Nekkon

Πολύ ωραίο, Δημήτρη. Για τον τίτλο πως εμπνεύστηκες; Έχει κάποια σχέση με τον Ευαγγελισμό;

Τελικά ...όντως την έχασες;

Λογικό. Παίζει με Tele. Γνώστης

Δίδαξα δύο χρόνια την A Junior ιδιαίτερα σε μια μαθήτρια και μετά από υπεράνθρωπες προσπάθειες την παράτησα. Πραγματικό ΤΟΥΒΛΟ. Δε θα μάθει Αγγλικά ποτέ. Εννοείται δεν της το είπα, το είπα με καλό τρόπο στους γονείς της, και είναι η το 0.05% από τους χιλιάδες μαθητές που έχουν περάσει από τα χέρια μου. Αλλά υπάρχει και η παντελής έλλειψη ταλέντου.

Πιάσε τον Γιάννη Αντετοκούνμπο. Ξεκίνησε το μπάσκετ στα 14. Οι υπόλοιποι επάγγελματιες στα 6. Έκανε όλη τη δουλειά και τις θυσίες που αναφέρεις και respect γι'αυτό. Αλλά. Αν δεν είχε το ταλέντο (δηλαδή εδώ το σώμα) δε θα είχε ξεμυτισει από την Α2

Απλά ρε παίδες επειδή πολλές φορές η ίδια η κοινωνία με την αμερικανοποίηση των πάντων μας οδηγεί στο να υποβαθμίζουμε το ταλέντο σε σχέση με τη δουλειά, νομίζω κ αυτό πρέπει κάποιες φορές να το λέμε. Τώρα που το σκέφτομαι δεν είναι αμερικανιά, ο Αίσωπος το είπε πρώτος με το μύθο του λαγού και της χελώνας. Οκ, έχω δει άπειρα ταλέντα να χάνονται. Και οκ, έχω δει πολλούς μέτριους να φτάνουν σε ύψη με τη σκληρή δουλειά. Και δέχομαι ότι η σκληρή δουλειά και η υπομονή θα σε φτάσει πιο μακριά. Αλλά ας μην υποβαθμίζουμε το ταλέντο. Να το δούμε μουσικά; Πόσοι αυτοδίδακτοι μουσικοί κατέκτησαν κορυφές που άλλοι δε θα κατακτήσουν ποτέ; Ένα όνομα μου έρχεται. Yanni. Ο άνθρωπος δηλώνει αυτοδίδακτος κ δες τι έχει γράψει. Αν δεν είναι αυτό ταλέντο, τι είναι; Στο χώρο της κιθάρας και πιο πρόσφατα, μου έρχεται το όνομα του Plini. Εντελώς αυτοδίδακτος και θεωρείται modern day guitar hero. Όσο περίεργο κ αν ακούγεται

Για μένα το ταλέντο είναι μια πολυσύνθετη έννοια, που γενικά και μπακαλίστικα θα το ορίσω σαν την ταχύτητα με την οποία κάποιος αφομοιώνει τη γνώση, αυτό που λέμε στα αγγλικά aptitude. Όλοι ξέρουμε σε τι είμαστε καλοί και σε τι όχι. Δεν είναι κακό να παραδεχτείς ότι δεν έχεις ταλέντο σε κάτι, ίσα ίσα δηλώνει αυτογνωσία. Πχ εγώ πάντα είχα ταλέντο στην εκμάθηση ξένων γλωσσών, μου έρχεται πολύ εύκολο χωρίς ιδιαίτερη προσπάθεια. Στη μουσική όμως... Μπα. Αυτό σημαίνει ότι από μουσική θεωρία δεν αφομοιώνω πληροφορίες με τίποτα, έχω κάκιστη αίσθηση του ρυθμού σε πιο funky κομμάτια και πολλά άλλα. Η συνειδητοποίηση αυτή με κάνει όμως να ξέρω πάνω σε τι χρειάζομαι βελτίωση, άρα τι βλέπω σαν κάτι θετικό. Βέβαια έχω και μια ηλικία, δεν είμαι παιδάκι, οπότε μπορώ να το διαχειριστώ. Τώρα, σε άλλον το λες; Εξαρτάται. Σε γονείς μαθητών το έχω πει, στην τελική πληρώνουν και πρέπει να ξέρουν την αλήθεια, δηλώνει ευθύτητα και ειλικρίνεια. Σε μαθητές όμως το λέω μόνο αν με ρωτήσουν και μόνο αν είναι φοιτητές και πάνω, σε μικρότερους δεν υπάρχει λόγος, τους διαλύεις το κίνητρο, δεν έχουν την ανάλογη ωριμότητα που έχει ένας ενήλικος

Κοίτα ακόμα δεν έχω γίνει fanboy. Απλά δε μετανιώνω το trade με strat ούτε στιγμή

Εννοείς άλλα που έχω πει κατά καιρούς; Interesting...

Τι τρελό κιθαρώνι έχει η άτιμη

Έλα, μια χαρά είναι, από την Οριάνθη καλύτερα το παίζεις

Μετά από δύο studio δουλειές και ένα live, το παίρνω πίσω. Η κάθε κιθάρα έχει τα υπέρ και τα κατά της και οφείλουμε να εκτιμάμε την καθεμία για αυτά που προσφέρει. Και η Tele μου έχει προσφέρει πολλά που δεν μπορεί να προσφέρει η Gretsch, όπως και το αντίθετο

Και έχει και signature pluginάρα με την Neural DSP Όντως εξωγήινος. Το δεξί του χέρι δεν υπάρχει

Κάηκα

Δώστε μου 3+1 badges ρε mods

Δεν ξέρω ρε φίλε, το βασανίζω το μυαλό μου τόσες μέρες, για να μην πω μήνες. Παίζω ακουστική κιθάρα όσα χρόνια θυμάμαι τον εαυτό μου και δεν έχω καν ενισχυτή ακουστικής κιθάρας. Δε χρειάστηκα ποτέ. Πάντα πήγαινα με την κιθάρα και ένα καλώδιο το οποίο έδινα για να με συνδέσουν στην κονσόλα. Μετά για κάποιο λόγο την είδα αλλιώς και ξεκίνησα να παίζω ηλεκτρική, και μου έχει ανοίξει εδώ και δύο χρόνια έναν κόσμο από καινούργιες ευκαιρίες. Και το γουστάρω αυτό το ταξίδι of self discovery. Για αυτό πιστεύω ότι ένα εργαλείο τύπου floor modeler θα με κάνει να το γουστάρω ακόμα περισσότερο. Όμως θέλω να πάρω κάτι εάν και εφόσον το χρησιμοποιήσω. Το μόνο που μου λείπει από τον καιρό της ακουστικής είναι το κουβάλημα μιας κιθάρας και ενός καλωδίου. Όχι ότι τώρα κουβαλάω πολλά περισσότερα, πάλι πηγαίνω με μία κιθάρα, έναν ενισχυτή και ένα sm57 με stand. Απλά η ιδέα του να έχω πολλαπλούς virtual ενισχυτές (και δεν με ενδιαφέρει καθόλου αν είναι πιστά αντίγραφα των originals τους οποίους δεν έχω καν ακούσει από κοντά, με ενδιαφέρει μόνο να έχουν πολύ καλό ήχο και αίσθηση) και συνεπώς πολλά διαφορετικά ηχοχρώματα με εξιτάρει. Γιατί okay με τον ενισχυτή έχω τον τέλειο καθαρό ήχο, Αλλά για σκέψου το ενδεχόμενο να κουβαλάς μία κιθάρα και ένα floor modeller μόνο (άντε βαριά και ένα FRfr 7κιλο) και να έχεις τη δυνατότητα να επιλέξεις ανάμεσα σε 50 καθαρά και μη, με άπειρα εφέ για αυτά (chorus, delay, modulation, reverb κλπ). Θα μου πεις το χρειάζεσαι; Όχι απαραίτητα. Κάνω και έτσι τη δουλειά μου. Απλά δεν ξέρω πώς να το περιγράψω ρε σεις, νομίζω ότι μία πεταλιέρα είναι σαν ένα playstation για ενήλικες. Κάθεσαι παίζεις πραγματικά. Όμως για να πάρω κάτι τέτοιο θα πρέπει να μπορέσω να το χρησιμοποιήσω live. Γιατι για home recording η neural dsp με καλύπτει άριστα, και για live έχω ενισχυτές. Η λογική θα ήτανε να μπορώ να αντικαταστήσω πλήρως τους ενισχυτές, να πάω ampless, έστω και για ορισμένες συναυλίες, προφανώς στα περισσότερα και πάλι θα χρειάζεται να κουβαλήσω ηχείο

Τελικά παίζει και τα δικά μου, θα το κοιτάξω σοβαρά Ισχύει το κλασικό σε όλα τα μπλιμπλίκια ότι τα presets είναι μάπα και πρέπει να κάτσεις να φτιάξεις δικά σου από την αρχή καλύτερα;

Ναι ρε σεις, αλλά μπιστάει;;;