fandomius

Δέν ξέρω ακριβώς απο τι αποτελλείτε το volume pedal εσωτερικά αλλά πολλοί χρησιμοποιούν passive attenuators στο fx loop του ενισχυτη για να ρίχνουν την ενταση σε επιθυμητό επίπεδο και είναι ακριβώς αυτό που περιγράφεις, ένα ποτενσιόμετρο δηλάδη σε ένα κουτί, με ένα knob για να το ελέγχεις με το χέρι. Ευκολα βρίσκεις διαγράμματα στο web αλλά κυκλοφορεί και η electro harmonix ένα έτοιμο(φαντάζομαι και άλλες εταιρείες).

Το πρόβλημα-ιδιαιτερότητα με το fx loop του συγκεκριμένου ενισχυτή (και όλων των Jet city) είναι οτι είναι σε περίεργη θέση αρχιτεκτονικά και το βασικότερο οτι είναι φτιαγμένο για line levels δηλαδη για racks (ο Soldano τους σχεδίασε και πέρασε τη δική του λογική) οπότε κάποια πετάλια λειτουργούν καλά και κάποια άλλα όχι, για αυτό και έκανα τις 2 ερωτήσεις στο τέλος του σχολίου. Για αυτό επίσης και έγραψα να το δοκιμάσει και μπροστά και στο fx loop, μιά δοκιμή δε βλάπτει. Και μια προειδοποίηση ακόμα, κάποια πετάλια eq όπως της boss πχ μόλις μετακινήσεις έστω και λίγο (είτε πάνω είτε κάτω) τα eq knobs και ακόμα περισσότερο το volume knob βγάζουν περισσότερο θόρυβο απ την Πάρο-Νάξο στα μελτέμια, οπότε αυτό ενδέχεται να σου γιγαντώσει το συγκεκριμένο πρόβλημα που χεις. Καλύτερα να δανειστείς ένα πρώτα για να τσεκάρεις πώς θα σου δουλέψει. Γιά volume pedal στο φχ λοοπ, δε ξέρω-δεν απαντώ γιατι δεν έχω αλλά το συνιστούν πολλοί ώς εναλλακτικό attenuator (φαντάζομαι θα δώσει και αποτέλεσμα λιγότερο θορυβώδες).

Καλημέρα, εγω πήρα τον άλλο 50άρι jet city που είχε στις αγγελίες μαζί με το attenuator. Δυστυχώς δεν τον έχω ακόμα στα χέρια μου για να σου πώ άποψη, σε λίγες μέρες όμως θα φτάσει και θα χω σαφή εικόνα. Αν σου ακούγεται fizzy στις χαμηλές εντάσεις υπάρχουν πολλές μόντες για τον συγκεκριμένο ενισχυτή που το διορθώνουν και που παραμετροποιούν τον ηχο του, απο τις πιό απλές-βασικές μέχρι τις πιό περίπλοκες. Η άλλη λύση είναι μάλλον το attenuator ή για πιό φτηνά ένα eq μπροστά ή στο fx-loop. Πάντως με λίγα λεφτά επιπλέον για αγορά και εναν καλό τεχνικό (αν δεν πιάνεις ο ίδιος) φέρνεις τον ενισχυτη εκεί που τον θές ακριβώς μιας και θεωρείται απ τις καλύτερες πλατφόρμες για μόντες και πολύ VFM. Τσέκαρε τα σχετικά φόρα, συζητήσεις και video και θα σχηματίσεις εύκολα άποψη. Δές εδώ για μόντες αξιοπιστες και εγγεκριμένες απ τη μαμά εταιρεία (στέλνουν και Ευρώπη μέσω της Jet city Αγγλίας για να μη πλερώνεις και τα τελωνεία :https://www.epic-tone.com/online-store/Amp-Mod-Kits-c23864489 ). Με τα πετάλια στο fx loop πώς τα πάει? Εχεις δοκιμάσει κανα overdrive-distortion στο fx loop σαν προενίσχυση να μας πείς άποψη?

Καλύτερα να πάρεις το παλιότερο μοντέλο ID CORE 60TVP που έχει επιπλέον 12 αρι ηχείο και πολύ μεγαλύτερη παραμετροποίηση (EQ, FX Loop, presence, resonance κ.α.)και 128 μνήμες ελεγχόμενες με footswitch για να αποθηκεύεις τους ήχους σου. Για μένα πολύ καλύτερος απο Fender και εξίσου καλός με τον Katana που όλοι εδω μέσα θα σου πουν να αγοράσεις. Οι συγκεκριμένοι Blackstar εμφανίζονται κατα διαστήματα στις αγγελίες σε καλές τιμές. Και γω αυτόν έχω και μόνο για λαμπάτο θα τον άλλαζα.

Aν και είμαι λάτρης των PRS θα παραδεχτώ οτι κάποιες είναι αισθητικής 'Φλωρινιώτη'. Θα το πάω λοιπόν πιο συντηρητικά και θα προτιμήσω κάτι σε Ηamer Studio Sunburst ή Yamaha SG , κάτι σε κλασσικές Les Paul killer δλδ ρε αδερφέ!

Το headstock Suhr ειναι όντως ελεεινό θα συμφωνήσω, ο πατσάς και οι PRS όμως σπέρνουν και μιλάω σοβαρά!!

Μπορούμε να πούμε, για παράδειγμα, οτι αυτοί παίζαν όλοι ξυπόλυτοι -ακόμα και ο ντράμερ- και σπέρναν. Κατά τα άλλα, μου είναι αντιπαθέστατοι οι GVF και τους θεωρώ τραγικό κακέκτυπο τών Zep. Μουσικά δε μου λένε τίποτα καινούργιο, μόνο καμώματα και πόζα και στο βάθος κενό.

Ζούμε στην ίδια πόλη και είχα το ίδιο πρόβλημα με μιά PRS CE24 που ήθελα να αγοράσω. Οπου ρωτούσα για PRS USA με κοιτάζαν σαν UFO. Τελικά η λύση βρεθηκε στα μεταχειρισμένα αυτού του φόρουμ, στη Θεσ/νικη, σε κατάσταση καινούργιας και μάλιστα σε πολύ χαμηλή τιμή. Στην Αθήνα θα βρείς ακόμα περισσότερη προσφορά, αν εντωπίσεις κάτι και μπορείς να ταξιδέψεις για να το δείς απο κοντά ή να 'χώσεις' κανα Αθηναίο φίλο να τσεκάρει αυτός, ακόμα καλύτερα. Η μαγική λέξη είναι 'υπομονή' ,αλλιώς ξενιτεύεσαι με την πιστωτική στα δόντια!

Kάπως έτσι ξεκίνησε το 'κακό' στην τρυφερη ηλικία των 10-11 περίπου το '84: χαζεύαμε το βινύλιο στις βιτρίνες των δισκάδικων στη γειτονιά μετά τα αγγλικά και ανατριχιάζαμε. Και μ' αυτά τα 2 ολοκληρώθηκε 'το Κακό' λίγους μήνες μετά και άφησε ανεξίτηλη για πάντα τη λατρεία για τους SABBATH:

H πρόταση δεν πήγαινε στους VIC και δεν ανέφερα πουθενα τη λέξη 'κομπλεξισμούς'. Γενικότερη ήταν η παρατήρηση και κόλλαγε λίγο και στα 2 βιντεάκια του αρχικού ποστ θαρρώ. Μιά χαρά τα πάω και με τους VIC και ακόμα περισσότερο με το Stoner/Dessert Rock ή όπως αλλιώς θέλεις πές το (ειμαι του '73 και ακούω Sabbath απ τα 11 και Kyuss απ όταν βγήκαν και όλοι νομίζαν οτι είναι όνομα Ρωμαίου εκατόνταρχου στο Αστερίξ!). Παραδείγματα τώρα ανέφερα ήδη 2, τους Εν Πλώ (και κάποια μετέπειτα του Σαδδίκη) και κάποια περάσματα σε κομμάτια των Γκούλαγκ(ο αγαπητός πόντιος αρχικός κιθαρίστας τους έχει βάλει το χεράκι του νομίζω), αν δε σου κάνουν 'η δε σου φτάνουν, άλλο θέμα, γούστα είναι αυτά.

Οι VIC δεν είναι κάτι τόσο φρέσκο και πρωτότυπο όσο κάποιοι νομίζουν. Στο παρελθόν το ΄πάντρεμα' το 'χουν κάνει πολλοί και κάποιοι με πολύ μεγάλη επιτυχία (μουσικά πάντα μιλώντας και όχι εμπορικά). Οι Socrates και οι Mode Plagal που αναφέρει ένας συμφορουμίτης είναι πολύ καλά παραδείγματα, θα πρόσθετα και σε πιό ανεξάρτητο ύφος τους τόσο 'ξεχασμένους' Εν Πλώ με τον υπέροχο στίχο ή ακόμα και τους Γκούλαγκ σε κάποια περάσματα κομματίών τους, μέχρι και τους Λαικεδέλικα που παίζαν με τον Παπακωνσταντίνου. Ολα αυτά τα σχήματα καλό είνα να μη τα προσπερνάμε και να τους αποδίδουμε τα εύσημα που τους αξίζουν. Η πρόσμυξη της βαριάς ροκ (ή σκέτο ρόκ) με τα παραδοσιακά και τα ρεμπέτικα έχει αρκετά μεγάλη παράδοση στο Ελλάντα και είναι για μένα πολύ φυσική προσπάθεια οικειοποίησης της 'ξένης' μουσικής που μας αρέσει, όμως σε καμία περίπτωση δεν είναι φρέσκια πατέντα και 'ιδεάρα' τωρινών σχημάτων που απλά γνωρίζουν μεγάλη επιτυχία. Το πρόβλημα είναι, όπως πάντα, οι υπερβολές και το δισδυάκριτο όριο του 'κίτς' που τείνει να εισβάλλει σε τέτοιες προσπάθειες. p.s. μια χαρά μου αρέσουν οι VIC και τους ακούω, όσο για τα 2 παραδείγματα των βίντεο: απλά δε με πείθουν, ειδικά στο πρώτο είναι η τραγουδίστρια νομίζω που μου το 'χαλάει'.

Στο Βρετανικό ebay παει απο 350 εώς 500 λυριά ανάλογα την κατάσταση + έξοδα αποστολής, αν και εφόσον ο ιδιοκτήτης θέλει να τη στείλει Ελλαδιστάν. Εγώ στη θέση σου, αν είναι όντως σε σχετικά καλή κατάσταση, θα τη σουλούπωνα και δε θα την έδινα με τίποτα. Πρίν απο μερικούς μήνες πήρα απο αγγελία στο Νοιz μεταχειρισμένη την SG 1820, που είναι μοντέλο του 2010-11 και αντικατέστησε τη 2000, και η κιθάρα είναι όνειρο, απίστευτη ποιότητα κατασκευης και ήχος που βάζει κάτω Gibson κλπ, μόνο μειονέκτημα το βάρος (αλλά αυτό το ξέραμε). Καλόπαιχτη λοιπόν και κράτα την αγκαλιά σφιχτά.