κούπα στο χέρι, χωρίς στήσιμο παίρνει τα κλικ. Το ίδιο κι ο γέροντας Sklar που κάνει βίντεο στην κρεβατοκάμαρά του, με τα μπουρνούζια να κρέμονται στην πόρτα και τα χαρτόκουτα δίπλα του, σκυμμένος πάνω στο πισί. Ποιά είναι η ειδοποιός διαφορά? (βέβαια και οι δυο ελάχιστα έχουν σε σχέση με άλλους διάσημους φελούς που κάνουν μουτσούνες, αλλά τα δέοντα τα έχουν)

Νομίζω το έχουμε ξανασυζητήσει, τουλάχιστον εγώ έχω ανοίξει 2-3 θέματα με τέτοιο περιεχόμενο κοιτάζοντας τα κατορθώματα της δικιάς μου σελίδας με 1500 κλικ στο Tarkus (που θεωρώ ίσως ό,τι καλύτερο έχω ανεβάσει), αλλά και τα κατορθώματα άλλων που θαυμάζω. Τι είναι αυτό που κάνει τον θεατή να πατήσει like και sub είναι άγνωστο. Βλέπω τον εαυτό μου και κρίνω. Σπάνια έχω πατήσει like (γύρω στις 10 φορές σε ό,τι έχω δει), λιγότερες σχόλια (2 ή 3) και αυτά αν κρίνω ό,τι κάτι προσθέτω ή διορθώνω σε γεγονότα. Όμως έχω κάπου 100τόσες συνδρομές. Θεωρώ ότι πιό σημαντικό είναι να ξεκινήσω μ αυτό. Με βάση αυτό που θεωρώ τον εαυτό μου συνειδητοποιημένο θεατή τι να πει κανείς? Όταν βλέπουμε τον Tim Pierce ή τον Beato να κάνουν μούτες και κλικ μπειτ σπλάσοτ, αυτό σημαίνει ότι εκεί πάει το πράγμα. Ο κόσμος θέλει εύκολη και μαζεμένη τροφή. Να τα λέει ο άλλος σε μισό λεπτό, σε shorts, σε ένα σπλασκρην.

Και βάζεις πρωί πρωί να ακούσεις την Τάξη και ξεκινάει στη μέση απόπειρα αυτοσχεδιαστικής φούγκας μονοτέικ με πρώτη έκθεση. Δηλαδή, ε δηλαδή. ΘΕΣ ΝΑ ΜΑΣ ΝΤΡΛΑΝΕΙΣ ΠΡΩΙΝΙΑΤΙΚΑ; Πάλι καλά που κρατήθηκαν τα αυτοσχεδιαστικά προσχήματα και δεν είχαμε έκθεση Β στη σχετική, κανόνα και στρέττο (αν και το θέμα στρετάριζε μόνο του με την ίδια κεφαλή που ξαναπαίζεται στην 5η). Και βρε αθεόφοβε, στο τέλος μόνο οκτάβες/πέμπτες; Περίμενα την τρίτη ματζόρε, δεν ήρθε. "Ελάτε παιδιά, τζάμπα κούτες τσιγάρα!" "Έχεις αναπτήρα;" "Όχι." Μπράβο ρε Μάνο, μπράβο. Πολύ γουστάρω.

Οποίον κιθαρίστα ξέρω, ασχέτως μουσικών προτιμήσεων, και τον έχω ρωτήσει "πες μου τα 3 αγαπημένα σολαρισματα που έχεις ακούσει" , ποτέ κανένα δεν ήταν με shred. Η κιθάρα είναι φωνή και θέλει να πει κάτι. Κανένας από αυτούς δε μου είπε τίποτα, όλοι μου φλυάρισαν. Αυτό που λες για τους 80s shreddάδες και αν είναι καλύτεροι, ναι ήταν συμφωνώ, αν και εκείνους δεν τους ακούω πλέον. Βλέπαμε πιτσιρικάδες Jason Becker και Michael Angelo Batio, βλέπαμε και την ταμπλατούρα τους στο guitar pro να τρέχει και λέγαμε πω τι κάνει ο παίκτης. Ναι αλλά υπάρχει λόγος που τους έχω ξεχάσει και θυμήθηκα τα ονόματά τους χάρη σε αυτό το thread. Άσε που παίζουν και με άσχημες κιθάρες ρε φίλε. Μόνο του προτελευταίου μου άρεσε κάπως

Μου αρέσει τρελά ο ήχος αυτού του οργάνου.

Ακριβώς το ίδιο ειναι. Απλά ο τζουράς έχει πιο μαλακο και γλυκό ήχο. Έχει τον δικό του ήχο.

Αυτα ειναι!! Αξιος!

Ταπεινή μου γνώμη, ο ήχος που θες να "πιάσεις" δεν είναι θέμα hardware, αλλά γνώσης. Το να πάρεις το υπερκαλυτερότερο hardware και να ξεκινήσεις να γράφεις σε ταινία δε σημαίνει ότι θα σου δώσει τον ήχο που ζητάς αυτόματα. Το ίδιο ισχύει και για το software φυσικά. Πλέον όμως κάποιος που γνωρίζει μπορεί να πετύχει ότι ήχο θέλει ψηφιακά. Δεν είμαστε στο 2000 που είχαμε την EMGήλα να τρυπάει αΦτιά παντού. Αυτά.

Έχει και αυτό τα αρνητικά του... θα πρέπει: 1) να έχεις υπολογιστή, κάρτα, μόνιτορς ή ακουστικά κλπ (που παντρευεσαι αρκετά απο αυτά, και σε αντίθεση πχ με μια καμπίνα ή κόμπο, χάνουν σχεδόν όλη την αξία τους μετα απο σχετικά μικρό διάστημα) 2) κάθε φορά που θέλεις να παίξεις να ανοιγεις και υπολογιστή 3) να έχεις υπολογιστή, κάρτες, ενισχυτές, καλώδια κλπ, όλα σε ένα μέρος

Σε καρμανιόλες έχουν μετατραπεί οι κιθάρες tele, οι οποίες εσχάτως έχουν γνωρίσει αυξημένη δημοφιλία στις τάξεις των κιθαριστών, ελέω μιας ανελέητης καμπάνιας influencing που καθοδηγείται από σκοτεινούς κύκλους. Τελευταίο θύμα αυτών των οργάνων που δεν πληρούν τις προδιαγραφές ασφαλείας, ο διάσημος τραγουδιστής Bruce Springsteen. Ο δημοφιλής καλλιτέχνης κατά τη διάρκεια συναυλίας του στο Άμστερνταμ, κατέπεσε επί σκηνής όταν η tele του τον παρέσυρε στην πτώση του- ενδεχομένως λόγω του βάρους της. Ακολούθησε αναστάτωση, ενώ σε βοήθεια του έσπευσαν μέλη του συγκροτήματος και του προσωπικού της συναυλίας. Έρευνα για τα ακριβή αίτια του παρ' ολίγον σοβαρού συμβάντος διεξάγει η τροχαία Άμστερνταμ. Όμως τα ερωτήματα είναι αμείλικτα: Είναι ασφαλείς οι tele; Ρισκάρουμε σοβαρό ατύχημα όταν παίζουμε με αυτές; Βλάπτουν σοβαρά την υγεία; Τι μας κρύβουν;

Απο τον Λάσκο έπρεπε να πάρεις. Η Κόρινθος δεν γράφεται με κάππα αλλα με κόππα.

Καπου καπου πρεπει να το ριχνουμε και λιγο εξω οι κωλογεροι

Από τον Λάσκο? Πω πω ... που τους θυμήθηκες ...

Φουρακηδες, Πασσάδες κ δε συμμαζευεται?

Κοίτα να δεις, τι μαθαίνει κανείς στο Noiz... Του είχα πάρει μια συνέντευξη προ αμνημονεύτων ετών για ένα life style περιοδικό που δούλευα τότε. Και όχι μόνο από αυτόν, αλλά και από άλλους αντίστοιχους που "μεσουρανούσαν" εκείνη την εποχή. Ωραία χρόνια...

Ναι και παγωτο καιμακι απο πανω

Ο καιρός γαρ εγγύς. Μήπως γι αυτό τον πολεμούσε το ΠΑΣΟΚ και ήθελε να του φάει το σπίτι στη Διονυσίου Αεροπαγίτου;

Εννουσα διπλα στα λαηκ, συμφωνω, ευχαριστω που εχει δυο κιτρινουληδες, εναν μπερδεμενο κ εναν απ λυπαται, αλλα κ αυτα μου κανουνε

Αυτή τη στιγμή τρώω γαλακτομπούρεκο. Όχι, δεν θα ποστάρω φωτό. Αυτό θα ήταν η χαριστική βολή για μερικούς μετά τη φωτό σου...

Το ξέρω δεν ειναι σωστό αυτό που σας κάνω αυτήν την ώρα.

Έτσι, να μάθει. Όταν την πέταγε στο κεφάλι του τεχνικού του ήταν καλά? Εσύ παλικάρι μου, με τόσες tele που έχεις, πρέπει να συλληφθείς για οπλοφορία, οπλοχρησία και οπλοκατοχή. Δεν είναι κιθάρα, θανατηφόρο όπλο είναι.

Στις επικείμενες εκλογές, βλέπω τους τελεκαστορες εκτός βουλής...

Ευτυχώς δεν παίζουν στην Βόρεια Μακεδονία, γιατί θα είχαμε διπλωματικό επεισόδιο.

Φίλε μου επειδή και εγώ έχω μπαγλαμά δεν είναι όργανο που θα μάθεις να παίζεις καθώς όπως σου είπαν έχει πολλούς περιορισμούς είναι αρκετά δυσκολοπαιχτο όργανο λόγο μεγέθους. Εξάλλου ο ρόλος του είναι πιο πολύ να γεμίζει τον ήχο πάνω από αλλά παραδοσιακά όργανα. Το καλύτερο είναι το μπουζούκι η τζουρας.

Ουάοοοο... Ωραία το βαράτε και σχεδόν μεταλλάδικα

Αναξιοποίητους

Ο μπαγλαμάς είναι αρκετά δύσκολος να μάθεις πάνω του. Είσαι περιορισμένος να παίζεις σε λιγότερο από μια οκτάβα (στη μισή ταστιέρα), λόγω πολύ μικρών ταστων. Είναι για συγκεκριμένες δουλειές, όπως μικρά ταξιμακια, εισαγωγές και συμπληρωματικά ρυθμικά. Δύσκολα συγκρατείται (στο ύψος του στομαχιού) και παίζεις ταυτόχρονα. Ο τζουράς είναι ιδανικότερος για εκμάθηση. Κανονικές αποστάσεις μεταξύ των ταστων, πιο πλήρης ήχος, και μικρό μέγεθος στο σώμα. Τον παρκάρεις πάνω στο πόδι και παίζεις άνετα, με απελευθερωμένο δεξί χέρι. Βρίσκεις και αξιόλογα όργανα σε χαμηλές τιμες (ούτε λόγος για μπουζούκι σε τέτοια τιμή).

Ότι κληρονομεί κανείς καλό είναι, αρκεί να μην πληρώσει φόρο κληρονομιάς

Τον Billy Gibbons θα κληρονομήσει έτσι που τον έκανες.