theStratWithin

Το να σε βολεύει το μανίκι είναι πολύ σημαντικό...Από την άλλη εγώ προσωπικά την παλιά μεξικάνικη στρατ μου, παρ'όλο που το μανίκι με βόλευε πολύ, με αλλαγές μαγνητών δε μπόρεσα να τη φέρω σε ήχο που να με ικανοποιεί...Δεν άλλαξα ποτέ tremolo block βέβαια, έχω διαβάσει ότι κάνει διαφορά, αν έχει το λεπτό χάλκινο, κ βάλεις το χοντρό ατσάλινο.. Ίσως αυτό να βοηθάει.

Εσύ του έκανες κάποια μετατροπή - πχ του έκοψες κανα κομμάτι - ή το χρησιμοποίησες αυτούσιο; Οι φωτογραφίες με ξεγελάνε.

@ doubletrouble Ποιό είναι αυτό από τα Praktiker; Τί είναι; Πες πες πες πες ;D

Τουλάχιστον κάποιοι λίγοι έχουν την αξιοπρέπεια να το παραδεχτούν (όπως ο Θανάσης Παπ/νου)

SPOILER ALERT: ..Εναλλακτικό όνομα: Paradise Lost - Garden of Evil :P

Τον καλύτερο "επικήδειο" για τον Cohen τον διάβασα από τον blogger Γελωτοποιό: Καμμία θλίψη. Ο άνθρωπος έζησε και έδωσε. Έφυγε πλήρης έργων και ημερών. Αυτό που με κάνει και αναρωτιέμαι, είναι γιατί οι φίλοι και τα προφίλ στο faceboοk είναι όλα γεμάτα από "θλίψη" για το θάνατο του Cohen. Αποκλείεται να είχαν ασχοληθεί όλοι αυτοί εκτενώς με τον Cohen - άντε να ήξεραν 5-6 τραγούδια του, και να είχαν πραγματικά αγαπήσει 2-3. Έτσι κι αλλίως, οι περισσότεροι άνθρωποι δεν ενδιαφέρονται πραγματικά για τη μουσική. Κατέληξα στο συμπερασμα ότι, έστω και υποσυνείδητα, όλοι αυτοί οι άνθρωποι καταλαβαίνουν ότι αυτοί οι "μεγάλοι" που φεύγουν, αφήνουν κενά πίσω τους. Δεν έχουμε με ποιούς να τους αντικαταστήσουμε. Μάλλον οι καιροί παραείναι κυνικοί για τους πραγματικά ονειροπόλους, τους ανεπίδεκτους οραματιστές. Και αντί να τους αναδεικνύουν, να τους δίνουν χώρο, τους περιθωριοποιούν. Πάντως ο Cohen έγραφε γ@μάτα κομμάτια μέχρι το θάνατό του. Δε μπορεί παρά να πίστευε πραγματικά σε αυτά. Μόνο έτσι μπορεί να κάνεις κάτι τέτοιο. Ας θέσουμε τις βάσεις να γεννηθούν οι νέοι Cohen. Μπορεί να μην το καταλαβαίνουμε εύκολα, αλλά τους χρειαζόμαστε.

Στο Nosotros στα Εξάρχεια κάνανε δωρεάν μαθήματα κιθάρας, τζουρά κ θεωρίας της μουσικής πριν κάποια χρόνια, 1-2 φορές τη βδομάδα. Ψάξε για το πρόγραμμα των μαθημάτων. (Υπ'όψιν ότι είναι πολιτικός χώρος, όχι ότι θα σου ζητήσει κανείς πιστοποιητικό φρονημάτων βεβαια.) Το Κοινωνικό Ωδείο του Δρογώση στο Βύρωνα; (Δεν ξέρω αν κάνει μόνο σε παιδάκια, είναι δωρεάν πάντως.) Τσέκαρε αυτό εδώ για δημοτικά πολιτιστικά κεντρα http://www.tzaba.gr/index.php?option=com_content&task=view&id=106 Μια φίλη μου έκανε μέχρι πέρσι αρχάριο βιολί στο δημοτικό Ωδείο Ζωγράφου, πλήρωνε σχετικά λίγα κ το επίπεδο ήταν μια χαρά, φέτος δεν ξέρω τί κάνουνε. Ήταν σ'εκείνο το πάρκο που είναι πάνω από το Badminton. edit: σόρρυ τώρα είδα ότι θες για ΛΑΪΚΗ κιθάρα, είναι λίγο εξεζητημένο, δεν ξέρω. Για δες στο Nosotros μπας και.

3:49. Ορίστε, τί κερδίζω; Μπορώ να έχω το fb της σγουρομάλλας με το λουλουδάτο;

Στα σοβαρά όμως, θα συμφωνήσω με αυτό Μερικά πλάνα / ιδεούλες παραπάνω θα το έκαναν πολύ πιο ενδιαφέρον. Ξερω' γω, χιουμοριστικό κοντινό στις κοπέλες κ να σε θαυμάζουν.. Να σου φτιάχνουν κανα ποτό.. (Βέβαια όλα αυτά είναι δουλειά, κ $$.)

Παιδιά αν κοιτάξετε προσεκτικά, μπροστά από τους ποπούς υπάρχει ένας τύπος που σρεντάρει σε μια Ibanez!

1) Βάζοντας JJ προενισχύτριες (12ax7) σε ενισχυτή παλιότερα είχα δει αισθητή αλλαγή προς γλυκότερο, ζεστότερο, πιο σκοτεινό, πιο "ζουμερό", πιο μαλακό και, στ'αυτιά μου, πιο fender-ίσιο ήχο. Με λιγότερο ενοχλητικά πρίμα, λιγότερο σκληρά μεσαία και πιο χαλαρά (λιγότερο σφιχτά) μπάσα. Είχα 3-4 από αυτές κ είχαν όλες το ίδιο αποτέλεσμα, οπότε στο μυαλό μου τις έχω έτσι τις JJ 12ax7. 2α) Πειραματίσου εκτενώς με το eq του ενισχυτή. Απ' ό,τι είδα έχει διαφορετικά eq για κάθε κανάλι - μπορείς να το χρησιμοποιήσεις υπέρ σου. 2β)Αν έχεις πετάλι eq με πολλές (6, 7, 10) μπάντες, βαλ'το μπροστά απ'τον ενισχυτή και πειραματίσου. Και να μη βγάλεις άκρη με τα eq, θα ξέρεις περίπου προς τα πού θες να κινηθείς συχνοτικά (για καμμιά μόντα ή αλλαγή μεγαφώνου). 3) Υπάρχουν πετάλια που προσομοιώνουν fender eνισχυτές (πχ Τech 21 blonde, Boss deluxe reverb και bassman). Απλά τα αναφέρω, δεν τα'χω δοκιμάσει [είχα δοκιμάσει όμως το Tech 21 Livepool (εξομ. vox ac30) κ μου φάνηκε συμπαθέστατο]. Αλλά σε πρόβα/live θα'ναι μανούρα αν το θες μόνο για το καθαρό. 4) Μπορείς να αλλάξεις μεγάφωνο, πχ προς κάτι πιο ζεστό-γλυκό. Αλλά είναι ρίσκο για περιττά έξοδα γιατί δεν ξέρεις από πριν το αποτέλεσμα. Ψάξε ίντερνετ σε forum μήπως έχουν πειραματιστεί άλλοι. 5) Μόντα σε τεχνικό (αλλαγή κάποιων caps κτλ). Ψάξε ίντερνετ σε forum. 6) Πούλα τον κ πάρε fender ;D

Εγώ νομίζω ότι το relic είναι μια σκηνοθεσία. Όπως όταν φοράς τα "ροκ ρούχα σου" και νιώθεις πιο "αλητεία", όπως όταν είσαι καλοντυμένος γίνεσαι λίγο πιο επιτηδευμένος στη συμπεριφορά, έτσι και όταν παίζεις την relic στρατ σου ταυτίζεσαι πιο εύκολα με κάποιον εικονικό αλήτη ροκ ήρωα που γυρνάει τη χώρα με μια παλιά κιθάρα φορτωμένη γ***σια και περιπέτεια. Οι άνθρωποι το κάνουν συνέχεια αυτό. Απλά αν είσαι πολύ ορθολογιστής δεν αφήνεις εύκολα τον εαυτό σου το πιστέψει.

Υπάρχουν λαμπάτοι που την παλεύουν και σε χαμηλές εντάσεις, κι άλλοι που χρειάζεται να τους ανοίξεις για να ακουστούν πραγματικά καλά.. Το έμαθα κι εγώ τώρα με τον mashall vintage modern. :( Πόσο έχει ένα attenuator; Το βάζουμε μπροστά ή στη λούπα;

Εγώ τον Laney Cub 10 τον είχα για κανα χρόνο, με αυτόν έπαιζα μόνο. Έχω και κλιπάκια ήχου, όμως υπάρχουν κ στο ίντερνετ κ εξάλλου αν μένει Αθήνα ο οp είναι εύκολο να τον δοκιμάσει. Όπως είπα, πιστεύω αξίζει μια δοκιμή. Πολύ γλυκός καθαρός ήχος, μπασάτος για 1x10" και όχι ιδιαίτερα boxy. Ήχος tweedomarshallίζων κ στυλιστικά ευέλικτος. Πολύ καλή συνεργασία με πετάλια. Όσο ζεσταίνεται τόσο γλυκαίνει ο ήχος. Ικανοποιητικότατος κ σε χαμηλές εντάσεις. Πολύ φορητός (8kg;). Φτηνός. Αρκετά δυνατός για jam με ηλ/κά drums. Έξοδος για καμπίνα (δε θυμάμαι Ω). Το μόνο που δε μ'άρεσε ήταν μια ελαφριά έλλειψη δυναμικών, και το overdrive του όταν ανέβαζες πολύ το gain. Αλλά

Δοκίμασε και τον 10άρη. (Laney cub 10). Άλλη φάση. Καθαρός, πολύ γλυκός κ γεμάτος ήχος. Χαίρεσαι να τον παίζεις. Παίρνει κ τα πετάλια πολύ ωραία. Σε δυναμικές ίσως υστερεί λίγο.

Κρίμα που δεν είχε τον Rockerverb 50, βασικά. Είναι καταπληκτικός ενισχυτής. Το delay μπορεί να σε ξεγελάσει. Αν κάτι δε σ'αρέσει και σκέτο μην ασχολείσαι, γιατί θα παίζεις και χωρίς εφφέ. Πειραματίσου με το equaliser του. Ααα κανα Boogie μπορεί να έχει ο Ζοζέφ στον Πειραιά. Και κανα Rivera (ποιοτικοί κι ευέλικτοι αλλά ακριβοί).

Σόρρυ, δεν είχα δει τις ερωτήσεις σου. Όχι, δεν ξέρω κάποιον που να φέρνει Boogie στην Αθήνα. Ίσως ο Καγμάκης καναν transatlantic 15 αλλά δε νομίζω ότι θα σε καλύψει. Engl όσο είχα παίξει μου είχαν φανεί αξιοπρεπέστατοι, ευέλικτοι και ποιοτικοί (αλλά λίγο "hi-fi"για τα γούστα μου) και σε καλύπτουν φουλ τα πιο πολλά μοντέλα. Οι Orange (Λογοθέτης) γενικά έχουν γλυκό βρετανικό ήχο αλλά αν σ'αρέσει ο ήχος θα σε καλύψουν φουλ, οι Rockerverb και th30. Αν πας Εξάρχεια για Τρίμη κ Λογοθέτη μπορείς να περάσεις από Νάκα (Ναυαρίνου) να δοκιμάσεις Laney IRT και ίσως επίσης από Κουρμπή (Θεμιστοκλέους) που έχει κάποιους φτηνούς, κάποια καλά κεφάλια δικά του (φάση marshall όμως) και κάποιους πολύ boutique. Παρε τηλ να τους ρωτήσεις τί έχουν διαθέσιμο, έχω καιρό να πάω. Blackstar ht - ευέλικτοι και αξιοπρεπείς και καλή τιμή, για ποιότητα κατασκευής δεν είμαι τόσο σίγουρος. προσωπικά τους βρήκα λίγο κομπρεσσαρισμένους στον ήχο και δε με τρέλαναν.

Έχουν περάσει κάμποσοι μεταχειρισμένοι ενισχυτές από τα χέρια μου (όχι πάρα πολλοί) και νομίζω ότι αν αφήσεις κάποια λεφτά στην άκρη για καμμιά πιθανή επισκευή, δε θα έχεις πρόβλημα με μεταχειρισμένο. Νομίζω ότι το θέμα με τους μεταχειρισμένους δεν ειναι ότι θα ακούγονται διαφορετικοί απ' ό,τι αν ήταν καινούριοι (εκτός κι αν έχει αλλάξει λάμπες ο ιδιοκτήτης) αλλά το αν με τα χρόνια έχουν βγάλει κάποιο πρόβλημα λόγω αστοχίας υλικού ή κακομεταχείρισης. Αλλά α) αστοχία υλικού παίζει κυρίως στους φτηνούς / φτηνοκατασκευασμένους ενισχυτές (ξερω'γω, ας πούμε κάτω των 700 ευρώ τιμή καινούριου) οποτε με έναν καλό Mesa Boogie ή Engl ή Koch θα αισθανόμουν αρκετά εξασφαλισμένος β) για τη διαχρονική αξιοπιστία των περισσότερων ενισχυτών του ευρέος εμπορίου, μπορείς να βρεις πολλές πληροφορίες σε φόρουμς στο ίντερνετ γ) ακόμα κι αν ακουγόταν διαφορετικός, τί σε νοιάζει; Αν δοκιμάσεις αρκετούς και σ'αρέσει ο ήχος και παίζει καλά, αυτό έχει σημασία. Φοβάσαι ότι θα πληρώσεις πολλά $$ για κάτι που θα παίζει σα φτηνός λόγω κακής κατάστασης; Αν μπορείς πάρε μαζί σου, για την τελική δοκιμή όταν θα έχεις διαλέξει τον ενισχυτή που προτιμάς, κάποιον που ξέρει περισσότερα (πχ κανα δάσκαλο). δ) συνήθως αυτοί που έχουν κάποιον πολύ καλό ενισχυτή και είναι ΣΟΒΑΡΟΙ ΑΝΘΡΩΠΟΙ ;D προσέχουν τα μηχανήματά τους ή και σου λένε πώς τους έχουν συμπεριφερθεί. Μπορείς να εκτιμήσεις και τον πωλητή απ'την προσωπική επαφή ή και να διαβάσεις την αξιολόγησή του στο smartnoiz αν έχει σχόλια. Αν όλα αυτά δε σε πείθουν, προφανώς μην πάρεις κάτι που θα σου δημιουργεί ανασφάλεια και θα αναρωτιέσαι. Όπως και να'χει, με τόσα μεταχειρισμένα στις αγγελίες, είναι καλή ευκαιρία να δοκιμάσεις το εύρος των όσων σου προσφέρονται.

Πχ με μια γρήγορη ματιά στα μεταχειρισμένα, είδα διάφορους Engl και Blackstar, από Mesa Boogie τους F-50, DC5 (υπέροχος), Express, και Stiletto, έναν Peavey 6505+, έναν Fryette SigX, που λογικά όλοι είναι στο στυλ/απαιτήσεις που θες (για τον Peavey στα καθαρά δεν είμαι τόσο σίγουρος).

Σε αυτά τα λεφτά έχεις πραγματικά πολλές επιλογές. Engl, Blackstar, ακόμα και Mesa Boogie (τους Marshall απ' ό,τι κατάλαβα τους απέκλεισες ήδη), κ.ά. Ρίξε μια ματιά στα μεταχειρισμένα του smartnoiz, οι τιμές είναι πολύ βολικές για αγορά. Μπορείς να ορίσεις όρια τιμής κ να χαζέψεις, ή να ψάξεις συγκεκριμένα μοντέλα. Και πας κ δοκιμάζεις. Αν δεν έχει αλλάξει κάτι, τους Blackstar τους φέρνει ο Τρίμης (Χαρ. Τρικούπη) και μπορείς να πας να δοκιμάσεις αρκετά μοντέλα στο μαγαζί του. Αν δεν έχεις παίξει πολλούς ενισχυτές, δοκίμασε αρκετούς και πάρε αυτόν που θα σου κάνει κούκου και θα έχει αυτά που θες (fx loop και το distortion που θες). Θα σου έλεγα όμως, αφού δεν έχεις πολλή εμπειρία, μη χώσεις πάρα πολλά $$ για πρώτο λαμπάτο, γιατί μπορεί να κάνεις άστοχη αγορά που να μετανιώσεις γρήγορα - εκτός κι αν νιώθεις αρκετά σίγουρος γι 'αυτό που θες. Επίσης αν θα τον μετακινείς μεταξύ σπιτιού - στούντιο, λάβε υπ' όψιν σου κ τον παράγοντα φορητότητα - έναν 2x12" combo 30 κιλών δε θα τον βγάζεις εύκολα από το σπίτι, ενώ ένας 1x12" 20 κιλών (πχ blackstar ht 20) παλεύεται (με αμάξι πάντα, για συγκοινωνία θες ακόμη πιο μικρό).

Πολύ του πάει! Mου θύμισε Daft Punk. Μόνο τα power chords στο κουπλέ δε μ'άρεσαν τόσο.

Βασικά δεν είναι ιντερνετική αργκώ, είναι πολύ πιο παλιό. Εγώ όπως το'χω καταλάβει σημαίνει "μία ή η άλλη", "το ίδιο είναι".

Ρε παιδιά δε σας θυμίζει πολύ έντονα Megadeth ; Μέχρι κ η ερμηνεία κ το ριφφάκι κ οι στίχοι (εποχή rust in peace)

Απίστευτες φράσεις, σα να μιλάει με την κιθάρα είναι